• ROAD SHOW Bangrak P.O.

R O A D S H O W by B A N G R A G P.O. Entertainment R O A D S H O W by B A N G R A G P.O. Entertainment 8 ก.ค. 2553 หลังจากได้รับดำริท่านฝ่ายให้มีโร้ดโชว์ ก็หลายแรงก็ ช่วยกันหลายๆอย่างดิฮั้นมีส่วนร่วมนิดหน่อย (นิดมากๆ) เมื่อถึงนาทีที่ต้องออกไปดิฮั้นกำลังจะหลับอยู่เชียวแต่พอได้ยินว่าต้องมีการขายด้วยก็วิ่งห้อตามลงไปทันที รถเครนขนหมูสีส้มได้รับการประดับประดาตามมีตามเกิดออกอาการงอกนิดหน่อย เมื่องานอยู่ในมือแก็งค์ถั่วงอก ถ้าวางแผนไว้ 2 ต้องบวก 2 บวก 3 ตลอด ฮุฮุ เริ่มขบวนโร้ดโชว์ ((ที่ชาวบางรักเรียกว่า "ขบวนแห่")) จากหน้า ปณก. ยังมิทันได้ออกเดินทาง มีคนมาถามว่าซื้อไปรษณียบัตรที่รถได้มั้ย เมื่อทางเรา ขอร้องให้เข้าไปซื้อใน ปณก. ลูกค้าท่านนั้นไม่ยินยอมแต่อย่างใดทางเราจึงวิ่งไปหยิบในตึกออกมาขายให้ --" จากนั้น ชจป(นป) ฝปน.(ต) และอีกหลายท่านได้ปีนบันไดขึ้นมาถ่ายรูปบนรถขนหมูนี้ เป็นเกียรติอย่างยิ่ง แล้วจึงเริ่มขบวน รถปอเต็กตึ๊งของพี่จ๊อกแปะโฆษณา วิ่งนำตามด้วยรถขนหมูสีส้ม และริ้วขบวนมอเตอร์ไซค์ของพวกพี่ดีบี ไทรทันของตาเอี้ยงไม่รุ้ว่าอยู่ตรงไหนของขบวน (...ฮู แคร์?...ฮึฮึ..) ตอนแรกออกมารถมันไม่ค่อยติด ทำให้ดูเป็นริ้วขบวนสวยดี ชาวบ้านขำกันยกใหญ่ โบกมือบ๊ายบายกันหยอยๆเป็นทิวแถว ((แน่นอน ก็พวกเราโบกใส่เขาก่อน)) เสียง วูวูเซลาปลอม ปู๊ดปู๊ดดดด.. ดังกระหึ่ม ระหว่างรถติดเหล่าสมาชิกเต้นวาก้าวาก้ากันรื่นเริงสนุกแฮ ผ่านไปทางสี่พระยา... พอเลยบริษัทมิตรแท้ฯไปหน่อยเริ่มมีคนมาขอซื้อไปรษณียบัตร (ต่อไปขอเรียกชื่อเล่นของมันคือ PC) ทำให้ตระหนักเดี๋ยวนั้นว่ามิได้เตรียมตัวมาขายแต่อย่างใด มุดลงไปนั่งนับเป็นการใหญ่ เป็นปึ๊งละ 50 ฉบับ หากพลาดไปประการใด มัดใดเป็น 49 หรือ 48 ขอท่านผู้เป็นเจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรมให้ข้าพุทธเจ้าด้วย.. ถึงแยกไฟแดงหนึ่ง ((หนูคนบ้านนอกจำชื่อแยกนี้ไม่ได้)) อาจเป็นเพราะถึงเวลาได้ไฟเขียวพอดี หรือ อาจเป็นเพราะมีการแซวคุณตำรวจออกไมค์ จึงทำให้ได้ไฟเขียวในบัดดล ระเรื่อยผ่านไปทาง พัฒนพงษ์ ผู้คนให้การขบขันเอ็นดู (คิดเอง) โดยดีเช่นเดิม ผ่าน ปณฝ.พัฒนพงษ์ มือขายหนุ่มๆทำหน้างงๆ โดยที่สหายดิฉันมิได้อยู่ ณ ที่แห่งนั้น ได้รับการต่อว่าภายหลังว่าไม่โทรเรียก ((สงสัยอยู่ว่าอยากมายืนโบกมือหยอยๆหรือถึงขั้นจะโดดตามขึ้นรถ)) เข้าสู่สีลม อาคารสีลมคอมเพล็ก โอ้..แม่เอ๋ย ฝูงชนมหาศาลให้ความสนใจ พริตตี้สาวขายกันเป็นระวิง ดิฉันก็คอยนับอย่างรวดเร็วและส่งของเป็นการใหญ่ หมดไป 2000 ฉบับในเวลาไม่กี่นาที อยากอยู่ต่อจริงๆ แต่จุดประสงค์คือทำข่าว จึงต้องดำเนินต่อไป หลายๆอาคารที่ได้ผ่านต่อมา ((ดิฉันจำชื่อไม่ได้ ไม่ใช่คนแถวนี้ เอ่อ..ทำงานละแวกนี้ แต่ความรอบรู้มิได้ซึมแทรกเข้าสู่หนังศีรษะ)) มีการหยุดเป็นระยะแต่มิได้มีจุดใดที่ขายดีอีก รวมถึงมีรถยนต์รถเมล์หลายคันที่แซงไปพร้อมกับบีบแตรด่า ถึงจุดหนึ่งมีพ่อค้าขายวูวูเซล่าปลอมเป่าสู้ เหล่าพริตตี้นางสวรรค์หลายนางพยายามเป่าแข่ง สุดท้ายแพ้ (เขามีคนเดียวด้วย) เมื่อถึงจุดนัดหมายจึงได้ดร็อปเหล่าพริตตี้และมือขายลงพื้นที่พร้อมสำหรับการทำข่าว ((จริงๆไม่ได้สนใจสื่อเล้ย สนใจขายของมากกว่า มันซ์กว่าการโดนถ่ายรูป.. สรุปว่าเป็นธรรมชาติกันมาก หรืออีกนัยหนึ่งเรียกว่าร่าเริงโดยสันดอน)) สังเกตดูผู้บริหารที่ตามมาแลมีสีหน้าเบิกบานยิ่งนัก เหล่าบุรุษไปรษณีย์ที่น่าสงสาร ทยอยสลายการชุมนุมไปก่อนจากเหตุการรถติดระลอกสอง น่าสงสารอยู่เหมือนกันรถมันติดและร้อนมาก เวลาอันสมควรจึ่งได้พาเหล่าบริวาร บางรักโอบามา แอนด์ ปณก. เคลื่อนขบวนไปต่อ ไฟเขียวข้างหน้า คนขับเหยียบคันเร่งเต็มพิกัด ร่มปลิว บินหล่นไปเลย ฟิ้ว.. แปลกใจมากๆที่ฐานเป็นเหล็กหนักมากปลิวตามลงไปด้วย แท็กซี่คันที่ตามหลังมาเบรกอย่างนุ่มนวล เจ้าหน้าที่นำจ่ายคนหนึ่งทราบภายหลังว่าเป็นลุงลุ ซึ่งใกล้เกษียณและแลดูชราภาพมาก อยู่แถวนั้นพอดี วิ่งลงไปเก็บร่มอย่าทุลักทุเล จึงมีการไล่นังพี่เด่นวิ่งลงไปช่วยเก็บร่มแล่ววิ่งปุเลงๆกลับมา แผนการที่คนขับจะแห่แหนพวกเราไปยังตลาดบางรักเป็นอันจบไป กลับที่ทำการกันในสภาพงอมแดด และ กินข้าวไม่ลง 9 กรกฎาคม 2553 พบภาพตัวเองหราอยู่บน นสพ.ไทยรัฐ หน้าหนึ่ง ดีใจมากที่ได้ลงตอนเป็นๆพร้อมกันนั้นสงสัยตัวเองว่าตั้งแต่ก้าวขึ้นรถขนหมูคันนั้นเหตุใดจึงไม่มีความอายเลย สุดท้ายขอขอบคุณท่านผู้มีอุปการคุณทุกท่าน และขออภัยอย่างสุดซึ้งสำหรับท่านผู้สัญจรบนท้องถนน ขอความสุขสวัสดีบังเกิดแก่ทุกท่านสืบไป   Create Date : 10 กรกฎาคม 2553     Last Update : 10 กรกฎาคม 2553 2:08:46 น. Counter : 348 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com