Bloggang.com : weblog for you and your gang
"" สายฝัน @ SAYPHON~SAY-PHONE @ สายฝน ""
Group Blog
Group ตัวอย่าง
ภาพรถ
ไปอ่านมา
อยากเขียน
เพลงฝรั่ง
อยากรู้
เพลงไทย
ART
เจ้านายของเรา
All blogs
รักหรือเกลียด
>> ความรักในสายฝนโปรย ~"""
แดงเดือด เลือด แดง แดง
น้ำยางในตา@ น้ำตาจากต้นยาง
ควรจะชิน และมองเป็นปรกติ
นอนไม่หลับ
ในวันที่ไม่เห็นเส้นขอบฟ้า...
เปรี๊ยะ!!!
ไม่ผิดที่จะเป็นคนที่อยู่ตรงกลาง
ตำไทยใส่น้ำตก
เสียใจมาก สีเขียวทำร้ายสีเหลืองทำไม
เชื่อในกฏแห่งการกระทำหรือไม่ ?
สิ่งที่อยากได้จาก...
ตำไทยใส่น้ำตก
...ครอบครัวหนึ่ง ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูกคนโต ลูกคนกลาง และลูกคนเล็ก อาศัยในบ้านหลังไม่ใหญ่นักและก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย แต่ทุกวันก็มีความสุขและอบอุ่นดี จนมาวันหนึ่งพ่อเห็นว่าบ้านนั้นคับแคบและก็ไม่รวยเท่าเพื่อนบ้าน จึงพยายามหาเงินเข้าบ้าน แต่ตัวพ่อเองคิดอะไรไม่ออกเพราะเศรษฐกิจไม่ดี จึงลองหันไปเล่นการพนัน และติดในที่สุดถึงกับต้องเอาทรัพย์สินในบ้านออกจำหน่าย แม่เห็นว่าไม่ได้ทีจึงห้ามพ่อ และตักเตือนแต่พ่อก็มีเหตุผลส่วนตัว แม่ก็มีเหตุผลของแม่ จนในที่สุดวันหนึ่งก็มีปากเสียงกันอย่างรุนแรง พ่อกับแม่ให้ลูกทั้งสามเลือกที่จะอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง คนโตเลือกข้างพ่อ คนสุดท้องเลือกข้างแม่ เหลือแต่คนกลางที่ไม่เลือกข้างใดเลย ความบาดหมางทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย พ่อประกาศไม่จ่ายเงินทุกอย่างที่อยู่ในบ้าน แม่ก็ประกาศไม่ทำกับข้าว จนถูกตัดน้ำตัดไฟ และลูกๆมอมแมม ร่างกายผอมบาง บ้านก็ทรุดโทรม วันหนึ่งแม่ก็ทนไม่ไหวขอหย่าขาดกับพ่อพ่อไม่ยอมยุ ให้ลูกคนโตทะเลาะกับคนเล็กและยื่นฆ้อนกับสเปรย์พริกไทยให้พี่คนโต เด็กที่ด้อยการศึกษาและประสบการณ์ได้อาวุธเข้าก็ตรงทำร้ายน้องหมายจะเอาชนะตรงนั้น น้องเห็นพี่ทำร้ายก็ร้องจ้าคว้าเอามีดทำครัวมาต่อสู้ต่อสู้กันจนเลือดตกยางออกจนพี่บังเอิญไปทุบหัวน้องเสียชีวิต แม่เห็นก็ตกใจเข้าไปช่วยคว้ามีดทำครัวแทงลูกอย่างไม่ตั้งใจ พ่อเห็นแม่ทำอย่างนั้นก็โมโหสุดขีดเข้าทุบตีและทำร้ายแม่จนตาย พ่อเห็นว่าทุกคนได้มาตายลงก็กลัวความผิดจึงฆ่าตัวตาย ตามไป ลูกคนกลางมองเห็นเหตุการณ์ ทั้งหมดก็ช็อคและพูดไม่ได้อีกต่อไป ชาวบ้านมาเห็นต่างสมเพสและช่วยกันจัดงานศพอย่างหนีไม่ได้ เหลือแต่ลูกคนกลางที่รอดชีวิตแต่ชาวบ้านต่างห้ามลูกไม่ให้มายุ่งเกี่ยวกับเด็กคนนี้เพราะ เห็นว่าเป็นบ้านที่ใจคอโหดเหี้ยม นานเข้าบ้านก็โดนยึดเพราะพ่อไม่จ่ายค่างวด ลูกคนกลางทุกข์ใจมากและตรอมใจตายในที่สุด เหลือแต่บันทึกและเรื่องเล่าจากคนรอบข้าง
...ถ้าครอบครัวนี้เป็นส้มตำคงไม่มีใครอยากทาน หรือทานไป...อ้วกไปเป็นแน่
...มองจุดเล็กแล้วลองขยายไปเป็นจุดใหญ่ ถึงวันนี้ที่นี่ไม่ต่างกันเลยกับครอบครัวนี้
Create Date : 02 กันยายน 2551
Last Update : 2 กันยายน 2551 12:46:09 น.
3 comments
Counter : 241 Pageviews.
Share
Tweet
อืมมมมมมม...........เห็นภาพแล้ว......เศร้าง่ะ
โดย:
นางฟ้าอรชร
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:14:28:52 น.
ดีใจจังมีคนมาอ่านด้วย หวังว่าสิ่งที่อยากถ่ายทอดไปอย่างน้อยก็มี คุณนางฟ้าอรชร คนหนึ่งที่เข้าใจ
โดย:
SAYPHON
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:18:38:23 น.
อืม...อึ้ง
โดย:
อัสติสะ
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:8:20:52 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
SAYPHON
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add SAYPHON's blog to your web]
Links
อ่านข่าวกันซ่ะบ้างน่ะ
ฝันไปเถอะ..ฝันไป
ขึ้นที่สูงไปที่ใกล้
เคลื่อนที่ไปตามใจคิด
ไม่ต้องรักมากก็ได้แต่ส่งไปให้ถึง
เอาไว้กล่อม
นอกใจกันบ้าง
แบ่งใจไปที่
เผลอใจไป
กระตุกอารมย์
สวมวิญญาณนักจิ๊ก
มีออมไม่มีอด ไม่มีอดเพราะมีออม
ปรึกษาที่ศึกษา
ชีวิตมันไม่แน่นอนเหมือนลูกกลมๆ
แหล่งนัดพบสิ่งน่าฟัง
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.