จะรออ่านนะคะ

แวะมาทักทายและขอบคุณที่ไปเยี่ยม

รวมถึงเป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกท่านด้วยครับ ไม่ว่าจะเป็นมืออาชีพหรือสมัครเล่น รวมถึงนักเขียนน้อยๆในบล๊อกแก๊งค์นี้ด้วยครับ เข้าใจความรู้สึกได้สำหรับบล๊อกที่เขียนขึ้นมาแล้วไม่มีใครทิ้งคอมเมนท์ไว้เลยครับ

ผมหลุดเข้ามาเพราะจั่วหัวข้างบนกรุณาเอ่ยถึง เจียวต้าย
เมื่อเลื่อนเข้าไปดูก็พบว่าความคิดเห็นสุดท้าย เพียง ๑๑ ก.ย.๕๑ รู้สึกว่ายังไม่สายเกินไปสำหรับจะแสดงความรู้สึก
เพราะเพียงเดือนเดียวเท่านั้น

ผมไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยือนบล็อกของเพื่อนร่วมถนน
เพราะไม่มีเวลาว่าง เพียงเอาเรื่องของตนไปวางใน ถนนนักเขียน ไร้สังกัด และในบล็อกของเจียวต้าย เวลาก็หมดไปวัน ๆ แล้ว

แต่ตอนนี้เรื่องที่จะนำมาวางก็งวดลงแล้ว พอมีเวลาท่องเที่ยวไปในยุทธภพของบล็อกหรือเวปต่าง ๆ
โดยให้ กูเกิล ค้นหาให้ ตามประสาคนรู้น้อยครับ.