สวย น่ารัก หลาหหลายแบบมาก ๆ ๆ ค่ะ

เก่งจริง ๆ ๆ ค่ะ

หัดทำหรือค่ะไม่เชื่อค่ะ เพราะสวยน่ารักทุกใบเลย แต่บ้านกุ้งไม่มีจักรที่เย็บลายได้

สวยมากแล้วค่ะ
เห็นแล้วก็อาย
มีจักรมาเป็นปี เย็บได้ไม่ดีอย่างนี้เลยค่ะ

ว้าวมีแต่ของสวยๆที่เราชอบมากๆสงสัยต้องมาเที่ยวที่นี่บ่อยๆซะแร้ววววว

พี่นกขยันใหญ่แล้ว ปุ๋มก็เพิ่งได้จักรมาใหม่ อยากเย็บสารพัดแบบเลย แต่ยังไม่เป็นสมใจ ดูๆเขาก่อน แนะนำบล็อกของพี่คนนี้นะคะ มี how to สวยๆเยอะเลยค่ะ meaw1158

โอ้โห....งานเนี๊ยบจังคะ นี่ขนาดฝึกนะนี่ นับถือๆ

เย้ ๆ ๆ ๆ ๆ คุณนก up blog แล้ว แถมผลงานมีแต่น่ารักๆ ทั้งนั้นเล้ย...
จะทำแบบนี้ก็ไม่บอกเดี๋ยวปิ๊กจัดให้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ล้อเล่นค่ะ...

กระเป๋าถักก็สวยค่ะ ตอนนี้ปิ๊กกำลังหัดถักดอกไม้อยู่ ถักออกมาได้น่าเกลียดมากไว้คงต้องมาขอคำแนะนำจากคุณนกซะแล้วล่ะค่ะงานนี้

คุณนกใช้จักรรุ่นอะไรอยู่คะ เผื่อเป็นรุ่นเดียวกันจะได้แนะนำเทคนิคให้ เป็นเทคนิคเฉพาะตัวนะคะไม่มีครูคนไหนสอนหรอกค่ะเพราะไม่เคยไปลงเรียนกะเค้าสักกะที มีแต่แอบชะแว๊บๆ ไปถามบ้างเป็นครั้งคราว

สำหรับการทำ freemotion ให้คุณนกลองวาดเส้นเพื่อฝึกกำหนดทิศทางในกระดาษก่อนนะคะ กระดาษก็เปรียบเสมือนกับผ้า ดินสอที่เราขีดลงไปก็เปรียบเสมือนปลายเข็ม พอฝึกลากเส้นคล่องแล้วก็ทดลองเย็บกับเศษผ้าก่อนเพื่อทดสอบฝีเข็มและฝึกบังคับทิศทาง แรกๆ อาจจะงงงวยบ้างเล็กน้อยต้องทำบ่อยๆ ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆ ค่ะ

อ้อ...มีอีก 1 สิ่งที่อยากจะแนะนำคุณนกนะคะ ถ้าจะควิลท์ด้วยจักรให้ปรับความถี่ห่างให้มากกว่าเดิมเล็กน้อย ปกติเครื่องจะตั้งมาให้ที่ 2.5 ให้ลองปรับไปสักประมาณ 3-3.5 นะคะ ฝีเข็มจะสวยกำลังดีเลยค่ะ ลองดูนะคะ...

แวะเข้ามาอีกรอบค่ะ...
เอา freemotion มาฝากคุณนก....

ยินดีที่รู้จักค่ะคุณนก.. เพาะถั่วงอกไม่มีกระสอบ เขาก็ให้ใช้ผ้าขนหนูเก่าๆก็ได้ค่ะ คุณนกเป็นชาวสมุยด้วยไหม พี่พชอบชุมชนชาวสมุยรุ่นก่อนค่ะ แต่ไม่ชอบส่วนที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว เสียดายความเป็นธรรมชาติที่เขารักษาไม่ได้ค่ะ

อ่านเรื่องที่เขียนเล่าไว้ที่บล๊อกพี่ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ การจะรักษาแผ่นดินเกิดท่ามกลางกระแสวัตถุนิยมที่แรงมาก ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ความเรียบง่ายและชีวิตสงบแบบคนรุ่นก่อน มันมีราคามากกว่าข้าวของที่พวกฝรั่งมายัดเยียดขาย ให้เราแย่งกันซื้อเพื่อจะมีเหมือนคนอื่น..แต่ยากที่คนไทยเราจะมองเห็นกัน ..เสียงคนชมว่าโก้มันดังกว่าน่ะค่ะ

อัพบล็อกตั้งแต่วันที่ ๕ แล้วเหรอคะ เราไม่ทันเห็นเลย เห็นหน้าพม่ามาร่วมหลายเดือนเลยชะล่าใจคิดว่าคุณนกคงยังไม่มาเร็วๆนี้แน่ๆ ฮี่ๆๆ ผิดคาดไปหน่อย

นี่กำลังฝึกเย็บเหรอคะ ดูไม่ออกเลยเพราะมันสวยมากๆโดยเฉพาะกระเป๋าสะพายอันแรก ผ้าสีสวยเข้ากัมากเลยค่ะ

อะไรละเอียดแบบนี้เราทำไม่เป็นเลยอ่ะค่ะ คงต้องใช้ความอดทนเย็บมากๆเลยใช่มั้ยคะ

ตอนนี้มีจักรแล้ว ไม่อยากลองเย็บงานใหญ่อย่างผ้าคลุมโซฟาบ้างเหรอคะ อิอิ

ขอให้หาโต๊ะวางจักรได้ไวๆนะคะ จะได้เห็นงานกระเป๋าสวยๆอีก

ช่วงนี้เราก็ไม่ได้จับงานถักเลย วุ่นๆกะทาสีบ้านน่ะค่ะ งานเยอะแยะไปหมด ทำอะไรไม่ทันจริงๆเลยเนอะ

ไม่น่าเชื่อว่าเป็นใบแรกนะคะเนี่ย ฝีมือเย็บปราณีตและสวยมากทุกใบเลยค่ะ

อย่าเพิ่งท้อใจไปค่ะคุณนก ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม กว่าปิ๊กจะรู้เทคนิคก็เลาะด้ายซะจนพรุนเลยล่ะค่ะคุณนก...จะฝึก freemotion ซะหน่อย ดันได้เทคนิคการเลาะผ้าซะอย่างงั้น...ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ...

ที่เมืองไทยวัตถุดิบน่ารักๆก็มีเยอะนะคะ ตอนกลับบ้านอ้อมเห็นอะไรก็ชอบไปหมด แต่ว่าขนกลับมาไม่ได้อ่ะ

เรื่องใช้ชีวิตต่างแดนให้มีความสุข อ้อมว่านอกจากจะอยู่ที่ตัวเรา และวิธีคิดแล้ว คนรอบข้างก็สำคัญเนอะ จะว่าไปชีวิตอ้อมก็ไม่ได้ราบรื่นเท่าไหร่ หลายครั้งปัญหาเยอะแยะมากมาย บรรยายสามวันไม่หมด แต่บังเอิญว่าอ้อมเจอคนรอบข้างที่เข้าใจด้วย มันเลยทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้นเยอะ อย่างสามี หรือครอบครัว นี่เป็นตัวหลักเลย เค้าไม่ค่อยมากดดัน ไม่คาดหวังมากมาย เลยได้เป็นตัวของตัวเองแบบนี้แหละค่ะ

อ้อมว่าคุณนกหมายถึงขนม stroopwafel แน่เลย หน้าตามันแบบนี้น่ะค่ะ //en.wikipedia.org/wiki/Stroopwafel เป็นขนมประจำชาติที่นี่เลยนะเนี่ย เราว่าอร่อยดี แต่กินๆไปมันจะติดฟันนะคะ อิอิ

สวัสดีค่ะ คุณนกสบายดีมั้ยคะ

.......................

แต่งบ้านตัวเองนี่ยังเอาไม่รอดเลยค่ะ จะให้ช่วยคนอื่นแต่งนี่สงสัยคิดหนัก ฮิๆๆ แต่ถ้าช่วยแบบให้คำแนะนำนี่โอเคเลยค่ะคุณนก

จริงๆอยากมีเวิร์คช้อปเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกัน มีที่แล้วนะคะหลังบ้านนี่แหละแต่ไม่มีเวลาเคลียร์ห้อง เลยต้องใช้โรงรถเป็นเวิร์คช้อปชั่วคราวไปพลางๆก่อน ส่วนรถก็เอาออกมาจอดตากแดดตากฝนข้างนอก ตู้โต๊ะที่ต้องทาสีมันสำคัญกว่า เหอๆๆ

ว่าแต่คุณนกยังไม่อัพบล้อกเหรอคะ รออ่านอยู่น้าาาา