ขอเจิมนะคะคุณรัชชี่ และแล้ว >>>>>.

ป้ากุ๊กก็ …รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม รีบเจิม .. รีบเจิม …รีบเจิม .. รีบเจิม.
รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม … รีบเจิม .. รีบเจิม
รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม … รีบเจิม .. รีบเจิม
รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิม .. รีบเจิมจ้า จ้า จ้า จ้าาาาาาา

สวัสดีค่ะคุณรัชชี่

วิถีชีวิตใหม่ถึงอย่างไรก็ไม่ได้เลวร้ายจนเกินกว่าจะรับหรอกนะ
เพียงแค่เปลี่ยนแปลงไปจากวิถีชีวิตแบบเดิมที่คุ้นชินเท่านั้น


สำหรับคนทั่วไป
หากการเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นไปในทิศทางที่เห็นชัดๆว่าดีขึ้น
ย่อม แปลว่าบุญหล่นทับ
รับรองไม่ว่าใครเป็นเฮรับ ……ไม่ร้องสักแอะ


แต่ถ้าเปลี่ยนไปในแบบที่ไม่ถูกใจ … ไม่พึงใจ
แบบนี้โวยได้ก็ต้องโวย
โวยไม่ได้ก็ต้องรับประทานยา ทั ม ใ จ


ของคุณรัชชี่แม้ไม่ถูกอกถูกใจสักเท่าไหร่
การรีบคว้ายา ทัมใจ พลิกหามุมบวกได้ทันทีทันควัน
ย่อมช่วยให้วิถีชีวิตใหม่เป็นความเปลี่ยนแปลงที่รับได้


และไม่แน่นะ…อาจมีอะไรดีๆตามมา


อย่าเพิ่งตัดสินสิ่งที่เกิดขึ้นว่าดี หรือ ร้าย
เพราะสิ่งที่เห็นว่าร้าย…อาจกลายเป็นสิ่งดีในวันหน้าก็ได้

การเดินทางไกลขึ้น ทำให้เห็นอะไรใหม่ๆ ระหว่างเส้นทางมากขึ้นทุกวัน

ชีวิตเปลี่ยนแปลงก็ดีค่ะ จะได้มีอะไรใหม่เข้ามาบ้าง
ความคิดเปลี่ยนบ้าง

ชีวิตก็มีรสชาดขึ้นค่ะ

ปีใหม่หยุดหลายวันไปเที่ยวไหนบ้าง

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง

เหมือนนางเอกนถไฟฟ้ามาหานะเธอเลย อิอิ

พี่อัยย์ก็เน้นขึ้นรถไฟฟ้า รถใต้ดิน และแท็กซี่ค่ะ

ดีมากๆๆ เขียนได้ดี คิดได้ดีและถูกต้อง ต้องบอกมองโลกในแง่บวก ที่พูดมา มีแต่ดีทั้งหมดเลยค่ะ

อิอิ ขำคุณอัยย์ รถไฟฟ้ามาหาเธอ คิดได้งายย


แต่ก็ดีเหมือนกันนะ การขึ้นรถไฟฟ้า เป็นการเปิดโอกาสให้ได้พบกับพระเอก สักคนเนอะ

อิอิ วันนี้มาดึก แอบย่องออกมาเล่นคอม ตอนคนอื่นเขาไม่ใช้ และเรายังไม่ยอมง่วง กรรม

แต่ยังไงก็ต้อง ขอบอกว่า ฝันดีค่ะ

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับคำว่า "พูดง่ายแต่ทำยาก" อันนี้แบบว่าเคยพูดกะตัวเอง และเพื่อน ๆ เป็นระยะ ๆ จริง ๆ น้อ ทำไมพูดมันง่ายกว่าทำเยอะเลยน้อ

ได้เดินออกกำลังเช้าเย็นก็ดีเหมือนกันครับคุณรัชชี่ ไม่ต้องเสียเวลาไปฟิตเนสที่ไหน เดินนี่แหละ เอาไว้ครบปีแล้วมาแข่งเดินทนกะพลกัน ว่าใครจะเดินเร็ว เดินนานกว่ากัน

มองโลกในแง่บวกอย่างนี้ รับรอบว่าชีวีสดใสแน่นอน

ปีใหม่ไปเที่ยวไหนมาบ้างครับ พลยังอยู่แถว ๆ สวิสอยู่เลย อากาศก็หนาวเล็กน้อย ถึงปานกลาง ไม่เท่าปักกิ่ง สดชื่นสดใสจริง ๆ ครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

เห็นด้วยกับเม้นท์ของพี่เรดครับ

ความเคยชิน และการยึดติด .. เป็นอะไรที่ตัดลำบากนะคะ
แต่เชื่อว่าพอเราต้องเจอกับสถานการณ์ที่ต้องฝืนให้ทำ เราก็ทำได้ค่ะ
อาจจะต้องการเวลานิดหน่อยแต่เชื่อว่าไม่นานค่ะ
ความเคยชินก็คงกลับมา ..แต่ว่าก็ถือว่าการเปลี่ยนแปลงได้ผล
นะค่ะเพราะว่ามันทำให้เราได้เปลี่ยนบรรยากาศได้บ้างเหมือนกัน


เรื่องการนอนนี่บางทีห้ามกันลำบากนะคะ เราเองเป็นคนนอนดึก
จะนอนเร็วได้บ้างก็ตอนที่ป่วย เหนื่อย เพลียจัดๆ .. ซึ่งรู้เลยว่า
ไม่ดีเลยค่ะแต่ว่าทำไงได้อ่ะค่ะ เรายังไม่มีอะไรเป็นกรอบบังคับตัวเอง
เอาซะเลย แต่ว่าสำหรับคุณรัชชี่การเปลี่ยนแปลงแบบนี้
ก็ถือว่าเป็นสิ่งดีเหมือนกันนะค่ะที่ได้เปลี่ยนเวลานอนไปบ้าง ...


ส่งกำลังใจให้เสมอนะค่ะ .. .แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงแต่มันก็
ไม่ได้เลวร้ายค่ะ ... สู้ๆ ค่ะ

คุณรัชชีคับ ความเปลี่ยนแปลงคือนิรันดร์

เอาใจช่วยให้ปรับตัวได้กับวิถีชีวิตใหม่นะคับ

คิดบวกว่าไปรถไฟฟ้าก็ได้เจอผู้คนมากหน้าหลายตา ได้ดูเทรนด์การแต่งตัวของคนจริงๆ ที่ไม่ใช่ในนิตยสาร

ลดการใช้รถส่วนตัว ก็ได้ลดโลกร้อน

เปลี่ยนสังคมจากออฟฟิตเดิม ๆ

กลางวันได้เปลี่ยนร้านทานข้าวหลังจากที่ทานร้านเดิม ๆ

เปลี่ยนเวลาออกกำลังกาย สูดอากาศบริสุทธิตอนเช้าได้มากขี้น

ได้ทำตัวอินเทรนแนวสาวเกาหลี ญีปุ่นที่ใช้รถไฟฟ้าไปทำงานประจำ

อ่านบล๊อกแล้วนึกถึงสมัยผมเรียนป.โท (ที่เพิ่งผ่านมา)

บัตรที่ต้องมีในกระเป๋าเสมอคือ บัตร BTS สมาร์ทพาท
และบัตรรถไฟฟ้าใต้ดิน แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้เชียดไปแถวนั้นสักเท่าไร

วันจันทร์ ถึง พฤหัสหน้าต้องไปอบรมแถวสีลม ก็คงต้องเปลี่ยนเส้นทางจากไปทำงานปกติหลายวัน นึกแล้วก็ตื่นเต้นดีเหมือนกัน


ขอให้ทุกอย่างลงตัวในเร็ววันคร้าบบบ


ฝนตกรักษาสุขภานนะคร้าบบบ

ในหนังสือชวนม่วนชื่น มีเรืองหนึ่ง เกี่ยวกับ พระรูปหนึ่ง ถอนฟันตัวเอง จ๊ะ ลองกลับไปอ่าน

ในหนังสือบอกไว้ดีมาก ว่า ตอนถอนจริงๆ เจ็บแค่แป๊ป เดียว แต่ ความคิดถึงว่าต้องดึงฟันออกนี้ต่างหาก ทำให้ความเจ็บ เหมือนจะนานและมาก อิอิ

อ่านแล้วทำให้เราได้คิด ยิ่งถ้าเรา ย้อนคิดถึงเรื่องที่ท่านสอนในขณะที่เรา เจอกับปัญหา เราจะเข้าใจปัญหา คือ เข้าใจความคิดของเรามากขึ้นค่ะ

เห็นไม๊ แล้วมันก็ผ่านมาได้ 1 สัปดาห์ โลกหาได้แตกไม๊ ทุกอย่างไม่ได้ หนักหนา หรือ ยากลำบากเลย

สู้ๆๆ ฝันดีจ้า

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

สวัสดีครับคุณรัชี่

เมื่อโลกยังไม่หยุดหมุ่น ชีวิตจะต้องดำเนินต่อไป

การไม่ยึดติด ทำให้หลุดพ้น และเกิดสุข

อ่านที่คุณรัชชี่เขียนแล้ว ทำให้คิดได้ว่าการเปลี่ยนแปลง

เราไม่อาจทัดทานได้ การปรับตัวกับสิ่งใหม่ได้

จึงถือเป็นความสำเร็จอย่างหนึ่งครับ

สุขสันต์วันเด้กค่ะ นู๋จ๊ะ

อ่าว จ๊ะ ย้ายมาอยู่ใกล้ๆกันแล้วนี่ พี่อายอีกคน อย่างนี้ต้องนัดฉลองกันหน่อย ดีแล้วแล้วล่ะที่ขึ้นรถไฟฟ้า แต่พี่อ่ะนะ ปกติไม่เคยไปไหนเกินเกษตรเลย 5555 นานน๊านนน จะไปเซนทรัลลาดพร้าวสักที ดีๆ มาร่วมก๊วนกินข้าวแถวนี้กันบ้าง

Good afternoon ka Khun Ratchy...
Don't forget your prior intention on writing your English diaries na ka...
I also have to warn myself like this.
Practice makes perfect, right?
Have a nice Saturday afternoon ka...

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

ช่ายแล้ว จ๊ะ เริ่ม มองหาสิ่งดีๆ และเริ่มเห็นของใหม่ๆ เพิ่มมากขึ้น เช่นเจอแซนวิชแบบด่วนนนน

ช่ายเลยค่ะ คิดถึงมันนี้ยาก และเจ็บปวดและน่าหงุดหงิดมาก แต่การทำจริง ท่านบอกว่าให้สักแต่ทำ คือ เดินๆๆ ก็รู้แค่การเดิน

ทำไปทีละเรื่องทีละวัน อย่าคิดรวดเดียว มันจะรู้สึกหนัก

มันใช้ได้ผลจริงๆนะ มีความสุขกับหยุดจ้าๆๆๆ

เด๋วต้องออกไปซื้อเฟอร์นิเจอร์ที่เมืองทองต่อค่ะ พอดีคนขับรถว่าง อิอิ

เลยต้องออกไปสุ้กับ ร้อยแปดคน ความจริงอยากไปวันธรรมดา แต่ถ้าไปวันธรรมดาต้องขับรถเอง แล้วเราเป็นคนไม่ชำนาญ ทาง เลยไม่เอาดีก่า

ยอมๆๆ ยอมเบียดผู้คน อิอิ

บาย จุ๊บๆ

เรื่องทักทายกันไม่ใช่ปัญหาครับพี่จ๊ะ
เดี๋ยวผมส่งหมิงหมิงมาเป็น รปภ.ให้บล้อกพี่จ๊ะเองครับ อิอิอิ

ใช่เนอะเรามักยึดติดกะสิ่งที่ทำประจำ แต่การเปลี่ยนแปลงก็มักจะนำสิ่งแปลกใหม่มาเสมอ อยู่ที่เราจะรับอย่างไร คุณจ๊ะมองแง่บวกไย่ยมเลย เป็นหมูคงโวยวายบ้าบอไปแล้ว ย้ายตรูทามมายยยยยย ฮ่า ฮ่า

เริ่มต้นปีเป็นสัปดาห์ที่สอง

ยังไงก็ขอเอาใจช่วยให้ทำได้อย่างที่หวังนะคะ...

พี่อัยย์มาอ่านบล็อกนี้แล้วก็...มีแรงฮึดเหมือนกัน

อย่างซีดีโยคะที่น้องให้...เพิ่งทำไปแค่สองสามครั้ง

ปีนี้ตั้งใจว่าจะพยายามอีกหน่อยจ้ะ...

ไงก็ขอบคุณในความมีน้ำใจของรัชชี่อีกครั้งนะ

ทางนี้เหงาเลยค๊ะพี่
คิดถึงนะเนี่ยะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ จ๊ะ

อิอิ วันนี้มาแต่เช้าเพราะโชคดีเมื่อคืนได้นอนหลับ หลังจากไม่ได้นอนมานานมาก

เมื่อวันอาทิตย์ไป เมืองทองธานีมา ไปดูเฟอร์นิเจอร์ ได้ ที่ฟูกนอนมา 1หลัง และตู้ในครัวมา 1ใบ ว่าจะซื้อทีวี พอดีมันปิดซะก่อน

ไปถึงนั้นเที่ยงมั้ง เดินถึง 3ทุ่มเขาปิดแระ ยังเดินไปได้ไม่กี่hall เลย

ต้องไปเดินใหม่ ระยะนี้ ได้ไปดูเฟอร์นิเจอร์ ที่ ไบเทค แล้วต่อ ด้วย ศูนย์สิริกิติ และต่อด้วย อิมแพค เมืองทอง

จนจำแต่ละร้านได้เลย มันก็พวกร้านเดิมๆ อะค่ะเขาก็วนไปจัดตามโปรแกรมเลยค่ะ

เหนือยน่าดูเลย เพราะว่าเราไม่เคยออกกำลังกายและเด๋วนี้ อายุมากแล้ว ร่างกายเปลียนไปแยะมากค่ะ

สมัยก่อนไปเที่ยวเกาหลี เดินได้งายทั้งคืนคิดดุนะค่ะ 2วัน1คืนไม่ได้นอนเลย

แต่เด๋วนี้ไม่ไหวแย้วอิอิ

จ๊ะ เหมือนย่า คือชอบ วิตกไปก่อน และไม่ชอบอะไรที่เปลียนแปลง จากที่มันเคยไป จะกลัว

แต่ตอนนี้เพราะฟังอาจารย์พรหม บ่อยๆ ท่านล้างสมองเราว่า.....

what ever happen to you in your life you can always do somthing out of it

ฟังจนจำได้ทุกคำพูดเลยค่ะ ฮ่าๆๆ

เวลาเกิดอะไรขึ้นที่กระทบใจเรา จะนึกถึงคำของท่านเสมอ มันทำให้เรา คลายกังวล ทำให้เราคิดบวกค่ะ มันทำให้เรามีความหวัง ไม่หวังผลร้าย..

แล้วมันก็เห็นผลจริงๆด้วย เราประหยัดเวลากับการวิตกกังวลไปได้มากทีเดียว

เลยนึกว่า น่าจะมีคนที่คิดเหมือนเรานะ แล้วเลยอยากจะให้คนอื่นได้ฟังแบบที่เราฟัง และคลายความวิตกกังวล คลายความทุกข์ไป ได้แบบเรา

เลยพยายามๆๆแปลๆ และเล่าในแบบของเราให้ทุกคนได้ฟัง(อ่าน) กันอะค่ะ อิอิ

ยาวไม๊?

ทำงานให้มีความสุขนะค่ะจ๊ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

ชีวิตที่กำลังเปลี่ยนแปลงนี้ ต้องดีขึ้นแน่นอนคะ

อยากย้ายไป ENCO บ้างจังเลย

ต้องเม้นท์ซะหน่อยแล้ว อ่านมาเยอะ อยู๋ในเมืองแล้วแก้เซ็ง ก็ข้ามไปเซ็นทรัลได้นะครับ

เปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นสิ่งดีค่ะ
ปีนี้เราก็ตั้งใจหลายข้อเหมือนกัน

สู้ๆ

อ่านแล้ว สะเทือนใจจัง เพราะเป็นผู้ร่วมชะตากรรมด้วย ต้องตื่นเช้าและนอนเร็วขึ้น 2 ชม. รายงานโปรดตอนดึกๆ ที่เคยดูก็ต้องงด
สักวันเราจะชิน

สวัสดีค่ะ...

มารายงานตัวว่า งานยุ่งมาก...ค่ะ
อาจจะเข้าบล็อกแบบผลุบ ๆ โผล่ ๆ และเยี่ยมเพื่อน ๆ ได้ไม่ทั่วถึง
ต้องขออภัยไว้ด้วย แต่ก็ยังคิดถึงเพื่อน ๆ ทุกท่านเสมอ...นะคะ

ขอให้มีความสุข สนุกกับชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัว
ปราศจากทุกข์ โศก โรคภัยใด ๆ มาเบียดเบียน
คิดเงินได้เงิน คิดทองได้ทอง ได้แล้วก็อย่าลืมปอป้า...นะคะ...(อิ อิ)

สุขสันต์วันอังคาร...ค่ะ



การเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตบ้าง ก็น่าจะเป็นอะไรที่ทำให้เรามีความกระตือรือร้นมากขึ้น...นะคะ

วัดที่อยู่เชิงเขาพระธาตุดอยกองมูนั้น คือวัดพระนอน...ค่ะ

เรายังอ่าน Twilight ไม่ถึงไหนเลยอ่ะค่ะ
แบบวาไงดี ทำกิจกรรมอย่างอื่นไปด้วย ก็เลยทำให้
ไม่ได้อ่านต่อเนื่องแต่ว่าก็ถือว่าเป็นหนังสือที่
ทำให้เราติดตามอ่านเรื่อยๆ ได้นะค่ะ แต่ว่ากว่าจะ
อ่านจบทั้งเซ็ท ก็คงเล่นถึงสิ้นปี 5555
อาจจะฟังเวอร์ๆ แต่ว่าโอกาสเป็นไปได้สูงมากเลยค่ะ

สำหรับอะเดย์ ... ว่าไปแล้วแต่ละเล่มเราว่า
เนื้อหามันก็น่าสนใจต่างกันไปอ่ะคะ บางเล่มก็งั้นๆ
เราวาก่อนซื้อก็เปิดอ่านเช็คดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่มี
เนื้อหาน่าสนใจก็แปะเอาไว้ก่อนแล้วค่อยซื้อที่แบบว่า
เราอยากอ่านจริงๆ กับ mail topic ที่เราชอบน่ะค่ะ
ตอนแรกก็ว่าจะสมัครเป็นสมาชิกเหมือนกัน
แต่คิดไป คิดมา ไม่เอาดีกว่าคะ เอาไว้ซื้อเป็นเล่มๆ
รายเดือนเอาตามโอกาสดีกวา ... น่าจะโอเคค่ะ


หนังสือของนิ้วกลมเรื่อง "ผมมูราคามิ" เรายังไม่มีเลยค่ะ
น่าหาอ่านเหมือนกัน แต่วากว่าจะอ่านเราว่าน่าจะ
ลองหางานของมูราคามิก่อนดีกว่า เพราะว่าจะได้
เป้นแนวๆ ว่าเค้าเขียนยังไง แบบว่าเราคิดว่าจะเริ่มอ่าน
แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มสักทีค่ะ

นิยายของ "ดวงตะวัน" เรายังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
แต่เคยไปสัมผัสเล่มที่ร้านหนังสือน่ะคะ เอ .. งานเขียน
เค้าดีเหรอค่ะ น่าลองนะคะ ไหนๆ เราอ่านหนังสือคล้ายๆ กัน
น่าจะชอบเดี๋ยวยังไงลองหาอ่านก่อนนะค่ะ

เขียนผิดน่ะคะ main topic นะค่ะ

วิถีชีวิตใหม่ๆ อากาศยามเช้าสบายสบาย แต่ปุ้ยยอมรับเลยว่าไม่ชอบขึ้นรถไฟฟ้าบนดินเลย เหมือนต้องแย่งกันขึ้นค่ะ ..... ระยะนี้เงียบๆไป ก้อไม่มีไรนะพี่ บางครั้งก้ออยากอยู่เงียบๆ บ้างเท่านั้น ค่ะ

ปล. รักษาสุขภาพด้วยนะคะ... ปุ้ยเอง
.

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

ยิ้ม....ไม่ว่าจะยิ้มเล็ก หรือ ยิ้มใหญ่
ยิ้ม.... เป็นของฝากที่ไม่ต้องซื้อหา
ยิ้ม.... คือความอบอุ่นที่หัวใจ
ยิ้ม.... ทำให้โลกสดใส มีชีวิตชีวา
ยิ้ม.... คือกำลังใจที่ดีในการต่อสู้
ยิ้ม.... มีคุณค่าสำหรับผู้รับเสมอ

วันนี้ คุณยิ้มให้คนที่คุณรักหรือยัง...??...




มาส่งยิ้มให้คุณจ๊ะ...ค่ะ

หวัดดีรัชชี่

ปีใหม่ผ่านไปเกือบครึ่งเดือนแล้ว

ชีวิต เป็นไงบ้างจ๊ะ...

ไงก็ยังเหลือเวลาสำหรับปีนี้อีกตั้งสิบเอ็ดเดือนเกินครึ่งนะ...อิอิ

สวัสดีครับ คุณรัชชี่

วันนี้ผมอัพบล็อก เป็นตอนที่ 3 แล้วนะครับ

ว่างๆ ขอเรียนเชิญ ติดตามได้ที่บล็อกครับผม

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

เหมือนลูกสาวคนหนึ่งของป้าแอ๊ดเลยค่ะ(ลูกสาวในห้องงานฝีมือค่ะ)
เธอโดนย้ายที่ทำงานเหมือนกัน จากที่เคยขับรถไปที่ทำงานใกล้ๆ ที่พักชานเมือง
ต้องไปผจญภัยกลางเมืองหลวง ต้องเผื่อเวลาที่รถติด ต้องพบกับห้องทำงานรวม ฯลฯ
ทำให้จิตตกมากมาย ต้องปรับตัวเองเพิ่มขึ้น
นี่เธอกำลังอยากจะขายคอนโดหลังเดิม แล้วไปเช่าที่ใหม่ ใกล้ๆ ที่ทำงานให้รู้แล้วรู้รอดไป

เฮ้อ....ชีวิตการทำงานนี่วุ่นวายจริงๆ หนอ

ที่ทำงานเก่าคุณรัชชี่อยู่ใกล้บ้านดีนะคะ
แต่ยังดีที่ที่ใหม่ ขึ้นรถไฟฟ้าไปได้
ถ้าต้องขับรถเอง คงเหนื่อยหน่อย

คุณรัชชี่เดินขึ้นลงรถไฟฟ้าด้วยบันไดรึเปล่าคะ
พยายามใช้บันไดเลื่อนให้น้อยลง
จะได้ออกกำลังกายไปในตัว
(ตอนดิฉันกลับไทยก็เลือกขึ้นบันไดเลื่อนนะคะ
ไต่ไม่ไหวค่ะ มันสูง ต้องหอบของกะจูงลูกด้วย)

แต่ตอนนี้อยู่ที่นี่ก็พยายามใช้เครื่องทุ่นแรงให้น้อยที่สุด
อย่างขึ้น-ลงตึกเรียนชั้น 4 ก็เดินเอาค่ะ ไม่ใช้ลิฟท์
จะได้สลายไขมันไปด้วย

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

สวัสดีค่ะ คุณรัชชี่

เป็นปกตินะคะที่คนเรามักยึดติด
และไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง
รวมถึงตัวยุ้ยเองด้วยเนี่ยล่ะค่ะ หุหุ

แต่อ่านเรื่องราวของคุณรัชชี่แล้ว
การพยายามมองการเปลี่ยนแปลงให้เป็นเรื่องบวก
ยุ้ยว่าเป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยนะคะนั่น
เพราะถ้าเราไม่แม้แต่จะคิด
ความสุขในอนาคตก้อคงจะไม่เกิด

อีกหน่อยคุณรัชชี่คงต้องทั้งหุ่นเพรียวและหน้าใสขึ้นแน่นอน
ผลพวงจากการนอนเร็ว ตื่นเช้า
และยังได้ออกกำลังยามเช้าอีกด้วย

ขอให้มีความสุขกับการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตใหม่นะคะ

ถนน...ทุกสายต่างทอดยาวไกลสุดสายตา
ถนน...คือหนทางให้เราออกก้าวเดิน
ถนน...พาเราไปสู่จุดหมายปลายทางที่ต้องการ
ถนน...ที่ราบเรียบ เดินได้อย่างสบายกายสบายใจ
ถนน...ที่ขรุขระ ต้องเดินด้วยความระมัดระวัง

ไม่ว่าถนนจะราบเรียบหรือขรุขระ หากเรามีสติในการเดิน
ย่อมส่งผลให้เราเดินได้อย่างปลอดภัย

แต่เมื่อใดที่เผลอสติ ทำให้เราประคองตัวเองไม่ได้...ล้มลง
จงรีบกลับมาตั้งสติใหม่ แล้วค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นก้าวเดิน...ต่อไป
แล้ววันหนึ่งเราจะถึงจุดหมายที่หวังไว้ เพราะเราไม่เคย “ ท้อถอย “

ขอให้มีความสุขและประสบความสำเร็จในการเดินทางบนถนนแห่งชีวิต..นะคะ



คุณจ๊ะ...สบายดี..นะคะ...คิดถึง..ค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

ผมตื่นตี 5 จนชินแล้วครับพี่จ๊ะ 555
ตั้งแต่ทำบล้อก
กลายเป็นคนตื่นเช้าและมีระเบียบในชีวิตมากเลยครับ 5555

ช่ายเลยค่ะจ๊ะ ย่าตอนนี้อยู่ระหว่างกำลังทำบ้าน ไปไหนมาไหนก็จะสอดส่ายสายตา ดูว่า สีไหนสวย ลายไหนดี บ้านคืนอื่นมีอะไรที่เราชอบ และพอจะapply ใช้กับบ้านเราได้บ้าง

เวลาทำสวนก็จะนึกถึงพันธ์ต้นไม้ ว่าต้นไหนฟร์อมสวย หรือไม่ ผลัดใบบ่อยหรือเปล่า ฯลฯ

สบายดีนะค่ะจ๊ะ ตอนนี้ยุ่งมากๆเลยค่ะ อิอิ ไว้ว่างจะอัพเรื่องใหม่นะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยจ้า

อัพเรืองใหม่แร้วววคร้าๆๆ จ๊ะ ถ้าว่างก็เชิญนะค่ะ

ฝันดีจ้า

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

เพิ่งกลับถึงบ้านได้สักพัก หลังไปลุย อิมแพค เมืองทองธานี้มา อิอิ

น้องสาว 2คนเขาก็สร้างบ้านใหม่ เราด้วย รวมกัน 3 บ้าน
ตะกี้ได้ ตู้วางทีวี ตู้รองเท้า ราวแขวนผ้า ตู้หนังสือ

น้องสาวได้ โซฟาเบด สีขาวสวยมั๊กๆๆๆๆ โต๊ะกินข้าว 4ที่นั่ง ตู้ไม้สัก อีก2ใบ และตู้หนังสือ ฯลฯ

ของเขาบอกว่า เต็มบ้านแระ

ส่วนของย่า ยังไม่ได้ไปไหนเลย

ไปดูมาตั้งแต่ ไบเทค สิริกิติ และ อิมแพครอบแรกนี้เป็นการเซอเวย์ แต่ก็ได้มาบ้างแล้ว แต่ มันยังขาดอีก แยะเลยเฮ้อออ

ฝันดีค่ะ จ๊ะ อิอิ มาบ่นเสร็จแล้วหนีเลย

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

สวัสดีค่ะคุณรัชชี่


อ่านเม้นท์ของคุณรัชชี่ที่บล็อกแล้วรู้สึกเต็มตื้นเลยคะ
เพราะว่าอ่านได้อิ่มและยาวจริง .. และก็รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ
ที่คุณรัชชี่เองได้แนะนำหนังสือของ ดวงตะวัน มาให้
หลากเล่มมากเลย แบบนี้น่าจะลองหาอ่านมั่งนะค่ะหนิ

เราว่าถ้าให้ซื้อคงยาว เดี๋ยวลองๆ ไปเมียงมองที่
ห้องสมุดดูก่อนว่ามีหรือเปล่า เพราะว่าถ้ามีก็คงจะแบบว่า
ตามไปหาอ่านดู ถ้าหากว่ามีก็จะได้ไม่ต้องซื้อแบบวา
แอบอยากประหยัดงบสำหรับค่าหนังสือสักพักค่ะ
เฮ้อ ... เสียดาย เสียดาย รวยแล้วอยากไปเดินร้านหนังสือ
มากมายค่ะ แล้วก็จะได้สอยหนังสือแบบไม่ต้องคิด
อะไรมากเลยค่ะ 555 (แอบฝันเฟื่อง)



ครั้งก่อนเม้นท์บอกคุณรัชชี่วันที่ 12 มค. ที่ว่า
อ่านทไวไลท์ยังไม่จบ ... ตอนนี้อ่านจบแล้วนะค่ะ
จบเมื่อวานนี้เอง อ่านแล้วก็ชอบแต่คิดว่าไม่น่าจะชอบ
ถึงที่สุด แต่ว่าในเมื่อเล่มแรกจบ เราว่าจะอ่านเรื่องที่สอง
ต่อเลยคือ New Moon ลองเริ่มๆ อ่านก่อนว่ามันจะยังไง
ถ้าเล่มนี้มันไม่ผ่านการพิจารณาความเห็นส่วนตัวว่าสนุก
เราว่าก็คงจบซีรีย์ทไวไลท์ไว้แต่เพียงเท่านี้แล้วหันเห
ไปอ่านงานของ ดวงตะวัน แทนดีกว่าค่ะ ฮาๆ

อ้อ แปลกอีกอย่างนะค่ะว่า ... เราอ่านทไวไลท์แล้ว เรากลับ
ไม่อยากดูหนัง เพราะว่าเห็นหน้าพระเอกแล้วแบบว่า
รับไม่ได้อ่ะ ใครว่าหล่อก็ตามสบายเลยคะไม่เถียงแต่ว่า
เอ็ดเวิร์ด สำหรับเรามิใช่สเป็คที่วาดตามที่เราอ่าน เราเลย
จะเก็บเอ็ดเวิร์ดเอาไว้ในแบบของเราเอง ฮาๆ ส่วนในหนัง
ก็ให้สาวๆว ทั่วโลกเค้าปลื้มกันต่อไปค่ะ (ไม่แย่งเด็กๆ ค่ะเรา) 555

หวัดดีจ้า

ถ้ารัชชี่ว่าง ไปเที่ยวน้ำตกกันน้า..

สวัสดีครับคุณรัชชี่

ไม่ได้ทักทายกันหลายวันเป็นไงบ้างเอ่ย ปรับตัวกับการเดินทางไปทำงานได้หรือยังครับ ดูท่าจะมีเรื่องสนุก ๆ ให้สังเกตระหว่างเดินทางทุกวันนะเนี่ย (หรือเปล่า)

ตอนนี้พลกลับมาจากตะลอนทัวร์แล้วนา แต่กลับมาก็ป่วยเลย สงสัยจะไม่ถูกกับอากาศแถวปักกิ่ง แบบว่านิยมอากาศแถวยุโรปมากกว่า กระแดะสะไม่มีเลย เปล่าหรอกครับ จริง ๆ คือกลับมาแล้วเหนื่อยเลยนอนตากอากาศเย็น ๆ ไม่ได้ห่มผ้า กลางคืนเลยเป็นไข้เลย แต่ตอนนี้อาการค่อยยังชั่วแล้ว คุณรัชชี่ละครับ เป็นยังไงบ้าง มีเวลาแวะไปเม้าท์ให้ฟังบ้างนา

เข้ามาอ่านชีวิตคิดบวก มาค้นหาแง่คิดมุมมองใหม่ ๆ ผ่านบล๊อคคุณรัชชี่ครับ ได้แง่คิดหลายอย่างดี

สวัสดียามเช้าครับพี่จ๊ะ

สวัสดีวันสีชมพูสดใสครับ
นำดอกไม้สวยๆ ประจำวันมาฝากขอรับ


ขอให้มีความสุขสดชื่นนะครับผม

แวะมาทักทายค่ะ

ความสุข เป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา
ความทุกข์ คือสิ่งที่ทุกคนไม่ต้องการ

ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ ทุกคนต้องมี ต้องได้ อย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น

เมื่อมีความสุข อย่าหลงระเริงชื่นชมยินดีจน...ขาดสติ
เมื่อมีความทุกข์ อย่าปล่อยให้ชีวิตจมอยู่กับทุกข์นั้นอย่าง...ไร้สติ
จงบอกตัวเองเสมอ ๆ ว่า สุขหรือทุกข์ ไม่ช้าก็...ต้องไปจากเรา

สุข ใยต้อง...ยินดี
ทุกข์ ใยต้อง...เศร้าโศก

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป....นี้คือสัจธรรม

ขอให้ทุกท่านมีสติรู้เท่าทันกับ “ สุข-ทุกข์ “ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
และเตรียมพร้อมในการเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่าง “ พุทธะ “ ตลอดไป...นะคะ