เล่าเรื่องใหม่

สวัสดียามอโณทัยค่ะ แฟนคลับชาวโรสบลายน์เกอลล์ทุกท่าน แหม เพิ่งตื่นแล้วก็อาบน้ำเสร็จเมื่อตะกี้นี่เองค่ะ แล้วก็ตั้งใจว่า จะมาบอกเล่าอะไรดี ๆ ให้ทุก ๆ ท่านได้รับฟังกันหน่อย

คือยังงี้ค่ะ
หนูได้รับเกียรติ เอ๊ย ไม่ใช่ ได้รับคัดเลือกให้เป็นคนอ่านบทกลอนทำนองเสนาะเนื่องใน วันแม่แห่งชาติที่จะถึงนี้ ณ โรงเรียนแจ้งวิทยาค่ะ
ซึ่งบทกลอนนี้หนูเป็นผู้แต่งเองด้วยนะคะ จริง ๆ นะ ไม่ได้โม้เลย แล้วคุณครูประจำชั้นก็เป็นผู้คัดบทกลอนแต่ละบทที่หนูแต่งแล้วก็นำมาให้ท่านอ่านนั่นแหละค่ะ

เมื่อวานนี้ ในคาบแบ็ดมินตันและคาบชุมนุม หนูไม่ได้เรียนค่ะ เพราะหนูกับเพื่อน ๆ น้อง ๆ อีก 104 คนได้ขึ้นไปซ้อมรับทุนการศึกษากันที่หอประชุมเกษมสุนทรค่ะ
แหม ตอนเดินเข่าไปรับทุนนี่สิคะเจ็บ แล้วยังมีการซ้อมมอบพวงมาลัยให้แก่แม่ด้วยนะคะ เดินเข่าอีกน่ะแหละ เจ็บมาก ๆ แต่ไม่เป็นไร ยอมเจ็บเพื่อแม่ค่ะ ( แต่คนรับกลับเป็นพ่อค่ะ เพราะแม่ติดธุระ ) เฮ้อ เสียดายจริง ๆ

หนูสบายดีค่ะตอนนี้ การบ้านก็ค่อนข้างเยอะ แต่หนูหาวิธีผ่อนคลลายสมองโดยการปั่นจักรยานวนไปมารอบซอยทุกวันเลยค่ะหลังเลิกเรียน เพราะช่วงนี้มีการเรียนพิเศษเพื่อเตรียมสอบโอเน็ตของนักเรียนชั้น ม. 3 นะค่ะ
ก็ดีนะคะปั่นจักรยานให้ลมพัดความเครียดความอึดอัดทั้งหลายแหล่ไปเลย ปลิวไปเลย แล้วขณะขี่จักรยานอยู่หนูก็ยิ้มไปด้วย แต่ไม่ได้ยิ้มตลอดนะคะ ยิ้มแบบว่าเวลานึกอะไรตลกขึ้นมาก็ยิ้มออกมาอย่างนั้นแหละค่ะ แล้วยิ้มอีกอย่างก็คือ ยิ้มต้อนรับความสุขค่ะ

แค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวต้องขอตัวไปซ้อมอ่านกลอนอีก แล้วก็ซ้อมกราบพระเพื่อรับทุนด้วยค่ะ บ๊ายบาย

อ้อ ลืม ในเย็นวันนี้ หนู แม่ และน้องจะได้ไปร่วมรับประทานอาหารเย็นกับทาง บริษัทเชบบลอนด์กับแม่ ณ โรงแรมราชมังคลาพาวิลเลียนค่ะ เพราะ
ทางบริษัทเชบบลอนด์เป็นผู้มอบทุนแก่แม่ในการช่วยเหลือเด็กและครอบครัวที่มีฐานะยากจนในโรงพยาบาลสงขลาน่ะค่ะ แล้วก็มีการจัดเลี้ยงกัน บริษัทเชบบลอนด์เป้นบริทขุดเจาะน้ำมันทางภาคใต้ หนูเคยไปเยี่ยมชมแล้วนะคะ คุณแม่พาไปเองค่ะ เพราะเมื่อปีก่อนตอนนั้นท่านไปรับทุนให้โรงพยาบาลเหมือนกัน หนูอยู่ชั้น ม. 2 ค่ะ

เอาละค่ะ จบข่าว โรส เจ้าเดิม รายงาน
( แล้วจะเขียนมาเล่า เอ๊ย มาเมาท์ว่าอาหารอร่อยแค่ไหนนะคะ )


กลอนวันแม่ ที่หนูโรสจะอ่านวันอาทิตย์นี้

กลอนวันแม่

แม่จ๋าแม่หนูรักแม่เท่าชีวิต
สุดจะคิดหาใครมาเทียบเหมือน
คำที่แม่สั่งสอนวอนย้ำเตือน
มิเคยเลือนจากจิตคิดทุกครา

แม่รู้ไหมลูกรักห่วงใยแม่
รักแท้แท้จากใจนี้คงมั่น
ใจของแม่และลูกผูกสัมพันธ์
สวมกอดกันทุกคราหรรษาใจ

แม่นั้นคือผู้ให้ที่จริงแท้
รักของแม่เปรียบเหมือนน้ำทุกสาย
ที่เข้าไปไหลรินชโลมกาย
ให้สบายสดชื่นระรื่นเย็น

แม่จ๋าแม่หนูขอให้มีสุข
ขอให้พ้นความทุกข์ที่ขวางกั้น
เพราะเราสองแม่ลูกผูกสัมพันธ์
ใกล้ชิดกันสุขสันต์นิรันดร


นุ่นนิจ ถาวรรัตน์
09 08 2550

Create Date : 11 สิงหาคม 2550
Last Update : 11 สิงหาคม 2550 7:11:54 น.		10 comments
Counter : 1129 Pageviews.
Share Tweet