Bloggang.com : SAYPHON - เปรี๊ยะ!!!

Bloggang.com : weblog for you and your gang

"" สายฝัน @ SAYPHON~SAY-PHONE @ สายฝน ""

Group Blog

All blogs

เปรี๊ยะ!!!

ชนเผ่าหนึ่ง รักสงบ และ มีเก้าอี้อยู่ตัวหนึ่งที่ใหญ่และนั่งสบายถ้าได้นั่งแล้วคนนั่งจะติดใจและไม่อยากลุก เป็นเก้าอี้ที่ชาวเผ่าตกลงว่าจะให้ผู้นำขึ้นนั่ง แต่กฏของเก้าอี้ตัวนี้มีอยู่ว่าใครที่นั่งจะต้องมีคุณสมบัติที่เหมาะสม และต้องทำประโยชน์แก่ส่วนรวมมากกว่าส่วนตัว ไม่อย่างนั้นแล้ว ขาทั้งสี่ พนักพิงและฐานรองนั่งจะดีดตัวออกมา วันหนึ่งคนในเผ่านั้นก็ได้คัดเลือกได้คนที่จะมานั่งเก้าอี้ จนในที่สุดเขาคนนั้นได้มานั่งเก้าอี้พิเศษอยู่สักระยะ คุณสมบัติเขาก็เหมือนจะเหมาะสม ..
แต่แล้วด้วยความพิเศษและกฏการเลือกคนนั่งของเก้าอี้ เขาคนนั้นนั่งเพลินจนลืมทำประโยชน์ให้แก่ส่วนรวม เขาไม่มั่นใจในการตัดสินใจเขาต้องปรึกษาญาติของเขาจากแดนไกลทุกครั้งที่จะตัดสินใจทำอะไร คนในเผ่าต่างออกมาประท้วง ผู้นั่งเก้าอี้เนื่องจากพวกเขาได้รับความเดือดร้อน จากการที่รอโครงการต่างๆที่จะช่วยให้คนในเผ่ากินดีอยู่ดี แต่ผู้นั่งเก้าอี้นั้นกลับเพิกเฉย และใช้อำนาจวิเศษของเก้าอี้นั้น จัดการกับชาวเผ่าที่มาประท้วงอย่างเด็ดขาด ตัวเก้าอี้นั้นรู้สึกอึดอัดจนทนต่อไปไม่ไหวที่เห็นคนบริสุทธิ์และไม่เกี่ยวข้องต้องมาตายเพราะความหลงใหลเก้าอี้วิเศษของคนเพียงคนเดียว พนักเก้าอี้ ก็เริ่มดีดตัวออกไป…
คนนั่งยังไม่ยอมลุกเพราะยังนั่งได้อยู่ เขาคิด….ยังนั่งได้สักระยะถ้ายังไม่เมื่อยหลังก็จะนั่งต่อไป ขาของเก้าอี้เริ่มขยับตัวแต่ก็ลังเลใจ ไม่กล้าถอดตัวเพราะกลัวจะไม่มีเก้าอี้วิเศษในเผ่าอีกต่อไป เหตุการณ์รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนผู้เฒ่าในเผ่าออกมาตัดสินว่าหัวหน้าเผ่านั้นผิดจริง ก็ทำอะไรได้ไม่มาก เพราะตัวหัวหน้าเผ่าไม่ยอมลุกจากเก้าอี้ตัวนั้น และตามกฏที่ตั้งไว้แต่โบราณ เก้าอี้เท่านั้นที่มีสิทธิเลือกผู้นั่ง
เหตุการณ์ยืดเยื้อมานานจนถึงวันหนึ่ง แผ่นรองนั่งซึ่งใกล้ชิดคนนั่งที่สุด ที่มักได้รับการปรนนิบัติจากคนนั่ง ได้เบาะรองมานั่ง ได้เช็ดถูอย่างดีนั้น เริ่มรู้สึกหนักอึ้งเนื่องจากผู้นั่งน้ำหนักเพิ่มจากการกินและไม่ทำอะไรเลย แผ่นรองนั่งซึ่งเป็นไม้ชิ้นใหญ่เริ่มลั่นออดแอ๊ดๆ …และสำคัญกว่านั้นแผ่นรองนั่งเก้าอี้ทนน้ำหนักไม่ไหวเริ่มโค้งงอ ก่อนที่ตัวจะหักก็กลั้นใจดีดตัวออกมา เปรี๊ยะ! คนนั่งที่นั่งเพลินหล่นลงมาจากเก้าอี้ตัวใหญ่ ด้วยน้ำหนักที่มากของเขา ทำให้กระแทกขาเก้าอี้ทั้งหมดหักลง เขาตกมากระแทกพื้น หัวกระทบพื้นและสิ้นลมหายใจทันที
เก้าอี้วิเศษที่ยิ่งใหญ่วันนี้ได้ลงโทษคนที่ขาดคุณสมบัติพร้อมกับสลายตัวเอง ชาวเผ่าต่างดีใจที่หมดปัญหาเสียทีแต่สียใจที่เก้าอี้วิเศษพังลงไป พวกเขาต้องมีเก้าอี้ตัวนี้ให้หัวหน้าเผ่าคนต่อไปนั่ง จึงร่วมมือกันประกอบขึ้นมาใหม่ โดยใช้ไม้บางส่วนจากของเดิม และหาชิ้นส่วนใหม่มาเติม และได้เก้าอี้ใหญ่วิเศษตัวใหม่ที่นั่งสบายเช่นเดิม รอคนเหมาะสมมานั่ง
ชาวเผ่าต่างช่วยกันคัดเลือกผู้นำคนใหม่ มีคนเสนอให้ผู้นำคนเดิมมานั่งอีกครั้ง ดูเหมือนว่าชาวเผ่าต่างเข็ดขยาด และตัวของผู้นำเผ่านั้นเองก็มีคดีอีกหลายคดี ที่รอให้ผู้เฒ่าประจำเผ่าผู้ธำรงความยุติธรรมตัดสิน… ผู้นำคนนั้นเป็นใคร ใครคนนั้นต้องดีและรักชาวเผ่า และ แผ่นดินนี้ บางทีวิธีการก็ไม่สำคัญเท่าผลลัพธ์พวกเขาอาจต้องการคนที่แตกต่างคนล่ะขั้วกับหัวหน้าเผ่าคนเดิมก็เป็นได้หากเขาคนนั้นสามารถรวมความแตกแยกในเผ่าให้กลับมาสามัคคีอีกครั้ง และทำให้ชาวเผ่ากินอิ่มนอนหลับ และมีกินมีใช้ไม่ฝืดเคือง
….ใครอยากนั่งเก้าอี้ตัวนี้บ้าง? นั่งสบาย แต่อย่าลืมกฏน่ะเพราะเก้าอี้จะดีดตัวทันทีที่คนไม่เหมาะสมมานั่ง
ตอนนี้อยากมีเก้าอี้แบบนี้สักตัวที่นี่ และหวังว่าจะมีแผ่นรองนั่งที่เสียสละเก้าอี้เพื่อรักษาประโยชน์ส่วนรวมอยู่