|
|
วันนี้...ที่ไม่มีเธอ..
หลังจาก เธอหายไปหนึ่งอาทิตย์
ฉันตระหนักว่า ชีวิตในแต่ละวันช่างว่างเหลือเกิน
ต้องหาทางใช้เวลาที่ได้คืนมา..ก่อนที่จะฟุ้งซ่าน
ถ้าถามว่าฉันอยากไปเที่ยวกลางคืนมั้ย
ฉันอยากไปนะ..แต่ถ้าไปแล้วฉันต้องไปถือกระเป่าให้เธอ
คอยพยุงเธอเวลาเธอเมา..ทั้งเมาเหล้า เมายานั่นแหละ
คอยลากเธอออกมาเวลาเธอลืมตัวไปกอดจูบกับกิ๊กเธอ ในขณะที่คนรู้จักพี่ปืนรายล้อมรอบตัวเธอ
คอยมาคุยเธอสับตอนตีสามตีสี่ ยามโคล่าเธอไม่ดาวน์
คอยรูดการ์ดให้ยามตังค์ไม่พอ หรือ หาผุ้ชายจ่ายให้ไม่ได้
คอย...
คอย...
................
ถ้าอย่างนั้น...อย่าไปเลย
...................................
ช่วงนี้เธอมีพี่อ้อยมาทำหน้าที่แทนฉัน
อาจจะโง่กว่าฉันแต่ปกครองง่ายกว่า..
ก็แน่นนอน.. ฉันไม่ยุ่งกับยา เธอก็รู้ เพราะฉันยื่นคำขาดไปแล้ว
พวกเธอสามารถใช้พี่อ้อย เก็บยาไว้ในกระเป๋าได้
และพี่อ้อย..ก็เชื่อฟัง .. ..
พี่อ้อยคงไม่รุ้ว่า หากนอนคุกแล้ว นอนยาวเลย
เพราะพวกเธอนั้น ช่วยอะไรไม่ได้
เพราะอะไรนั่นหรือ...
เพราะพี่ปืนไม่ชอบให้เล่นยาไง
พี่ปืนยื่นคำขาดแล้วเหมือนกันตั้งแต่วันที่อุปถัมภ์เธอ
ว่าให้แค่ไฟท์ไฟท์พอ ... แต่ตอนนี้เธอติดโคล่า
(ไม่ต้องบอกคงรุ้ว่าไก่นั้นติดทั้งโคล่า ปุ๊น อี....... ไปก่อนหน้าเธอแล้ว)
เพราะฉะนั้น หากตำรวจจับ
ใครจะไปช่วย ................ คำตอบคือไม่มี..
แต่ด้วยความโชคดีนิดหน่อยของคุณพิศาล
ที่พึ่งมาติดใจกับของพวกนี้ และด้วยความโชคดีที่มันโดนเธอกับไก่จับได้
ว่าใช้ชื่อเธอไปขอยาจากเพื่อนๆคนอื่นของเธอ
และโชคดีอีกที่เธอจับได้ว่าคุณพิศาลนั้นยักยอกค่าเหล้า
(ประมาณว่าขอตังจ่ายค่าเหล้า 2000 แล้วจ่ายจริง1000 อะไรแบบนี้)
เธอเลยไม่ให้คุณพิศาลถือยา(อันหายาก)
แต่คุณพิศาลคงไม่แคร์อะไร แค่มีเหล้าให้กรูกินฟรีก็พอแล้ว
เธอมองว่าคุณพิศาลเป้นแค่คนจองโต๊ะเวลาเที่ยว
แต่คุณพิศาลคงไม่แคร์อะไร แค่มีเหล้าให้กรูกินฟรีก็พอแล้ว
เพราะฉะนั้น ..เมื่อไม่มีฉัน..เธอก็มีพี่อ้อย ของไก้มาแทน
แต่อาจจะอ้างอะไรกับพี่ปืนมากไม่ได้..ก็เท่านั้นเอง
ฉันมองว่าสัมพันธภาพของกลุ่มนี้มันหลวมมาก และไม่มีความจริงใจกับใครเลยทั้งสิ้น ยกเว้นไก่
เฮ้อ.......ไปกินข้าวดีกว่า แล้วค่อยมาเล่าต่อ
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2552 12:05:36 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 195 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
แค่เรื่องตลก อย่าจิตตก ไปสงสัย
ตัวละครทั้งหลาย สร้างขึ้น อย่างตั้งใจ
ชื่อบุคคล ก็แค่ สมมุติไว้
เพื่อให้เรื่อง ดำเนินไป ตามเหตุการณ์
จุดประสงค์ เขียนเพื่อ เพียงระบาย
ความเหนื่อยหน่าย ออกเป็น ภาษาสาร
อย่าจับผิด คิดค่อน แค่นิทาน
อ่านแล้วจบ ตรงที่อ่าน จักขอบคุณ
กวีฝีมือมั่ว ชั่วเช่นข้า
ขอได้อย่า ถามไถ่ หมายเกื้อหนุน
ปล่อยให้ข้า บ้าบาป หยาบผลบุญ
อย่าลงทุน ไล่เบี้ย เสียเวลา
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
