มีหรือไม่มี เจ็บปวดเท่ากัน
สำหรับใครบางคนแล้ว ฉันไม่แน่ใจว่า การมีเค้าอยู่กับการไม่มีเค้า อันไหนเจ็บปวดยิ่งกว่ากัน
จริงๆแล้ว ประโยคสุดแสนจะคลาสิค สำหรับคนที่เรารักเค้าและเค้าไม่รักเราตอบ ก็คือ
การเห็นคนที่เรารัก มีความสุข นั้นคือ รักที่แท้จริงแล้ว ฉันเคยรักแบบไม่ลืมหู ลืมตา
รักแบบลุ่มหลงครอบครอง จนวันนึงเรา 2 คน ต้องถอยห่างกัน สภาพจิตใจย้ำแย่ ทำใจไม่ได้
ใครต่อใครบอกว่า อีกเดี๋ยวก้ดีขึ้น จากวันนั้นจนถึงวันนี้ นับช่วงเวลาแห่งความเลวร้ายของความสัมพันธ์
ผ่านมาเป็นปีๆแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น แม้แต่หัวใจของฉันเอง ก็ไม่ได้ดีขึ้น เวลาเป็นตัวช่วย
แต่อาจจะไม่ใช่ทุกคนเสมอไป ความเจ็บปวดในวันนี้ยังคงอยู่ เธอยังคงอยุ่เต็มหัวใจ
ฉันอนุญาติให้เธอเป็นความเจ็บปวดในชีวิต ที่ฉันยินยอมที่จะให้อยู่ หลายๆครั้งที่หันหลังเดินไป
แต่ไปได้ไม่เท่าไหร ความห่วงหา และคิดถึงก็ยังคงอยุ่ เมื่อก่อนตอนไม่มีเธอฉันก็เจ็บนะ
แต่ตอนนี้มีเธอฉันเจ็บยิ่งกว่า เธอเคยได้ยินมั้ย ที่เค้าว่า คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน
คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า ฉันเริ่มเป็นอย่างนั้นแล้ว ฉันยังคงไม่ได้ปล่อยเธอออกไปจากใจฉัน
แม้วันนี้ไม่มีตัวเธออยู่แล้ว ไม่มีทุกสิ่งที่อย่าง กับ คำว่า เรา แต่ในใจฉันทุกๆนาที ยังมีเธออยู่
เรายังคงติดต่อหากัน จริงๆใช่คำว่าเราคงไม่ได้ เป็นฉันที่ยัง ติดต่อหาเธอ นานๆเธอจะติดต่อกลับมาที
เธอรู้ว่า ฉันยังทำใจไม่ได้ เธอจึงอยู่ จนกว่าฉันจะทำใจได้ .... แล้วฉันจะทำใจได้อย่างไร
เธอมีกฏอยู่ไม่กี่ข้อ 1 ห้ามฉันยุ่งเรื่องส่วนตัวเธอ ห้ามถามทุกๆอย่างรอบตัวเธอ
2. เธอเปลี่ยนเบอร์ใช้เบอร์ใหม่ เหลือเบอร์เก่าที่ไว้ติดต่อได้ตามเวลาที่เธอกำหนด
ห้ามฉันถาม ห้ามฉันยุ่งกับเบอร์ของเธอ เมลของเธอ เฟสบุคของเธอ จริงๆ ฉันไม่ได้ก้าวก่ายอะไร
แต่เธอออกคำสั่งมาว่า ให้คิดซะว่าเราอยู่กันคนละโลก เธอจะมีโลกของเธอทีไม่มีฉัน
ฉันควรจะอยู่โลกของฉันที่ไม่มีเธอ และจำไว้ว่า เธอจะไม่กลับมาอีก
เธอย้ำเสมอ ว่าไม่รุ้สึกอะไรกับฉันแล้ว แต่เธอจะยังอยู่ไม่หายไปไหน เพราะฉันทำใจไม่ได้
หรือจริงๆแล้วการอยู่ของเธอ คือการอยู่ทำร้ายจิตใจกัน จนฉันด้านชาต่อความเจ็บปวด ไม่เสียใจ
เธอจึงจากไปได้อย่างอิสระ แบบนั้นหรือเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันเจ็บปวดทุกวันนะ
ตลอด 364 วันที่พ้นผ่าน ฉันกล้าพูดว่าไม่มีวันไหนไม่คิดถึง ไม่ร้องไห้ แต่ฉันไม่ได้พูด ไม่ได้แสดงออก
เพราะเธอห้ามไม่ให้แสดงออกใดๆ ฉันไม่เข้มแข้งพอที่จะเดินจากไปไกลๆ ไม่กล้าแกร่งพอที่จะ
เดินหนีออกมาจากวงวนแห่งความเจ็บปวด ฉันไม่อยากได้วิธีการทำใจแบบนี้
เรื่องของฉันบางทีมันก็น่าสมเพช หลายๆคนว่าสมควรแล้ว เพราะทำตัวเอง
ฉันยอมรับ แต่บางทีฉันแค่ไม่เข้มแข็งที่จะลุกเดินจริงๆ .......
| Create Date : 15 สิงหาคม 2555 |
| Last Update : 15 สิงหาคม 2555 15:19:32 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 818 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
