Group Blog
 
All blogs
 
ภูฏาน ตอน "ประสบการณ์ขี่ม้าขึ้นเขาไปวัดทักซัง"



อัษฎางคประดิษฐ์

ระหว่างนั่งรถเดินทางไปที่ด้านล่างของวัดทักซัง ระหว่างทางเจอชาวภูฎานเดินแล้วไหว้แบบอัษฎางคประดิษฐ์ไปตลอดทาง ทราบมาก่อนแล้วว่าเป็นการไหว้แบบชาวทิเบต แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นของจริงด้วยตาตัวเอง ที่ไหว้แล้วลำตัว
แตะพื้น 8 จุด ที่มือทั้ง 2 ข้างจะมีไม้ประกบเพื่อที่เวลาก้มลงกราบพื้น จะได้มีไม้ไว้ค้ำพื้น ไม่เจ็บ ไม่เลอะมือ (ตามความเข้าใจของฉัน)



พวกเราขอให้คนขับรถหยุดเพื่อถ่ายรูป ปรากฎว่าคนขับจอดรถแล้วเดินไปให้เงินทำบุญ พรรคพวกในรถเลยฝากเงินคนขับไปให้ด้วย เห็นเขาว่าใช้เวลา 2-3 วันที่จะเดินไปแบบนี้กว่าจะถึงวัด (ไม่รู้ไปวัดไหน) เป็นความศรัทธาจริง ๆ

มีเสียงพรรคพวกลอยมาในรถว่า ถ้าใครขี้นไม่ถึงวัดทักซัง อายเขานะ นี่เขาเดินไปวัดใช้เวลาตั้ง 3 วัน ฉันฟังแล้วก็ปล่อยให้เข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา
“ไม่เป็นไร ยอมอาย”












ปรึกษากันเรื่องขี่ม้า

ที่โต๊ะอาหารมื้อเย็นก่อนวันรุ่งขึ้นที่จะไปวัดทักซัง ซึ่งอยู่บนเขาสูงจากระดับ
น้ำทะเล 3,100 เมตร ไกด์ Nidup ถามความเห็นว่าจะใช้บริการขี่ม้าขึ้นเขากันหรือไม่ ถ้าไม่ใช้ก็ต้องเดินขึ้นเขาอย่างเดียว แต่ก็ใช้เวลานานพอดู และพวกเราก็คงเหนื่อยกันมาก



ลิบ ๆ ไกลโพ้นนั่นล่ะค่ะ นี่คือจุดที่ถ่ายรูปตอนพักยกที่หนึ่ง
จากขึ้นเขามาระดับหนึ่งแล้ว

ค่าบริการขี่ม้าจะแบ่งเป็น 2 อัตรา ถ้าจะไปแค่จุดที่ 1 (จากนั้นก็ต้องเดินต่อไปเองอีกยาว) จะอยู่ที่ราคาประมาณ 300 บาท/หัว หรือขี่ม้ายาวไปจนถึงจุดที่ม้าไปต่อไม่ได้แล้ว เพราะเป็นขั้นบันได จะต้องเดินเองเท่านั้น เพิ่มอีก 200 บาท/หัว
สรุปพวกเราตกลงกันว่างั้นเลือก 500 บาทไปเลย

กระซิบบอกความลับว่า ความที่ฉันเคยมีปัญหากับระดับความสูง ฉันแอบคิด
ล่วงหน้าว่างั้นฉันนั่งรออยู่ด้านล่างแล้วกัน ฉันเคยดูสารคดีเรื่องหนึ่ง น่าจะเป็นของทิเบต เห็นคนขี่ลาขึ้นเขา แล้วลาชอบเดินอยู่ริมเหว ฉันเห็นแล้วหวาดเสียวแล้วไม่เคยคิดเลยว่าครั้งหนึ่งในชีวิตฉันจะมีประสบการณ์ลักษณะนี้บ้าง




อีกมุมหนึ่ง









ประสบการณ์ขี่ม้าเด็ก

แต่ด้วยเหตุการณ์พาไป ดูสภาพแล้วก็คงต้องขี่ม้าขึ้นไปด้วยกัน ไม่รู้จะนั่งรอ
ข้างล่างคนเดียวอย่างไร เอาละเป็นไงเป็นกัน ที่ด้านล่างของทางขึ้นมีขบวนม้าอยู่หลายตัว ฉันถูกคนคุมม้าเรียกให้ไปนั่งที่ม้าตัวหนึ่ง ฉันถือกระเป๋าอยู่ 2 ใบ (ไกด์บอกให้พยายามเอาของไปให้น้อยที่สุด กระเป๋าใบที่ 1 คือกระเป๋าใส่ของ
ทั่วไปตามปกติ แต่ใบที่ 2 เป็นถุงผ้าที่ฉันใส่เสื้อกันหนาวเพิ่ม และผ้าพันคอเพิ่มเติม เผื่ออากาศเย็นด้านบน ขวดน้ำ และร่ม ไกด์บอกเผื่อเจอฝนขาลง)





ตอนแรกฉันก็ไม่คิดว่าจะมีปัญหาที่จะสะพายกระเป๋าเอง แต่ Nidup ดูสภาพแล้วบอก “ไม่ได้ ให้คนคุมม้าหิ้วให้” แล้วเดินตามเรา เพราะเขาจะให้เราเอา
มือทั้งสองข้างจับตรงอานม้า เป็นเรื่องความปลอดภัย








ฉันถึงมาเข้าใจบางอ้อก็เมื่อเจอประสบการณ์จริงนี่เอง ก่อนนั้นพรรคพวกถามไกด์ว่าระหว่างอยู่บนหลังม้า จะถ่ายรูปกันได้มั้ย ทั้งถ่ายคนและถ่ายวิว Nidup ตอบทันควัน “No action” เมื่อขบวนม้าเริ่มออกเดินทาง ฉันต้องปรับตัวอยู่พักหนึ่งกับ
การทรงตัว เพราะเป็นทางขึ้นเขา แล้วม้าก็ชอบเดินอยู่ริมเหว ถ้าเหวอยู่ทางซ้าย ม้าก็เดินชิดซ้าย เหวอยู่ทางขวา ม้าก็เดินชิดขวา



…แล้วมาติดตามการผจญภัยไปวัดทักซังในตอนต่อไปค่ะ….

......รัชชี่....
บันทึกการท่องเที่ยวปี 2551









Note : Brief in English version ….. by Ratchee


The day before going Taksang Temple (3,100 meters above
sea level) next day , guide asked that "Would all of us like to ride a horse to go instead of walking all the way??



As he said if going only 1 step and then we have to walk for a while , it’s 300 Baht , or ride a horse until the final step that horse can’t go that way and then we have to walk step by step , 500 Baht. So all of us chose 500 Baht.



……My experience : riding a horse…….

At the bottom to go to Wat Taksang , there’re many horses standing, one person told me to ride on one small horse. I had 2 handbags , one is handbag I used normally , the other is bag made by cloth which I put more jacket , scarf , water and umbrella there.

In fact I thought I kept all my bags with me but guide said that “No, you can’t hold anything by yourself”, I just known after that time it’s about safety while going the higher place.










Create Date : 24 กรกฎาคม 2552
Last Update : 24 กรกฎาคม 2552 17:30:44 น. 74 comments
Counter : 3655 Pageviews.

 
ขอเจิมนะคะคุณรัชชี่ และแล้ว >>>>>.

ป้ากุ๊กก็ …รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม รีบเจิม .. รีบเจิม …รีบเจิม .. รีบเจิม.
รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม … รีบเจิม .. รีบเจิม
รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม … รีบเจิม .. รีบเจิม
รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิมจ้า จ้า จ้า จ้าาาาาาา




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:34:07 น.  

 
เอาเพลงมาฝากคุณนายรัชชีคนสวยจ๊ะ
michael buble-sway ส่ายสวิง เป็งลาติน ลาติน



แจ๊ส แจ๊ส ท่าทางแจ๊ส จาฮิตติดลมบนอีกนานนน
Olivia Ong - Feelin So Good




เพลงจีน
The Little Nyonya Theme Song (Full Version)




โดย: Bernadette วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:21:16 น.  

 
คุนนายรัชชี่ สวยจังเล๊ยยย น่ารักจัง

น่าไปเที่ยวม้างจัง หนาวอะปะค่ะ คุณนายรัชชี่
ฟามกดอากาศเป็นไงบ้างค่ะ กัวช๊อกซีนีม่า
หายจายยมะออก

แต่ดูแล้ววว อากาศดีจังเล๊ยยย เขียวชะอุ่ม แสงแดดสดใส อยากไปม๊ากกกกกกกเล๊ยยย

ไม่เห็นมีรูปดอกไม้ให้แบร์save ไว้เลยอ่า


โดย: Bernadette วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:23:58 น.  

 


ความสุขในชีวิตก็เหมือนการมองดอกไม้เล็ก ๆ ริมทาง
เห็นไม่ชัดขณะกำลังวิ่ง ชัดขึ้นเมื่อลดความเร็วลงมา
และชัดที่สุดเมื่อหยุดวิ่ง



เสียดายจังไม่เห็นท่ากราบ

ฮู้ยยยยยยยยยย อ่านกำลังมัน…. จบเสียแล้ว
อยากเห็นท่าขี่ม้าจัง
ทุกตอนที่ผ่านมาอินกับตอนนี้ที่สุด อยากขี่ม้า ปีนขึ้นเขา เลียบเหวมั่ง

อ้าว…ก็ป้ากุ๊กเป็นประเภทชอบผจญภัย…ถึงตัวจะแก่แต่ใจไม่แก่หรอก
แบบนี้ใครท้าละป้าสู้

ว่าแต่คนไม่เคยขี่ม้า อยู่ๆต้องมานั่งบนหลังม้า แถมม้าเดินในที่วิบากด้วย
มันคงโขลกเขลก โขยกเขยกพิลึก
มีร่วงกันมั่งมั๊ย

กรอบสองคือจุดที่ขี่ม้าขึ้นมาครึ่งทางแล้วใช่มั๊ยคุณรัชชี่

มีภาคภาษาฝาหรั่งตบท้ายก็ดีเหมือนกัน
อ่านภาคไทยก่อนแล้วมาลองจบด้วยภาคฝาหรั่งพอกล้อมแกล้มปะล่อมปะแล่มไหว


คมคำ : ผู้มีเกียรติ คือ ผู้ที่ให้เกียรติคนอื่น





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:37:34 น.  

 
สวยจังเลยค่ะ
ทิวเขาสวยมากๆ

เรื่องขี่ม้าน่าหวาดเสียวจังเลยค่ะ
คงไม่กล้าขี่อ่ะ กลัวความสูง กลัวตกเหว


โดย: Fullgold วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:47:09 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ชอบจังเลยน้องแหล่ม


โดย: อุ้มสี วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:15:20 น.  

 


ดาวจ๋ามาส่งคุณรัชชี่เข้านอน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ


โดย: ดาวจ๋า คนซนๆค่ะ (satineesh ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:35:21 น.  

 
สวัสดียามสายครับพี่จ๊ะ


เคยเห็นในสารคดี
ที่เค้าเดินไป
ก้มกราบลงไปทั้งตัว

โห --- ศรัทธามากมายมหาศาลเลยนะครับ












โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:33:53 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: pet.sp วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:44:33 น.  

 
สวัสดีครับ....

การไหว้แบบชาวทิเบตนี่ เจอจริงๆครั้งหนึ่งเมื่อครั้งเราไปไหว้พระใหญ่ที่ฮ่องกง.....

ภูฏานเป็นอะไรที่น่าทึ่ง และน่าไปสึกษามากๆครับ


โดย: wicsir วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:20:55 น.  

 
ภาพคุณริชชี่น่ารัก ค่ะ

เออ ม้า กับ ลา ชอบดูวิวปากเหวรึไง น่าหวาดเสียวจริง ๆ

วิวสวยดีค่ะ ครั้งหนึ่งในชีวิต ได้ถ่ายภาพตรงนั้น เจ๋งมากค่ะ




โดย: samranjai วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:48:48 น.  

 
เอาเพลงมาฝากคุณนายรัชชี่คนสวยค่ะ

STARS WARS. YODA IN DUET WITH LOUIS ARMSTRONG

แบร์ว่าหลุยส์ อามสตรอง ร้องได้พลังม๊ากกก่าอ่า




LOUIS ARMSTRONG - WHAT A WONDERFUL WORLD - LIRYCS



อันนี้ได้เพราะอีกแบบ คุณนายรัชชี่ว่าอะปะ
Michael Bublé - What A Wonderful World


ระหว่างทางกินอะไรอะคุณนายรัชชี่ มีก๋วยเตี๊ยวให้ทานอะปะค่ะ หรือมีหมั่นโถว แบบหนังจีน


โดย: Bernadette วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:52:07 น.  

 
ภาพสวย....มากกว่าเสียว..นิดส์เดียวเองค่ะ....
แต่ยังงัยก้ออยากไปอยู่ดี....อิอิ



โดย: KhunKARN วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:32:11 น.  

 
โอว..ขี้ม้าเลาะเรียบหุบเหว
น่าหวาดเสียวจังค่ะ

เพราะยุ้ยเป็นประเภทกลัวความสูง
แค่ยืนดูเฉยๆก้อรู้สึกวูบๆใจหวิวๆยังงัยบอกไม่ถูก

นี่ต้องนั่งบนหลังม้าที่โขยกไปเขยกมา
แถมยังพาเดินชมวิวใกล้เหวอีก

คุณรัชชี่เก่งจังค่ะ


โดย: nLatte วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:54:19 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณรัชชี่ ไม่ได้แวะมาเยี่ยมซะนานเลย
ภูฏานเป็นประเทศที่น่าไปเยือนจริงๆค่ะ
แต่แอบกลัวความสูงนะเนี่ยะ ^^


โดย: nanida วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:45:12 น.  

 


มาลองยืดเส้นยืดสายกันมั๊ยคะ


แวะมาเยี่ยมบล็อกช่วงค่ำ
ส่งเมลมาตั้งแต่บ่าย คนแถวนี้คงได้รับแล้วนะ
วันนี้ได้ยืดเส้นยืดสายด้วยโยคะมั๊ยเอ่ย
อ ย่ า ขี้ เ กี ย จ …….. อ ย่ า ขี้ เ กี ย จ

ตอนนี้ดูผู้ใหญ่ลีอยู่หรือเปล่า
พรุ่งนี้ได้พักผ่อนวันหยุดอีก 1 วัน ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ


คมคำ : ไม่มีใครกำหนดความสุขของเราได้….นอกจากตัวเราเอง





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:09:37 น.  

 
OMG !! so scared น่ากลัวจังเลยค่ะ ถ้าเป็นข้าพเจ้าบอกว่า ไม่เดินและไม่นั่งม้า นั่งเกวียนไม่มีเหรอ อิอิ

ภาพวัดที่สร้างอยู่ตามขอบหน้าผา เขาสร้างได้ยังไงกันละ
เก่งจังเลยเนอะ แล้วคนท้องถิ่น เดินขึ้นลงทุกวันได้ไงเนอะคงชิน

ชาตินี้คงไม่ได้ไปภูฎาน แน่เลย ทุรกันดาร แถมแพงอีกต่างหาก

ขอไปเที่ยวกับสาวบ้านนี้แร้วกัน ขอบคุณเจ๊า


โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:44:30 น.  

 
แม่เคยดูแต่ในทีวี แรงศรัทธาของคนนี้สร้างพลังได้มากๆ

รัชชี่เก่งน่ะขี่ม้าขึ้นเขา แถมอยู่ข้างเหวอีก ดูแล้วเสียวสะดือชมัด

ชอบไปเที่ยวแบบนี้เที่ยวที่สูงๆ แบบบนเขาอ่ะ
เคยไปเขาเอ๋อเม่ยซาน สูงแค่ไหนจำไม่ได้แล้ว ขึ้นไปกับกระเช้า เหมือนอยู่บนสวรรค์ อยู่ในเมฆเลยค่ะ
อากาศก็เย็น ขึ้นไปเป็นวัด ในวัดเปิดเพลงสวด เบาๆ ฟังแล้วรู้สึกสบายใจและเย็นมากค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:27:19 น.  

 
ก่อนอื่นขอฟ้องก่อนว่าเห็นรูปไม่หมดทุกรูป เสียดายอะ เปิดใหม่สองรอบก็ยังเห็นรูปไม่หมด อยากดู ๆ ๆ

พูดเรื่องความสูงแล้ว พลก็เป็นเหมือนกัน เจอความสูงทีไร ตาขาวหม้าบ ๆ มีทางเลือกได้ก็ไม่อยากไป แล้วยิ่งฟังจากคุณรัชชี้เล่าว่า เหวอยู่ขวา ม้าเดินขวา เหวอยู่ซ้าย ม้าเดินซ้าย อืม น่าหวาดเสียวแทนเลยอะ แต่ความสวยงามของประเทศเค้า คงช่วยให้หายหวาดเสียวไปได้เยอะเลยนะครับ

แล้วยังไงก็พาไปเที่ยวต่อเร็ว ๆ นะครับ ส่วนพลก็จะพาไปเที่ยวสวิสเซอร์แลนด์เร็ว ๆ นี้นะครับ


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:40:27 น.  

 
สวัสดีค่า..
คิดถึงจังค่ะ
แหะ แหะ หายไปนานพอควรค่ะ

ขอบคุณค่ะ ที่ไปเยี่ยมเยียน

ภูฏาน เนี่ย สุดยอดเลยนะคะ
ฝันว่าซักวันหนึ่งจะไปค่ะ


โดย: merecat วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:32:03 น.  

 
สวัสดีครับคุณรัชชี่

มาติดตามการเดินทางไปภูฏาน

เป็นประสบการณ์ที่คุ้นค่ามาก

อ่านสนุก ชวนติดตามครับ





โดย: Insignia_Museum วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:39:35 น.  

 


เป็นอีกที่หนึ่งที่อยากไปมากค่ะ
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่โอกาสจะเอื้อ
ยิ่งเห็นภาพและเรื่องแล้ว คนกลัวความสูง
ยังอยากไปค่ะ ยืนยัน







โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:54:20 น.  

 
มาชวนไปเที่ยวต่อค่ะ

Photobucket


โดย: merecat วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:12:48 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:30:18 น.  

 


โดย: pet.sp วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:47:03 น.  

 
หวาดเสียวแทน กลัวความสูง



โดย: redclick วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:50:47 น.  

 


สวัสดีครับ คุณรัชชี่

หายไปหลายวัน มัวแต่วุ่นวายกับงานราษฎร์งานหลวงอยู่ครับ

อ่านแล้วดูท่าเป็นการท่องเที่ยวที่น่าสนุกแต่เพิ่มความเสียวเข้าไปด้วย

มีความสุขกับวันอาทิตย์นี้ครับผม



โดย: Mega-Batt วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:27:07 น.  

 
เดี๋ยวมกราปีหน้ามีอีกรอบครับพี่จ๊ะ อิอิอิ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:48:37 น.  

 
อ่านแล้วหวาดเสียว ตอนลาเดินริมเหว

ไม่รู้ลาบางตัวมันจะเป็นโรคน้ำในหูไม่เท่ากันอย่างมนุษย์สองเท้าบ้างหรือเปล่าเนอะ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:02:03 น.  

 


กำลังเพลิน ๆ เลยค่ะ ถึง ต่อ ตอน 2 ซะแล้ว ฮ่า ๆ ๆ
สงสัยถ้าเป็นมิน เขาคงหาม้าให้ขี่ไม่ได้อ่ะ
ม้าเห็นมินเข้า มันคงเผ่นกระโจนไปแบบเตลิดเปิดเปิงอ่ะนะมินว่า ฮ่า ๆ ๆ
ปล. ก็คงอาจจะยังมีอยู่บ้างอ่ะนะคะ หมออุดมการณ์
แต่ คิดว่าน้อยเต็มทีค่ะ ด้วยปัจจัยอาไรหลาย ๆ อย่างในสมัยนี้อ่ะค่ะ


โดย: มินทิวา วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:00:32 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

emoemoemo



แวะมาทักทายกันวันจันทร์สุดท้ายของสัปดาห์จ้าคุณจ๊ะ



โดย: หอมกร วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:22:12 น.  

 
เสียวไส้ไม่หยอกเชียวนะคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:14:55 น.  

 



สวัสดีในวันเริ่มการทำงานประจำสัปดาห์ครับ รัชชี่

วิวสวยจัง...อยากไปมั่ง

จากบล็อก... ก้เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ครับ

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ นะครับ


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:49:11 น.  

 
สบายดีคะ ขอบคุณนะคะ

อยากไปบ้างจัง ต้องเตรียมตัวและเตรียมเงินยังงัยบ้างคะเนี่ย ฝึกเดินใกล้เหวแถวเมืองไทยไปก่อนน่าจะดี จะได้ชิน


โดย: จอมมารขาวดำ วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:27:49 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณรัชชี่
จิ๋มเคยดูสารคดีที่เค้าต้องทำการกราบแปดจุดจากด้านล่างของเขาจนถึงยอดเขา จิ๋มว่าเค้าเป็นคนที่มีความอดทนอดกลั้นสูงมากกันทีเดียว
แต่จากการเล่าของคุณรัชชีถึงธรรมชาติของการเดินขึ้นเขาของม้าหรือลาที่นั่นแล้ว จิ๋มคงต้องคิดใหม่เหมือนกันเนาะว่าเราจะอดทนอดกลั้นเดินขึ้นใช้เวลาเป็นวันๆดีมี้ย
เพราะจากภาพที่เห็นคงหวาดเสียวน่าดู
คุณรัชชี่คงจิตใจแข็งแรงมากเลยที่ผ่านมาได้ ไหนยังเรื่องอากาศที่เบาบางที่เราไม่คุ้นชินอีก

ขอบคุณที่นำประสบการณ์ดีดีมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ มีความสุขมากๆค่ะ



โดย: busabap วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:30:52 น.  

 
ตามมาเที่ยวเมืองในฝันต่อคะ น่าสงบร่มรื่นจังเลยคะ


โดย: sawkitty วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:18:11 น.  

 
ไม่ผิดหวังเลยที่แวะมาอ่าน
อย่างน้อยก็ได้ทราบว่า ม้าชอบเดินริมเหว...

ผมว่าเค้าเก่งนะสร้างอะไรที่ซอยภูเขาหิน หรือว่าสิ่งก่อสร้างบนที่สูง แบบนั้นว่าม่ะคุณจ๊ะ


โดย: peeradol33189 วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:30:58 น.  

 

แวะมาทักทายตอนดึกค่า...



โดย: merecat วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:33:35 น.  

 
เป็นประสบการณ์ที่ดีจังเลยนะคะ นึกถึงนิยายที่พระเอกอยู่ภูเขาสูง พระเอกนางเอกต้องขี่ม้าขึ้นไป ^^


โดย: pim(พิม) วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:07:29 น.  

 
เมืองในฝันของเราเลยค่ะ อยากไปเที่ยวภูฏานมากๆเลย....เคยแต่เห็นในสารคดีท่องเที่ยวกับในรูปถ่าย ยิ่งมาเห็นบล๊อคนี้ยิ่งอยากไปขึ้นมาอีก อิ อิ..ขอบคุณนะคะที่พาเที่ยว และขอให้มีความสุขมากๆค่ะ


โดย: Suessapple วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:11:08 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าคะ สดชื่นตลอดวันนะคะ
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: sawkitty วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:19:11 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ
















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:43:02 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะค่ะ

กราบแบบอัษฎางคประดิษฐ์ เคยให้คนทิเบตสอนให้ตอนไปสิกขิม แค่กราบวนรอบเล็กๆ ยังมึน และเหนื่อย
แล้วที่เค้ามีศรัทธาแรงกล้านี่ ...เห็นกราบบนถนนจนไปถึงวัดเลย ..นับถือ

ช่วงนี้จะแว้บๆ นะค่ะ


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:55:55 น.  

 
มาติดตามไปเที่ยวด้วยครับ ท่าทางจะเป็นการเดินทางที่ตื่นเต้นหวาดเสียวนะครับคราวนี้


โดย: motokop วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:52:40 น.  

 
ตอนนี้กลับมาเหมือนเดิมแล้วครับพี่จ๊ะ
เบือ่ไปพักใหญ่ๆ
เพราะไม่รู้จะเขียนอะไรครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:16:32 น.  

 
ตามมาเที่ยวอีกค่ะ สวัสดีวันอังคารค่ะ มีความสุขมากมายดูแลตัวเองด้วยนะค่ะหวัดยังน่าเป็นห่วงสำหรับบ้านเรามากเลยค่ะ



โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:35:43 น.  

 
ต้องขี่แบบระมัดระวังมากๆ เลยใช่ไหมคะคุณรัชชี่

แต่จะว่าไปท่าทางน่าสนุกดีนะคะ
วิวสวยมากๆ เลยด้วย


โดย: BeCoffee วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:52:10 น.  

 



พุทธสวัสดีครับ รัชชี่

จากบล็อกเย็นวาน... โอกาสหน้าพยายามใหม่นะครับ

มีความสุขมาก ๆ รักษาสุขภาพ นะครับ


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:34:57 น.  

 
ขี่ม้าภาคผาดโผนเลยนะจ้ะ
แต่ก็ดีที่ยังมีไกด์คอยดูแล เดินตามใกล้ ๆ ไม่งั้นอาจหัวใจวายก่อนถึงก็เป็นได้เนอะ


โดย: ตะไคร้หอม วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:02:42 น.  

 
สวัสดียามสายครับพี่จ๊ะ


















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:11:45 น.  

 
ผมก็ชอบเรื่องเล่าเรื่องที่พี่จ๊ะเล่าในคอมเม้นท์ครับ
อ่านแล้วนึกถึง รัฐมนตรีทั้งหลายในรัฐบาลไทยครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:58:41 น.  

 
อัษฎางคประดิษฐ์ เจ๋งอ้ะ


แหะๆ not gift คงจำเป็นในประเทศจีนค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:23:48 น.  

 
แอบชอบภาพอีกมุมหนึ่งจังค่ะ สวยดี ส่วนภาพทิ้งท้ายให้ติดตามตอนต่อไปของคุณรัชชี่แอนก้อชอบค่ะ

แอบสงสัยนะค่ะ ว่าทำไมน้องลาถึงต้องเดินแบบนั้นไม่เสียวบ้างหรืออย่างไร มีคำตอบมั๊ยค่ะ


เล่าๆ กำลังมันส์อยู่ทีเดียวนะค่ะ ไว้ต่อคราวหน้า


โดย: ann_269 วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:55:34 น.  

 
เอารูปมาฝากคุณนายรัชชี่คนสวยยยยค่ะ


น่ากินน่ากิน



ลูกอารายกะไม่รู้น่ากินจังเล๊ยย กินได้กินไปแล้วว


กล้องดีชัดเตอร์ไว แง๊บ

Yael Naim new soul


โดย: Bernadette วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:52:24 น.  

 

สวัสดีครับ

น่าอิจฉาจังที่ได้เดินทางไปท่องเที่ยวแบบนั้น

ผมเคยได้พบกับพี่มานิตครั้งหนึ่ง
ได้คุยกันจนดึกดื่นรู้สึกประทับใจ
และผมเพิ่งมารู้ว่าพี่เขาเป็นคนเขียนหนังสือชื่อ มองตน สมัยที่เป็นนิสืตชาวพุทธจุฬา






คุณมานิต ประภาษานนท์ กับคุณอรสม สุทธิสาคร



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:15:01 น.  

 
เห็นรูปสุดท้ายแล้วนาห์ขาสั่นอ่ะพี่
กลัวความสุงไม่กล้านั่งถ่ายรูปแอ่คท่าสวยๆแบบพี่แน่เลย


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:16:37 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ


















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:44:21 น.  

 
สวัสดีครับ

มาดูภาพสวยๆ น่าเที่ยวมากครับ

แล้วก็แวะมาขอบคุณที่ไปยินดีที่บล็อกครับ



โดย: ปะการัง (ชบาฉาย ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:49:32 น.  

 


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:58:30 น.  

 
แวะมาเยี่ยมคนบ้านนี้ค่ะ

ทานมื้อกลางวันหรือยังเอ่ย

ป้ายังเลย ยังไม่ได้เวลาค่ะ


โดย: ป้ากุ๊กไก่ ณ ร่มไม้เย็นค่ะ IP: 124.121.213.124 วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:18:36 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณรัชชี่ อ่านแล้วได้ประสบการณ์มากมาย อยากไปบ้างจัง บรรยากาศสงบ สวยจริงๆ


โดย: แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:04:16 น.  

 
คุณรัชชี่ พลชอบตรงหัวบล็อกคุณรัชชี่จังเลยอะ น่ารักจริง ๆ อยากมีงี้มั่ง แต่ทำไม่เป็น

ว่าง ๆ ก็ไปเที่ยวสวิสเซอร์แลนด์กับพลต่อนะครับ เพิ่งอัพบล็อกใหม่เมื่อกี้นี่เอง


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:10:09 น.  

 



สำหรับกิ๊ฟท์ อาหารอียิปต์ ก็ ok นะคะ ไม่เลวร้าย แถมอร่อยอีกต่างหาก เอ หรือว่ากิ๊ฟท์จะลิ้นจรเข้เนี่ย แหะ แหะ

มาชวนไปเที่ยวต่อค่ะ

Photobucket


โดย: merecat วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:07:18 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณจ๊ะ

คุณจ๊ะสบายดีนะคะ..พี่ไม่ได้แวะมานานเลยค่ะ
พี่เพิ่งกลับมาค่ะ..พอดีคุณแม่เข้าโรงพยาบาลค่ะ
เลยต้องกลับไปดูแลท่านค่ะ..พี่กลับมาได้2วันค่ะ

วันนี้คุณจ๊ะมีความสุขมากๆนะคะ

files/2150/emoticon/43.gif>



โดย: tanjira วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:38:26 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:44:47 น.  

 


วันนี้ที่โคราชฝนตกค่ะ
อากาศฉ่ำฝนอย่างนี้ อบอุ่นร่างกายด้วยน้ำขิงร้อนๆ ค่ะ


โดย: redclick วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:10:32 น.  

 
เข้ามาขอบคุณ คุณรัชชี่สำหรับของแต่งบล็อกสวย ๆ กิ๋บเก๋น่ารักยังไงไปดูได้นะครับ

เมื่อคืนปักกิ่งฝนตกหนักมาก ปานยังกะฟ้ารั่ว แต่อากาศก็ดีตามไปด้วยครับ เืมืองไทยเป็นไงบ้างเอ่ย


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:56:16 น.  

 
แวะมาส่งความสุข ในวันศุกร์ วันสิ้นสัปดาห์ และ สิ้นเดือน 7 แล้วนะคะ

เวลารวดเร็ว ดังติดปีกบิน..


โดย: samranjai วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:06:54 น.  

 
อยากจะรู้ว่าจ๊ะ - รัชชี่ ทำงานอะไร ทำไมถึงมีโอกาสดีๆแบบนี้ตลอดเลย

ปล. พี่มานิตของจ๊ะ ตอนหนุ่มๆน่ารักเลยจะบอกให้
เพราะเอกลักษณ์ของเขาคือยิ้มนำหน้ามาก่อน


โดย: ป้ามด วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:9:47:37 น.  

 
หวัดดีรอบดึกจ้าคุณรัชชี่

มาส่งข่าวเรื่องเมมโมรี่ ว่าพลใ้ช้แบบเสียบไปที่คอมพิวเตอร์เลย ไม่ต้องใช้ การ์ดรีดเดอร์ แต่ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว อย่าไปพูดถึงให้ช้ำใจเลย เดือนตุลาอาจจะมีโอกาสได้ไปกำแพงเมืองจีนอีกที่ อาจจะนะ เดี๋ยวยังไงค่อยมาว่ากันอีกที แต่เดี๋ยวว่าจะอัพเรื่องพระราชวังต้องห้าม เร็ว ๆ นี่แหละ มีรูปตอนไปเที่ยวตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว เก็บไว้ก็เสียเปล่า เอามาแบ่ง ๆ กันดูดีกว่า (โดยไม่สนใจว่าจะมีคนอยากดูหรือไม่ )

เรื่องเดินไกล ๆ นี่ บอกตรง ๆ ว่าตอนอยู่เมืองไทยนี่ ไม่ค่อยจะเท่าไร เนื่องจากอากาศทีร้อนสะเหลือเกิน แต่ตอนอยู่ต่างบ้านต่างเมืองนี่ บางที่ เล่นเอาเดินสะ แต่ก็ยังโอ เพราะอากาศไม่ค่อยร้อนเหมือนบ้านเรา ที่ปักกิ่งตอนนี้ก็ร้อนเหลือหลาย เดินไกล ๆ บางที เหงื่อไหลชุ่มจั๊กแร้เลยอะ

แต่ก็ดี ถือว่าออกกำลังกายน้อ อ๊าย พร่ำไปไกล เหนื่อยละไปอาบน้ำนอนดีกว่า เดี๋ยวจะอัพบล็อกให้ได้ ภายในพรุ่งนี้ คอยดูด้วยนะ


โดย: พล (aoigata ) วันที่: 18 สิงหาคม 2552 เวลา:0:00:50 น.  

 
สวัสดีครับคุณรัชชี่..

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ...
และขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องภูฏาน....ที่จริงผมคิดอยากไปที่แบบนั้นหละ ไม่จำเป็นต้องภูฏาน พม่าลึกๆก้ได้...น่าสนในดีครับ

จากบล๊อก....ผมเองก็งงครับ สำหรับวานนี้ ขอบคุณที่ระลึกถึง


โดย: wicsir วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:16:31:46 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณรัชชี่...

ขอบคุณที่แวะเยี่ยมบล๊อกป้า...นะคะ

พูดถึงภูฐาน.. สมัยเมื่อพระเอกรูปหล่อเล่นเป็นพระพุทธเจ้า คนยังไม่ค่อยรู้จักภูฐานเลย

แต่เดี๋ยวนี้ เป็นที่นิยมและถวิลหาของนักท่องเที่ยวหลายคน
ป้าเองก็เคยคิดอยากไป ตั้งแต่ที่ได้ดูหนังคีนูรีฟเล่นแล้ว แต่สังขารไม่ให้ ก็เลยต้องงดไปเสีย

เมืองไทย ภูฐาน เป็นที่รู้จักเพราะคนนี้ไง...ค่ะ



ต่อไป คงมีโอกาสได้คุยกันอีก..นะคะ

โชคดี มีความสุข...ค่ะ


โดย: พรหมญาณี วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:15:24:54 น.  

 
ฝาก blog ดีๆ ด้วยค่ะ
//dogoodfordad.bloggang.com


โดย: ไอฟ้า วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:16:32:44 น.  

 
ตามมาดูหน้าเพื่อนที่ คห 55 ค่ะ


โดย: ป้ามด วันที่: 8 ตุลาคม 2564 เวลา:12:59:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รัชชี่
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




พี่มานิต ประภาษานนท์ เป็นผู้ชักชวนเข้าสู่วงการการเขียนบล็อก ด้วยประโยคว่า
“จ๊ะเขียนบล็อกซี"

เริ่มเขียนบล็อก : 24 ก.ย. 51




สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539 ห้ามละเมิดไม่ว่าการลอกเลียน นำรูป ข้อความที่เขียนไว้หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในบล็อกแห่งนี้ ไปเผยแพร่อ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล็อก






Setting program for counting visitors since 7 Nov. 2009
free counters
New Comments
Friends' blogs
[Add รัชชี่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.