ทานตะวันภักดีต่อแสงอาทิตย์ฉันใด
ความรักของเธอก็มั่นคงต่อรักแรกฉันนั้น
แต่จะทำเช่นไร เมื่อหัวใจกลับสั่นไหวกับรักใหม่
ไม่ต่างจากทานตะวันแปลกแยกที่ร่ายหารัก
+++
“คุณลีก็คงไม่ต่างจากทานตะวันที่เย่อหยิ่งและจงรักภักดี
ก็แต่เฉพาะกับแสงแดดของพระอาทิตย์”
“แล้วคุณจะทำยังไงคะ”
“ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อเอาชนะ
และแย่งความจงรักภักดีไปจากแสงแดดของพระอาทิตย์”
+++
หลายปีที่ นนทลี เฝ้ารักและคิดถึงเขา...ชายในฝัน
เขาคือรักแรกที่ตราตรึง...ไม่เสื่อมคลาย
มาวันนี้ความฝันของสาวเก่งสุดมั่นกลายเป็นจริง
เมื่อ ธอิทธิ์ กลับมาพร้อมบอกความในใจอันไม่คาดฝัน
ความรักของแม่ดอกทานตะวันอย่างเธอกำลังผลิบาน
และคงหวานชื่นจนใครๆ ต้องอิจฉา หากเขาอีกคนไม่ก้าวเข้ามาในชีวิต
ความอบอุ่น จริงใจของ พฤกษินทร์ สั่นคลอนหัวใจเธออย่างช้าๆ
รู้สึกปลอดภัยทุกคราเมื่อมีเขาอยู่เคียงข้าง
เรื่องราวของทานตะวันร่ายรักดอกนี้จะลงเอยเช่นไร
ติดตามได้ใน...ร่ายรักทานตะวัน

********************************************************

ผลงานลำดับที่ 1 ปี 57 ลำดับที่ 48

ดิฉันเขียนงานเรื่องนี้ร่วมกับนักเขียนอีกสี่ท่านค่ะ ตามกำหนดให้เขียนส่งภายในวันสิ้นเดือนมกราคม 2557 แต่ดิฉันนี่แน่ะ มัวแต่เก็บกวาดงานกระจุ๋งกระจิ๋ง จนแล้วจนรอดก็ไม่เสร็จเรียบร้อยเสียที ดังนั้น ดิฉันจึงเริ่มต้นเขียนงานได้ล่าช้ากว่านักเขียนท่านอื่นๆ 

นอกเหนือจากเก็บกวาดงานกระจุ๋งกระจิ๋งแล้ว ระหว่างนั้น ดิฉันก็ทำการบ้านในใจไปด้วย เพราะงานเขียนเรื่องนี้ไร้ปมหน้านิ่วคิ้วขมวด ทำให้นิ้วดิฉันค้างนิดหน่อย และตราบใดที่ยังหาปมให้หน้าหงิกสักนิดไม่เจอละก็ ดิฉันคงหาเรื่องเฉไฉไปเรื่อยเปื่อยกับงานกระจุ๋งกระจิ๋งนั่นเอง

กระทั่งเดือนมกราคมผ่านพ้นไป งานเก็บกวาดเสร็จเรียบร้อยแบบเรียบร้อยหมดจด และหมดเวลาเฉไฉเรื่อยเปื่อยแล้ว ดิฉันจึงค่อยเจอปมเล็กๆ ปมเดียว ว่าด้วยประเด็นทานตะวันดอกแปลกแยก เสร็จสรรพก็จูงมันไปเริ่มต้นเปิดฉากแรกของ 'นนทลี ' ในบทที่ 1 โดยไม่รอช้า

ดิฉันชื่นชมนักเขียนทั้งสี่ท่าน และนักเขียนท่านอื่นทุกท่าน ที่สามารถร่างโครงเรื่องได้เป็นฉากๆ ในขณะที่ตัวเองจนป่านนี้ก็ยังไร้ความสามารถอยู่  ดิฉันถนัดเขียนไปตามมือเสียมากกว่า ข้อเสียคือบอกเล่าเรื่องราวใดๆ ไม่ได้ แต่ข้อดีคือเขียนได้เร็วกับลื่นโดยไม่มีกรอบมาเป็นสิ่งกีดขวาง

ดิฉันบอกลาปมทานตะวันดอกแปลกแยกในวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2557 แล้วส่งให้คุณแป้ง ผู้ดูแลนิยายชุดเรือนบุษบา รับช่วงต่อ จากนั้นก็รอว่าต้องแก้ไขใดๆ บ้าง และระหว่างรอ ก็หางานกระจุ๋งกระจิ๋งมาทำไปพลางๆ 

งานเขียนเรื่องนี้น่ารักดีค่ะ ใสๆ เนิบๆ บทรักพระเอกนางเอกก็เน้นไปที่ความอบอุ่นละมุนละไม หากให้มาแต่สัมผัสอันซึมลึก แตะปุ๊บจำ ชนปุ๊บตราตรึง พอบดเบียดเสียดสีกันทั้งตัวได้ปุ๊บก็คะนึงหา แม้ไม่ลุ้นให้ร้อนเร่า แต่ก็เร่งให้ได้เจอกันบ่อยๆ

อันนี้ก็เป็นความรู้สึกของดิฉันเองหลังจากที่เขียนจบนะคะ  ส่วนคนอ่านอ่านแล้วจะรู้สึกเช่นเดียวกันหรือไม่ ก็คงต้องรอให้คนอ่านผ่านแวะมาบอกเล่าให้ฟังกันในภายหลัง

ตัวละครที่น่ารักคงจะไปตกอยู่ที่ 'พฤกษินทร์' เจ้าของฉายา 'พ่อผิวถ่าน' น่ะค่ะ เพราะเขาใช้ชีวิตสบายๆ มองสิ่งรอบตัวแบบตรงไปตรงมา ใช้วิธีตั้งรับมากกว่าต่อต้าน ดิฉันต้องให้เขานิสัยแบบนี้ ไม่อย่างนั้นก็คงคลายปมทานตะวันดอกแปลกแยกไม่ออก

ขอขอบคุณทีมงานทุกท่านในกองบรรณาธิการสำนักพิมพ์สมาร์ทบุ๊คที่ให้โอกาสดิฉันได้เขียนงานน่ารักๆ เรื่องนี้ กระทั่งสำเร็จเป็นรูปเป็นเล่มสีชมพูหวาน ซึ่งก็เข้ากันดีกับโครงเรื่องทีเดียวค่ะ

ขอบคุณนักเขียนทั้งสี่ท่านด้วยค่ะ ที่ช่วยประชาสัมพันธ์กับนำลิงก์ไปเผยแพร่ให้ในบอร์ดของแต่ละท่านอย่างเสร็จสรรพ 

ขอบคุณนักอ่านล่วงหน้าค่ะ ที่ียังให้การต้อนรับด้วยการสนับสนุนผลงานของดิฉันอย่างสม่ำเสมอและด้วยไมตรีจิต

ขอบคุณลูกสาวเช่นเดิมค่ะ ที่ทำให้ดิฉันเกิดกำลังใจเสมอไป เธอเรียนจบแล้วนะคะ มีงานทำแล้ว วันๆ เธอก็ยุ่งวุ่นวายอยู่กับชีวิตของเธอไป แต่ยังนอนกับดิฉันอยู่นะคะ ดังนั้น ก่อนนอนได้เห็นหน้าเธอ ดิฉันก็เกิดกำลังใจ ตื่นก่อนก็ได้เห็นหน้าก่อน ดิฉันก็เกิดกำลังใจ 

และตราบใดที่กำลังใจยังมี แรงในนิ้วก็มี จินตนาการก็มี งานเขียนก็จะไม่มีวันหยุดชะงักค่ะ

ด้วยไมตรีจิต..