I can't be repressor anymore.
Group Blog
 
All Blogs
 

รู้เขาหลอก..แต่เต็มใจให้หลอก

ช่วงนี้ดูพี่ปืนจะง๊องแง้ง และนอยกับเธอเป็นพิเศษ
บอกว่าเธอเปลี่ยนไป บอกว่าเธอไม่รักเขาเหมือนก่อน

จะให้รักได้ยังไง ก็สถานะพี่ปืนเป้นผู้อุปถัมภ์ เงินหมดเราก็จบกัน

ช่วงนี้เพื่อนเก่าที่เคยไปโอเลย์ด้วยกัน
ก็มาสนิทกับเธออีกครั้ง เพราะว่าเป็นเพื่อนพี่เก่ง หรือจะพูดให้ลูกกว่านั้น
คือ เคยเป้นเเฟนเพื่อนของพี่เก่ง

เบบนี่เป้นคนพูดมาก ช่างฉ๋อเลาะ และไม่รุ้กาละเทศะ
เธอมักมาบ่นให้ฟังเสมอๆ ว่ารำคาญเบนนี่
เบนนี่แต่งตัวแก่ เบนนี่ขี้เหร่แต่ก็คิดว่าตัวเองสวย
เบนนี่อย่างงู้น อย่างงี้ .............
เธอว่าซะแทนจะมุดดินไปเกิดใหม่ แต่นั่นมันคือการว่าลับหลัง
พอต่อน่า ก็กอดกันเอาแก้มชนแก้ม ....... เบนนี่เพื่อนเลิฟ .....

ส.ค.ต.ร. ......... สังคมตอแหล จริงๆๆ

ในเมื่อเบนนี่ยังโดนว่า ไก่ก็ยังโดนว่า ถ้าฉันจะโดนว่าด้วยคงไม่แปลก
เพราะฉันก็ขี้เหร่กว่าเบบนี่ ฉันว่านะ

........................

ตอนนี้เธอกำลังอินกะเกาหลี เพราะว่า ไปไหนเกาหลีจ่ายตลอด
ไม่รุ้ว่าเป้นธรรมเนียบของเกาหลี หรือเพราะว่าเป้นผุ้ใหญ่กว่า

เพื่อนฝูงต่างๆก็ชื่นชอบเกาหลี เพราะเวลาไปด้วยเกาหลีจ่ายตลอด
จนวันนึง ไปเที่ยวฟาลา เรียกว่า ร้านม้าแคระ ดีกว่าเน๊อะ (ห่วงความปลอดภัย...อิอิ) เธอก็เมาๆๆเหมือนปกติ
คงไม่ต้องบอกนะว่าเมาอะไร
เกาหลีก็งง ว่าทำไมเธอเมาขนาดนี้ คงคออ่อน
เธอก็เวิ่นเว้อว่า รักเธอมั้ย มากับเธอแบบนี้ต้องการอะไร
เกาหลีบอกว่า งั้นพูดตรงๆเลย เขาอยากได้เธอ
เธอบอกว่า ได้ แต่ต้องให้ของขวัญวันเกิดเธอก่อน
เธอขอนาฬิกาของชาแนล.........

ผ่านไป 2 อาทิตย์ ระหว่างที่เรากลับจากไปวัดกัน (เธอไปหาชื่อใหม่อยู่)
ไก่โทรมาว่าอยู่พารากอน เธอก็เลยจะไปกินข้าวเย็นด้วย
และด้วยความที่เพื่อนอยู่กับผู้ชาย เธอเลยโทรชวนเกาหลีออกมาด้วย (โทรชวนคนอื่นไม่ได้ เพราะเป้นวันแฟมิลี่เดย์)

ไม่น่าเชื่อว่าเกาหลีจะจำสัญยาได้ นอกจากพาเธอช๊อปเสื้อผ้าหมดเป้นหมื่นๆแล้ว ยังพาเธอเข้าชาแนลด้วย

เนื่อยจาก 24 มันเก่าแล้วเธอเลยเปลี่ยนใจ เอาเป็นกระเป่าชาแนล ในละ 118,000 บาท แทน.....เกาหลีรูดการ์ดแต่โดยดี.. OH GOD...!!!

เมื่อไก่และผองเพื่อนได้เห็นกระเป่า ซึ่งเธอบอกว่าเกาหลีซื้อให้ในวันเกิดนั้น
ทุกคนต่างปลื้มไปกะเกาหลีว่า คนนี้น่ารัก เวลาไปเที่ยวให้ชวนไปบ่อยๆนะ

เมื่อเอากระเป่ากลับบ้าน พี่ปืนถามว่ากระเป่าใคร
เธอบอกว่าเอาบัตรฉันรูดซื้อ แล้วเด๊ยวค่อยเอาเงินคืนฉัน

อยู่ดีๆก็มีงานเข้า...วุ๊ย

ฉันบอกเธอไปว่า ตลกแระ บัตรคนทำงานธรรมดาอย่างฉัน รูดของแสนกว่าไม่ได้หรอก วงเงินไม่พอ

และเหตุนี้เอง ทำให้ฉันรู้อีกอย่างว่า เธอนั้น แยกบัตรเอทีเอ็ม กับบัตรเครดิตไม่ออก อธิบายยังไง ก็ไม่เข้าใจ...!!!

ฉันลองทวงเงินอีกครั้ง
เธอบอกว่าเรื่องเนกับพวกเธอไม่มีปัญหา ยืมกันเป็นแสนๆๆ มีแล้วเดี่ยวก็คืน

กลับมาที่เรื่องพี่ปืน ด้วยความที่พี่ปืนเป็นประธานกรรมการธนาคาแห่งนึงมาก่อน เมื่อฟังปุ๊บ จึงรุ้ได้ทันทีว่า เธอโกหก
ดังนั้น พี่ปืนจึงขอสลิปบัตรเครดิตดู

แล้วจะมีให้มั้ยล่ะ...
โจทย์ต่อไปที่ฉันได้จากเธอก็คือ หาสลิป แสนหมื่นแปดให้เธอที..

ฉันไม่ใช่กระเป่าโดเรมอนนะ.......

จริงๆพี่ปืนสงสัยตั้งแต่หลุยส์ใบก่อนแล้วที่เธอได้งเนไปซื้อมาแล้วบอกว่า ไก่ซื้อให้วันเกิด

ฉันว่านะ พี่ปืนน่าจะรุ้อะไรเยอะอยู่ คนระดับนั้น ไม่มาให้คนอย่างเธอหลอกหรอก

เพราะเรื่องที่เธอแต่งขึ้นแต่ละเรื่อง มันน่าเชื่อที่ไหนล่ะ ...






 

Create Date : 07 กันยายน 2552    
Last Update : 7 กันยายน 2552 11:08:55 น.
Counter : 262 Pageviews.  

ชิงชัง

ช่วงนี้ดูเธอจะมีความสุขกับการสับขาหลอกมากเป็นพิเศษ
ทั้งกับคอนโดใหม่ที่มันไฮโซกว่าที่เดิม
อีกทั้งยังพาพี่เก่งมาที่คอนโดได้
สวนกับพี่ปืนแบบฉิวเฉียด ชั่วโมงต่อชั่วโมง
แถมยังได้คุยโทรศัพท์กับบรรดาผุ้ชายมากมายที่มาจีบเธอ

ดูแล้วเวลาที่มีมันน่าจะเหลือไม่มาก
แต่เธอก็ยังมีเวลาโทรมาเม้าท์..ให้ฉันฟังตั้งนานสองนาน

ฉันละเบื่อ ถึงเบื่อมากๆๆๆ
ในการที่ต้องรับสายฟังเรื่องไร้สาระพวกนี้
ฉันมีการมีงานทำ มีหนังสือที่พึ่งเริ่มเรียน
มีชีวิตส่วนตัว เรื่องส่วนตัวอีกเยอะแยะ

ฉันเริ่มไม่รับสาย
เธอก็โทรมาจิกๆๆๆ จนบางครั้งคิดไปว่า มันใกล้จะตายป่าวว่ะ
แต่พอรับสายไป ก็เข้าเรื่องเดิมๆๆ
ผู้ชายล้วนๆๆ
เริ่มตั้งแต่เรื่องพี่ปืน บ้านพี่ปืน ลูกพี่ปืน พ่อพี่ปืน น้องหมาของลูกพี่ปืน
เอากะมันสิ
จบเรื่องพี่ปืนแล้วก็มาต่อเรื่องพี่เก่ง น้องพี่เก่ง พ่อพี่เก่ง
แล้วยังผู้ชายขาจรคนอื่นๆอีก
หนึ่งวันเธอโทรมาประมาณ 10 กว่าครั้ง ครั้งที่นานที่สุดก็ 5 ชั่วโมง
แล้วเป้นเวลางานด้วย
ฉันว่าเธอไป.. เธอขำ หัวเราะ

..... เมิงตลก แต่กุไม่ตลกว่ะ..!!!

ช่วงนี้เธอก็ทะเลาะกับพี่ปืนเกือบทุกวัน
ก็เรื่องเดิมๆ โทรมาทำไมไม่รับสาย อยู่ที่ไหน
ก็จะให้รับได้ยังไงล่ะ ก็อยู่กับผุ้ชายคนอื่น

หลังๆเริ่มมากเข้าก็โกหกไปว่าอยู่กับฉัน ไปกับฉัน
แล้วก็โทรมาสั่งๆๆว่า
แกต้องไปกินก๋วยเตี๋ยวซอยสุขุมวิท 19 นะ ต้องสั่งเส้นหมี่ด้วยนะ
เพราะชั้นบอกพี่ปืนไปว่า เมื่อวานไปกินกับแก .....
แกต้องไปดูหนังเรื่อง X-MEN นะ เพราะชั้นบอกไปว่ามาดูกับแก ...

บลา บลา บลา ....

จนทุกวันนี้ฉันก็ยังไม่รุ้ว่าเธอเอาชื่อฉันไปอ้างอะไรบ้าง
เยอะจัดจนควรจะจดเป็นสมุด

ช่วงนี้แม่เธอเข้าโรงพยาบาลต้องผ่าตัด
ฉันก็คิดว่าเธอจะเพลาๆเรื่องผู้ชาย
หันหน้าไปเยี่ยม หรือ ดูอาการแม่ของเธอ
แต่เปล่าเลย เธอใช้พี่ชายของเธอไปดูแล แล้วเธอก็เข้าไปเยี่ยมบ้างเป็นบางครั้ง เธอให้เหตุผลว่า เธอไม่มีเวลาว่าง ฉันก็เห็นอยู่ไม่ใช่หรอ

ฉันก็เห็นนะ เห้นว่าชีวิตเธอหมดไปกับเรื่องไรสาระไง

และด้วยความที่แม่ป่วยนี่เอง ทำให้เธอเอาสาเหตุนี้ไปอ้างกับพี่ปืนได้
ว่าเธอต้องอยู่กับแม่พยาบาลแม่
แต่แท้ที่จริงแล้ว อยู่ที่บ้านพี่เก่ง นั่นเอง
ดูเธอจะหลง(ใหลได้ปลื้ม)กับพี่เก่งเข้าแล้ว

มีเรื่องนึงที่ฉันไม่เข้าใจ
ในเมื่อเธอบอกว่า บ้านเธอจริงๆก็มีเงิน แม่เธอก็เป็นเจ้าของโรงงาน
ทำไมตอนรักษาแม่เธอ เธอให้อยู่ห้องรวม
รักษาด้วยบัตรประกันสังคม
แต่ก็เอาเหอะ.. ตอนนี้แม่เธอหายแล้ว ฉันดีใจด้วย

ฉันมานั่งคิดๆดูแล้วช่วงนี้ที่เงินเธอหมด
มันคงเป็นเพราะเธอสร้างภาพอยู่กับพี่เก่งนั่นเอง
ไปนั่งรองพี่เก่งที่โรงแรมแชง เธอก็เปิดไวน์กิน รอพี่เก่ง
และที่ไม่ลืม ... โทรมาเม้าท์เรื่องผู้ชายให้ฉันฟัง

หรือเธอตอนไปเที่ยวฟาลากัน เธอก็ประกาศลั่นโต๊ะว่า ชั้นจ่ายอง บ้านกุรวย
หมดไป 30,000 กว่า โชว์เพื่อนพี่เก่ง

ตื่นมาเธอโทรมาถามว่าเงินเธอหายไปไหน
ฉันเล่าให้เธอฟัง เธอบอกว่าน่าจะเป้นเพราะโค๊ก
ฉันนึกว่าเธอจะหยุดแค่ 55 เท่านั้น ..แต่ตอนนี้เธอเริ่มมีวิตามินอี ทองเค หรือ โคล่า เข้ามาด้วย
เธอบอกว่าไก่มันติด... เอาละสิ

ช่วงนี้ก็เลยมีครบ เมามันทั้งเหล้า ทั้งยา ทั้งผุ้ชาย ..
ที่เลวมากก็คือ เอชวนพิศาลให้ลองเล่นด้วย และไอ้นี่มันก็เฉือกเล่น
พักหลังๆก็เลยเปลี่ยนข้างกลายเป้นเพื่อนไก่ไปด้วยสาเหตุที่ไก่มียาและเธอก็ไม่ค่อยให้ค่าแท๊กซี่เหมือนเก่า ...

ฉันเริ่มไม่ไปเที่ยวแระ ด้วยสาเหตุว่า ขี้เกียจแบกมัน ขี้เกียจไปดูมันฟัดกะผู้ชาย แล้วเช้ามาต้องมานั่งทบทวนเหตุการณ์ให้มันฟัง

เธอก็เหมือนจะรู้ เพราะ พักหลังๆ มาไม่มีชวน
แต่หลอกล่อด้วยการชวนฉันไปวัดแทน

พอออกจากวัดก็ไปเที่ยวต่อเลย เล่นแบบนี้ แล้วจะได้บุญไหมเนี่ยะ

มีอยู่คืนนึงไปอยู่โซนวีของร้านแถวทองหล่อ เธอเล็กชายวัยกลางคน
ที่ดุมีฐานะโต๊ะข้างๆ แต่เขาไม่สนใจ ไม่ว่าจะหันไปยิ่ม ชนแก้วชวนคุยยังไง เขาก็ไม่สนใจ ........ เสน่ห์เธอใช้ไม่ได้กับทุกคนมั้ง
แต่เธอก็ได้ชายเกาหลีโต๊ะข้างๆอีกโต๊ะนึงมาทดแทน
ถึงหน้าตาไม่ค่อยดี พูดก็ไม่รู้เรื่อง แต่ก็เป็นเจ้าของธุรกิจ นำเข้าส่งออก
ขับBMW ซีรีย์ 7 ........

ช่วงนี้เงินเธอหมด เพราะใช้ซื้อภาพลักษณ์ไปซะมาก
พี่ปืนก็ตกงานอยู่ จะขอเงินปุ๊บได้ปั๊บ เหมือนแต่ก่อนก็ไม่ได้
เพราะใช้เงินเยอะ เดี๋ยวคุณเต้ยก็จะสงสัย

เธอเลยเริ่มปฏิบัติการโทหาพี่เปิ้ล พี่ฉาวคู่ใจ ในยามเงินหมด อีกครั้ง ..




 

Create Date : 07 กันยายน 2552    
Last Update : 7 กันยายน 2552 10:25:15 น.
Counter : 193 Pageviews.  

ปีใหม่..อะไรใหม่ๆ หนี้สินก้อนใหม่ แต่ใครๆก็ว่าฉันโง่

พอเข้าวันหยุดช่วงปีใหม่
เธอกับแก้งค์ก็ตระเวณเที่ยว เก็บ ร้อยร้านเหล้า ที่เราประทับใจ
เที่ยวมันซะทุกวัน เข้าร้านนี้ ออกร้านนี้
และ..
และ...ฉันก็ไปด้วย ...แหะแหะ

มีอยู่วันนึงในนั้น ไปเที่ยวกันแล้วเงินไก่ไม่พอจ่าย ไก่เลยขอให้รูดบัตรออกไปก่อน
เอาแล้วสิ
หนี้เก่าก็ยังไม่ได้คืน ..
จำใจรูดบัตรไปเพราะ ไม่งั้นไม่ได้กลับบ้าน คืนนั้น รูดไป 2 ร้าน เกือบๆ20,000 บาท

เอ.......หรือว่าจะเอาเขาไปขายล้างหนี้ดี

แต่ก็ทำให้รู้อย่างนึงว่า ไก่ยืมเงินแล้วคืน อาจจะเพราะไม่สนิทเท่าเธอด้วย
ไก่ฝากเงินเธอมาคืน แต่เธอไม่ได้เอามาให้ฉัน บอกว่า หายมั่ง ลืมมั่ง
สรุปทุกวันนี้ก็ยังไม่รุ้ว่ามันหาย หรือเธอลืม

และช่วงปีใหม่นี้เอง ที่เธอไปได้ผู้ชายใหม่มาคนหนึ่ง และคนนี้เธอยังพัวพันจนถึงปัจจุบัน

ผู้ชายคนนี้ลุคเป็นคนเซอร์ ซกมก ปากหมา พูดจาไม่ถนอมน้ำใจใคร (เหมือนพี่ปืนเลย) ส่วนฐานะนั้นเรียกว่า รวยไม่ปรึกษาใคร ให้ชื่อผู้ชายว่า พี่เก่ง ละกัน

ครั้งแรกที่เธอได้เจอพี่เก่งนั้น เธอเมา 55 อยู่ แต่สิ่งที่เธอชอบพี่เก่งนั้น คือ รถสิบกว่าคันของบ้านพี่เก่งนั้น ทะเบียนไม่5555ก็ 9999 ทั้งนั้น

เถื่อน รวย หรู......หนูช๊อบชอบ..........ใช่ป่ะ
ฉันอยู่มานาน จนอ่านเธอออกอยู่

พี่เก่ง จริงๆแล้วเป้นคนซื่อ จริงใจ และรักเพื่อน ขี้เหงามากมายด้วย เลยชอบทำตัวห่ามๆ ถ่อยๆ ให้คนด่า ก็อย่างน้อยถ้าหันมาด่า ก็คือ ยังสนใจนั่นแหละว่ะ

เพราะเหตุนี้เอง รอบๆตัวพี่เก่งจึงมีแต่ปลิง ทั้งโดทั้งเกาะ พี่เก่งไม่ค่อยใช้เงินกะตัวเองเท่าไหร่ นอกจากแต่งรถ แต่กะเพื่อนแล้ว เลี้ยงกันเป็นฝูง ๆๆ บางคืนปิดร้านเลี้ยงจ่ายไป 80,000 ยังไม่สะท้าน

แต่อย่างว่าแหละ.
โบราณว่าไว้ เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น
พี่เก่ง โคตรเกลียดเมียน้อย เด็กเสี่ยสุดฤทธิ์ ทั้งดูถูกเหยียดหยาม มากมาย เพราะพ่อพี่เก่งน้องหนูเยอะ

เพราะเธอรู้นั่นแหละ เธอเลยสร้างภาพสุดฤทธิ์
ว่าเป็นนักศึกษาภาคอินเตอร์ จะจบปีนี้แล้ว

หากว่าถึงความโง่ทางการศึกษาแล้ว พี่เก่งอาจจะโง่น้อยกว่าหน่อย ตรงที่จบป.ตรีแล้ว แต่เธอยังไม่จบ และไม่มีวี่แววว่าจะจบ
ก็นอกจากเธอไม่ไปสอบแล้ว เธอยัง..........(ไม่มีคำบรรยายว่ะ)
เอาว่า เธอบอกว่าจบจากโรงเรียนขาวแดงที่เด็กผุ้หญิงหลายคนใฝ่ฝันจะเรียน แต่เธอท่อง a-z ไม่ได้ เธอสะกดคำว่า good night ว่า good nhtg
ตอนแรกฉันก็นึกว่าเธอแกล้ง
ก็เกิดมาฉันไม่เคยเห็นใครเป็นถึงขนาดนี้นิหว่า แต่ไม่ใช่เฉพาะภาษาอังกฤษนะ ภาษาไทยเธอก็เป็น น้ำหวาน เธอสะกดเป็น น้ำหวาว ......
........ ทะเบียน เป็น ทะเบีรย ........ ช่วงแรกๆ เห็นแล้วถึงกะอึ้ง

กับพี่เก่งนี่ ฉันรู้สึกผิดที่สุดเพราะว่า
ทั้งแมสเซส ทั้งการ์ดวันเกิด วาเลนไทน์ นั้น นอกจากฉันเป็นคนซื้อการ์ดแล้ว ฉันยังเป็นคนเขียนและพิมพ์sms พวกนั้นทั้งหมดด้วย (โดนเธอใช้แกมบังคับ)

หลายๆคนที่รู้เรื่องฉัน อาจจะงง
ว่าทำไมฉันไม่เลิกคบ
ใจนึง ฉันสงสารเธอว่า หากวันนึงเธอแก่ขึ้นมา เธอจะไปทำมาเลี้ยงชีพอะไรได้ นอกจากหมอนวด เพราะเธอไม่มีความสามารถด้านอื่นแล้วจริงๆ
อีกใจนึง ฉันอยากได้เงินคืน

แฟนฉัน เคยถามว่า ทำไมฉันต้องทำอะไรให้เธอมากขนาดนี้ เป็นเบ้รึไง
เล่นเอาฉันสะอึก......

ก็แน่ละ ปีกว่าที่ผ่านมา ฉันเป็นเหมือนเงาของเธอ ทำให้ทุกอย่าง เป็นยิ่งกว่ากระโถน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธออยากได้ แม้กระทั่งมีดปอกมะม่วง เธอยังโทรสั่งฉัน (ไม่เคยจ่ายเงินด้วย)

ฉันทำงาน เธอก็โทรมาหาฉัน เล่าๆๆๆแต่เรื่องผู้ชายคนโน้นคนนี้ของเธอ
ฉันป่วย เธอก็โทรมาหาฉัน เล่าๆๆๆแต่เรื่องผู้ชายคนโน้นคนนี้ของเธอ
ฉันเข้าเรียน เธอก็โทรมาหาฉัน เล่าๆๆๆแต่เรื่องผู้ชายคนโน้นคนนี้ของเธอ

เธอไม่เคยไถ่ถามว่าฉันเป็นอะไร เป็นยังไง แม้ยามฉันป่วย
ฉันเริ่มรุ้สึกตัวว่าฉันเป็นเหมือนคนรับใช้

ฉัน.......เวลาไปไหนกับเธอ กินข้าว ดูหนัง ฉันก็จะแชร์ครึ่งนึงเสมอ เพราะฉันถือว่า ฉันทำงานแล้ว ฉันไม่ขอใครกิน (ยกเว้นกินเหล้า อาจจะออกบ้างบางที แต่ถือว่า แลกกะแบกเธอขึ้นรถกลับบ้าน)

ฉันไม่ใช่พิศาลนะ ที่ไปเที่ยวฟรีตลอดและได้เงินค่าแท๊กซี่กลับบ้านครั้งละ 500-1000 บาท จากพวกเธอ โดยมีข้อแม้ว่า มาจองโต๊ะให้เธอด้วย จะพาใครมาด้วย จะสั่งอะไรกิน ก็ตามใจเราจึงเห็นพิศาล ก่อนสามทุ่มทุกครั้งไป


มีคนสงสัยว่าพิศาลนั้น ทำบุญมาด้วยอะไร

กลับมาที่เรื่องแม่บ้านที่คอนโดเธอ
สุดท้าย พี่ปืนก็เชื่อเธอ ว่า พวกแม่บ้านใส่ร้ายเธอ (จากการที่ของเธอหายตอนสงกรานต์ แล้วพวกแม่บ้านเป็นผู้ต้องสงสัย)

โชคเลยหล่นใส่เธออย่างไม่น่าเชื่อ เธอได้คอนโดใหม่ ใหญ่กว่าเดิม แถมยังเป็นคอนโดเดียวกับไก่ งานนี้ไม่เหงา และยาตรึม.....!!!

และที่ขาดไม่ได้ เธอไปตีซี้กับยามไว้เรียบร้อยแร้น

พี่เก่งจึงมาๆไปๆได้อย่างปลอดภัย ไร้กังวล

แต่ก็ว่านั่นแหละ ..........เรื่องมันยังไม่จบ..




 

Create Date : 06 กันยายน 2552    
Last Update : 6 กันยายน 2552 3:12:17 น.
Counter : 169 Pageviews.  

นักเลง....หลังวัด

เหมือนว่า วันนี้ฉันจะไม่ง่วงเลย
สงสัย..นอนมาเยอะ

มาต่อดีกว่า...นานนาน จะว่างทีนึง

วันนั้น..ที่เราไปร้านประจำแถวๆข้าวสาร
พี่นักเลง..หรือจะเรียกเจ้าพ่อดีนะ..
พี่แกอยู่ประจำร้าน เกิดเคราะห์ซ้ำกรรมซัด หน้ามืดมั้ง
เดินเข้ามาจีบเธอ

ฉันเองก็พึ่งรู้ว่า ลุคผู้ชายที่เธอชอบนั้น เธอชอบแบบลูกทุ่งๆๆ
ประมาณว่าเธอเป็นนางมา แล้วพี่เค้าเป็นผู้ใหญ่ลี ..ประมาณนั้น
เธอกะพี่.. พี่อะไรดี ชื่อ พี่ยอด ละกัน
ฉันเรียกพี่เค้าว่า พี่ยอดชาย ไม่ตะพด
เวลาเจอกันทีไร พี่ยอดกะฉัน ก็จะกัดกัน เเง่งๆๆๆ ประจำ
ก็ปล่อยมุขมา ฉันก็สวนกลับสิ ส่วนเธอก็หัวเราะ ชอบๆๆๆ
สนุกดี
เธอกะพี่ยอด จีบกันไป จีบกันมา โดยส่งแมสเซสเสี่ยวๆๆ
พี่ปืนก็เอาไปอ่านบ้าง หึงๆ แง่งๆๆ เหมือนกัน

ตามประสานักเลง เจ้าบุญทุ่มนั้น ไม่ว่าเราจะไปกินร้านไหนในละเเวกนั้น
พี่ยอดก็จะตามไปจ่ายเงินให้ทุกร้านไป
บางวันก็มีของกำนัลเป็นสร้อยทองเส้นเล็กๆ
ประมาณว่าเดินผ่านร้านทอง ก็เลยซื้อมาฝาก
ฮื่อ........เหมือนเดินไปซื้อโอเลี้ยงเลย

วันเกิดเธอนั้น พี่ยอดให้นาฬิกาโอเมก้า สายสีน้ำตาล รุ่นหายาก อยู่
เป็นของขวัญ
เธอเซ็งเล็กน้อย ถึงมากมาย เพราะยี่ห้อมันแก่
ระดับเธอ คุณนายอย่างเธอ เธอใส่พวกพรรณราย ปาเต๊ะ โชวพาด
เอสทานอล อะไรอย่างงี้...
นี่อาจจะเป็นสาเหตุเล็กๆ ที่ถึงแม้ว่าคารมพี่ยอดจะเป็นต่อ นั้น
แต่เธอก็เบื่ออย่างง่ายดาย

ส่วนสาเหตุใหญ่ๆนั้น มีดังนี้
สมัยพี่ยอดชอบไปเที่ยวเธคในโรงแรมชื่อช้างนั้น พี่ยอดมีพี่พิธีกรชื่อดัง
ที่รักกัน ราวกับพี่สาวน้องชายก็ไม่ปาน
และพี่พิธีกรซึ่งมีสามีเป็นต่างชาตินั้น ดันไปสนิทสนม กับพี่สาวพี่ปืน
ซึ่งถ้านับญาติกันแล้ว.....อันตรายมากๆๆๆ
ซึ่งดูเธอน่าจะชอบความตื่นเต้นนี้มากกว่ากลัวนะ(ก็เธอไปบอกเค้าว่าชื่อน้องแพรวนิ ...... จะกลัวอะไร)

อีกเรื่องนึงคือพี่ยอดอายุเยอะแล้ว และไม่ฝักใฝ่ในกามาซักเท่าไหร่ ซึ่งเรื่องนี้เธอมาบ่นกับฉันบ่อย ถึงบ่อยมาก ......... มันคงเป็นเรื่องสำคัญกับเธอมากๆๆเลยนะ

ส่วนข้อสุดท้าย เธอบอกว่าช่วงปลายปี พี่ยอดเงินฝืดเพราะไปทำธุรกิจ แล้วผิดคอกับหุ้นส่วน เลยต้องลงทุนคนเดียว แล้วมายืมเงินเธอ สองแสน (ฉันว่าพี่เค้าพูดเล่นหรือลองใจเธอมากกว่า สำหรับนักเลง ศักดิ์ศรีเปนเรื่องใหญ่นะ)

แน่นอน .......เธอเฟดตัวออกห่างทันที
จนๆ......ไม่คบ.....ยี้ๆๆๆ
(แล้วคบฉันทำไม..ว่ะ)

อีกเรื่องนึงที่ฉันอึดอัด คือ โปรไฟล์ของตัวเธอ
เธอมักจะบอกใครๆว่า เธอเรียน ป.ตรี อินเตอร์ ใกล้จะจบแล้วคะ
บ้านรวยคะ คุณพ่อ (หมายถึงพี่ปืน)ใหญ่คะ ที่บ้านพักผ่อนบนเรือยอร์ชคะ
มีเกาะส่วนตัวคะ มีโรงเเรมที่ใต้ด้วยคะ

อันนี้เธอจะโกหก สร้างภาพของเธอไป ก็ตามใจ
แต่อย่ามาแต่งโปรไฟล์ให้ฉัน ว่าฉันบ้านรวย
ตอนนี้กำลังเรียนโทที่เกาหลีมั่ง จีนมั่ง ออสซี่ มั่ง
ฉันไม่ชอบโกหก และฉันไม่อยากโดนจับผิด
เหมือนเธอที่บอกว่าเรียนอินเตอร์ แต่ภาษาอังกฤษ ห่วยแตกมาก (หนักกว่า..ไม่ได้เรื่อง)

เชื่อฉันเหอะ..ว่าผู้ชายทั้งหลายของเธอ ส่วนใหญ่ก็เป็นนักเรียนนอก พวกเขารุ้อยู่แล้วว่าเธอไม่ได้เรียนอินเตอร์ ทั้งจากศัพท์ที่ใช้ สำเนียง .........
อะไรทั้งหลาย ถึงเธอจะให้ฉันพิมพ์แมสเเซส และส่งให้เธอ (เปลืองตังค์ชิบ) แล้วเธอเอาไฟฟอเวิร์ลอีกที เชื่อสิ.. ภาษาอังกฤษงูๆปลาๆของฉัน เขาก็รู้

แต่ที่พวกเขาไม่แสดงออกกัน เพียงเพราะเขาอยากได้เธอกัน เลยไม่สนใจภาพลักษณ์ที่เธอสร้างไง

แต่ก็คงมีพี่ยอดเพียงคนเดียวแหละ..ที่เธอพิมพ์ภาษาไทยคุยกะเขาได้


หลังจากพี่ยอดไม่สบอารมณ์หมาย ให้เพียงพอกับความต้องการของเธอนั้น
ในร้าน ณ.ข้าวสาร ร้านเดียวกันนั่นเอง
เธอก็ได้ชายคนใหม่อายุอานามใกล้เคียงกับเธอ
คนนี้เป็นลูกชายเจ้าของโรงทอ ชื่อ..... ชื่อ ปอน ละกัน

จากการที่ฉันได้รู้จักเธอมาซักระยะ นั้น
เพียงฉันพบไอ้ปอน คนนี้ ฉันให้เลยว่า ไม่เกิน สามอาทิตย์ เธอจะเบื่อ
เพราะฐานะก็ไม่เท่าไหร่ ไม่แต่งตัวหรูๆ ไม่มีแบรนด์เนม
เธอน่าจะชอบเพราะความสด.... และนั่น...ปิ้งป่อง...ฉันเดาถูก

เธอไปนอนที่บ้านไอ้ปอน 2-3 ครั้ง เธอก็เบื่อ เบื่อที่ต้องไปเจอครอบครัว
เบื่อที่ปอน นอนห้องเดียวกับพี่ชาย จะไปทีต้องให้พี่ชายไปนอนห้องอื่น
เบื่อที่บ้านไม่หรู เบื่อที่ไม่ค่อยชอบเที่ยว เบื่อที่ขี้บ่น เบื่อที่งก และ เบื่อที่เซ็กส์ไม่ดี ..ได้แค่ขนาด (เธอบอกมาอย่างงั้นอ่ะ)

เธอจึงค่อยๆเฟดตัวจากปอนไป ภายในเวลา 2 อาทิตย์ แต่ปอนก็ได้ให้ของแถมไว้ เพราะหลังจากนั้น ปอนไม่สบาย และพบว่าเป็นไวรัสตับอักเสบ

เธอจึงรีบไปตรวจ หมอบอกว่า เธอมีเชื้อ อาจจะเป้นมะเร็งปากมดลูก

พี่ปืนก็เลยนอย ว่า ตัวเขาเป็นสาเหตุรึเปล่า .....

ช่วงนี้ ก็ไม่มีวี่แวว ว่าเธอจะคืนเงิน ทวงไป ก็ได้ความว่า วันนี้จะไปเที่ยว
ให้ตามมาที่เที่ยวนะ แล้วจะให้เงิน แต่ไปทีไร ก็ได้......
ได้แบกเธอกลับบ้านทุกที (ยกเว้นแต่วันไหนที่เธอได้ผู้ชายกลับบ้าน ฉันจะรอดตัวไป) .....หนี้ก็ไม่ได้คืน ต้องมาเสียเงินค่าเเท๊กซี่กลับบ้านอีก

ฮุ่ย......เซ็ง.......

ช่วงนี้เธอไปเที่ยวบ่อย มีผู้ชายขาจรมาเยอะ สุดท้ายก็จบลงที่คอนโดเธอ
จนมีเรื่อง

แม่บ้าน ยาม คนในร้านข้าว ฯลฯ ....ที่คอนโดเธอ ไปบอกพี่ปืนว่าเธอพาผู้ชายมาที่คอนโด กอดจูบกันในรถ ไม่อายคยเลย แล้วยังพาขึ้นห้อง.......!!!!

เอาแล้วละสิ......งานเข้า





 

Create Date : 06 กันยายน 2552    
Last Update : 6 กันยายน 2552 1:46:06 น.
Counter : 280 Pageviews.  

เมื่อธาตุแท้ปรากฎ...

เธอไปอินโดกันได้แค่วันเดียว คืนเดียว
เธอก็ต้องบินกลับมา

เธอโทรมาขอให้ฉันช่วย พาเธอไปซื้อเบอร์โทรศัพท์ใหม่
เพราะว่า เมียพี่ปืนจับได้..!!!
ฉันละงง .. โคตะระ งง เลย ก็ไหนที่เธอเล่ามามันเหมือนความยินยอมพร้อมใจทั้งสองฝ่าย
เอาละ หลังจากฟังมาพักนึง
สรุปความจริงมีอยู่ว่า...
เธอเป็นเมียน้อยพี่ปืนที่ใช้คำว่าเมียน้อยเพราะว่า
เธอสามารถด่า ว่า พี่ปืนได้ (ฉันก็พึ่งรู้ว่า เด็กเสี่ย กะเมียน้อยมันต่างกันอย่างนี้นี่เอง) พี่ปืนเลี้ยงดู อุปถัมภ์ เธอมา 5-6ปีแล้ว
คอนโดนี่ พี่ปืนก็ซื้อให้ รถพี่ปืนก็ซื้อให้
ให้เงินใช้ เที่ยว แต่งตัว ... โดยที่ไม่ให้คุณเต้ยรู้

แต่คุณเต้ยก็ระแวงๆตลอดมาเพราะ สองปีแรกที่เธอกะพี่ปืนคบกันนั้น
เธอไปเปิดโรงแรมแถวๆสีลมนอน โดยเช่าเป็นรายปี
พี่ปืนก็ออกจากบ้านทุกวัน จนคุณเต้ยสงสัย
จนต้องมาซื้อคอนโดอยู่ จะได้เปลี่ยนเวลาออกมาหาเธอ

และทริปอินโดนี้ ที่คุณเต้ยรู้ เพราะว่า
เธอบินสายการบินเดียวกัน ไฟท์เดียวกันนั่งข้างกันกับพี่ปืน
ทั้งจากกรุงเทพไปอินโด ไปบาหลี จนกลับกรุงเทพ
(ก็สายการบินนี้ ใครเป็นประธานละ..รู้ก็ไม่แปลก)

ทริปเธอก็เลยล่มไปโดยปริยาย พี่ปืนต้องบินกลับมาก่อนมาเคลียร์กับคุณเต้ยต่อ หัลงจากที่คุยกันทางโทรศัพท์
ซึ่งเธอก็นั่งฟังอย่างเงียบๆๆ
ส่วนเธอบินตามกลับมาทีหลัง
หลังจากเธอบินกลับมาแล้ว เธอให้ฉันพาไปซื้อเบอร์โทรศัพท์ใหม่
เพราะคุณเต้ยตรวจเจอชื่อเธอจากบิลโทรศัพท์
เธอดูตื่นตระหนกมากๆๆ
ฉันเข้าใจว่า เธอน่าจะกลัว .. แต่เปล่าเลย
เธอกลัวว่าจะไม่มีใครให้เงินเธอใช้

ก่อนกลับพี่ปืนให้เงินเธอมาแสนนึง
ฉันก็นึกว่าเธอจะใช้หนี้ฉัน เธอดึงเงินจากปึกมาให้ฉันหมื่นนึงบอกว่าที่เหลือติดไว้ก่อน

ฉันอึ้ง...และบอกเธอเรื่องดอกเบี้ย ที่ตามมา
ฉันเป็นแค่คนธรรมดา ถ้าจะต้องมาจ่ายเงินเพิ่มอีกเดือนละ ห้าพัน นั้น
ฉันจ่ายไม่ไหว

เธอเหมือนจะ อือ ออ ..รับรู้เกี่ยวกับดอกเบี้ย
ฉันก็คิดว่าเธอจะจ่ายให้ เอสว่ะ..เอาหมืนนึง ไปจ่ายก่อนละกัน

ช่วงนี้เธอเหมือนหนูติดจั่น พี่ปืนบอกว่าคงเลิกกัน
โดยส่งเลขาพี่ปืน มาคุยกับเธอ ดูว่า ต้องใช้เงินอีกกี่บาทเธอถึงจะเรียนจบ
ถึงเลิกกันก็จะส่งเธอเรียนปริญญาตรีให้จบ

แหม....แต่เธอก็ใจเด็ด หรือหน้าด้านไม่รุ้ แต่ฉันนั่งฟังเธอคุยอยู่ข้างๆ
แล้วฉันอายแทน แทบจะมุดโต๊ะหนี
เธอบอกเลขาพี่ปืนไปว่า .. เธอรักที่จะเป็นเมียน้อย..
ถึงพี่ปืนไม่เลี้ยงเธอ ..เธอก็จะไปหาคนอื่นมาเลี้ยงเธอแทน
เชื่อเหอะ..ว่าเลขาพี่ปืน(ขี้เกียจสมมุติชื่อ ชื่อเยอะ เดี๋ยว งง .. แต่ถ้าสมมุติ ก็จะสมมุติว่า ชื่อพี่เหมียว ละกัน) ฟังแล้วก็ระอา ในตัวเธอเหมือนกัน

หลังจากนั้น เธอเหมือนหนูติดจั่น
ตอนแรก ฉันเข้าใจว่า เธอกลัว กลัวว่าคุณเต้ยจะส่งคนมาเก็บเธอ
ฉันกับ พิศาลเลยพยายามมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ ไปไหนก็ไปกับเธอ
อย่าพึ่งถามหาว่า ไก่เพื่อนรักเธอไปไหนนะ..ไว้จะเล่าให้ฟัง
เรื่องของไก่ก็นรก..ไม่ต่างกับเรื่องของเธอหรอก

ที่เธอกระวนกระวายนั้น เธอกลัวว่าเธอจะไม่มีเงินใช้เป็นเบี้ยแบบนี้
เธอเล่าให้ฉันฟังว่า สมัยเธอเรียนม.ปลายใหม่ๆนั้น
เธอก้มีคนอุปถัมภ์เธอเหมือนกัน เช่าคอนโดให้อยู่แถวปิ่นเกล้า
ผ่อนรถให้เธอขับ บางคนก็เป็นโสด บางคนก็มีอายุ หรือ มีครอบครัวแล้ว
เหมือนกับพี่ปืน .......

เธอบอกว่าข้าวของที่เห็นเหล่านี้มาจากน้ำพักน้ำเเรงของเธอ...โอมายก๊อด!!!
ฉันพยายามตั้งสติ ฟังเธอต่อไป
เธอก็เล่าๆๆ ว่ามีใครที่เธอกิ๊กบ้าง ใครเสนออุปถัมภ์เธอบ้าง

หนึ่งในนั้นคือ เพื่อนพี่ปืน เป็นถึงเจ้าของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษเลยนะ
เธอบอกว่าไม่ชอบคนนี้ เพราะดูโลว์ ไม่มีรสนิยม แต่ก็เอาๆไว้ก่อน
ตกลงกันได้ที่ให้เธออาทิตย์ละหมื่น โดยโอนเข้าบัญชีธนาคารสีเหลือง

เธอให้ฉันพาเธอไปเปิดบัญชีหน่อย..นี่ฉันจะโดนเข้าข่ายสมรู้ร่วมคิดด้วยมั้ยเนี่ยะ

แต่ก็เอาเหอะ..จะมีอะไรเลวกว่านี้อีกมั้ย เพื่อนผัว กะ เมียเพื่อน ..เจริญล่ะ

................

แต่เงินแค่นั้นไม่พอให้เธอใช้หรอก เธอจึงติดต่อพี่ฉาวช่างแต่งหน้าของเธอ
คนที่ชักนำเธอเข้าสู่วงการนี้ ว่า หาผู้อุปถัมภ์ให้เธออีกคนนึง

และแล้วก็ได้นักธุรกิจ เจ้าของกาแฟกระป๋อง แอนด์ นมสีส้ม วัย 60 โดยประมาณ
ฉันได้ไปพบ เพราะเธอชวนฉันไปกินข้าวโดยที่นัดพี่คนนี้ไว้ และพี่คนนี้ก็พามือขวา เขามาด้วย
ฉันไปถึงพอรู้ว่าอะไรเป็นอะไร..แทบจะกรี๊ดแตก

กูไม่ได้ขายตัวเหมือนมึงนะโว๊ย......

นั่งกินข้าวไปฟัง พี่เค้าเล่าๆๆ ไป ก็เลยได้เห็นสิ่งดีๆ (ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมี)
เช่น ปรัญชาในการทำธุรกิจ ทำไมพี่เค้าถึงประสบความสำเร็จ ทำการตลาดยังไง มุมมองของคนที่มีเงินเป็นร้อยล้านเค้าคุยกัน (อันนี้คงต้องขอบใจเธอ )

หนึ่งวันเต็มๆกับพี่คนนี้เธอได้มาสี่หมื่น

ถัดมาอีกสองอาทิตย์พี่เค้าติดใจ เลยเรียกใช้บริการเธออีก คราวนี้เธอก็ได้มาอีก สี่หมื่น แถมอ้อนขอกระเป๋าหลุยส์ อีกใบ วันนั้น เธอเลยได้มาแปดหมื่น ......

แปดหมื่นนี่เงินเดือนฉันครึ่งปีเลยนะ.......

เธอมากำชับว่า ห้ามไปบอกไก่นะ ว่าพี่เค้าให้เงินมาเท่าไหร่
เพราะไก่ก็เคยไปกับพี่เค้าเหมือนกัน แต่ดูเหมือนพี่เค้าจะไม่ติดใจเหมือนติดใจเธอ .......(ให้ตายสิ...มีอะไรแย่กว่านี้ให้ฉันรับรู้มั้ยเนี่ยะ)

เธอบอกว่าไก่ก็ชอบมาคุยข่มๆเธอเวลาได้โน่นได้นี่มา
ไม่รุ้ว่าจะข่มทำไม สงสัยเป็นเพราะอิจฉาเธอ
ไก่ก็ทำอาชีพเดียวกับเธอนั่นแหละ .... แต่lavelแรงกว่า หลายเท่านัก!!
(มีกว่านี้อีกเร๊อะ)

ตอนนี้ เธอก็สบายใจเเระ มีคนมาอุปถัมภ์แล้ว
รอยตายไป.. แต่มันไม่จบแค่นั้น
พี่ปืนดันเคลียร์กับเมียได้ ไม่รุ้ไปพูดว่าอะไร แต่เมียก็เชื่อ
ก็เลยกลับมาหาเธอ .. แล้วบอกว่า บ้านนั้นก็รัก บ้านนี้ก็รัก ก็อยู่กันไปแบบนี้แหละ...
แต่กลับมาคราวนี้ พี่ปืน มาหาเธอบ่อยกว่าแต่ก่อน ระแวงมากกกว่าแต่ก่อน
(อาจจะเป็นเพราะที่เธอไปประกาศ ว่าเธอรักอาชีพเมียน้อยก็เป็นได้)

อีกส่วนนึงเป็นเพราะผู้ชายที่เธอไปหว่านเสน่ห์ไว้ โทรมาด้วย
ตอนนี้เธอมีโทรศัพท์สองเครื่องแล้ว
ความตั้งใจคือ ปล่อยเบอรืบ้านให้ตัดไป แล้วค่อยๆใช้เบอร์เก่าให้น้อยลง
ให้ชื่อ... รุ่งกานต์ ไม่มีทำธุรกรรมใดๆ ให้คุณเต้ยตรวจสอบได้

พี่ปืนให้เธอไปเปลี่ยนชื่อ นามสกุลใหม่ เธอต่อรอง แค่ชื่อใหม่
ช่วงนี้ ฉันเลยได้ไปวัดบ่อยๆ (เธอไปทำบุญและขอชื่อ ส่วนฉันไปทำบุญ)

ช่วงนี้เธอเลยค่อยๆเฟดตัวออกจากพี่เจ้าของสถาบันกำแพงถนนคนนั้นไปโดยปริยาย........ส่วนนึงเป็นเพราะเธอไม่ชอบด้วยแหละ

ส่วนอีกส่วนนึง เธอไปได้กิ๊กใหม่ เป็นเจ้าพ่อ แถวๆที่เที่ยวชิวๆ
ตรอกข้าวสาร ยังไงล่ะ.....




 

Create Date : 06 กันยายน 2552    
Last Update : 6 กันยายน 2552 0:32:13 น.
Counter : 193 Pageviews.  

1  2  3  4  

ดอกไม้มีพิษมักสีขาว
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




แค่เรื่องตลก อย่าจิตตก ไปสงสัย
ตัวละครทั้งหลาย สร้างขึ้น อย่างตั้งใจ
ชื่อบุคคล ก็แค่ สมมุติไว้
เพื่อให้เรื่อง ดำเนินไป ตามเหตุการณ์

จุดประสงค์ เขียนเพื่อ เพียงระบาย
ความเหนื่อยหน่าย ออกเป็น ภาษาสาร
อย่าจับผิด คิดค่อน แค่นิทาน
อ่านแล้วจบ ตรงที่อ่าน จักขอบคุณ

กวีฝีมือมั่ว ชั่วเช่นข้า
ขอได้อย่า ถามไถ่ หมายเกื้อหนุน
ปล่อยให้ข้า บ้าบาป หยาบผลบุญ
อย่าลงทุน ไล่เบี้ย เสียเวลา

Friends' blogs
[Add ดอกไม้มีพิษมักสีขาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.