ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเธอทั้งหลายอยู่ในป่าหรืออยู่โคนไม้ หรืออยู่ในเรือนว่างก็ตาม พึงระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเถิด ความกลัวก็จะไม่พึงมีแก่พวกเธอทั้งหลาย แต่ถ้าเธอทั้งหลาย ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นผู้เจริญแห่งโลก เป็นผู้ประเสริฐ แห่งนรชน มิได้ไซร้ ก็พึงระลึกถึงพระธรรม อันเป็นเครื่องนําออกจากทุกข์ ที่เราแสดงไว้ดีแล้วเถิด แต่ถ้าเธอทั้งหลาย ระลึกถึงพระธรรม อันเป็นเครื่องนําออกจากทุกข์ ที่เราแสดงไว้ดีแล้ว มิได้ไซร้ ก็พึงระลึกถึงพระสงฆ์ ผู้เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่าเถิด ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเธอทั้งหลาย ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์อยู่อย่างนี้ ความกลัวก็ดี ความหวาดสะดุ้งก็ดี ความขนพองสยองเกล้าก็ดี จักไม่มีเลย ดังนี้. มหาวาร. สํ. ๑๙/๔๒๗/๑๔๑๒. |