• เที่ยวต่างประเทศกับรัชชี่
• น้องหมาน่ารัก
• ภาษาอังกฤษวันละนิด
• จักร ๆ วงศ์ ๆ ฝรั่ง
• นักเขียนเล็ก ๆ คอลัมน์ "กลักไม้ขีด"
• No place like home (Thailand)
• My English diary online
• The lost love songs
• เรียนรู้บทเรียนจากประวัติศาสตร์
• ไดอารี่ภาคภาษาไทย
• ธรรมะสบาย ๆ สไตล์รัชชี่
• ภูฎานในความทรงจำ
• ลับเฉพาะคนรู้ใจ
• ดูหนัง อ่านหนังสือ แล้วนึกคิด
• My work , my secret
• ชมรมคนรักโปสการ์ด
• แข่งเก็บเงินประเภท ข.ชนิด 50 บาท

ลำปาง เมืองต้อง (ห้าม) พลาด    ผ่านมา 2 เดือนแล้วที่ได้เวลา Slow life travelling อีกครั้ง ครั้งนี้ตั้งใจมุ่งตรงไปลำปาง  หลังจากไปแล้วพบว่า น่าน ลำปาง เป็นอีก 2 จังหวัดที่ประทับใจ และคิดว่าถ้ามีโอกาสไปเยือนอีกก็จะไป ทริปนี้วางแผนบินตรงไปเชียงใหม่ เช่ารถขับไปลำปางซึ่งเป็นจังหวัดเป้าหมาย แต่ไหน ๆ ผ่านลำพูนแล้วก็แวะลำพูนสัก 3 ที่ คราวนี้บินไปเชียงใหม่ด้วยสายการบิน Bangkok Airways เลยได้เข้าใช้บริการ Bangkok Airways Lounge ทานของว่างสักเล็กน้อย ที่นี่บริเวณที่นั่ง  เก้าอี้นี่เหมาะกับนั่งนาน ๆ มาก เลยทำให้รู้สึกว่าเวลาผ่านไปรวดเร็วจัง  อาหารว่างก็มีกาแฟ ชา  แซนวิส มัฟฟิน ข้าวต้มมัด (เท่าที่นึกออก) ความจริงแล้วการบันทึกผ่าน FB ณ เวลาช่วงนั้นก็ดีเหมือนกันนะ เพราะบางทีเราก็ลืม Timeline ไปบ้าง     ถึงสนามบินเชียงใหม่ เราเช่ารถให้เรียบร้อย ก่อนเข้าที่พักแวะทานอาหารที่ร้านเฮือนเพ็ญ ร้านอาหารพื้นเมืองก่อน   เราพักกันที่เชียงใหม่ก่อน 1 คืนแล้วรุ่งเช้าค่อยออกเดินทางมุ่งสู่ลำปางโดยมีลำพูนเป็นทางผ่าน เช้าวันถัดมาเราแวะตลาดวโรรสช่วงเช้าเพื่อซื้อพวงมาลัยไว้ไหว้พระ  แล้วจึงแวะร้านกาแฟอาข่า อ่ามา ร้านกาแฟแนว CSV (Create Share Value)  ร้านน่ารักดีออกแนวติสต์ มีเมนูซิกเนเจอร์ชื่อ "มานีมานะ"  เราเจอชาวต่างชาตินั่งทำงานกับ โน้ตบุ๊คเงียบ ๆ   จากนั้นไปทานมื้อเช้าข้าวซอยลำดวนฟ้าฮ่าม  เป็นการทานข้าวซอยเป็นครั้งที่ 2 ในชีวิต คราวก่อนไปร้านนี้เหมือนกันแต่อีกสาขาหนึ่ง  คราวนี้ก็ได้เวลาออกจากเชียงใหม่แล้ว  จากเชียงใหม่ไปลำพูนไม่ไกล  ได้แวะสักการะอนุสาวรีย์จามเทวี  ท่านต้องเป็นผู้หญิงเก่งมาก ๆ ในยุคนั้นแน่เลย ที่นี่เราได้ CD เพลงล้านนาเป็นเพลงบรรเลงกลับมาฟังที่บ้าน 1 แผ่น    ที่วัดพระพุทธบาทตากผ้า  มีตำนานว่าพระพุทธเจ้าเคยเสด็จมาที่นี่ ลูกศิษย์ซักผ้าและตากผ้า  มีกุฎิพระคูบาช่วงที่มาปฏิบัติธรรมที่นี่  บรรยากาศสงบดีมากเลย   เจอป้ายหนึ่งสะกิดใจมาก "จิตเรานี้เป็นใหญ่อยู่ในตัวของเราเป็นสิ่งสำคัญ  เป็นหัวหน้า คนเรานี้ถ้าใจดี กายวาจาก็จะพลอยดีไปตามกัน ถ้าจิตใจไม่ดี กายวาจาก็พลอยไม่ดีไปด้วย จงจำไว้ว่าใจเป็นสิ่งสำคัญ ศีล สมาธิ ปัญญาจะตั้งมั่นอยู่ได้ก็ต้องอาศัยมูลฐานอันสำคัญคือจิต" แวะวัดพระธาตุหริภุญชัย     กว่าจะเสร็จจากวัดนี้ก็ถือว่าเย็นมากเหมือนกัน เดิมคิดว่าการแวะ 3 สถานที่ของ จ.ลำพูนจะใช้เวลาราวครึ่งวัน  แต่ slow life ของเรานานเกินกว่าที่คิด มาถึงลำปางพักที่เกสท์เฮาส์ "บ้านอาลัมภางค์" ติดริมน้ำวัง ได้บ้านพักสบาย ๆ ตรงระเบียงมีเก้าอี้ 2 ตัวนั่งชิลชมวิวได้เลย   จนอยากจะสร้างบ้านสี ๆ สักหลัง   เป็นบ้านสี ๆ แนวฟ้้า เหลือง เขียวนี่แหละ ให้อารมณ์วินเทจ       ตรงนี้เป็นบ้านหลังที่เราพัก ติดริมแม่น้ำวังเลย เปิดประตูออกมานั่งตรงระเบียงได้เลย   เก็บของเข้าที่พักแล้วไปเดินถนนสายวัฒนธรรม  รู้สึกว่าที่ลำปางนะถ้าตั้งใจ โปรโมทการท่องเที่ยวดี ๆ ละก็จะรุ่งแน่  เราถือว่างานที่จัดที่ถนนคนเดินเขาทำได้ดีนะ     ค่ำคืนแรกที่ลำปาง ไปทานที่ร้าน"ของกิ๋นบ้านเฮา" ร้านที่คุณชมพู่ สาวลำปางเพื่อนบล็อกแนะนำ  เพิ่งได้ลองทานแกงเห็ดถอบ (ใส่ใบเม่า) รสชาติน้ำอร่อยดี เช้าวันแรกในลำปาง ไปทาน"ป้อก๋วยจั๊บ" ร้านอาหารแนะนำอีกเหมือนกัน อยู่หน้าสถานีรถไฟลำปาง  ได้อุดหนุนหมูย่างและปาท่องโก๋ร้านข้าง ๆ      เดินชมความสวยงามของสถานีรถไฟสักหน่อย      แวะร้าน"โก๋กาแฟ" เป็นแฟนเพจร้านนี้มานานแล้ว เพิ่งได้มีโอกาสเห็นร้าน  ร้านออกแนวติสท์อีกเช่นกัน  ไม่มีแอร์แต่บรรยากาศร่มรื่นนะ  มีที่นั่งหลายโต๊ะเลย นอกจากขายกาแฟแล้วมีอาหารเช้าด้วยเหมือนกัน เช่น สปาเก็ตตี้ สลัด           ท้องอิ่มแล้วไปต่อที่วัดพระธาตุลำปางหลวง  อยู่วัดนี้นานเหมือนกัน งดงามอลังการยิ่งใหญ่กว่าภาพที่เคยเห็นในหนังสือ ในเน็ต หรือสวยกว่าภาพที่ถ่ายเอง เป็นวัดที่ควรได้มาเห็นด้วยตาตัวเองมากกว่า  วัดนี้เป็นวัดไม้ สร้างสมัยพระนางจามเทวีปลายพุทธศตวรรษที่ 20 เลียนแบบโครงสร้างจักรวาลวิทยาในพุทธศาสนา มีพระบรมธาตุลำปางหลวงเป็นตัวแทนเขาพระสุเมรุ  ทรายที่รายรอบเปรียบดังทะเลสีทันดร เจดีย์เป็นทรงกลมแบบล้านนา       ลืมไปว่ามีมุมที่สามารถดูการหักเหของแสง เป็นเงาพระธาตุและพระวิหารในด้านมุมกลับ พอดีเดินออกมาจากวัดแล้ว      งวดนี้มีของเล่นจากน้อง"ป้อง"พกไปด้วยคือกล้องโพลารอยด์ เลยได้รูปนิดหน่อยมาแปะในสมุดบันทึกที่จดบันทึกการเดินทาง โอกาสหน้ามีวาสนามาอีก ค่อยกลับมาดูใหม่นะ มาวัดนี้แล้วเห็นบางมุมนึกถึงวัดเชียงทองที่หลวงพระบางเหมือนกัน  วัดพระธาตุจอมปิง  เลยได้มาสอบซ่อมที่นี่ดูการหักเหของแสง เห็นรอยกลับหัวของพระธาตุ งดงามมากเป็นบุญตาอย่างยิ่ง ขอบคุณคุณลุงท่านหนึ่งที่อธิบายตั้งแต่ต้นจนจบ   วัดพระธาตุดอนเต้าสุชาดาราม  เคยเป็นแห่งกำเนิดและประดิษฐานพระแก้วมรกดช่วงเวลาหนึ่งถึง 32  ปี  วิหารลายคำฝีมือข่างเชียงแสน วัดนี้มีตำนานว่านางสุชาดาได้นำแก้วมรกตที่พบในผลแตงโมมาถวายเจ้าอาวาส เพื่อแกะสลักเป็นพระแก้วดอนเต้า     เหมือนเป็นการรวมกันของ 2 วัดคือเอ่ยถึงนางสุชาดาด้วย  นางสุชาดาได้รับโทษประหารชีวิตด้วยความเข้้าใจผิดว่าเป็นชู้กับพระเถระ  แต่ด้วยการอธิษฐานของนางก่อนตาย ทำให้พบความจริงว่านางไม่ผิด ซึ่งเจ้าเมืองก็เสียใจที่สั่งประหาร ชอบ 2 ป้ายที่วัดนี้   วัดเจดีย์ซาวหลัง เป็นเจดีย์ศิลปะพม่าผสมล้านนา มีเจดีย์ 20 องค์   เปลี่ยนบรรยากาศจากวัดมาช็อปปิ้งเล็กน้อยที่อินทราเอาท์เล็ต  เจอชามตราไก่หลายรุ่นทั้งรุ่นแรก ๆ รุ่นใหม่ ๆ ก็สวยดี สรุปแล้วได้ถ้วยกาแฟมา 1 ใบ อยากได้ชามตราไก่รุ่นใหม่แต่ดูแล้วจะลำบากขนของขึ้นเครื่องบินอีกเลยต้องตัดใจ   ชอบลวดลายตรงนี้มากเลย  สวนพฤกษชาติ เหมืองแม่เมาะ ได้เห็นหลุมเหมืองเป็นครั้งแรก  และเห็นรถที่ขับตรงเหมืองคันใหญ่มาก  ยางรถเส้นใหญ่มากไปยืนถ่ายรูปด้วยสูงกว่าตัวเราอีก     ภาพล่างเป็นภาพโพลารอยด์ที่แสดงความสูงของรถ โดยเฉพาะยางรถ ค่ำคืนที่ 2 เดินไม่ไกลจากบ้านอาลัมภางค์ไปร้าน"อร่อยบาทเดียว" อิ่มอร่อยกับยำหมูกรอบ ยำเห็ด ผัดกุ้ยช่ายขาวน้ำมันหอย  ดูแล้วคนส่วนใหญ่ที่มาในร้านน่าจะเป็น นักท่องเที่ยว      เดินถนนคนเดิน"กาดกองต้า" เป็นถนนเส้นเดียวกับบ้านพักเลย พอเดินแล้วถึงรู้มุมแผนที่ลำปางชัดเจนขึ้น  สุดทางถนนคือสะพานรัษฏาภิเศก ถนนเส้นนี้มีบ้านเก่าหลายหลังที่สวยงามมากโดยเฉพาะบ้านศิลปะแนว"ขนมปังขิง"     ด้านในอาคารดังกล่าว มีศิลปะต่าง ๆ ให้ดู เราชอบรูปปั้นนี้   เรือนเก่านี้ classic มาก   เช้าวัดสุดท้ายในลำปาง นั่งรถม้าชมย่านถนนเก่าของลำปางครึ่งชั่วโมงในราคา 300 บาท ผ่านบ้านสมัยก่อนหลายจุด คนขับบอกว่าส่วนใหญ่บ้านเก่าก็ยังมีคนใช้ชีวิตอยู่   คนขับถามว่าจะไปบ้านหลุยส์ไหม  ก็ยังงงว่าหลุยส์ไหน  แต่ก็บอกไปซี สรุปคือบ้านหลุยส์ แอลที เลียวโนเวนส์ (คือลูกชายของแหม่มแอนนานี่เอง)  เป็นบ้านไม้โบราณ ครึ่งล่างเป็นตึก  ในอดีตคงสวยงามมาก  ปัจจุบันอยู่ในความดูแลขององค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ภาคเหนือบน บ้านหลุยส์ เสานัก ผ่าน"เสานัก" เรือนโบราณอีกเช่นกัน จริง ๆ เขาเปิดให้นักท่องเที่ยวชมนะ แต่เราไปถึงเช้าเกิน  ได้แต่ยืนมองไกล ๆ ริมรั้วและไปอ่านประวัติของบ้านที่หน้าบ้าน  ผู้สืบทอดรุ่นปัจจุบันคือเจ้าของโรงเรียนกัลยาณี สรุปการท่องเที่ยวทริปนี้ชอบมาก  มีโอกาสก็จะกลับมาลำปางอีกนะ   สุดท้ายเราว่าลำปางเป็นเมืองติสท์นะ  เจอสะพานสวย ๆ โดยเฉพาะสะพานสีขาวแห่งนี้ สะพานรัษฎาภิเศก      ...รัชชี่...              Create Date : 02 สิงหาคม 2558     Last Update : 2 สิงหาคม 2558 21:57:28 น. Counter : 5739 Pageviews.   6 comment Share Tweet

น่าน...เมืองเก่าที่มีชีวิต             เขาว่า"น่าน"เป็นดินแดนที่ต้องตั้งใจไป ไม่เช่นนั้นจะเป็นทางผ่านไปจังหวัดอื่น จุดเริ่มต้นที่อยากไปน่านน่าจะเริ่มจากไปเชียงใหม่เมื่อเดือน พ.ย. 57 คนขับรถตู้พาเที่ยวเป็นคนจังหวัดน่าน ประทับใจคนขับรถตู้คันนี้มาก  คงเป็นเพราะทีมที่ไปคราวนั้นมีแค่ 3 คน ดังนั้นความใกล้ชิดกับคนขับจึงมีมากกว่าทริปอื่น จากที่สังเกตคุณ ก.เป็นคนที่ตั้งใจทำงานมาก ทุกครั้ง ณ จุดแวะ คุณ ก. จะไปคุยกับคนอื่นเพื่อหาข้อมูลเผื่อมาแนะนำพวกเราด้วย หรืออ่านหนังสือพิมพ์  เรียกได้ว่าเป็น"คนใฝ่รู้"มาก แต่วิถีชีวิตของคุณ ก. เรียกได้ว่าค่อนข้างเจอชะตาชีวิตผ่านมาที่หนักโข แต่เชื่อว่าด้วยบุคลิกลักษณะ ด้วยความรักในอาชีพที่ทำ เชื่อว่าอนาคตชีวิตคุณ ก.ต้องดีแน่ ประมาณวันที่ 10 ม.ค. เริ่มดูว่าช่วงเวลาที่พอไปน่านได้น่าจะเป็นปลาย ม.ค. ต้น ก.พ. เรียกได้ว่าอากาศทางเหนือยังดีอยู่ เริ่มจองตั๋วเครื่องบิน ที่พัก รถเช่า AVIS ผ่านอินเตอร์เน็ต เหลืออย่างเดียวว่าจะไปไหนบ้าง ปรากฎว่าชีวิตจริงไม่ค่อยมีเวลาศึกษาข้อมูลน่านเท่าไหร่ เคยเก็บ link เกี่ยวกับน่านไว้บ้าง  พอถึงวันใกล้ ๆ ได้แต่รีบ ๆ อ่าน วันใกล้ ๆ ไปเริ่มทำแผนว่าจะไปไหนบ้าง  ร้านอาหารที่น่าแวะ สรุปว่าสถานที่ที่ list ไว้ได้ไปหมดเลย โชคดีที่ได้สถานที่แถมด้วยจากการใช้บริการนั่งรถราง  และมาเก็บตกบางวัดเพิ่มเติมในวันเดินทางกลับ  ช่วงที่จองตั๋วเครื่องบิน การบินตรงไปน่านมีแค่สายการบินนกแอร์ แอร์เอเซียจะเปิดตัวหลังจากนั้นในเดือน ก.พ. เห็นว่านกแอร์ไปน่านเป็นเครื่องบินเล็ก และเคยมีข่าวว่าขากลับ กทม.เคยมีเที่ยวบิน ที่ delay หลายชั่วโมงมาก เลยเปลี่ยนแผนเป็นบินไปลงเชียงราย เช่ารถขับจากเชียงรายมาน่านแทน ................................................ เผื่อใครอยากเดินตามรอย  ได้เขียนบันทึกว่าแต่ละวันไปไหนบ้าง ที่จริงแล้วหลังจากเดือน ก.พ. ที่มีแอร์เอเซียบินถึง นักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่น่าจะได้ประโยชน์มากขึ้นคือมีทางเลือก เพราะทริปที่เราไปจะได้ไปน่านแค่พื้นราบเท่านั้น เพราะถ้าจะไปดอย คงมีเวลาไม่พอ เที่ยวแบบรัชชี่คือแนว slow life travelling ดื่มด่ำ จมจ่อม ไม่รีบ ไม่ใช่ทัวร์เที่ยวเมืองไทยใน 5 นาที ไม่ต้องเน้นจำนวนสถานที่ ........................................................ วันแรก : เชียงราย วัดร่องขุ่น ภาพในความคิดก่อนมาวัดร่องขุ่นคือเป็นวัดพื้นที่ปิด อยู่ในรั้ว พื้นที่ใหญ่ อยู่ในซอยเข้าไป แต่กลายเป็นว่าเป็นสถานที่ open air และอยู่ค่อนข้างติดถนนสายหลักอีก วันที่ไปนักท่องเที่ยวเยอะมาก  ภาพแกะสลักบางจุดเรารู้สึกเหมือนเป็นปริศนาธรรมที่อาจารย์เฉลิมชัยซ่อนไว้ อยู่ที่ใครจะมองเห็นหรือไม่   เสียดายที่ช่วงแผ่นดินไหวกระทบบางส่วนของวัด   อย่างด้านในโบสถ์เห็นรอยแยกบางส่วนเหมือนกัน อาหารกลางวันร้านสลุงคำ (ร้านพื้นเมืองเก่าแก่) เดินทางไปน่าน ผ่านเส้นทาง อ.ดอกคำใต้ อ.เชียงม่วน จ.พะเยา ไปถึง อ.บ้านหลวง จ.น่าน เข้าตัวเมืองน่าน ถึงน่าน อาหารมื้อเย็น ร้านเฮือนเจ้านาง (เจ้าของที่พักแนะนำ) ......................................................................... วันที่สอง : น่าน เซอร์ไพรส์กับตัวเองนิดหน่อยคือวันนี้แวะถึง 9 แห่ง ธรรมชาติไปไหนจะแวะไม่เกิน 4 แห่ง/วัน แต่ด้วยน่านในตัวเมือง แต่ละสถานที่ไม่ไกลกันมาก แต่ละที่ก็ไม่ได้เร่งรีบอะไรเลย เพราะน่านเป็นสถานที่สถาปัตยกรรมวัดเยอะ วัดสวย หลักใหญ่คือถ้าวัดมีบทสวดมนต์ ก็จะสวดมนต์ด้วย หลังจากนั้นก็ใช้ตาดูภาพจิตรกรรมฝาผนัง เพราะภาพวาดเล่าเรื่องได้ 1. วัดพระธาตุเขาน้อย 2.วัดพระธาตุช้างค้ำวรวิหาร 3.วัดหัวข่วง วัดนี้ไม่ได้อยู่ใน list แต่เป็นช่วงเดินผ่านแถว ๆ พิพิธภัณฑ์ เห็นด้านนอกสวยเลยเดินข้ามถนนเข้าไปชมดีกว่า 4. วัดภูมินทร์ ไม่พลาดกับดูภาพจิตรกรรมฝาผนังคือปู่ม่าน ย่าม่าน และในช่วงที่เลือกซื้อโปสการ์ดด้านหน้าวัดมีภาพที่เขาตั้งชื่อว่า"โมนาลิซ่าเมืองน่าน" เลยบอกกับตัวเองเป็นอีกภาพที่ต้องอย่าลืมดูของจริง 5.ศาลหลักเมืองน่าน นั่งรถรางชมเมือง 1 ชม. 30 บาททำให้ได้แวะ 2 จุดคือวัดสวนตาลและโฮงเจ้าฟองคำ  ตอนบ่ายรถรางจะมี 2 รอบ  อย่าลืมซื้อตั๋วรถรางก่อนนะคะ แล้วจะเดินไปเที่ยวเล่นที่ไหน ก่อนก็ได้ 6. วัดสวนตาล ที่วัดนี้จะมีมัคคุเทศก์วัยเด็ก 2 คนมาบรรยายด้วย 7. โฮงเจ้าฟองคำ เป็นบ้านที่มีอายุ 188 ปีของเจ้าฟองคำ ท่านมีชีวิตอยุ่ในช่วง 2452-2533 ภาษาที่แปลว่าบ้านมี 3 ระดับคือ คุ้ม เป็นของเจ้าเมือง โฮง บ้านของลูกหลานเจ้าเมือง และเฮือน เป็นบ้านของสามัญชน ปัจจุบันลูกสาวคนที่ 6 ของเจ้าฟองคำใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ 8. หอศิลป์เมืองน่าน ภาพไฮไลท์ของ จ.น่านคือภาพกระซิบของปู่ม่าน ย่าม่าน ภาพที่แปะ 2 ภาพแรกนี้คือภาพฝีพระหัตถ์ของสมเด็จพระเทพเกี่ยวกับปู่ม่าน ย่าม่าน แต่ภาพที่แสดงถึงพระอารมณ์ขันของท่านคือภาพ"ตะโกน" ความหมายคือ อายุมากแล้ว กระซิบแล้วไม่ได้ยิน ดังนั้นจึงต้องตะโกน 9. วัดพระธาตุแช่แห้ง อาหารกลางวัน : ร้านข้าวซอยต้นน้ำ อาหารเย็น : ครัวเฮือนฮอม ยามค่ำ มีงานถนนคนเดิน เลยได้เยี่ยมชมวัดภูมินทร์ภายนอกอีกครั้ง หัวค่ำ แวะร้านของหวานป้านิ่ม อยู่ตรงข้ามวัดศรีพันต้น .............................. แนะนำสถานที่ บางจุดสามารถเดินถึงต่อกันได้  สามารถจอดรถที่วัดช้างค้ำวรวิหาร แล้วเดินข้ามไปถนนไปยังพิพิธภัณฑ์น่าน แต่พอดีช่วงที่ไปปิดซ่อมบำรุง เลยได้แค่ถ่ายรูปลานต้นลีลาวดี สามารถเดินต่อไปยังวัดหัวข่วง และเดินกลับมายังวัดภูมินทร์ได้ ไม่ไกลจากวัดภูมินทร์  มีร้านข้าวซอยต้นน้ำเจ้าแนะนำอยู่ 1 ร้าน  (อยู่ใกล้ ๆ ศาลหลักเมืองน่าน)  ฝั่งตรงข้ามข้าวซอยต้นน้ำคือร้านอาหารเฮือนฮอม ร้านนี้ก็อร่อย ..............................  วันที่สาม 1.วัดหัวเวียงใต้ วัดนี้ได้ไปเพราะว่าขับรถวนไปวนมาเจอวัดนี้หลายรอบ รู้แต่ว่าสวยดี มีสีแดงเยอะ แต่จำชื่อวัดไม่ได้ เลยมาเก็บตกเอาวันสุดท้ายก่อนออกจากน่าน 2. วัดศรีพันต้น (ตรงข้ามวัดคือร้าน"ของหวานป้านิ่ม") เพลิดเพลินกับภาพจิตรกรรมฝาผนังที่นี่ แสดงความเป็นมาของเมืองน่านโดยแท้ตั้งแต่ยุคก่อร่างสร้างเมือง ยังสงบสุข ต่อมาน่านขึ้นกับเชียงใหม่ และเคยอยู่ภายในการปกครองพม่า มีช่วงหนึ่งที่น่านสมคบกับลาวแข็งข้อกับพม่า เลยถูกพม่ายกทัพมาตีเมือง  ท้ายที่สุดน่านขึ้นตรงกับราชวงศ์จักรี ปี 2474 เป็นปีที่สุดท้ายที่น่านมีเจ้าครองนคร แวะชิมกาแฟร้านภูพยัคฆ์ เจ้าของที่พักแนะนำ อร่อยจริง อยู่ใกล้ ๆ เทคนิคน่าน เดินทางออกจากน่านกลับเชียงราย กลับอีกเส้นทาง ผ่าน อ.บ้านหลวง จ.น่าน อ.ปง อ.เชียงม่วน จ.พะเยาและ อ.เทิง จ.เชียงราย  3. ไร่เชิญตะวัน อันนี้เป็นของแถม ไม่ได้วางแผนไว้ว่าจะไป วิธีหาจุดเส้นทางไปไร่เชิญตะวันแบบง่าย ๆ  ตั้ง GPS ไปที่ ธกส.ห้วยสัก ฝั่งทางเข้าไร่เชิญตะวันจะอยู่ฝั่งเดียวกับ ธกส. ใกล้ ๆ เลย   ถนนทางเข้าจะเห็นสัญลักษณ์นี้ ขับเข้าไปราวเกือบ 10 กม.ค่ะ โชคดีมากที่ได้เจอท่าน ว.วชิรเมธีด้วย เดิมคิดว่าคงไม่เจอเพราะท่านมีงานเยอะ    สรุปงบในการเดินทางมายังเชียงราย น่าน 3 วัน 2 คืน ประมาณ 8,200 บาท/คน เป็นค่าเครื่องบินนกแอร์ไป-กลับเชียงราย 3,600 บาท/คน ค่ารถเช่า AVIS ประมาณ 1,000 บาท/วัน ค่าที่พัก 1,000 บาท/ห้อง/คืน ค่าน้ำมันราว 1,200 บาท (รวม 3 วัน)   ที่พัก : บ้านสวนเฮือนน่าน  อยู่ไม่ไกลจากสถานที่ท่องเที่ยว เที่ยวเหนื่อย  ๆ สามารถขับรถกลับมาล้างหน้าล้างตาพักผ่อนสักพักแล้วออกไปเที่ยวใหม่ได้       ....รัชชี่.... ป.ล. ขอบคุณกนกศักดิ์ เพื่อนวัยเด็กที่ส่งหนังสือท่องเที่ยวน่านมาให้ ขอบคุณเพื่อนบล็อก คุณ Zayne LittleNight ชาวเชียงรายที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับเชียงรายและเส้นทางการเดินทางเชียงราย - น่านด้วยค่ะ       Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2558     Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2558 19:35:01 น. Counter : 1940 Pageviews.   7 comment Share Tweet

เดินเรื่อยเปื่อยแต่มีจุดหมายที่อุดร หนองคาย     ครบ 1 ไตรมาสพอดีที่ไปเยือนทางภาคอิสานของไทย เอามาบันทึกความทรงจำเก็บไว้สักหน่อย ทริปนี้เป็นการตัดสินใจที่ไวมาก  รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยเหมาะกับการวางแผนเที่ยวแบบมีระยะเวลาให้เตรียมตัวมาก   ดังนั้นช่วงหลังเลยทำให้ไม่ค่อยอยากวางแผนนาน ๆ แล้วเอาเป็นว่าเมื่อทุกอย่างลงตัว  อารมณ์ติสต์อยากไปก็ไป พรรคพวกวางแผนการเที่ยวมาสักระยะหนึ่งแล้วล่ะ   แต่เราเพิ่งตัดสินใจว่าจะไปด้วยก็สักวันจันทร์ก่อนหน้าวันเสาร์ที่จะเดินทาง   ที่ไม่คิดมากเพราะเป็นการเดินทางแบบขับรถไปเอง  ส่วนที่พักก็กะว่าถ้ายังมีที่พักเหลือก็ค่อยจอง  ถ้าไม่มีไม่สะดวก ก็ไม่ไป  (ชิลไปไหม) มาเขียนจากความทรงจำ เปิดรูปที่ถ่ายจากกล้องตัวเองรู้สึกมีไม่มากนะ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงอีกอย่างของตัวเองคือถ่ายรูปน้อยลง  แต่จะพยายามมองสิ่งรอบข้างและตรงหน้าให้มากขึ้น   เพราะเราพบว่าหลายครั้งเราไม่ได้สัมผัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างเต็มที่  เพราะมัวแต่ห่วงถ่ายรูป  ทริปนี้เริ่มต้นออกเดินทางแบบไม่เช้ามาก  กะว่าจะไปทานมื้อกลางวันกันที่ร้านครูยอด โคราช  ปุ๊กกี้หาข้อมูลจากพันทิปว่าอร่อย  แล้วก็อร่อยจริง ๆ  อากาศในวันเดินทางดีมาก  เย็นสบายกำลังดีเลย         เรื่องเริ่มต้นของทริปนี้เกิดจากนุ่นอยากไปเห็นความเจริญที่เปลี่ยนไปของจังหวัดทางภาคอิสานหลังเตรียมพร้อมรับ AEC ซึ่งได้ข่าวว่าถนนหนทางหรือหลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปมาก เป้าหมายครั้งนี้จึงมุ่งตรงไปยัง 2 จังหวัดคืออุดรธานีและหนองคาย เราเองเคยไปหนองคายเมื่อหลายปีก่อน ตอนที่จะข้ามไปยังหลวงพระบาง ส่วนอุดรธานีเป็นครั้งแรกที่ไป  และพบว่าเป็นจังหวัดใหญ่มากกว่าที่คิด  เป็นจังหวัดที่เศรษฐกิจครึกครื้นทีเดียว ที่พักคืนแรกที่อุดร "มัชเฌ มันตา" ขนาดไม่ใหญ่มาก   คนไม่พลุกพล่าน   ตกแต่งเก๋ดี  พื้นที่ห้องพักขนาด 19 ตร.ม.  ไม่มีตู้เสื้อผ้า แต่ทำเป็นคล้าย ๆ บันไดพาดเพื่อแขวนเสื้อผ้าได้  (ตามแนวการตกแต่งสมัยที่เราเห็นภาพในเน็ตสำหรับคนอยู่คอนโด)  ชอบประตูห้องน้ำที่ปิดประตูห้องน้ำแล้วเอาไม้วางด้านขวางเพื่อปิดประตูแบบบ้านสมัยก่อน        ปุ๊กกี้หาข้อมูลว่ามาอุดรต้องมาดูอะไร โชคดีที่เป็นช่วงเทศกาล"ทะเลบัวแดง" พอดี  พวกเราเลยต้องตื่นกันแต่เช้าหน่อย   ขับรถออกมาไม่ไกลมากจากที่พัก อากาศดีมากค่อนข้างเย็นหน่อย  ช่วงที่ล่องเรืออยู่กลางบัวนั้น อุณหภูมิราว 13 องศา เวลาเจอลมพัดมาก็สะท้านเหมือนกัน         ก่อนเดินทางสาว  ๆ คุยกันว่าจะไปดูเป็ดเหลือง  เคยได้อ่านข่าวมาบ้างว่าเป็ดเหลืองลอยไปตามประเทศต่าง ๆ   พวกเราก็นึกว่าคือเป็ดเหลืองตัวนั้น  พอไปจริง ๆ เพิ่งรู้ว่าคนละตัวกัน  ตัวนี้คือผู้ว่านำมาไว้ดึงดูดนักท่องเที่ยว เมื่อไปถึงเขาลากเป็ดเหลืองมานอนตะแคงแล้วล่ะ  เตรียมแต่งตัวให้เป็ดเหลืองด้วยการผูกพันคอให้   ทำไปด๊าย พร็อพแว่นกันแดดหลากหลายอันจากกระเป๋าเป้ของอายุ้ย ที่พักอีกคืนที่หนองคายที่ชอบ ให้อารมณ์เหมือนอยู่บ้าน  ปุ๊กกี้อยากได้ที่พักที่หนองคายแนวอยู่ติดแม่น้ำโขงเลย  อายุ้ยเลยจัดการหาที่พักในเน็ตและแล้วก็ได้ โฮมสเตย์ของคุณลุงที่ดัดแปลงบ้านมาทำเป็นห้องพัก 3 ห้อง  เพิ่งเปิดมาไม่นาน แล้วคุณลุงก็ขายกาแฟด้วย   คุณลุงเคยทำงานในเมืองมาก่อน  ถึงจุดหนึ่งรู้สึกว่าอยากกลับบ้านเกิด  มีอัธยาศัยดีมาก  ตอนที่มาถึงก็เห็นมีฝรั่งกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งดื่มกาแฟริมโขงอยู่            อายุ้ยกับปุ๊กกี้อยากปั่นจักรยานตอนเช้า  คุณลุงเลยจัดให้ แวะสักการะพระใสที่วัดโพธิ์ชัย วัดคู่บ้านคู่เมืองของหนองคาย อ่านประวัติที่ฝาผนังแล้วสนุกมาก  ธิดาของพระไขยเชษฐามีความศรัทธาในพระพุทธศาสนา  สร้างพระ 3 องค์คือพระเสริม พระสุก และพระใส  มีช่วงที่เคลื่อนย้ายองค์พระ  แต่เกิดเหตุทำให้พระเสริมปัจจุบันยังอยู่ใต้น้ำ  ส่วนพระสุกอยู่ที่วัดปทุม   เดินต๊อกต๋อยริมถนนดูบ้านโบราณ              "ศาลาแก้วกู่" หรือที่คนท้องถิ่นเรียกว่า"วัดแขก" สร้างประมาณปี 2521       เราเตรียมจะเดินขึ้นไปชมบรรยากาศด้านบนสะพานมิตรภาพไทย-ลาว แล้วนะคะ เซอร์ไพรส์ที่เจอรถไฟสายหนึ่งด้านบน มาแล้วทะเบียนรถป้ายลาว กำลังเดินทางข้ามจากฝั่งไทยกลับลาว   แอบงงว่าถ้านี่คือสัญลักษณ์ไม่เกิน 50 กม./ชม. แล้วทำไมรถที่ขับผ่านไปแต่ละคันเรารู้สึกว่าเร็วมากจนรู้สึกตัวจะปลิวตาม   ปิดท้ายด้วยภาพครบทีม 4 สาวที่หนองประจักษ์ อุดรธานีค่ะ ณ ธ.ค. 2556 ....รัชชี่.....       Create Date : 15 เมษายน 2557     Last Update : 15 เมษายน 2557 11:44:42 น. Counter : 2565 Pageviews.   7 comment Share Tweet

จาก"โรงนา"สู่"โรงหมอ" ณ วังพญาไท อีกสถานที่หนึ่งของประวัติศาสตร์ไทยที่มีความงดงามทางศิลปะของสถาปัตยกรรม จาก "โรงนา" สู่ "โรงหมอ" เราคงนึกภาพไม่ออกว่าเมื่อ 100 กว่าปีก่อน ท่ามกลางความเจริญของบริเวณนี้ ณ ปัจจุบัน ณ ที่แห่งนี้ครั้งหนึ่งเคยเป็นทุ่งนา "วังพญาไท" ปัจจุบันอยู่ในบริเวณเดียวกับโรงพยาบาลพระมงกุฎ เข้าใจว่าคนไทยส่วนหนึ่งน่าจะไม่รู้จัก     ความเป็นมาของ"วังพญาไท" เดิมเป็น"พระตำหนักพญาไท" สร้างในปี 2452 (103 ปีมาแล้ว) เป็นที่ประทับสำราญพระราชอิริยาบทในสมัย รัชกาลที่ 5 ปี 2453 รัชกาลที่ 5 เสด็จสวรรคต สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนี ทรงพระประชวร พระอนามัยทรุดโทรมลง  รัชกาลที่ 6 ทรงวิตกห่วงใย ได้กราบบังคมทูลแนะนำให้แปรพระราชฐาน จากในพระบรมมหาราชวังมาประทับที่วังพญาไทเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ    เมื่อ สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนี เสด็จสวรรคตในปี 2462 รัชกาลที่ 6 จึงได้ทรงพระราชดำริที่จะสร้างพระราชมณเฑียรสถานขึ้นใหม่ เพื่อเป็นที่ประทับในวังพญาไท และได้โปรดเกล้าฯ ให้ยกวังพญาไท ขึ้นเป็นพระราชวังพญาไท   รัชกาลที่ 6 ท่านได้รับการศึกษาจากประเทศอังกฤษและชื่นชอบศิลปะยุคอิตาลีมาก  ๆ ดังนั้นวังพญาไทแห่งนี้ส่วนหนึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจากอิตาลี    เราชอบพระที่นั่งเมขลารูจี เป็นที่แรกที่ทรงสร้างขึ้น เป็นที่พระทับชั่วคราวในระยะแรก ตอนหลังเป็นที่ทรงพระเครื่องใหญ่ (ตัดผม) ของรัชกาลที่ 6     มุมนี้คือที่ทรงพระเครื่องใหญ่ (ตัดผม) เป็นที่สรงน้ำ  อยู่ในระหว่างปรับปรุง เ ด้านหน้าของพระที่นั่งเมขลารูจี  ชอบมาก สวนโรมันด้านข้าง   สวนดุสิตธานี ร่องรอยที่แสดงให้เห็นว่าสมัยรัชกาลที่ 6 ได้ทำเป็นเมืองจำลองสอนให้เรียนรู้เรื่องประชาธิปไตย โดยพระองค์ และข้าราชบริพาร ทดลองทำตัวเป็นพลเมืองของดุสิตธานีด้วยตนเอง มีการจัดการเลือกตั้ง ประชุมสภา มีการจัดเก็บภาษี ออกหนังสือพิมพ์ ดุสิตธานี ย้ายมาจากพระราชวังดุสิต  ปัจจุบันไม่มีแล้ว   พระที่นั่งเทวราชสภารมย์ เป็นท้องพระโรงเดิมในสมัยสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ  พระบรมราชชนนีพันปีหลวง  เคยเป็นสถานที่ประกอบพระราชพิธีทางศาสนาในงานพระราชกุศล เช่นงานเฉลิมพระชนมพรรษา วันธรรมดาใช้รับรองแขกส่วนพระองค์ที่มาเข้าเฝ้า บางครั้งเป็นโรงละคร หรือโรงภาพยนตร์แล้วแต่โอกาส   ด้านในพระที่นั่งเทวราชสภารมย์ งดงามตระการตา   เก้าอี้จำลองในสมัยก่อน สังเกตเห็นพระปรมาภิไธยของรัชกาลที่ 6   เพดานที่พระราชแห่งนี้สวยทั้งนั้นเลย  ส่วนใหญ่ศิลปะบนเพดานจะเป็นของดั้งเดิม แต่ ฝาผนังอาจมีการเปลี่ยนแปลงเป็นของใหม่บ้าง เพราะของบางอย่างก็ไม่อยู่คงทนมาเป็นร้อยปี  กองเสนารักษ์จังหวัดทหารบกกรุงเทพฯ ได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่พระราชวังพญาไท เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2475  และต่อมาในปี พ.ศ. 2489 ได้มีการ พัฒนากองเสนารักษ์มณฑลทหารบก ที่ 1 เป็นโรงพยาบาลทหารบกโดยใช้เขต พระราชฐานทั้งหมด กองทัพบกจึงได้ขอพระราชทานนาม โรงพยาบาลทหารบกใหม่ว่า  โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ซึ่งได้ประกอบพิธีเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 2495 อันเป็นวันคล้ายวันเสด็จสวรรคต     นี่คือที่มาของ "จาก"โรงนา"สู่"  โรงหมอ"   นี่คือวิทยากรในรอบที่เราไป ประทับใจกับการบรรยายของวิทยากรพิเศษมากค่ะ วิทยากรที่ประจำที่วังพญาไททุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์  วันละ 2 เวลาเช้าและบ่ายนี้เป็นวิทยากรจิตอาสา ทำด้วยใจรัก  ไม่มีเงินเดือน แต่เรารู้สึกว่าเธอทำงานเหมือนกับได้รับเงินเดือนและทำมากกว่าเงินเดือนด้วยซ้ำ   เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่พวกเราคนไทยควรไปเยี่ยมชม   ไม่คิดค่าเข้าชม (แต่น่าจะเก็บนะ) แต่เนื่องจากงบประมาณในการบูรณะจากราชการมีน้อย ดังนั้นการซื้อของที่ระลึก เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เปรียบเสมือนส่วนหนึ่งของการมีส่วนร่วมในการบำรุงรักษาสถาปัตยกรรมทางประวัติศาสตร์แห่งหนึ่งของชาวไทยเราค่ะ ....รัชชี่....   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2556     Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2556 22:42:40 น. Counter : 2825 Pageviews.   12 comment Share Tweet

การเดินทางนอกกรอบ ปกติในช่วงระยะสิบปีหลัง  เราจะเที่ยวต่างประเทศทุกปี  จนเป็นความเคยชิน  แต่ปีที่แล้วไม่ได้ไป ความเคยชินของการไปทุกปีที่ผ่านมาสร้างความรู้สึกแปลก ๆ ว่ามีอะไรบางอย่างหายไป   หมดเขตเดือนตุลาคม  ย่างเข้าหน้าหนาวของหลายประเทศ ยิ่งรู้สึกว่าหมดโอกาสที่จะไปเพราะตัวเองเป็นคนขี้หนาว  เจออากาศเย็นมากไม่ได้  อุณหภูมิจึงเป็นข้อจำกัดหนึ่งของการเดินทาง   แต่จะว่าไป “สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ”  ประโยคนี้มาจากหน้าปกหนังสือของคุณหมอท่านหนึ่ง  ก็เป็นสิ่งที่เรามักใช้สอนตัวเองอยู่บ่อย ๆ       ปลายเดือนพฤศจิกายนในปีที่แล้ว  เราเริ่มวางแผนการเดินทางนอกกรอบ  คือการขับรถ (ด้วยตัวเอง) ออกนอกพื้นที่      คนที่อ่านอาจจะงงในสิ่งที่เราจะกล่าวต่อ เพราะมันคงเป็นเรื่องปกติหรือธรรมดาของหลายคนที่ขับรถไปต่างจังหวัด       แต่สำหรับเราแล้ว  ต้องบอกที่มาคือปกติที่ผ่านมาเราไม่ใช่คนที่จะขับรถ (ด้วยตัวเอง) ไปต่างจังหวัด    โดยเฉพาะออกนอกถิ่น     เท่าที่จำได้คือ เขาใหญ่  ปราจีนบุรี  (แต่ก็จะมีเพื่อนคอยบอกทางไปด้วย)   เราเป็นคนไม่ชำนาญเรื่องแผนที่  เป็นประเภทกลัวหลง   และที่สำคัญในช่วงสามปีหลังเราขับรถน้อยมาก  และนิยมใช้รถไฟฟ้ามากกว่า  ดังนั้นความเชื่อมั่นในการขับรถทางไกลก็ลดน้อยลง   การไม่ได้เดินทางไปต่างประเทศในปีที่แล้ว  ถือเป็นแรงผลักดันให้เราเดินทางนอกกรอบ    และนี่เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดการขับรถ (ด้วยตัวเอง) ไปอยุธยาและตราด     ช่วงวันหยุด 3 วันในเดือนธันวาคม    วันที่ 8 ธ.ค. เราบอกแม่ว่าพรุ่งนี้ไปอยุธยากัน    จะขับรถไปเอง    แม่ถามว่า “ขับได้เหรอ”   เราบอกว่า “ได้ ก็ดูตามป้ายเส้นทางไป”   9 ธ.ค. ขับรถผ่านเส้นทางวงแหวน (ด้วยตัวเอง) เป็นครั้งแรก  ความจริงถนนนี้ก็ผ่านบ่อย ๆ แต่เป็นในฐานะคนนั่ง  และด้วยความเป็นคนนั่งก็เลยทำให้เป็นคนไม่มองทาง      แม่ก็ไม่ชำนาญทางเหมือนกัน  ดังนั้นเท่ากับว่าวันนั้นเราจึงเป็นคนสังเกตป้ายเส้นทางด้วยตัวเอง    เมื่อเข้าสู่ตัวเมืองอยุธยา และแวะตามสถานที่ต่าง ๆ  ก็ต้องขอบคุณป้ายต่าง ๆ ในอยุธยาที่ช่วยให้เราไปถึงที่หมายของแต่ละแห่งได้        อาจจะมีหลง ๆ บ้างเล็กน้อยตอนที่ต้องการจะไปวัดไชยวัฒนาราม  ถามคนแถวนั้นแล้วเขาบอกให้ข้ามสะพานไป  แต่พอถึงจุดสะพานตรงนั้น  เราเห็นป้ายไปจังหวัดอื่นต่อ  เลยไม่แน่ใจ   ไม่ข้ามสะพานไป  มาเอะใจเมื่อเห็นวังที่อยู่ตรงข้ามวัดนั้น  (อยุธยาเป็นที่ที่เคยไปหลายรอบแล้วเหมือนกัน)    ก็เลยย้อนกลับไปข้ามสะพานนั้นใหม่         วันนั้นก็ให้คะแนนตัวเองถือว่าสอบผ่านในการออกเดินทางนอกกรอบ     กลางเดือนธันวาคม  เราวางแผนจะไปต่อที่จังหวัดตราด     คราวนี้มีลูกพี่ลูกน้องนั่งไปด้วย   แต่โดยส่วนใหญ่เราก็จะเป็นคนมองเส้นทาง มองป้ายเอง             ..บางทีการที่เราไม่ได้สิ่งหนึ่ง  ก็ทำให้เราไปพบสิ่งดี ๆ อีกสิ่งหนึ่งได้เหมือนกัน ..     ท้ายนี้สำหรับใครที่อยากขับรถ (ด้วยตัวเอง) บ้าง แต่ยังกลัว ๆ อยู่   เอาอยุธยาเป็นจังหวัดแรกก่อนก็ได้   ถ้าเราไปได้ คนอื่นก็น่าจะไปได้เหมือนกัน  เป็นกำลังใจค่ะ   อ้อ!  กลับจากทริปอยุธยาทำให้เราคิดว่าเราน่าจะซื้อ GPS สักอันเผื่อไปไหน   (จะบอกว่าเรื่อง GPS เมื่อก่อนก็ไม่เคยอยู่ในหัวสมองเหมือนกัน)  ตอนนี้เราก็มี GPS เป็นของเล่นใหม่  แต่จะว่าไปก็ไม่ค่อยได้ใช้สักเท่าไหร่  ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเดินทางนอกกรอบอีกเมื่อไหร่   .รัชชี่ .                 Create Date : 26 มกราคม 2556     Last Update : 26 มกราคม 2556 19:06:39 น. Counter : 1397 Pageviews.   11 comment Share Tweet

• รัชชี่
• หนังสือของกระเต็น
• ajarnmodabac
• หนุ่มร้อยปี
• มณฑารัตน์
• ตะไคร้หอม
• กะว่าก๋า
• boonblue
• KungGuenter
• ป้ามด
• สมภพ เจ้าเก่า
• ดอกหญ้าในดงผู้ดี
• ฝนตกแดดออก
• pompier
• prettyguide
• JewNid
• wbj
• หมอหมู
• พ่อพเยีย
• nLatte
• naiberm
• samranjai
• haiti
• aston27
• Phoebe Buffay
• ย่าชอบเล่า
• SmileBug4U
• บลูยอชท์
• คุณ โตน
• butterfly pea
• Dr.Manta
• ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
• นพ.วัลลภ
• discipula
• Pormaid
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• bite25
• สัญจร ดาวส่องทาง
• SevenDaffodils
• แม่อบเชย
• endless man
• นางสาวดุ่บดั่บ
• Paradijs
• Opey
• sexybodylove
• นกหรรษา
• yyswim
• CDCR265
• คนขับช้า
• เชษฐภัทร
• DAN_KRAB
• Yolanrita
• ลุงแว่น
• sirivinit
• maturos
• M y . P l a c e
• The Bride
• water_front
• ร่มไม้เย็น
• ชบาฉาย
• Lucky in Life
• Lan_Dao
• เรื่อยๆ-เหนื่อยก็พัก
• ~ Cerulean Blue ~
• KOok_k
• Johann sebastian Bach
• น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
• addsiripun
• พรหมญาณี
• ระบบราง
• กระจ้อน
• KiSs MoRe
• สายลมอิสระ
• Flowery
• roundfinger2547
• p_tham
• ดาริกามณี
• ฟ้าดิน
• I am just fine^^
• Abilene
• biobas
• puppy_art
• arcoiris
• Insignia_Museum
• skippyth
• satarung
• mr-cozy
• nikanda
• ศิลาจันทรา
• grappa
• ตรีนุช3903
• ถั่วฝักยาวสีขาว
• kruaun
• Love At First Click
• pichayaratana
• Mining 74
• ^^LingZaa_For_Friends
• ลำเนา
• ภูเพยีย
• วันจัน
• SHotprofile
• MaRiMeKKo
• TiPPnana
• ThE BooK@HoLiC
• Fesa Bkk
• แพรวขวัญ
• peeradol33189
• aoigata
• I-am-Nina
• Kengmanny
• redclick
• สาวไกด์ใจซื่อ
• cruduslife
• ซองขาวเบอร์ 9
• เริงฤดีนะ
• Ghoeby
• ktip13
• sawkitty
• Holly
• วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
• pinkypunch
• นักล่าน้ำตก
• nongkaw
• aLwaYs moodY
• กระชอน
• กาแฟเย็นใส่นมเยอะๆ
• oattao
• TheKPP
• wanalee
• tiensongsang
• pantamuang
• อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์
• แพนด้ามหาภัย
• BeCoffee
• เมฆชรา
• Epinephrine
• sierra whiskey charlie
• แม่ไก่
• นัทธ์
• ปรานทยา
• มินทิวา
• kanna
• homkorn
• A'Jim
• silly
• วิสกี้โซดา
• นักเดินทางพเนจร
• lovelylk
• Siriporn&Flemming
• zubzerous
• diamondsky
• toor36
• ChrisLau
• anotherfarangswife
• ~\MINKU/~
• nontree
• inghappy
• Li Shana
• Pang-Pouille
• meenmaochong
• Trapped inside a woman's body
• มัยดีนาห์
• matabamania
• OKANEMOCHI
• nana76nam
• Hana*
• foneko
• mrmessenger
• Fruit Cake
• lavender_jam
• ฟ้าใสวันใหม่
• JinnyTent
• Mr.Walkman
• jc2002-warmfamily
• นาฬิกาสีชมพู
• กาหยู
• bewae1001
• A-TunGkYs
• ซ่อนทรายแก้ว
• Devonshire
• Rinsa Yoyolive
• allaboutaccessorie
• อุ้มสม
• pintakai
• Guynes
• ฝากเธอ
• multiple
• meaw-angle
• adreamaway
• sognomio
• พนอจัน
• mariabamboo
• taiki
• naruchan
• leena
• polyj
• coffeespoon
• เดหลีสีแดง
• dudao
• dangerous-aunt
• prophetdoll
• ระเบียงดอกไม้
• hoshii
• bumu
• Webmaster - BlogGang

• ปราย พันแสง
• ประภาส ชลศรานนท์
• เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
• นิ้วกลม
• My Twitter
• Blog ดร.วรภัทร์
• My facebook
• ทรงกลด บางยี่ขัน
• ทรงศีล ทิวสมบุญ
• วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
• บล็อก"ขวัญเรือน"
• ดวงตะวัน
• ชิงชิง
• mysousvidelife
• Always on my mind
• WEEGEE
• My home Magazine
• Tristy
• หนีตามญี่ปุ่น
• Setthasat
• Bareo-Isyss
• คุณอ้อม
• ตวงพร อัศววิไล
• ความรู้เรื่องหุ้น
• นพ.พงศกร
• VI
• วรรณศิริ ศิริวรรณ
• Verypink
• หนูหวาน
• http://jeenina.com/
• มาม่ากับปลากระป๋อง
• Pollka dot
• blog somchartlee
• All about Norway
• ข้อมูลญี่ปุ่น
• IURBAN
• กระเป๋าหนูหวาน
• Let's go to eat
• Bethany Hamilton
• Puyisme
• ECON DIARY
• What MAMO say
• blogger centralworld
• NarataBoutique
• แพรว
• 2 Madames
• There she goes
• ผู้หญิงคนเดียวก็เที่ยวได้
• HeartandHome
• ggtwin
• DIY blisby
• ซายูริ
• อ.อดัม
• Salary DIY
• TED
• academy
• Doknommeaw
• kanken
• A beautiful mess
• Everyday emma
• Mr.Messenger
• fancypantsreport
• Lovefitt
• เรียนภาษาญี่ปุ่น
• YUNA
• ถามตอบภาษาอังกฤษกับคุณวงศ์
• LetmeHelpyouThailand
• Style
• We go Inter
• เวปเที่ยวญี่ปุ่น
• BlogGang.com