เค้าเลยแจก เป็นคูปองครับ

หลังจากนั้นก็ให้นำหลักฐานมาแลกคูปอง
โดยให้กลับไปแลกที่ บ้านเกิด

การทำอย่างนี้ จะกระตุ้นให้เกิดการเดินทาง
เกิดการไปเยี่ยมครอบครัว

....กลับมาที่รายละเอียดการแลกเงินอีกครั้งนะครับ

เค้าเลือกวิธีการแจกคูปอง เพื่อไม่ให้คนนำเงินสด(ถ้าได้เป็นเงินสด)ไปเก็บครับ
ถ้าสังเกตจากเงินที่แจก จะพบว่า เงินที่แจกเป็นคูปอง มีมูลค่าพอสมควร และไม่มีการทอนเงิน(คล้ายๆgift vocher ของห้างต่างๆ)

ซึ่งเป็นการบังคับกลายๆว่าต้องใช้เงินก้อนใหญ่

และก็มี promotion ต่างๆ เช่น การท่องเที่ยว ก็มี package ว่าบินฟรีไป พัทยา/บาหลี หากใช้คูปองนี้
(คิดว่า มูลค่าตั๋วนั้นมากกว่ามูลค่าคูปองนะครับ)

หรือมีการเพิ่มมุลค่าของคูปอง โดยการแจ้งว่า ใช้คูปอง 3,6004 สามารถซื้อของได้ 5,000$

สิ่งที่เกิดขึ้นเค้าพบว่า

- มีการใช้จ่ายกันมากขึ้น มีการสำรวจห้างคาร์ฟู พบว่า มียอดขายมากขึ้น 30% จากการแจกคูปองนี้
- มีการใช้จ่ายในหลายๆแห่ง ไม่เว้นแม้กระทั่ง บ่อนคาสิโน
- มีการปลอมหลักฐานเพื่อมารับคูปอง
- พ่อ นำคูปองของแม่และลูก ไปใช้จ่ายใน บ่อน(เป็นตัวอย่างที่แย่สุดๆ)

และมีคนคิด idea ขึ้นมาได้อีกอย่างหนึ่ง

ถ้าคนไม่อยากใช้จ่ายคูปองจริงๆ จะทำอย่างไร

...เลยมีคนให้แลก คูปอง เป็นเงินสด
โดยให้แลกเป็นเงินสดที่มีมูลค่าน้อยลง

เช่น คูปอง 3,600$ แลก เป็นเงินสดได้ 3,400$
ก็มีคนไปแลกกันเยอะนะครับ
เพราะคนอยากเก็บเงินสด
ซึ่งสอดคล้องกับสิ่งที่พี่มนสอนไป เรื่องความเชื่อมั่นครับ
ความเชื่อมั่นในระบบมันลดลงคนมีเงินในมือ แต่ไม่กล้าใช้จ่าย
เพราะกังวลเรื่องวิกฤติเศรษฐกิจ เหมือนที่เราไม่กล้าซื้อหุ้น(เอ๊ะ ชักนอกเรื่องแล้วสิ )

ใน ขณะที่ ของไทยเอง เค้ายังคุยกันไม่จบ ว่าจะแจกเป็นเงินสด
เป็นเช็ค หรือโอนเข้าบัญชีดี

....กรณีของที่ประเทศใต้หวันน่าจะเป็นกรณีศึกษาที่ดีครับ

มีความสุขกับวัน valentine นะครับ