ทำไมวันนี้มันเหงาอย่างนี้ล่ะคะ เราไม่อยากทำงานเลย คิดถึง thesis ก็เครียดทุกที เพื่อนๆก็นอนกันหมดแล้ว (ใครจะอยู่เป็นนกฮูกได้อย่างเธอเล่า)

ตั้งแต่เปลี่ยน thesis ใหม่ ก็ไม่ได้มาอัพบล็อกเลย เพลงก็ไม่ได้เอามาลง กะว่าเดี๋ยวจะจัดเพลงของพี่โด่ง (AF3) มาลงให้ครบเลย 555

thesis ใหม่สนุกดี มันเป็นหัวข้อที่ขึ้นอยู่กับตัวเองล้วนๆ ทำได้ดีก็จะได้ชมตัวเอง ทำแย่แปลว่าเราเองที่ห่วย ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ชีวิตต้องขึ้นอยู่กับโรงงานๆๆ แล้วก็อาจารย์ๆๆ แต่ตอนนี้มันเกิดปัญหาซะแล้วล่ะ ดันแก้โปรแกรมไม่ได้นี่สิ งานไม่เดินมาสองเดือนแล้ว ทำไปเท่าไหร่เหมือนมันสูญเปล่า

วันนี้ดูพี่โด่งในตีสิบ เฮ้อ คนอะไรน่ารักจัง ตอนเด็กๆก็เคยฝันอยากเป็นนักร้องนะ แต่เจียมตัวว่าตัวเองไม่สวย สมัยนั้นนักร้องต้องสวยๆหล่อๆ ประก่งประกวดอะไรก็ไม่มี นี่ถ้าเกิดช้ากว่านี้ซักสี่ห้าปีคงจะดี พ่อคงดีใจ เพราะพ่อก็เป็นนักร้อง เห็นพ่อบอกว่าตอนหนุ่มๆเคยได้อัดแผ่นเสียงขายด้วย แต่ไม่ดัง ไม่รู้จริงรึโม้ 555 พ่อช้านนน

คิดถึงตอนเด็กๆจัง นอนหลับอยู่ข้างเวทีเกือบทุกวัน ที่กินข้าวเย็นประจำคือศาลเจ้าที่ อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณ์ โต๊ะจีนซะด้วย มีพ่อเป็นนักร้องก็ดีอย่างงี้แหละ พ่อหวังมากเลยนะว่าลูกคนนี้จะเดินตามรอยพ่อ แต่สุดท้ายก็ต้องผิดหวัง ลูกดันจะไปเป็นวิศวกร ไปเป็นสาวโรงงานซะแล้ว

บ่นอะไรนี่ชั้น ดึกดื่นไม่ยอมนอน งานก็ทำไม่ได้ ไม่มีกำลังใจ ไม่เป็นไร บ่นๆไว้นี่แหละ ถ้าเรียนจบเมื่อไหร่ได้มาอ่านคงรู้สึกดี