• ตำบอล 2018
• ยอดนักเสียบ 2017
• แปลเพลงไทใหญ่ 2014
• แปลเพลงไทใหญ่ 2013
• Full time 1x1 2013
• ยางโทน 2012
• One man, one wheel 2011
• 29er MTB

วิถีผู้กล้า ตอน "ปั่นหลังฝนกับยางโทนเกียร์ 26" สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์ บล็อกก่อนเป็นปั่นท้าฝน แต่ก็ไม่ตก บล็อกนี้เป็นปั่นหลังฝนนะครับ คือมันตกเสร็จแล้ว ค่อยออกไปปั่น รับรองว่าสนุกตื่นเต้นแน่นอนครับ แต่เดิมนั้น ยางโทนเกียร์ 26 ของผม เบาะจะเป็นสีดำล้วนครับ แต่ตอนนี้ เปลี่ยนกันชนที่เบาะเป็นสีขาวแล้ว จะได้เข้าชุดกับตัวรัดหลักอาน และยางรองขอบล้อ จะได้เป็นโทน ขาว เทา ดำ จริงๆ วันนี้ คิดว่าจะไม่ได้ปั่นแล้วนะครับ เพราะช่วงเย็น ฝนตกลงมาหนัก แต่พอดีมันหยุด ก็เลยได้ออกมาัปั่น ฝนเพิ่งตกเสร็จใหม่ๆ ทางออฟโรดที่ผมชอบไป เละกว่าเดิมแน่ๆ ก็ต้องค่อยๆ หาลาย หาช่อง ที่คิดว่าดีที่สุดในการปั่นผ่าน ผ่านได้ครับ ยังไม่ยากมาก ต้องทำใจนะครับ ถ้าคิดจะมาปั่นหลังฝน ดินทรายต่างๆ มันจะดีด บังโคลนไม่มีด้วย อันนี้เป็นประสบการณ์ใหม่ครับ ดินที่เป็นลูกรัง เป็นทรายซะส่วนใหญ่ ปกติถ้าชื้นๆ หน่อย มันจะแน่นดี แต่กรณีอย่างนี้ ฝนเพิ่งตกใหม่ๆ ดินอิ่มตัวด้วยน้ำอย่างเต็มที่ แม้จะมีทรายปนอยู่มาก ก็เละได้ครับ พอล้อจม เราต้องออกแรงในการปั่นมากขึ้น ถ้าไม่ระวัง อาจจะเสียจังหวะได้ ตอนนี้ ยางดอกหนาม ได้ทำหน้าที่ของมันแล้วครับ ถ้ายางเป็นทางเรียบ อาจจะลื่นได้ พักถ่ายรูปก่อน รู้สึกว่า พอเปลี่ยนกันชนเป็นสีขาวแล้ว มันถ่ายรูปขึ้นกว่าเดิม เพราะแต่ก่อนตัวรถจะกลืนกับฉากไปหมด เข้าใจว่า คนที่อ่านบล็อกผม น่าจะเป็นคนที่อยู่ในเมืองซะส่วนใหญ่ นี่เป็นบรรยากาศ ที่หาไม่ได้ในเมืองใหญ่ครับ ต้องออกมาสัมผัสด้วยตัวเอง ทุ่งนากว้างๆ ที่เห็น มีหมุดเขตแดนของใครของมันนะครับ น้ำนองมากขึ้นเรื่อยๆ ข้าวกำลังโตครับ คงได้มีโอกาสมาถ่ายรูปให้ดู จนมันออกรวง เบาะสีขาว ช่วยให้ดุเด่นขึ้น เวลาถ่ายรูป แล้วกันชนสีขาว จะช่วยเพิ่มความตื่นเต้นให้เรามากขึ้น เพราะถ้ามันพลาด จิ้มลงไปในน้ำสีส้ม มันก็จะกลายเป็นสีส้มโดยพลัน ล้างออกยากด้วย เพราะเป็นพลาสติคเนื้อหยาบ เมฆฝนเบาบางลงไปมาก เพราะฝนได้ตกเสร็จไปแล้ว ผ่านวัดเหมือนเดิมครับ เส้นทางประจำ บรรยากาศวิเวกดีมากครับ เปลี่ยนบรรยากาศเลี้ยวเขาไปตามซอกซอยใหม่ๆ ในวัดนั่นแหละครับ ออกจากวัดมาได้ก็แวะเลี้ยวไปสำรวจเส้นทางใหม่ๆ ถ้ายิ่งทำความเร็วมาก ดินก็ยิ่งดีดมากชั่วโมงนี้ มันมีลายง่ายให้เลือกผ่าน ก็ได้ฝึกทักษะการล็อคเลี้ยวหลบหลุมบ่อต่างๆ เพราะในหลุมบ่อ ไม่จำเป็นก็ไม่ควรลงไปนะครับ เรามองไม่เห็นท้องหลุม มันอาจจะเละ หรืออาจจะลึก มีโอกาสผิดพลาดได้มาก เส้นทางเป็นแบบนี้ยาวเลยครับ ส่วนใหญ่ก็ใช้อัตราทด 1:1 เพื่อจะได้ชัวร์ด้วย ดินจะได้ดีดน้อยด้วย ไม่ต้องปั่นเร็วมาก สนุกมากครับ ยางโทนเกียร์ 26 มันเล่นง่าย ควบคุมได้ดั่งใจ แล้วก็มาทะลุกับเส้นทางที่คุ้นเคย ระหว่างเส้นทางออนโรด ออนโรด ก็ใช้เกียรสูงตลอดครับ อัตราทด 1:1.5 ถ้าในอนาคต จะมีคนไทยคนที่สอง ที่อยากจะเล่นยางโทนเกียร์ ผมก็จะแนะนำยางโทนเกียร์ 26 ให้เขา เพราะมันมีพลังทุกด้านที่สมดุลย์ที่สุด ออฟโรดก็เล่นง่าย ออนโรดก็เร็วใช้ได้ แล้วก็มาต่อด้วยทางลูกรังอีกครับ ลองเลื้อย ทำเป็นรอยพญานาคดู บรรยากาศทุ่งนาอีกแล้ว เช็คความมอมแมม ปั่นไปแวะถ่ายรูปไปครับ ไม่รีบ ฝ่าด่านโหดต่อครับ เท่าที่ดูๆ เส้นนี้ยากที่สุดแล้วหละครับ สำหรับวันนี้ แล้วก็หาทางไปไม่ได้ ตัดสินใจลงน้ำไปตามรอยล้อเก่าของชาวบ้าน แต่ว่าโดนโคลนดูด เลยเสียจังหวะ แต่ก็จับรถไว้ได้ครับ แล้วก็ลงไปยืนตรงจุดที่ดินแน่นได้พอดี รอดไป สำหรับกันชนสีขาว สภาพเส้นทางเป็นแบบนี้ครับ สำหรับด่านนี้ เละไปหมด จนไม่มีทางไป รอดมาได้แล้วครับ วันนี้ตัวเกียร์โดนทราย โดนน้ำไปเยอะเลย เป็นการทดสอบประสิทธิภาพการทำงานของมันไปด้วย วันนี้ไปค่อนข้างไกล กลับบ้านเกือบจะมืด ถึงบ้าน รีบล้างรถเป็นงานแรกเลยครับ เพราะสกปรกมาก ถ้าเป็นสองล้อ ผมก็ไม่ล้างนะครับ เพราะมันล้างยาก สมัยที่เคยปั่นสองล้ออยู่ ลุยเละมา ก็จอดไว้เลย ขี้เกียจ แต่กับยางโทน มันล้างง่าย ใช้เวลาไม่นาน ชิ้นส่วนมันน้อย เลยขยัน แล้วพบกันได้อีก บล็อกหน้าครับ   Create Date : 08 กันยายน 2555     Last Update : 8 กันยายน 2555 15:35:23 น. Counter : 2561 Pageviews.   0 comment Share Tweet

วิถีผู้กล้า ตอน "ประมวลภาพปั่นท้าฝนกับยางโทนเกียร์ 26" สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์ บล็อกนี้เน้นโชว์รูปอย่างเดียวนะครับ เป็นการปั่นท้าฝน อยากให้ฝนตกใส่ มาลุ้นช่วยกันครับ ว่าผมจะโดนฝนหรือเปล่า อุปกรณ์วันนี้ ยางโทนเกียร์ 26 คันสีเทาครับ แน่นอนครับ ว่าต้องเป็นทางออฟโรด เพราะผมชอบแนวนี้ เมฆฝนมาเป็นลอนใหญ่เลยครับ ดูซิ ว่ามันจะตกหรือเปล่า ทางก็เฉอะแฉะเป็นธรรมดา สำหรับหน้าฝน ชมวิวก่อนก็ได้ครับ ไม่ต้องรีบ มันมาแล้วครับ เคลื่อนตัวเร็วมาก ดำมืดไปหมดแล้วครับ ตอนนี้ อ้าว แล้วมันก็เลยผ่านไปเฉยๆ วันนี้ รอด สำหรับยางโทนเกียร์ 26 ผมใช้ขาจาน 137mm เป็นหลัก ต้องการแรงปีนป่ายเพิ่ม ค่อยปรับเป็น 165mm ส่วนยางโทนเกียร์ 29 ใช้ขาจาน 150mm เป็นหลัก ต้องการความเร็วเพิ่ม ค่อยปรับเป็น 125mm แฟนคลับหนุ่มใหญ่ ให้ความสนใจเป็นพิเศษ โถ มันมาตกตรงถนนใหญ่นี่เอง ห่างจากจุดที่ผมรอไม่ไกลนัก วันต่อมา ก็ไปปั่นท้าฝนอีกครับ ช่วงนี้สีเขียวจะเยอะเป็นพิเศษ ก็ปั่นวนเวียนอยู่แถวๆ บ้านนี่แหละครับ แวะสำรวจตรอกซอกซอยใหม่ๆ ไปเรื่อย เฟรมตัวนี้ เป็นเฟรมอเนกประสงค์ สามารถใส่ได้ตั้งแต่ล้อ 24 26 และ 29 นิ้ว พอผมเอามาใส่้ล้อ 26 มันเลยเหลือพื้นที่ใต้ไหล่เฟรมเยอะ กลายเป็นกรอบให้ผมถ่ายภาพศิลป์ ทางลูกรัง มันเหมาะกับการปั่นหลายประการเลยครับ 1) มันไม่ขรุขระจนเกินไป เล่นไม่ยากมาก 2) ฟังเสียงยาง บดไปกับลูกรัง เพลินดี 3) ได้บรรยากาศชนบท ชมวิวท้องทุ่ง 4) รถน้อย มีสมาธิในการปั่น ข้อเสียก็มีบ้าง คือมันเป็นดินเป็นฝุ่นเป็นโคลน ทำให้รถเลอะ วันนี้ไม่มีวี่แววเมฆฝนดำๆ เลยครับ ท้าฝนไม่สำเร็จอีกเช่นเคย วันต่อมา ก็ไปใหม่ครับ ยางโทนเกียร์ 26 ปะทะกับจักรยานแม่บ้านทั่วไปได้สบายมากครับ แซงไม่ยาก ถ้าใครสนใจ จะนำยางโทนไปปั่นในชีวิตประจำวัน ทำได้แน่นอนครับ ผมก็ทำอยู่เป็นประจำ ก็ปั่นวนเวียนอยู่แถวๆ เดิมครับ ไม่ได้ไปไหนไกล วันนี้ก็ไม่มีวี่แววเมฆฝนอีกแล้วครับ สเน่ห์ของยางโทน มันอยู่ที่ความ simple มันไม่มีอะไรซับซ้อน อยู่ที่คนขี่เป็นหลัก ที่ต้องพามันไปให้ได้ เรียกได้ว่า ตอบโจทย์ผู้ที่ชอบความท้าทาย และอยากออกกำลังกายได้เป็นอย่างดี จบด้วยภาพ น้ำ ฟ้า ทุ่งนากว้าง วันสุดท้าย ของการปั่นท้าฝน เมฆดำมาก เห็นตั้งแต่ก่อนออกจากบ้าน ภาพนี้กดชัตเตอร์ไวไปเซี่ยววินาที อยากให้รถไฟโผล่มาอีกหน่อย หมวกแบบแข็ง จะกันหัวเปียกได้ดีกว่าหมวก MTB ข้างต้น ถ้าเกิดฝนตกหนัก แต่ปั่นไปปั่นมา เมฆดำๆ มันก็หายไปหมดอีกตามเคย แห้งสนิท ท้าฝนไม่สำเร็จครับ แล้วพบกับยางโทนได้ใหม่ บล็อกหน้าครับ   Create Date : 31 สิงหาคม 2555     Last Update : 31 สิงหาคม 2555 11:33:28 น. Counter : 2103 Pageviews.   0 comment Share Tweet

วิถีผู้กล้า ตอน "8.7 ปิดฉากปฏิบัติการนอกสถานที่ครั้งที่ 8" สวัสดีครับ ผมรุตไรเดอร์ บล็อกนี้เป็นบล็อกสุดท้าย ของปฏิบัติการนอกสถานที่ครั้งที่  8 ซึ่งประกอบด้วย บทที่ 8.1 ขึ้นดอยแท่นพระ บทที่ 8.2 เที่ยวสำนักฟาร์ม บทที่ 8.3 บุกฮอด บทที่ 8.4 ไปอมก๋อย (มี 7 ช่วง) บทที่ 8.5 เห่อโลโก้ บทที่ 8.6 ไปน้ำตกบัวตอง (มี 3 ช่วง) และบทที่ 8.7 ปิดฉากปฏิบัติการนอกสถานที่ครั้งที่ 8 ต่อจากบล็อกก่อน ผมยังอยู่บน service truck มุ่งหน้าไปเขื่อนแม่งัด นั่งชมวิวไปเพลินๆ สบายดีเหมือนกัน ไม่ต้องปั่น ปฏิบัติการนอกสถานที่ครั้งที่ 8 โดยภาพรวมแล้ว ค่อนข้างล้มเหลวเป็นส่วนใหญ่ เพราะยางโทนเกียร์ 29 มันใหญ่ และหนัก (หนักในที่นี้ หมายถึงหนักในเรื่องของการปั่น) แล้วต้องนำมาสู้กับความชันด้วย ต้องปั่นตามสองล้อด้วย จนทำให้เอ็นหัวเข่าได้รับบาดเจ็บ แต่ความสนุกมันก็อยู่ตรงนี้แหละครับ อยู่ตรงความยาก และความไม่แน่นอน ต้องได้ลุ้นทุกครั้ง สำหรับปฏิบัติการนอกสถานที่ ว่าจะเป็นอย่างไร จะสำเร็จหรือไม่ ถ้าสำเร็จ ก็โชคดีไป ถ้าล้มเหลว ก็ได้ประสบการณ์ สนุกตื่นเต้นไปอีกแบบ แล้วก็จะได้กลับไปวางแผนแก้เกมมาใหม่ ตอนนี้อยู่ที่หน้าเขื่อนแม่งัดแล้วครับ ปั่นไม่ไหว หรือยางแตก ก็ใช้บริการ service truck ได้ เพราะ service truck จะขับปิดท้ายขบวนเสมอ คอยเก็บคนที่มีปัญหาขึ้นรถ บรรยากาศที่เขื่อนแม่งัดครับ น้ำแห้ง แล้วก็จบทริป วัดถ่ำบัวตอง น้ำตกบัวตอง และเขื่อนแม่งัด ที่เหลือก็คือการปั่นกลับ ผ่านตลาดนัดชุมชน คนเยอะพอสมควร แล้วก็ไปทะลุถนนใหญ่ พักที่ปากทางตรงนี้อีกแป๊บ ได้จังหวะก็ปะยาง เพื่อที่จะได้ปั่นต่อ จากนั้นก็มุ่งหน้ากลับแม่โจ้ครับ ผมก็นั่งยาวเลยครับ สำหรับครั้งแรก กับทริปใหญ่ และการได้นั่ง service truck ที่ระยะอีกประมาณ 20 km ถึงแม่โจ้ service truck จะถามความประสงค์ครั้งสุดทาย ว่ามีใครต้องการความช่วยเหลืออีกหรือไม่ เพราะตรงจุดนี้ ต่างคนก็ต่างต้องแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน จากนั้น service truck ก็ชิ่งกลับบ้านก่อนหละครับ แล้วก็ส่งนักปั่นบาดเจ็บตามจุดที่ผ่าน ผมก็ลงแถวๆ ที่พัก แล้วก็กัดฟันปั่นกลับที่พักอีีกเป็นระยะทางเล็กน้อย ก็เป็นการปิดฉากปฏิบัติการนอกสถานที่ครั้งที่ 8 โดยบริบูรณ์ รอดชีวิตกลับบ้านมาได้ ก็นำตรายางโทนมาแปะให้ยางโทนใหญ่ ยางโทนเกียร์ 26 และคันอื่นๆ ก็แปะหมดเลยครับ ส่วนยางโทนเกียร์ 29 ก็ถูกพักงานยาวไว้ก่อน ขอพักเอ็นหัวเข่าสัก 1 เดือน ให้มันหายสนิท ปั่นเฉพาะคันที่เล่นง่ายกว่า แล้วพบกับยางโทนได้ใหม่ โอกาสหน้าครับ   Create Date : 27 สิงหาคม 2555     Last Update : 27 สิงหาคม 2555 10:24:50 น. Counter : 1675 Pageviews.   2 comment Share Tweet

วิถีผู้กล้า ตอน "8.6 ไปน้ำตกบัวตอง ช่วงที่ 8.6.3 ไม่ไหวขอใช้บริการ service truck" สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์ กลับมาต่อ กับปฏิบัติการนอกสถานที่ครั้งที่ 8 บทที่ 8.6 ไปน้ำตกบัวตอง ช่วงที่ 8.6.3 "ไม่ไหว ขอใช้บริการ service truck" หลังจากพักที่ปากทางเข้าน้ำตกแป๊บนึงแล้ว ก็กัดฟันปั่นต่อครับ เพราะมันจะถึงอยู่แล้ว อีกนิดเดียวจริงๆ พี่เสือหมอบให้ความสนใจเสือโทน ไม่ยอมแซง จะรอดู ว่าเปลี่ยนเกียร์ยังไง ผมก็เกร็งสุดๆ มีคนคอยจ้อง เข่าก็เจ็บ แต่ก็เปลี่ยนเกียร์ได้ไม่พลาด โชคดีไป กลัวพลาดแล้ว เขาจะเบรกไม่ทันครับ เพราะเขาปั่นจ่อท้ายตลอด ทางเข้าน้ำตก เป็นทางเล็กๆ ไม่มีไหล่ทาง แต่ถนนเรียบดีครับ แล้วก็ชันแบบขึ้นๆ ลงๆ ด้วยครับ เหมือนจะเตรียมไว้เล่นงานเอ็นหัวเข่าผมโดยเฉพาะ มีสลับเดินด้วยครับ ไม่ไหว เจ็บเข่ามาก แล้วก็มาถึงวัดถ่ำบัวตอง ที่ที่นักปั่นมาทำบุญกัน นักปั่นเพียบเลยครับ ถูกขอใ้ห้สาธิต ก็จัดให้ครับ ก็แค่ขึ้นให้ดู แล้วผมก็บอกไปว่า จริงๆ แล้ว มันไม่ยากหรอก แค่จับจุดให้ได้ ลองเล่นได้ครับ แต่ก็จะยากอยู่ เพราะล้อมันใหญ่ เบาะก็สูง ถ้าจะหัดใหม่ จะต้องหัดจากล้อเล็กๆ ก่อน ดูๆ ไปก็คลายคนทำกายภาพบำบัดนะครับ ต้องมีคนพยุงเยอะๆ เพราะกล้ามเนื้อยังอ่อนแรง ยังเดินเองไม่ได้ ก็แบบนี้แหละครับ หัดใหม่ๆ แต่พอกล้ามเนื้อมันจำได้ จับจุดได้แล้ว ก็จะปั่นเองได้ในที่สุด แต่ย้ำว่า ต้องไปหัดล้อเล็กนะครับ หัดล้อใหญ่ไม่ประสบความสำเร็จแน่ๆ มีใครจะลองอีกไหม ผมมาถึงวัด เขาก็ทำพิธิกรรมอะไรต่างๆ เสร็จหมดแล้วหละครับ กำลังจะออกจากวัดพอดี เกือบมาไม่ทัน ขอจับหน่อยนะ อยากขี่เป็นเหมือนกัน ยางโทน ยังคงรอผู้กล้าคนต่อไปเสมอ ว่าแล้วก็เนียนๆ ขึ้นไปนั่งบน service truck นักปั่นสันทราย เขามาแบบเป็นเรื่องเป็นราวครับ มี service truck ไว้รับคนปั่นไม่ไหวด้วย ผมเลยได้ใช้บริการคนแรก สรุปเหลืออีก 1 km จะถึงน้ำตกบัวตอง ก็ไปไม่ถึงอีกแล้วหละครับ เจ็บเอ็นหัวเข่ามากจริงๆ แล้วผมก็ออกเดินทางจากวัดถ่ำบัวตอง ด้วย service truck เปลี่ยนมาเป็นผจญภัยบนท้ายรถบรรทุกแทน แล้วก็มาถึงน้ำตกบัวตองอย่างง่ายดาย นักปั่นก็ค่อยๆ ตามมาเรื่อยๆ พักหาของกินตามสบาย มัวแต่โม้เรื่องยางโทน ยังไม่ได้ไปดูน้ำตกบัวตอง กับน้ำพุเจ็ดสีเลย เขาเรียกขึ้นรถอีกแล้ว เพราะเขาจะไปต่อกันที่เืขื่อนแม่งัด แต่ผมก็ไม่ซีเรียส เพราะผมเคยมาหลายครั้งแล้ว เคยมากางเต้นท์นอนด้วย น้ำตกสวยครับ เป็นน้ำตกหินปูน ส่วนน้ำพุก็เป็นน้ำผุดขึ้นมาในบ่อสะท้อนแสงเป็นสีรุ้ง ใครสนใจก็แวะมาได้ รถยนต์เข้าถึง อยู่ทางไป อ.พร้าว ห่างจากถนนใหญ่เพียง 3 km ว่าแล้วก็ออกเดินทางต่อ ไปเขื่อนแม่งัด สรุปแล้ว บทที่ 8.6 ไปน้ำตกบัวตอง ภาระกิจล้มเหลวอีกแล้วครับ ด้วยอาการบาดเจ็บกำเริบ แต่ครั้งนี้ ก็ได้ประสบการณ์เพิ่มเติมอีกว่า ถ้าผมจะปั่นร่วมแจมกับสองล้อกลุ่มใหญ่ ผมจะต้องออกเดินทางล่วงหน้าไปก่อน กะเวลาให้ถึงที่หมายใกล้เคียงกัน แล้วพอขากลับ ก็นั่ง service truck ก็ได้ สบายดี อิ๊อิ๊ แล้วบล็อกหน้า กลับมาแถมต่อ ในช่วงการนั่ง service truck เที่ยว   Create Date : 26 สิงหาคม 2555     Last Update : 26 สิงหาคม 2555 11:31:17 น. Counter : 1829 Pageviews.   0 comment Share Tweet

วิถีผู้กล้า ตอน "8.6 ไปน้ำตกบัวตอง ช่วงที่ 8.6.2 อาการบาดเจ็บกำเริบอีกแล้ว" สวัสดีครับ ผมรุตเรเดอร์ บล็อกนี้เป็นบล็อกแรก ที่ผมจะสะกดฉายาตัวเองในภาษาไทยใหม่ ว่า "รุตเรเดอร์" จากเดิมคือ "รุตไรเดอร์" raider [N] ; ผู้เข้าจู่โจมทันที Syn. plunderer; invader; commando raid [N] ; การจู่โจม Syn. attack; foray Relate. การโจมตี raid [VT] ; จู่โจม Relate. โจมตี คำตั้งต้นของมันคือ raid อ่านว่า เรด ดั้งนั้นคำต่อยอด ก็เลยอ่านว่า เรเดอร์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ที่ผมไม่ใช้ เรเดอร์แต่แรก เพราะตามกระแสนิยมไป ดูตามพวกขบวนการ mask raider เขาก็แปลไทยว่า มาสค์ไรเดอร์ ฟางเส้นแรก จากการศึกษาด้วยตัวเอง พบว่าเป็น เรเดอร์ แต่ก็ยังคงยึดตามค่านิยม ฟางเส้นที่สอง ได้ยินชาวต่างชาติเขาพูด เขาเรียกผมว่า รูทเรดเดอร์ แต่่ผมก็ยังตามค่านิยมอยู่ ไม่ได้คิดอะไร ฟางเส้นสุดท้าย มีอาจารย์ภาษาอังกฤษจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง มาช่วยคอมเม้นต์ให้ บอกว่าควรจะเป็น เรเดอร์ ตอนนี้ผมก็ไม่ตามกระแสแล้วหละครับ ด้วยฟางเส้นสุดท้าย เราควรจะทำในสิ่งที่ถูกต้องจะดีกว่า เรเดอร์ก็เรเดอร์ ต่อไปมันจะกลายเป็นเรดาร์หรือเปล่าเนี่ย นอกเรื่องไปยาวมาก กลับมาต่อดีกว่า จากบล็อกก่อน ผมอยู่ที่วัดเทพนิมิต พอดีเห็นบนยอดเขาของวัด มีสิ่งปลูกสร้างใหม่ น่าสนใจ เลยอยากขึ้นไปดู จะได้ดูวิวจากมุมสูงด้วย ยางโทนเกียร์ 29 ถูกประกบด้วยจักรยานทัวริ่ง จักรยานสองล้อนั้นมีหลายประเภทนะครับ มีแนวทัวริ่งด้วย (Touring) จุดเด่นของมัน จะอยู่ที่ความแข็งแรงของโครงสร้าง มีตะแกรงเพื่อใช้ในการแบกสัมภาระปั่นเดินทางท่องเที่ยวค้างแรม ภาพจากอีกกล้อง ผมก็อยากจะไปทัวริ่งเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่รู้จะไหวหรือเปล่า มีแค่ล้อเดียว ลำบากจริงๆ ซ้ายขวาเป็นศาลาให้นั่งชมวิวได้ ในห้องตรงกลางไม่รู้มีอะไรอยู่ มีลูกนิมิตหลายลูกเลย จะได้สมชื่อวัดเทพนิมิต ตรงจุดที่ผมอยู่ เป็นจุดที่สูงที่สุดของวัด วิวครับ ภูเขา เป็นวิวที่หาได้ง่ายมาก สำหรับภาคเหนือตอนบน ในห้องเป็นที่เก็บพระไตรปิฎกนั่นเอง พี่เขาสนใจ ผมเลยอธิบายให้ฟัง เกี่ยวกับรถของผม ว่าไม่ใช่ยางโทนธรรมดา แต่เป็นยางโทนเกียร์ ที่มีเกียร์อยู่ที่ดุมล้อ ต้องใช้ส้นเท้าตอกเปลี่ยนเกียร์ขณะปั่น มีอัตราทดอย่างโน้นอย่างนี้ก็ว่าไป แต่ผมก็ไม่ชวนใครมาปั่นแล้วนะครับ ถ้ามีคนมาปั่นกันเยอะ เดี๋ยวผมจะไม่เท่ ชมวัดจนพอใจแล้ว ก็ออกเดินทางต่อครับ สำหรับแก๊งหวานเย็น ขึ้นเขาต่อ แวะร้านค้าริมทาง หาอะไรรองท้อง เพราะแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยครับ ตรงจุดนี้ ผมเริ่มรู้สึกขัดๆ บริเวณเอ็นหัวเข่าอีกแล้วหละครับ รู้ตัวเลยว่ามันต้องลุกลามแน่ เพราะมีประสบการณ์มาแล้ว จากการพิชิตอมก๋อย ช่วงเวลาที่ผมพักเข่าจากทริปอมก๋อย อาจจะยังไม่นานพอที่จะทำให้มันหายดี แต่ยังไงก็ต้องไปต่อครับ มันได้มาแล้ว แล้วก็เหลือระยะทางอีกไม่ไกลด้วย 1 ล้อ vs 18 ล้อ อยากจะแอบเกาะไปด้วยจริงๆ ถ้าทำได้ เป็นไปตามคาดครับ อาการเจ็บเอ็นหัวเข่ากำเริบขึ้นเรื่อยๆ เพราะทางมันชัน ต้องใช้เข่าเยอะ ตอนนี้กัดฟันปั่นมาถึงแยกเข้าเขื่อนแม่งัดแล้วครับ อีก 4 กิโลเมตร สำหรับน้ำตกบัวตอง และน้ำพุเจ็ดสี แต่ก็ไม่ดีใจหรอกครับ แม้จะเหลืออีกไม่ไกล เพราะกังวลอยู่กับอาการบาดเจ็บ ไม่รู้ป่านนี้ นักปั่นกลุ่มใหญ่เขาทำอะไรกันอยู่ หรือว่ากลับหมดแล้วก็ไม่รู้ ไอ้เราไปยังไม่ถึงเลย เอาหละครับ ถึงทางเลี้ยวเข้าน้ำตกแล้ว ใกล้ความจริงไปเรื่อยๆ ก็ยังพอมีนักปั่น ที่เพิ่งจะมาถึงอยู่บ้าง ผมก็จอดพักตรงทางเข้าตรงนี้ก่อน รู้เลยว่ายังไงอาการก็ไม่ทุเลาแน่ ก็แค่พักหายใจก่อนเท่านั้น ยังเหลือระยะทางอีกประมาณ 3 km ถึงน้ำตกครับ บล็อกหน้ามาลุ้นกันต่อครับ ว่าผมจะไปถึงหรือไม่ อย่างไร แล้วนักปั่นที่เขาล่วงหน้าไปก่อน เขากลับกันหมดหรือยัง blog วิถีผู้กล้า by รุตเรดาร์ เอ๊ย รุตเรเดอร์   Create Date : 25 สิงหาคม 2555     Last Update : 25 สิงหาคม 2555 11:31:12 น. Counter : 2082 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang