เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเข้ามาคุย จริงๆคือเข้ามาพูด พูด พูด โดยที่เรานั่งฟัง พอเขารู้เรื่องน้องในทีมลาออก ก็เปรยๆว่า เด็กที่เก่ง เรียนรู้ไว ถ้าเจอนายที่คุมไม่อยู่ ความสามารถไม่ถึง ก็อยู่ได้ไม่นานหรอก

อืม...หน้าร้อนวูบขึ้นมานิดหนึ่ง ยิ้มนิดๆแล้วก็..ค่ะ

จริงๆ ก็..ควรต้องพิจารณาตัวเองอยู่เหมือนกันนี่นะ

แล้วยังต้องฟังต่อ เรื่องที่เขาพูดแต่ละเรื่อง ล้วนแต่วนมาเข้ากับงานของเรา เพียงแต่เขายกตัวอย่างที่บริษัทอื่น อยากจะตีความว่า เขาเห็นว่าสิ่งที่เราทำอยู่ มันไม่มีค่าพอ ยิ่งพูดก็ยิ่งกดเราลงไปเรื่อยๆ เออเนอะ จิตตกวูบไปถึงไหนต่อไหน ลอยขึ้นมาได้หน่อยหนึ่งก็ตกต่อเพราะปรุงไปตามคำพูดของแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

ฟังไป พลางหาทางจะตัดบทยังไงดี

มาถึงตอนเด็ด ก็คือ งานของเราจะมีคุณค่าถ้าใส่ความเห็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมในการบริหารงานของอีกที่หนึ่ง ที่ที่ผู้บริหารเด็กกว่าเขาร่วมสิบปีและทำผลงานได้ดีกว่า

อ้อ..งานของเราจะดี เมื่อช่วยกล่าวหาความไม่ดีของคู่แข่งเขาได้

อย่างนั้นเอง...

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 2 ธันวาคม 2557 19:45:00 น.		0 comments
Counter : 407 Pageviews.
Share Tweet