Together Little by little Let's go that place The place we promised Little by little Let's join our hands Together Let's go to our promised land Let's be together Never ever again Seperate Let's go Let's be together Frome this moment on Till the end of the world Since we longed So long To meet again Since we are here Now, at last Together Let's never again Seperate From this moment on I'll never again Go anywhere Frome this moment on I'll never again Let go of your hand From this moment on I'll be with you Protect you with all my might Let my presence embrace you Please rest assured Till the end of this world We will be together ------------------------------ รักเกม Aoishiro จริงๆเลย (โฮกกกก~) อันนี้ตอนเริ่มเขียนมันก็เป็นอย่างอื่นอยู่หรอก แต่พอถึงท่อนที่สามกลายเป็นว่าเขียนให้ Kohaku + Yasuhima-sama ไปเฉยเลย (โฮกก โฮกก โฮกกก~) For Kohaku+Yasuhime from Aoishiro game, though I stated with some other thing in mind and the first two verse is not related at all.   Create Date : 14 เมษายน 2553     Last Update : 16 เมษายน 2553 17:10:30 น. Counter : 540 Pageviews.   3 comment Share Tweet

โลกของศิลปิน โลกของพวกเรานั้น ดุจแดนลี้ลับของคนนอก โลกอันมีความรู้สึกลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ มิใช่ถ้อยคำ สัมผัสด้วยใจ มิใช่ตรรกะอย่างทั่วไป ดังนั้นเอง โลกของผู้สร้างสรรค์ศิลปะ จึงคล้ายเพ้อฟัน คนทั้งหลาย มองมิเห็นในสิ่งที่เราทั้งปวงเห็นนั่นเอง แรงบันดาลใจ: Piano no Mori   Create Date : 30 มีนาคม 2553     Last Update : 30 มีนาคม 2553 18:06:07 น. Counter : 498 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ใจเรา 26 03 53 ใจแห่งเราหนอ ดั่งเปลวเพลิง ที่ท่วมด้วยความรู้สึก ใจแห่งเราหนอ ช่างดุจสายฟ้า ที่ผ่าเปรี้ยงแล้วสูญสลาย ใจแห่งเราหนอ ราวกับสัตว์ป่าดิบเถื่อน ไม่อาจคุมได้ อา...   Create Date : 26 มีนาคม 2553     Last Update : 26 มีนาคม 2553 11:18:02 น. Counter : 475 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไม่เสียใจ 26 03 53 เจ็บ ร่างกายของเราเป็นอะไรกัน..? นับวันจะยิ่งเปราะบาง ราวกับกิ่งไม้ที่ผุพัง อา.. ภาชนะของวิญญาณนี้ จะอยู่ไปได้นานสักเท่าใดหนอ..? เราคงอยู่ได้ถึงแค่อายุสี่สิบละมั้ง แค่ตอนนั้นเราไม่เป็นภาระให้ใคร และเราไม่ได้แบกชีวิตของใครเอาไว้ ตายตอนนั้นก็ไม่เป็นไรหรอก ..ชีวิต.. เหมือนจะมีแค่ปัจจุบันเท่านั้น จะยาวหรือว่าสั้น เราก็รู้สึกว่ามันคือลมหายใจที่สัมผัสได้ในนาทีนี้เท่านั้น และวินาทีนี้.. แม้จะมีความเศร้าอยู่ในใจบ้าง แต่เราก็มีความสุขแล้ว เราไม่เสียใจกับอดีต และจะไม่กังวลกับอนาคตอีก แค่วินาทีนี้.. แค่ห้วงเวลานี้.. เรารู้สึกว่าชีวิตของเราสมบูรณ์แล้ว ไม่สมบูรณ์แบบ แต่เราก็พอใจแล้ว.. เราไม่เสียใจ ไม่เสียดาย หากต้องเสียเวลานี้ไป มันก็จะเป็นความทรงจำอยู่ในใจ ไม่เสียใจ... ..แม้ว่าจะไม่มีอนาคตทอดอยู่เบื้องหน้า เพราะเรารู้สึกว่า.. ..เราได้ใช้ชีวิตเราคุ้มแล้ว   Create Date : 26 มีนาคม 2553     Last Update : 26 มีนาคม 2553 10:59:16 น. Counter : 489 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Indulge 23 03 53 เรากลัวยิ่งนัก เวลาที่ความคิดไหลบ่า ความรู้สึกฟุ้งซ่านเช่นนี้ มิกล้าจะแตะต้อง นิยาย ตัวตน ผลงาน ของตนเองเลย เพราะเรากลัว กลัวตัวเราที่เป็นเช่นนี้ จึงได้กลัว ว่าหากเขียนด้วยความรู้สึกเหล่านี้ สิ่งที่ออกมา จะเป็นภาพที่เราไม่อยากเห็น ทว่า เราก็ยังเสพ จมอยู่ในความรู้สึกที่เหมือนกับเมายานี้   Create Date : 23 มีนาคม 2553     Last Update : 23 มีนาคม 2553 11:03:59 น. Counter : 394 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• sth
• หนังสือ
• สัพเพเหระ

• ratichan
• p_tham
• ลวิตร์
• Minie'
• Webmaster - BlogGang

• โลกส่วนตัวอีกหนึ่งใบ
• BlogGang.com