Ride to Raid
Group Blog
 
All Blogs
 
วิถีผู้กล้า ตอน "วิกฤตหนักเลยครับ service bike ไม่ยอมปั่นแล้ว"

สวัสดีครับ ผมรุตไรเดอร์ ผมยังอยู่ระหว่างเส้นทางสู่ภูพิงค์นะครับ

ที่ส่วนสมุนไพร พักนานเลยครับ ให้ service bike ได้ทำใจ ตอนเหนื่อยๆ นี่ ทำใจลำบากจริงๆ แต่พอได้พักแล้ว ก็พอทำใจไปต่อได้


คราวนี้ผมให้ service bike ออกนำก่อนเลยครับ ผมจะคอยดูหลังให้ จะได้ดูอาการไปด้วย ว่าไหมป่าว


ไปอีกหน่อย เจอศาลาอยู่ขวามือ ทางเข้าโรงเรียน ก็พักอีกครับ พักบ่อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้


ช่วงพักไม่มีอะไรทำ ก็ถ่ายรูปหนอนไปพราง


ที่ศาลานี้ ผมอยู่ที่ระดับความสูง 1060 เมตร จาก 320 เมตรหน้า มช.

ผมเดินทางไต่ระดับความชันมาแล้ว 740 เมตร ใช้เวลาเดินทางไปแล้ว ประมาณ 4 ชม.


พักแล้วก็เดินทางกันต่อครับ เส้นทางบนนี้มันเปลี่ยวจริงๆ ไม่ค่อยมีรถผ่านขึ้นมา


ขาผมก็ล้าสุดๆ เหมือนกัน แต่ก็ยังไหวอยู่

แสดงให้เห็นว่า ขาจาน 7 รูมหัศจรรย์ของผม พอรับมือกับการปีนดอยได้ ต้องหาโอกาสไปพิชิตดอยอื่นบ้างแน่นอนครับ โดยเฉพาะดอยอินทนนท์


ผ่านมาหลายโค้ง ซ้ายทีขวาที ทำให้ผมได้เรียนรู้เพิ่มเติมอีกว่า ที่การไต่ระดับความชันเดียวกัน ถ้าเราได้โค้งใน จะปั่นยากกว่าโค้งนอก

พูดง่ายๆ คือ โค้งในในความรู้สึกจะชันกว่า แต่ระยะทางใกล้กว่า
ส่วนโค้งนอกในความรู้สึกจะชันน้อยกว่า แต่ระยะทางไกลกว่า

บ้านเราปั่นชิดซ้าย ถ้าเป็นไปได้ เวลาขึ้นเขา โค้งซ้าย ให้ข้ามเลนไปปั่นเลนขวาเลยครับ จะช่วยผ่อนแรงไปได้ แต่ถ้าเป็นไปไม่ได้ อาจมีรถสวน ก็ต้องใช้กำลังขามากหน่อย


อุ่นใจ service bike ยังตามมา




เจอป้ายแล้ว อีก 2 กม. เอง แต่ความรู้สึก ยิ่งใกล้ เหมือนยิ่งไกล ไม่ถึงสักที


service bike ขาดการติดต่อไปแล้ว ต้องหยุดรอกลางทางก่อน

รอนานมากยังไม่มา ปรากฏว่า service bike ของผม ไม่ยอมปั่นอีกต่อไปแล้วครับ หมดแรงโดยสิ้นเชิง จูงเอา

ถัดจากนี้ไป อีก 2 กม. ความเร็วในการเดินทางจะเท่ากับคนเดินเท่านั้นครับ เพราะยังไงก็ต้องรอไปพร้อมกัน


ผมปั่นออกมาก่อน มาเจอโค้งในอันนี้ดัก เรียบร้อยเลยครับ ทางมันชัน แถมเราได้โค้งในด้วย ขาก็ล้า หล่นจากจักรยานกลางทางทันทีครับ ปั่นต่อไม่ไหว


หยุดรอ service bike ก่อนครับ ไม่งั้นจะทิ้งระยะไกลกันเกินไป


ที่นั่งรอก็ไม่มีหรอกครับ มีแต่ป่า


เหงื่อถ้าจะเค็มน่าดู แมลงวันถึงกับมาดูดกิน เพิ่มแร่ธาตุ


รอนานมาก จูงมาแล้วครับ service bike

รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ พา service bike มาทรมานแท้ๆ

ตอนนี้ เหลือทำความเร็วได้เท่าคนเดินเท่านั้นครับ เมื่อไหร่จะถึงภูพิงค์ก็ไม่รู้




Create Date : 18 ตุลาคม 2554
Last Update : 18 ตุลาคม 2554 21:40:32 น. 0 comments
Counter : 1136 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

RouteRaideR
Location :
อุบลราชธานี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




จักรยาน มีล้อเดียว มันเสียวล้ม
ต้องเพาะบ่ม หมั่นฝึกฝน จนคล่องแข็ง
จะได้ขี่ กระโดดเด้ง เร่งหลบแซง
แม้หลุมแอ่ง อุปสรรค กล้าเิผชิญ

ขี่เก่งแล้ว ก็ค่อยออก ไปเที่ยวเล่น
ปั่นแล้วเป็น เหมือนบินลิ่ว ปลิวลมเหิน
นั่งตัวตรง ไม่มีแฮนด์ เป็นส่วนเกิน
ชมวิวเพลิน ผจญภัย ไม่เบื่อเลย

by RouteRaideR
Friends' blogs
[Add RouteRaideR's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.