Bloggang.com : ละอ่อนในกู่ - สิ่งเดียวที่ยายทำได้

Group Blog

All Blogs

สิ่งเดียวที่ยายทำได้

แม่ของพ่อ ที่จริงต้องเรียกว่า " ย่า " แต่ผมเรียกท่านว่า " ยาย " ไม่รู้เหตุผลเหมือนกันว่าทำไม แต่เป็นความเคยชินที่เรียกแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก.....................

ตอนเเด็กๆ พ่อกับแม่ไปทำงาน ต้องอยู่บ้านกับ ยาย..............

ยายเคยเล่าให้ฟัง ว่าครั้งหนึ่ง พ่อกับแม่ไม่อยู่ ผมร้องไห้เพราะหิว ยายเลยอุ้มผมไปหา ป้าคนหนึ่งที่อยู่บ้านใกล้ๆ ซึ่งมีลูกรุ่นราวคราวเดียวกันกับผม เพื่อขอให้ผมกินนมด้วย............

ทุกๆวันพระ ยายจะพาผมไปทำบุญที่วัดด้วยเสมอ............

ยาย คือ ผู้วิเศษ เมื่อผมไม่สบาย ยายจะหาด้ายมาผูกข้อมือและท่องมนต์ปัดเป่าให้ผมหายป่วย..............

พอโตขึ้น เรียนจบ ทำงาน ผมต้องห่างจากยาย.........

การกลับไปเยี่ยมบ้านทุกครั้ง นอกจากพ่อแม่ที่ดูมีความสุขมากขึ้นแล้ว ยายก็เป็นอีกคนที่ดูมีความสุขไม่แพ้กัน..........

ยายชอบกินขนมหม้อแกง ผมจึงซื้อไปฝากทุกครั้งที่กลับบ้าน..........

ก่อนเดินทางกลับมาทำงานทุกครั้ง มีสิ่งหนึ่งที่ยายจะต้องทำ คือ การเอาด้ายมาผูกข้อมือ พร้อมทั้งอวยพรให้ผมโชคดี เดินทางปลอดภัย มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน มันอาจจะเป็นเพียงด้ายเส้นเล็กๆ แต่แฝงไว้ด้วย ความรัก ความปรารถนาดี ความห่วงใย มันเป็นเส้นด้ายเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ ที่ผูกสายใยของผมกับยายไว้อย่างแน่นแฟ้น..............

ครั้งหนึ่ง ผมไปเที่ยวบ้านเพื่อน แต่เพลินไปหน่อย เกือบจะถึงเวลาที่ต้องเดินทางกลับ จึงรีบกลับบ้านเพื่อจะเตรียมตัวเดินทาง พอมาถึงบ้าน พบยายนั่งรออยู่ พร้อมกับด้ายเส้นเล็กๆในมือ แม่บอกว่ายายมาหาและรอตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว ผมรู้สึกตื้นตันใจ ในความรักและความห่วงใยของยาย............

เส้นด้ายสีขาว ที่ยายผูกให้ทุกเส้น ไม่ว่าจะมีความศักดิ์สิทธิ์ใดๆหรือไม่ก็ตาม แต่สำหรับผม มันเป็นสิ่งมงคลสำหรับชีวิต เส้นใยทุกเส้นที่รวมกันเป็นเส้นด้ายนั้น ถูกแฝงไว้ด้วยความรัก ความห่วงใย ความปรารถนาดี และที่สำคัญ คือ ลมหายใจของหญิงชราที่ผมเรียกท่านว่า " ยาย "....................

Create Date : 15 เมษายน 2554

Last Update : 15 เมษายน 2554 12:40:25 น.

4 comments

Counter : 319 Pageviews.