ถึงเพื่อน

เป็นความรู้สึกที่น่าพึงใจที่ได้รู้ว่า เธอคือเพื่อนของฉัน

รู้ว่าแม้จะมีความยุ่งยากใด ๆ

รู้ว่าฉันก็สามารถจะพึ่งพาเธอได้

เพราะโลกอาจเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง

และหนทางแห่งชีวิตก็เกลื่อนด้วยกรวดหิน

สิ่งเดียวที่จะทำให้ใครสักคนรู้สึกอบอุ่น

จึงเป็นเพื่อนแท้

เพียงไม่กี่คนที่เขามีอยู่

เธอปลุกปลอบและประโลมใจฉัน

เมื่อใจฉัน เปี่ยมท้นไปด้วยความเศร้า

และการที่เธอเห็นอกเห็นใจ

ก็ทำให้วันพรุ่งนี้ของฉันแปรเปลี่ยน...

เมื่อฉันได้ยินถ้อยคำของเธออยู่ใกล้ ๆ ฉัน

ความยุ่งยากทั้งมวลก็เริ่มจางหาย

และเมื่อนั้น คือยามที่ฉันรู้สึกขอบคุณ

ที่สามารถจะเรียกเธอเป็น "เพื่อน" ได้อย่างแท้จริง

การจะบอกออกมานั้น ต้องอาศัยอะไรยิ่งกว่าคำพูด

ฉันจึงไม่สามารถ ทำให้เธอตระหนักชัด

ถึงสิ่งดี ๆ ที่เธอทำไปเพื่อฉัน

และตระหนักชัดว่า

เธอเป็นคนพิเศษเช่นไร ในสายตาของฉัน

แต่ฉันก็จะพยายามต่อไป

และต่อไป

จนกระทั่งถึงที่สุด

เพราะชีวิตฉันหวานชื่นขึ้นมาก

นับแต่มีเธอเป็นเพื่อน.