ภาคภาษาอังกฤษ English Version

แม่ในดวงใจ



คำว่า แม่ คือ คำที่ประเสริฐ เพราะ เราเกิดมามีชีวิตอันแสนอภิรมย์ได้ก็เพราะแม่

แม่ยอมทนเจ็บปวดเพื่อเรา ยอมที่จะลำบากเพื่อเรา เราได้รับสิ่งดี ๆ จากแม่มากมาย เช่น ได้เกิดมาลืมตาดูโลกอันสวยงามใบนี้ ได้มีชีวีอย่างเป็นสุข ได้ระบายทุกข์กับแม่ยามเราไม่สบายใจ และเมื่อเราเกิดมาแล้ว แม่ก็ให้น้ำนมอันแสนอร่อยให้เราได้ดื่มด่ำรสชาติ ได้รับรู้ถึงความอบอุ่นอ่อนละมุนของอ้อมกอดแม่

ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก และประทับใจแม่ของฉันเป็นที่สุด เพราะ แม่ของฉันคือผู้ที่สร้างรอยยิ้ม สร้างเสียงหัวเราะ และความมั่นใจในตัวเองให้แก่ฉัน อีกทั้งยังเป็นผู้รับฟังและเปิดโอกาสให้ฉันได้ระบายความทุกข์อีกด้วย

แม่ของฉันจะชี้นำแนวทางที่ดี ๆ แก่ฉัน อบรมสั่งสอนฉันให้เป็นเด็กดี เป็นที่ปรึกษาให้แก่ฉัน ให้คำแนะนำแก่ฉันอย่างละเอียดลออ

แม่ของฉัน ชื่อ นาง ดวงตา ถาวรรัตน์ ฉันรู้สึกว่า ชื่อนี้เหมาะสมกับแม่มาก เพราะ ดวงตาของท่านเปี่ยมไปด้วยความเมตตา ความอบอุ่น และรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา แม่ผู้สร้างสีสันให้กับบ้านอยู่ทุกวัน

กลอนแปดวันแม่

ใครกันหนอที่เกิดกำเนิดฉัน
กอดประคองป้องกันไม่ห่างหาย
ยามฉันสุขท่านนั้นก็ยิ้มพราย
แสนสุขกายสุขใจเมื่อใกล้กัน

ใครกันหนอให้ฉันได้ดูดดื่ม
ฉันสุดปลื้มเมื่อดื่มนมรสหวาน
ใครกันหนอกล่อมฉันให้นอนนาน
สุขสำราญฟังเพลงจนหลับไป

ใครคนนั้นเล่าหนอก็คือแม่
รักลูกแท้ห่วงใยไม่หน่ายหนี
ขอให้แม่มีสุขเพิ่มทวี
อย่าให้ทุกข์ราวีเลยสักครา

ฉันอยากบอกว่าฉันนั้นรักแม่
รักแน่แท้ไม่ปดหรือหลอกลวง
ความรักแม่นี้หนามีเต็มทรวง
แม่คือผู้ใหญ่หลวงในดวงใจ



Cool Slideshows!

นี่คือแม่ในดวงใจของหนูค่ะ
นางสาว นุ่นนิจ ถาวรรัตน์




 

Create Date : 08 สิงหาคม 2550    
Last Update : 8 สิงหาคม 2550 5:19:01 น.
Counter : 2942 Pageviews.  

เล่าเรื่องงาน วันภาษาไทยแห่งชาติ


สวัสดีค่ะ แหม ไม่ได้เจอกันซะนาน พอดีหนูไปเที่ยวคอนโดมิหนำจังหวัดนครศรีธรรมราชนะค่ะ แล้วไปทำกิจกรรมสร้างศาลาริมน้ำกัน

โอ้โห ไม่อยากจะคุย วิวทิวทัศน์เนี่ยซ้วยสวยอย่าบอกใครเลยค่ะ ลมพัดเย็นสบาย มองออกไปก็จะเห็นแม่น้ำปากพนังทอดยาว โอ้ วิเศษอะไรอย่างนี้ แต่เสียดาย มีรังมดแดงอยู่ด้วย

อ้าว เพ้อเจ้อไปซะโน่น ไว้อ่านในบล็อกของคุณผมขาวซึ่งเป็นคุณแม่ของหนูดีกว่า นะคะ อ้อ แต่หนูขอช่วยเสริมนิดหน่อยนะคะ พอถึงเวลากลางคืนก็นั่งชมแสงจันทร์วันเพ็ญกันอย่างสนุกสนานทั้งครอบครัวเลยค่ะ รวมทั้งเจ้าโพธิ์ซึ่งเป็นสุนัขของครอบครัวหนูค่ะ

เอาละค่ะ มาเข้าเรื่องของเราดีกว่านะคะ วันนี้ซึ่งเป็นวันศุกร์ที่ 3 สิงหาคม พ. ศ. 2550 หนูได้เข้าร่วมกิจกรรมประกวดร้องเพลงไทยลูกทุ่งเนื่องในวันภาษาไทยแห่งชาติ ( ก็เพลงแม่ครัวหัวไข่นั่นแหละค่ะ ) ปรากฏว่า ทายซิ ผลออกมาเป็นอย่างไร ติ๊กต็อก

เฉลย ได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ค่ะ ได้รับรางวัลเป็นสมุดจดบันทึกแล้วก็ปากกาแดงปากกาน้ำเงิน ของพวกนี้เอาไว้ให้น้องรินค่ะ เพราะหนูได้ไปก็ไม่รู้ว่าจะเอาไปทำอะไรดี จริงไหมคะ แต่รางวัลที่หนูประทับใจที่สุดก็คือ ความสนุกสนานและการได้แสดงความสามารถค่ะ

นอกจากนี้แล้ว อ้อ ลืมเล่าถึงเพื่อนที่ได้รับรางวัลชนะเลิศให้ทุก ๆ ท่านฟังด้วยนะคะ เพราะว่า ถ้าหากเราได้ที่ 2 เราก็ควรจะแสดงความยินดีกับเพื่อนที่ได้ที่ 1 ซึ่งหนูจะเล่าถึงเธอค่ะ

เพื่อนคนนั้นชื่อ น.ส. โสมวัลย์ พุทธสุภค่ะ ชื่อเล่นชื่อ กิ๊ฟ เธอเป็นเด็กดี มีความรับผิดชอบสูง แล้วที่สำคัญ เธอร้องเพลงได้ไพราะมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เลยค่ะ

โสมวัลย์เป็นหลานของอาจารย์ศุภวรรณ พุทธสุภ ซึ่งเคยเป็นครูสอนหนูที่โรงเรียนโสตศึกษาตอนหนูเริ่มเรียนอักษรเบรลล์เมื่ออายุ 7 ขวบ เฮ้อ สงสัยคุณอาของโสมวัลย์คงจะดีใจน่าดูนะคะที่เห็นความสามารถของหลานขนาดนี้ ยินดีด้วยนะกิ๊ฟ

นอกจากนี้ ยังมีกิจกรรมตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ แล้วก็กิจกรรมโต้วาทีของครู ในญัตติที่ว่า “เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก เกิดเป็นชายนั้นยากลำบากกว่า” โหย สนุกอย่าบอกใครเลยค่ะ โต้กันไปโต้กันมา สร้างความฮือฮาแก่เด็กนักเรียนอย่างท่วมท้นเลยค่ะ

หนูจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์ณ์อันน่าสนุกสนานรื่นเริง และน่าประทับใจจนถึงกาลอวสารแห่งชีวิตเลยค่ะ อู๊ย พูดซะ เวอร์ไปแล้วยายโรส

หนูพิมพ์มาเล่าเท่านี้นะคะ บาย จุ๊บ แล้วอย่าลืมมาเยี่ยมบ้านกันบ้างนะ หนูรออยู่ บ้านสะอาดแวววาวอย่าบอกใครเลย อ้อ แวะไปกิ๊งก่องบ้านคุณผมขาวบ้างนะคะ เดี๋ยวท่านจะน้อยใจ เพราะท่านอุตส่าห์ปัดกวาดบ้านมาหลายวันแล้วนะ น้านะ บ๊ายบาย ซียูซู่น


Cool Slideshows!


ไสลด์ เมื่อวันงาน วันภาษาไทยแห่งชาติ เมื่อวานนี้
ถ้าจะให้ภาพหยุดนิ่ง กรุณาคลิก ลงบนภาพ 1 ครั้งครับ

( โรส เจ้าเดิม รายงาน )






 

Create Date : 04 สิงหาคม 2550    
Last Update : 4 สิงหาคม 2550 5:33:37 น.
Counter : 1049 Pageviews.  

ผู้มีพระคุณของเรา ดินน้ำมัน สีสีนสวยงาม


Good morning สวัสดียามรุ่งอรุณค่ะ แหม เพิ่งตื่น อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็แว้บมาพิมพ์เนี่ยละค่ะ เพราะตอนเช้าสมองมันกระตือรือร้นเหลือเกิน จนยากที่จะควบคุมได้ พอนึกเรื่องอะไรเข้าก็พิมพ์มันซะเลย เดี๋ยวมันจะโวยใส่หนูนะคะ ฮิฮิฮิ

เอาละค่ะ มาเข้าสู่เนื้อหากันเลยดีกว่านะคะ

ตั้งแต่เราลืมตาดูโลกกลม ๆ อันสวยงามจับตาจับใจใบนี้ ผู้ที่คอยโอบอุ้มเลี้ยงดูเรามามิใช่ใครอื่นนอกจาก พ่อและแม่ ท่านคอยอบรมสั่งสอน ให้คำแนะนำ เปรียบเสมือนดินสอที่คอยวาดเราให้เป็นภาพที่งดงาม บริสุทธิ์ ผ่องใสและสวยสดค่ะ

เมื่อเราเจริญวัยขึ้น ก็เข้าไปในโรงเรียน แม่หนูเคยสอนว่า โรงเรียนเปรียบเสมือนร้านขายดินน้ำมัน เมื่อมาเจอกับดินน้ำมันก้อนต่าง ๆ ที่มีสีสันสวยงาม ซึ่งก็คือคุณครูหลาย ๆ ท่านที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม และคำสอนของท่านที่พรั่งพรูออกมานั้นเปรียบเสมือนการปั้นเราให้สวยงามเป็นรูปเป็นร่างขึ้น

และหากเปรียบโรงเรียนและครูอีกด้านหนึ่งคือ โรงเรียนคือร้านขายสี และครูทุกท่านก็คือสีที่ระบายภาพวาดที่พ่อแม่ช่วยกันวาดให้เราสวยงามยิ่งขึ้น

และเมื่อเราเป็นผู้ใหญ่ เราก็เปรียบเสมือนภาพวาดและรูปปั้นที่สมบูรณ์ มีชีวิตชีวา และก้าวไปข้างหน้าด้วยความมาดมั่นที่จะประกอบอาชีพตามที่เราถนัดเพื่อมาเลี้ยงชีพของเราและผู้มีพระคุณค่ะ

ขอจบการคิด แล้วเขียน ทางคอมพิวเตอร์เท่านี้นะคะ บาย จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ
( โรส เจ้าเดิม )







 

Create Date : 23 กรกฎาคม 2550    
Last Update : 23 กรกฎาคม 2550 6:37:09 น.
Counter : 1395 Pageviews.  

บทความ เรื่อง รักอย่างไรเหมาะกับวัยรุ่น


มีเด็กวัยรุ่นผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังยืนอยู่บนระเบียงของอพาร์ตเมนต์ที่บนดาดฟ้า อายุของเธอประมาณสิบแปดปี เธอกำลังจะทำอะไร โปรดพิจารณาคำพูดข้างล่างนี้

“หนูอยากตาย หนูอยากตาย เขาทิ้งหนูไปแล้ว ทีนี้หนูจะอยู่กับใคร ถ้าหนูไม่มีเขาแล้วหนูจะอยู่กับใคร หนูรักเขา เขาก็บอกว่ารักหนู แต่ทำไมเขาถึงทำอย่างนี้ หนูอยากตาย หนูจะกระโดดเดี๋ยวนี้”

เห็นได้ชัดว่า วัยรุ่นสมัยนี้มีรักแบบไม่ถูกวิธี พิจารณาจากเหตุการณ์ข้างบนแล้ว ท่านมีความคิดเห็นอย่างไร คิดเช่นเดียวกับหนูหรือไม่คะ

ในความคิดของหนู วัยรุ่น คือ วัยที่เชื่อมต่อระหว่างวัยเด็กกับวัยผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นช่วงที่สำคัญมาก กล่าวคือ มีอารมณ์เหมือนพายุ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ควบคุมตัวเองไม่ค่อยจะได้ และมักเกรี้ยวกราดอยู่เสมอยามไม่สบอารมณ์

และที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือ มีรักในวัยเรียน กล่าวคือ ชอบแต่งตัว แต่งหน้า เสริมสวย ทั้ง ๆ ที่สวยมาตั้งแต่เกิดก็น่าจะพอแล้ว จะไปเสริมแต่งอะไรให้มากมายก่ายกอง แล้วยังหนีเรียนเพื่อไปเที่ยวเตร็ดเตร่ตามสถานเริงรมย์ต่าง ๆ บางรายก็ไปเที่ยวกลางคืน แต่งตัวล่อผู้ชายให้เข้ามาหลงใหล นี่คือวัยรุ่นส่วนหนึ่งที่กระทำแบบนี้ และนี่คือจุดเริ่มต้นของการมีเพศสัมพันธ์

การรักให้ถูกวิธีก็คือ รักแบบมิตรภาพ ช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน และให้ปฏิบัติต่อเพศตรงข้ามอย่างเหมาะสม มิใช่เกินเลยไป แต่ถ้าจะคบหากับเพื่อนผู้ชายควรปรึกษาวิธีการอยู่ร่วมกับเขาให้ถ่องแท้จากผู้ปกครอง ครูอาจารย์เป็นดีที่สุด นั่นคือความคิดของหนู

หนูซึ่งเป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่ได้ไปสัมผัสชีวิตจริงของพี่วัยรุ่นซึ่งเป็นคนไข้ของคุณแม่ เอ่อ แต่ขอไม่บอกดีกว่าว่าเธอเป็นอะไร เพราะนักสังคมสงเคราะห์ต้องเก็บไว้เป็นความลับ หนูก็ได้รับความรู้เรื่องการระวังตัวมาจากแม่ด้วยเช่นกัน

รักให้ถูกวิธี ชีวีจะมีสุข สวัสดีค่ะ

( โรส เจ้าเดิม )




 

Create Date : 22 กรกฎาคม 2550    
Last Update : 22 กรกฎาคม 2550 5:57:10 น.
Counter : 2206 Pageviews.  

บทความ เรื่อง ความท้อถอยและกำลังใจที่จะต่อสู้


ความท้อถอย หมายถึง เมื่อเราพบปัญหาหรืออุปสรรคอย่างใดอย่างหนึ่งมาก ๆ หรือบ่อย ๆ เข้า เราก็จะเกิดความแห้งเหี่ยว เศร้าหมอง ไม่คิดที่จะลุกพรวดขึ้นมาเพื่อเดินต่อไปอย่างห้าวหาญด้วยพละกำลังที่เรามีอยู่ แต่กลับนั่งจับเจ่าหมดสภาพ แล้วคิดที่จะหนีปัญหาอย่างเดียว

หากเราเป็นเช่นนั้น ก็เท่ากับว่า เรากำลังหันหลังกลับไปสู่ทางที่เราเพิ่งเดินมา โดยยังไม่ได้ทันถึงจุดหมายด้วยซ้ำ หรือไม่ก็วิ่งหนีไปตามทางเก่า เพราะอุปสรรคด้านหน้านั้นกำลังขวางเรา เราก็เลยคิดว่า เฮ้อ ไม่ใหว กลับดีกว่า เรากลัว เราไม่อยากเดินไปแล้ว ท้อแล้ว ฝันเราคงไม่สำเร็จ จุดหมายปลายทางเราคงไม่ถึง กลับ กลับ

ส่วนหนึ่งของความท้อถอยในความคิดของหนูนั้น เกิดจากความริษยา หนูทราบดีค่ะ เพราะ หนูเคยดูในโทรทัศน์ เห็นเด็กคนหนึ่งกำลังร้องไห้เพราะเต้นลีลาศแพ้ แล้วเธอก็ให้สัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าวว่า

“รอบนี้หนูแพ้ค่ะ ตกรอบ เพื่อนเขาเต้นได้ดีกว่าเรา” นั่นหมายถึงว่า เขาเริ่มแล้ว เริ่มทั้งท้อถอยและเห็นว่าตัวเองไม่เก่งเท่าเขา

ความจริง ในความคิดของเรามีทั้งบวกและลบ แต่ถ้าเราคิดในแง่บวก ก็คิดเสียว่า “เขาเต้นชนะ เราก็ยินดีกับเขา และเต้นใหม่ พยายามนำส่วนที่ดีของเขามาฝึก พยายามอีกนิด ก็จะดีขึ้น” ดีกว่าไปคิดว่า “เขาเต้นได้ดีกว่าเรา เราตกรอบ เราแพ้” แต่ทำยังไงได้คะ ก็แล้วแต่ความคิดของแต่ละคน

แต่นี่หนูขอเสนอความคิดของหนูนะคะ เพราะคุณแม่สอนหนูอยู่เสมอและหนูก็เคยอ่านจากในหนังสือว่า เมื่อเพื่อนได้รับสิ่งดี ๆ แต่เราไม่ได้รับ เราก็ควรแสดงความยินดีต่อเพื่อนอย่างบริสุทธิ์ใจค่ะ

ส่วนกำลังใจที่จะต่อสู้นั้น ก็คือ แรงผลักดันให้เราสามารถลุกขึ้นก้าวไปข้างหน้า เปรียบดังเข็มทิศที่ชี้ทางให้เราเดินไปถึงฝัน และเราควรจะมีอาวุธเพื่อต่อสู้กับอุปสรรคขวากหนามทั้งหลายทั้งปวงที่มาขวางเราหรือมาทำให้เราท้อถอยไม่กล้าสู้ นั่นก็คือ หัวใจ ค่ะ

ทำไมถึงเป็นหัวใจน่ะหรือคะ หัวใจของเราสำคัญมาก ถ้าหัวใจเราแฟบ ฟีบ ไม่อยากสู้ ท้อ ก็เท่ากับว่าอาวุธนั้นทู่ ไม่แกร่ง แต่ถ้าหัวใจเราคมกริบ แกร่ง พร้อมที่จะใช้งาน เราก็สามารถฟันฟาดทิ่มแทงไปได้ จริงไหมคะ

ดูสิ ขนาดดวงอาทิตย์ยังฉายฉานอยู่ทุกวัน ดวงจันทร์ยังส่องสว่าง คลื่นยังมีกำลังโถมซัดหาดทราย แล้วตัวเราล่ะ ลองหวนนึกดู หากเราเป็นเช่นนั้น เราก็จะมีความสุขค่ะ แต่หากเราท้อ ก็เท่ากับว่าเราแพ้ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ คลื่น หรือแม้แต่หัวใจของเราก็ยังเต้นอยู่ทุกวันไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย นี่ไงคะ สิ่งต่าง ๆ รอบตัวเราก็ยังต่อสู้ ไม่ท้อถอยเลย จริงไหมคะ

หนูขอทิ้งท้ายด้วยกลอนบทหนึ่งที่หนูอยากแต่งเพื่อเป็นกำลังใจแก่ผู้ที่กำลังท้อถอยอยู่ในขณะนี้นะคะ ลองอ่านดูเนอะ บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ

ความท้อถอยก็คือการยอมแพ้
ไม่แยแสจะสู้รู้แต่หนี
หากเราท้อมากมากคิดดูซี
ว่าชีวีของเราเป็นเยี่ยงไร

แต่ถ้าเรานั้นเพียรพยายาม
กำจัดหนามที่แทงใจเราอยู่
มาเถิดมาพวกเราลุกขึ้นสู้
เดินไปสู่ภาพฝันอันสวยงาม

( ขอมอบบทความและกลอนบทนี้ให้แก่ผู้ที่กำลังคิดจะหันหลังกลับสู่ทางเก่า หรือผู้ที่กำลังเผชิญกับวิกฤตทุกท่าน จงต่อสู้ไป เพื่อชัยที่ต้องการ )



Cool Slideshows!


รูปของโรส เมื่อไปแข่งขันการอ่านเบรลล์ที่กรุงเทพ ปีก่อนนี้ ไม่ได้รางวัล เพราะหาญกล้าท้าแข่งกับรุ่นพี่ ม 6 แต่ตัวเองอยู่ ม 2 ชนะมาหมดแล้ว เลย ( ถูกบังคับ) ให้แข่งกับรุ่นพี่ๆ

เมื่อ slide กำลังเลื่อนอยู่ ถ้าจะดูภาพนิ่ง เพียงเอา cursor วางบนภาพ ภาพก็จหยุด เอาออก ภาพก้เคลื่อนต่อไป ถ้าจะให้เลื่อนเร็วขึ้น คลิกที่ เครื่องหมาย + มุมล่างซ้ายของกรอบ ค่ะ




 

Create Date : 17 กรกฎาคม 2550    
Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 21:23:18 น.
Counter : 1688 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  

คนตาพิการ
Location :
สงขลา Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




คนตาพิการ

ชื่อจริง นุ่นนิจ ถาวรรัตน์
ชื่อเล่น โรส

ปัจจุบัน อายุ 23 ปี ตาพิการทั้ง 2 ข้าง กำลังเรียนหนังสือ ณ สถาบันราชภัฏ สงขลา คณะ ครุศาสตร์ ปีที่ 3 โปรแกรมภาษาไทย

โรส ชอบเขียนเรื่องราวต่างๆที่ได้ประสบ พิมพ์เป็นตัวอักษรปกติบนคอมพิวเตอร์ แล้วพ่อจึง copy นำมา Post ที่นี่

ข้อความต่างๆส่วนใหญ่เป็น ความคิด
ความเข้าใจ และจินตนาการ บนพื้นฐานของความเป็น คนตาพิการ ของ น้องโรส ทั้งหมด


E-mail คุยกับน้องโรส คนตาพิการ
Your Link HTML Free Code

english version
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add คนตาพิการ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.