BlogGang.com : : สติมา - นักภาวนา ปลูกสวนท้อ

อาตาปี สัมปชาโน สติมา

นักภาวนา ปลูกสวนท้อ

หลายๆ คน เมื่อปฏิบัติมาถึงจุดนึง ก็เริ่มปลูกสวนท้อ
หมายถึงเกิดความท้อถอย เพราะอะไรก็ตามที่ยัง
ไม่สามารถมองออก นั่นเพราะว่า เราไม่รู้ว่าเรากำลัง
มีกายใจอยู่อย่างไร แค่นั้นเอง

บางทีก็รู้สึกว่า ปฏิบัติไปภาวนาไปทำไม ได้อะไร
หรือปฏิบัติมาตั้งนานแล้ว ดูเหมือนไม่ก้าวหน้าเลย
บางครั้งก็เพราะไปฟังคนอื่นโม้เรื่องการภาวนามา
เขาทำโน่นทำนี่ได้ ดูเขาดูดีเหลือเกิน ครูบาอาจารย์
ก็ดูจะเมตตา ชมเชยเขา แต่เราเหมือนไม่ไปไหนเลย

ความรู้สึกนึกคิดต่างๆ มันมาเป็นระยะๆ พร้อมกับ
การอยากหลุดพ้น ที่เป็นตัวตัณหาเต็มๆ เลยทีเดียว
เอากิเลสไว้ กุศลย่อมไม่เกิดแน่นอน ทั้งๆ ที่เราต้อง
เพียรเพื่อ ละบาป เจริญกุศล และทำจิตให้ผ่องใส

ความผิดพลาดมันอยู่ที่ไหนหรือ หลวงพ่อเคยกล่าวว่า
เมื่อเราปฏิบัตไปสักพักนึง ขณะที่รู้แล้ว เราจะแพ้กับ
ความสงสัย กับความเบื่อ เจ้าความสงสัยมันจะคอย
กวนคอยถามว่า เราทำถูกหรือยัง ต้องทำอะไรต่ออีก
หรือไม่ หรือปฏิบัติไปแล้วก็เริ่มเบื่อแบบขี้เกียจแล้ว
ไม่เห็นได้อะไรเลย ไม่ทำดีกว่า ไปทำอย่างอื่นดีกว่า

ความเป็นจริงนั้น เจ้าความสงสัย เป็นตัวสำคัญที่เรา
ลืมที่จะรู้ว่า มันเป็นสภาวะหนึ่งที่เราต้อง "รู้" มัน
เหมือนสภาวะอื่นๆ เช่นกัน เหมือนกับความเบื่อ
เช่นกัน เพราะที่แท้มันยังเป็นสิ่งที่เราต้องระลึกรู้
หรือว่ารู้จักมันแค่นั้นเอง รู้จักด้วยการไม่แทรกแซง
เห็นเพียงว่า มันสงสัยขึ้นมา แล้วไม่ต้องไปหาคำตอบ
ให้มัน เพราะเมื่อใดเรามัวไปหาคำตอบ เราก็พลาด
ไปจากการรู้เสียแล้ว แต่หลงไปหาคำตอบ ซึ่งมัน
เท่ากับเป็นการตกจากวิปัสสนาไปแล้ว (แต่สังเกตได้
อย่างนึงว่า เมื่อความสงสัยเกิด มันจะยั่วให้เราหา
คำตอบ) เพราะไม่ได้เห็นสภาวะที่แท้จริง

ทั้งความสงสัยและความเบื่อ มันจะมีมาเป็นระยะๆ
เราเพียงวางใจ เห็นมันเหมือนเพื่อนเก่าที่โผล่หน้า
มาเสมอๆ เท่านั้นก็พอ พอสำหรับอะไร ก็พอสำหรับ
การเจริญวิปัสสนา เห็นตามความเป็นจริงของจิต
ที่ชอบทำงานเองตามใจชอบของมันนั่นเอง

เรารู้จักมันเพียงแค่นี้ สวนท้อของเราก็คงไม่งอกงาม
ต่อไป เลิกกิจการปลูกสวนท้อได้แล้ว และเจริญภาวนา
ไปอย่างสบายๆ ไม่เลิก และไม่รีบ ไม่ได้เอาอะไร
เพราะเราภาวนาเพื่อไม่มีไม่เป็น ไม่ใช่หรือ

Create Date : 15 พฤษภาคม 2553

Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 9:16:06 น.

4 comments

Counter : 461 Pageviews.