Welcome to Ricola ร่าเริง Bloggang
...จ่ายด่อง ...ท่อง แดน * ดาวแดง *........ตอนที่ 1 ... คนรู

ขอเปิดภาพพาเที่ยว เวียดนาม Smiley 

ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ด้วยดอกคูนเหลืองอร่าม งามจับตา ริมแนวถนนสายเอเซีย

ช่วยคลายร้อนจากถนนที่เต็มไปด้วยรถ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จาก กรุงเทพ ยันขอนแก่น....วิ่งได้ 20 กม.ต่อชั่วโมง....

ออก 8 โมงเช้า ถึง มุกดาหาร สี่ทุ่มค่ะ ท่านผู้ชม



ข้ามลำน้ำโขง ที่สะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว แห่งที่ 2 สู่เมืองสะหวันนะเขต สปป.ลาว ...ถนนโล่งเรียบ และดีมาก แต่ถูกจำกัดความเร็วที่ 60 กม.ต่อ ชั่วโมง



เด็กๆเล่นน้ำสงกรานต์กันแต่ไม่ค่อยจะมีรถผ่านให้สาดเหมือนพี่ไทย สภาพบ้านเรือนลาว ที่เมืองพิณ เหมือนชนบทไทย เพราะไทยลาวก็พี่น้องกัน...แต่บ้านน้องลาวทุกหลังติดจานดาวเทียม ไฮเทค ซ๊ะ



ยิ้มแบบลาว เปิดเผย จริงใจ สดใส...
...พอรถเข้ามาจอดปุ๊บ เด็กๆกรูล้อมรถเลยค่ะ...เค๊ารุมกันขอขวดน้ำพลาสติคและกระป๋องน้ำอัดลมค่ะ ไม่ทราบเอาไปทำอะไร



ผ่านแดนลาว ใช้เวลาครึ่งวัน ถึงด่านลาวเบา เข้าสู่ประเทศเวียดนาม.....มีสาวนักค้าเงิน นำเงินด่องมาให้แลกบนรถ แลกได้ 1 บาท = 480 ด่อง จ๊ะ โอ๋...ในชีวิตนี้ ไม่เคยใช้เงิน ทีละแสน แบบไม่ยั้งคิดแบบครั้งนี้เลย ... จ่ายทีอย่างต่ำ เป็นหมื่นๆ...แสนๆ...สนุกดีเหลือเกิน ...



เดินทางเข้าสู่เมืองดองบา ริมน้ำเบนไห่ แนวเส้นขนานที่ 17 ที่แบ่งแยกเวียดนามเหนือและใต้ออกจากกัน...



ทิวน์ทัศน์สองข้างทางเขียวขจี เพาะปลูกทำนา เขียวชอุ่ม



จากนั้นเดินทางเข้าสู่หมู่บ้าน วินห์ม็อก ริมทะเล อันเป็นหมู่บ้านที่คนทั้งหมู่บ้านช่วยกันแอบขุดอุโมงค์หลบภัยใต้ดิน จากการทิ้งระเบิดอย่างหนักของทหารอเมริกัน



มีเพียงดอกหญ้าที่ยังให้ความชุ่มชื่นใจจากความทารุณโหดร้ายของสงคราม บ้านเรือนชาวบ้านถูกทำลายย่อยยับ



รอยยิ้มจากดอกไม้เหล็ก สร้างกำลังใจ สู้ เพื่อการมีชีวิตอยู่....



อุโมงค์ วินห์ม็อก มหัศจรรย์แห่งอุโมงค์คนรู

TO BE OR NOT TO BE…..



ชาวบ้านหาวิธีอยู่รอดด้วยการขุดอุโมงค์แคบๆ ตั้งแต่ปี 1966 ใช้เวลา 2 ปีกว่าจึงเสร็จ แอบขุดตอนกลางคืน หรือยามที่มีเสียงปืน เสียงระเบิด และ ขนดินทิ้งทะเล



และได้ลี้ภัยเข้าไปอยู่ในอุโมงค์ที่มีความชันถึง 3 ชั้น ความยาวกว่า 2,034 เมตร และมีความลึกต่ำสุดคือ 22 เมตร ข้อสำคัญคือมันเป็นอุโมงค์ขนาดเล็กและแคบชนิดที่ทหารอเมริกันซึ่งมีขนาดตัวใหญ่กว่าคนเวียดนามโดยเฉลี่ยมุดเข้าไปได้ลำบาก



ภายในอุโมงค์ยังมีการแบ่งซอยเป็นห้องขนาดเล็กๆ หลายห้อง มีประตูเข้าออก 13 ประตู โดยเป็นทางออก 7 ทางสู่ชายหาดริมทะเล

เล่ากันว่าเคยมีชาวบ้านเวียดนามอาศัยอยู่ในอุโมงค์แห่งนี้สูงสุดถึง 600 คน
ชาวบ้านหลายคนได้อาศัยฝากชีวิตไว้กับอุโมงค์คับแคบนี้เป็นเวลาถึง 6 ปี



ขอบคุณที่ได้เกิดเป็นคนไทยภายใต้ร่มพระบารมี ที่ไทยเราไม่ต้องพบเจอกับความโหดร้ายของสงครามแบบนี้...
เดินทางต่อค่ะ...สู่เว้..ตอนต่อไป....

************************************************




Create Date : 26 เมษายน 2551
Last Update : 26 เมษายน 2551 19:09:31 น. 3 comments
Counter : 951 Pageviews.
Share

 
แวะมาชมปราสาทชอบจังเลยครับ


โดย: Tsukiyama วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:15:27 น.  

 
ขอบคุณค่ะ


โดย: Ricola ร่าเริง วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:55:09 น.  

 

Click here to get hot comments and graphics...


แวะมาส่งความสุขเนื่องในวันปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ปีใหม่นี้ก็ขอให้สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตนะคะ ตลอดปีและตลอดไปค่ะ


โดย: แม่น้องแปงแปง วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:14:04:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ricola ร่าเริง
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


























/* This script has been disabled for Netscape 6 due to ugly scrollbar activety. Could probably be fixed with a clipped container div but can't be bothered. */ if (!isNetscape6){ num=5; //Smoothness depends on image file size, the smaller the size the more you can use! stopafter=240; //seconds!
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Ricola ร่าเริง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.