เรื่องนี้เคยเล่าที่

//www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8178013/E8178013.html#160

จากเรื่องคุณพี่กิมจูในวันอำลาโรงละครอักษรฯ ทำให้นึกไปถึงเรื่องที่มีรุ่นพี่เคยเล่าให้ฟัง

ก่อนอื่นต้องท้าวความถึงไซโคฯ ก่อน ไซโคฯ จะเป็นแผ่นจอโค้งๆ ขึงเป็นฉากบนเวที ทำจากใยแก้ว มูลค่าหลายล้านบาท (มีกระแสว่าน้องรุ่นหลังๆ บอกเป็นสิบล้าน ซึ่งอันนี้ไม่ยืนยันว่าเท่านั้นหรือเปล่า แต่แพงมากน่ะเป็นเรื่องจริง) ซึ่งเป็นที่หวงแหนมาก ใครก็แล้วแต่ที่จะขึ้นไปใช้เวทีจะโดนกำชับอย่างหนักแน่นว่า "เฮ้ย...ระวังไซโคฯ นะเว้ย ถ้ารันขึ้นมาแม้แต่นิดเดียวเป็นอันพัง...หลายล้านเลยนะแก.." ดังนั้น ถ้าไม่จำเป็นพวกเราจะไม่มีใครอยากไปแตะเจ้าไซโคฯ เนี่ยเป็นอันขาด

ด้านหน้าไซโคฯ จะเป็นเวที ด้านล่างเวทีก็จะเป็นบริเวณว่างๆ จุคนได้ซักสองสามร้อยคนเบียดๆ เวลามีละครเวทีแสดง บริเวณนี้จะเปลี่ยนเป็นที่นั่งชม เวลามีกิจกรรมรับน้อง ซ้อมเชียร์ หรือโปรละคร ตรงนี้ก็จะเป็นที่ทำฉาก ซ้อมเชียร์ อะไรก็ว่ากันไป ส่วนด้านหลังไซโคฯ จะเป็นห้องแต่งตัวนักแสดง ซึ่งปกติแล้วจะมืดมาก จะเปิดไฟก็เฉพาะเวลาที่นักแสดงแต่งตัวเท่านั้น เวลาที่มีการแสดงบนเวที ด้านหลังไซโคฯ จะต้องปิดไฟ เนื่องจากว่าถ้าเปิดไฟระหว่างแสดง แสงจะส่องทะลุไซโคฯ เกิดเป็นภาพข้างหลังฉากให้เห็นกันว่าใครกำลังทำอะไรอยู่บ้าง

นอกจากจะไม่เปิดไฟแล้วคนทำงานข้างหลังก็จะพยายามไม่เดินผ่านเวลามีการแสดงด้วย จะใช้วิธีเดินอ้อมลงพื้นข้างล่างแทน เนื่องจากถ้ามีการเคลื่อนไหวด้านหลังติดกับไซโคฯ เนี่ย คนข้างล่างจะมองเห็นขาคนเดินไปเดินมา เพราะว่าขอบไซโคฯ ด้านล่างมันจะลอยขึ้นมาจากพื้น จะเห็นประมาณช่วงข้อเท้าลงมา

เอาเป็นว่า ส่วนใหญ่แล้ว ด้านหลังไซโคฯ จะมืดมากละกัน ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ค่อยเปิดไฟและไม่เดินผ่านเวลามีการแสดงกันหรอก

ทีนี้ มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจากรุ่นพี่ก่อนหน้าเรา (ออกตัวไว้ก่อนว่า ฟังเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อสิบกว่าปีมาแล้วเลยจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ ถ้าใครที่ทราบเรื่องดีมาอ่านแล้วคลาดเคลื่อนยังไงต้องขออภัยนะคะ) ประมาณว่าวันหนึ่ง มีการแสดงละครเวทีอยู่ด้านหน้าเวที บนเวทีก็แสดงกันไป ด้านหลังไซโคฯ ปิดไฟมืด มีทีมงานและนักแสดงอยู่แหละแต่ก็อยู่ถัดไปทางห้องแต่งตัวด้านใน

ขณะที่บนเวทีทำการแสดง คนที่อยู่ข้างล่างก็เห็น...........ช่วงขาตั้งแต่ข้อเท้าของใครคนหนึ่ง ใส่กำไลที่ข้อเท้าเหมือนนางรำ...ยืนอยู่ข้างหลังไซโคฯ ...ซึ่งตามหลักแล้วมันไม่ได้ มันไม่ควรจะมีใครไปยืนอยู่ตรงนั้น ในขณะนั้น

ใครซักคนก็เลยเดินไปดูด้านหลังไซโคฯ คงกะว่าจะบอกให้คนๆ นั้นเดินออกมานั่นแหละ แต่แล้วก็ต้องอึ้ง เมื่อพบว่า ด้านหลังไซโคฯ ไม่มีใครยืนอยู่เลย...

ถามใครที่ยืนแสตนด์บายอยู่ก็ไม่มีใครเห็น ทุกคนยืนยันตรงกันว่า..ณ เวลานั้น ไม่มีใครไปยืนอยู่ตรงนั้นหรอก...ที่สำคัญ นักแสดงวันนั้น ก็ไม่มีใครแต่งตัวแบบนั้น (ที่ต้องใส่กำไลข้อเท้า) ด้วย...

อะเครเลยฮ่ะ...เป็นอันรู้กัน... สำหรับใครจะว่าไงเราไม่รู้ แต่สำหรับเรา ตั้งแต่วันที่ได้ยินเรื่องเล่าเรื่องนี้ เราจะพยายามไม่เฉียดไปด้านหลังไซโคฯ โดยไม่จำเป็นอีกเลย หรือถ้าจำเป็นก็ต้องมีแสงไฟสว่างๆ หรือมีคนไปเป็นเพื่อน แหะๆๆ จะว่าป๊อดก็ป๊อดแหละ..เป็นใครมั่งไม่ป๊อด (ฟะ)

บางที...คนที่อยู่ในตำนานเรื่องนี้ อาจเป็นคุณพี่กิมจู หรือคุณพี่รัญญาก็ได้นะ หุหุหุหุ