Once upon a time ...
Group Blog
 
All blogs
 
กลัว

วันนี้กระสับกระส่าย นั่งนิ่งๆอารมณ์ดีตอนเช้าได้ไม่ถึง 5 นาทีก็ไม่ไหวแล้ว ใจมันส่ายไปโน่นมานี่ มาทำงานก็ส่ายได้ทั้งวัน อ่ะนะ ดีได้ก็ร้ายได้เป็นธรรมดา ไม่ชอบใจยังไม่รู้ตัวเองอีก

ปลูกต้นอะไรๆใน Farmville เสร็จ รอเก็บผลผลิตเย็นนี้ก่อนออกเดินทางพรุ่งนี้ เอ...ที่มันกระสับกระส่ายเป็นเพราะเรื่องของเราหรือเรื่องของใครกันแน่

เรื่องของใครก็เงินของใคร จะไหลไปทางไหนคงแล้วแต่ท่านฯ ได้แต่รออาจารย์วรเจตน์ออกมาตีความ รู้ตัวว่าอ่านคำพิพากษาไปคงไม่รู้เรื่องตามเคย เบาปัญญาขนาดนี้จะไปรู้เรื่องอะไรกับใครเขาได้ ผลจะออกมาว่ายังไง บ้านเมืองยังคงคุกรุ่นด้วยไฟร้อนอยู่ดี

ส่วนเรื่องของเรา ก็...กลัว ไม่เคยคิดว่าจะเป็นคนกลัวผี เคยอยู่บ้านคนเดียวมาหลายปี ไม้ลั่นยังไงก็ไม่กลัว แต่พอไปอยู่คนเดียวในที่ที่ไม่มีไฟฟ้า มันกลัวน่ะ ไม่รู้ทำไม คราวที่แล้วก็กลัวๆๆๆมากมาย แต่คราวที่แล้วมีคนไปด้วยกัน มีอะไรก็ตะโกนเรียกใครๆได้ คราวนี้ไปคนเดียว
แค่คิดถึงเรือนไม้ลั่นเมื่อคราวก่อน ใจก็เต้นแรงแล้ว ประสาทดีแท้ แล้วยังอยากจะไปอีก ถ้าเผื่อเอาชนะความกลัวได้ จะภูมิใจมั้ยนะว่า “กูเก่ง”

แม่น่ารัก อยากได้เทียนเล่มใหญ่ๆ ไม่รู้จะไปหาซื้อที่ไหน บอกแม่แค่นั้น เขาไปเดินเยาวราช ครั้งเดียวก็หอบเทียนเล่มโตมาให้ลูกสาวแล้ว อืม...เราว่าแม่ความจำดีมากๆๆ แม้ว่าวัยจะใกล้ 80 แล้วแต่แม่ไม่ค่อยลืม นัดอะไรกับใครก็จำได้แม่น ดีจัง เรื่องเทียนก็บอกแม่ไป 2 ครั้งเอง ซื้อมาให้แล้ว แม่ยังบอกว่า ขอแม่ไปด้วยคนสิ เฮ้อ...แม่เดินไม่ค่อยไหวนี่นา จะไปเดินขึ้นเดินลงเรือนไม้อย่างนั้นได้ยังไงกัน และที่สำคัญ ถ้าเรากลัว...อะไรก็ไม่รู้ในความมืด แม่น่ะ กลัวยิ่งกว่าเราหลายเท่า

ตอนนี้ กลัวใจตัวเอง ด้วยหรือเปล่า?
เออแฮะ กลัวมันเหมือนกันแหละ บางวันดี บางวันอาจดีมากจนเปลี่ยนใจ กลับไปทำดีกับใครเหมือนก่อนก็ได้ กลัวมันจะดีมากเกินไป อะไรที่มัน “เกิน” ไป มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักหรอก

กลับมากลัวต่อ
กลัว...กลัวการปรุงแต่งของใจตัวเอง



Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2553 17:21:58 น. 3 comments
Counter : 482 Pageviews.

 


โดย: หน่อยอิง วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:23:32 น.  

 
ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง ความกลัวเป็นความรู้สึกที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกระดับลึก เป็นสัญชาตญาณ ในการเอาตัวรอดของสิ่งมีชีวิต ความกลัวเป็นตัวขัดขวางศักยภาพการทำงานของจิตอย่างรุนแรง ถ้าเราไม่กลัวซะอย่าง จิตเราจะเป็นอิสระและมีพลัง มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา อย่างเช่น เสียงไม้ลั่น ตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว ไม้ในตอนกลางวันนั้นโดนแดด โดนความร้อน พอตกกลางคืน อากาศเปลี่ยนไปไม้จะมีการบิดตัว ทำให้มีเสียง หรือ ถ้าไม่ใช่ไม้ลั่นอาจจะเป็นเสียงแมว หรือ เสียงโจร ลองสังเกตดูเวลาเรากลัวผี เราจะกลัวแต่ตอนมืด พอไม่มืดเราก็ไม่กลัว ถ้าจะกลัวผี กลัวคนดีกว่าครับ


โดย: mindset วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:01:43 น.  

 
ขอบคุณค่ะ คงต้องค่อยๆฝึกไป ที่จะให้จิตเป็นอิสระจากความกลัวและกิเลสรอบตัวน่ะ ก็...พยายามฝึกอยู่นะ

คราวนี้ดีขึ้น แต่ไม่มากเท่าไหร่ ยังไม่พอใจ

เรื่องไม้ลั่น มีเหตุการณ์แวดล้อมประกอบอื่น ทำให้ 'เชื่อได้ว่า' มีอะไรมาทำให้ลั่น ณ เวลานั้นๆพอดี แต่ก็...อาจจะกลัวแล้วปรุงความรู้สึกไปเองก็ได้ค่ะ ถึงอย่างนั้นก็ยังขอบคุณอะไรที่ว่า ที่มาทำให้จิตไหวไปมากมาย

กลัวคนน่ะ แน่นอนอยู่แล้ว


โดย: saifan วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:18:45:36 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

saifan
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add saifan's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.