"...ชนเหล่าใด มีความรู้ในธรรมอันหาสาระมิได้ ว่าเป็นสาระ และมีปกติเห็นในธรรมอันเป็นสาระ ว่าไม่เป็นสาร
"...ชนเหล่าใด มีความรู้ในธรรมอันหาสาระมิได้ ว่าเป็นสาระ
และมีปกติเห็นในธรรมอันเป็นสาระ ว่าไม่เป็นสาระ
ชนเหล่านั้น มีความดำริผิดเป็นโคจร
ย่อมไม่บรรลุธรรมอันเป็นสาระ
ชนเหล่าใด รู้ธรรมอันเป็นสาระ โดยความเป็นสาระ
และรู้ธรรมอันหาสาระมิได้ โดยความเป็นธรรมอันหาสาระมิได้
ชนเหล่านั้น มีความดำริชอบเป็นโคจร
ย่อมบรรลุธรรมอันเป็นสาระ..."
พระไตรปิฎก เล่ม ๒๕ ข้อ ๑๑
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
"...ภิกษุทั้งหลาย ! หรือว่า จะเป็นไปได้ไหมว่า
พวกเธอ เมื่อรู้อยู่อย่างนี้ เห็นอยู่อย่างนี้ จะพึงเวียนกลับ
ไปสู่การประพฤติซึ่งวัตตโกตูหลมงคลทั้งหลาย
ตามแบบของสมณพราหมณ์ทั้งหลายเหล่าอื่น เป็นอันมาก
โดยความเป็นสาระ ?..."
พระไตรปิฎก เล่ม ๑๒ ข้อ ๔๕๐
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
"...ดูกรพรหม เรารู้จักดินแล โดยความเป็นดิน
รู้จักนิพพานอันสัตว์เสวยไม่ได้
โดยความที่ดินเป็นดิน แล้วไม่เป็นดิน
ไม่ได้มีแล้วในดิน ไม่ได้มีแล้วแต่ดิน
ไม่ได้มีแล้วว่าดินของเรา ไม่ได้กล่าวเฉพาะดิน..."
พระไตรปิฎก เล่ม ๑๒ ข้อ ๕๕๔
| Create Date : 25 เมษายน 2564 |
| Last Update : 25 เมษายน 2564 6:39:19 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 197 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [