When Melbourne in summer.... ก่อนจะตัดสินใจไปทำงานดูไบ อีชั้นก็บินกลับไปออสฯอีกครั้งหนนี้เป็นการเที่ยวสั่งลา ต้องไปดูไบวันที่ 14 กุมภา วันวาเลนไทน์นนนนน..... มีเวลาแค่ 10 วันนับแต่สิ้นเดือนมกรา จองตั๋วได้วันที่ 3 แม่เจ้าได้โปร TG 24,000 บาท แต่เต็มอ่ะ ต้องไปลง Sydney ก่อนขากลับน่ะกลับจาก Melbourne ได้ ยังไงก็ได้อ่ะ เด๋วไปต่อเครื่องน้องเวอร์จิ้นเอาก็ได้ ขอไปหาความสำราญก่อนต้องไปอยู่ทะเลทรายเห็นแต่อูฐแล้วกันเฟ้ย มาถึงสนามบินก่อนเวลาตั้ง 4 ชม. กะมาเดินช็อปดิวตี้ฟรีเต็มที่ ได้น้อง Happy มาขวดนึงเป็นgift set น้ำหอมพร้อมโลชั่น และครีมอาบน้ำ งานนี้มีเวลาเยอะไม่เหมือนหนก่อนมาก่อนเวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆเดินเพลินจนโดนเรียกชื่อ Final Call อ๊าย..อาย เจ๊ขึ้นเครื่องเป็นคนสุดท้าย..เหอๆๆ วันนี้คนเต็มทุกที่นั่งเลยอ่ะ..แถมมีสุ่มตรวจพาสฯด้วย ถือแว่นยังกะมาส่องพระแน่ะ คนไทยไม่ค่อยโดนส่วนมากคนที่ถือพาสฯโซนยุโรปจะโดน สงสัยจะปลอมกันง่าย เด๋วต้องไปกับพี่ปทุมวันเค้านี่แหละ 9 ชม.ผ่านไปไวเหมือนโกหก ฟ้าเริ่มสว่างและเตรียมตัว landing... ผ่านตม. ตรวจกระเป๋าแล้วก็ออกมาหาทางไป Domestic Airport ป๊าด..ต้องจ่ายตังค์ด้วยอ่ะ บ้านกรูยังฟรีเลย นี่ตั้ง $5.50 (เรทวันที่ไป $1AUD=23.11BHT) ออกมาก็เสียตังค์และ 127 บาท ฮ่วย.. แล้วก็มานั่งๆนอนๆรอเครื่องน้องเวอร์จิ้น รอจนเซ็ง..เพราะไม่มีหนุ่มหน้าตาดีๆให้ดูฆ่าเวลา เฮ้ย..เค้าไปไหนกันหมดน้อ.... เฮ้อ..ไปเที่ยวในเมืองกันดีกว่า มาเมลเบิลก็ต้องนั่งรถราง ช้าหน่อยแต่นางฯชอบอ่ะ บ้านเราไม่มี เหอๆๆ เกี่ยวกันเป่าฟ่ะ อย่าลืมซื้อตั๋วด้วย มีเครื่องขายตั๋วบนรถ "เหรียญเท่านั้น" คร๊าบ $6.80 สำหรับตั๋ววัน อย่าคิดจะโกงเด็ดขาดวันดีคืนดีเจอนายตรวจขึ้นมาไม่มีตั๋วให้เสียค่าปรับหลายร้อยเหรียญไม่คุ้มกันเลย ถ้าคิดจะลงตอนเจอนายตรวจอย่าคิดว่าจะรอด เค้าสามารถขอดูตั๋วโดยสารเราได้แม้เราลงจากรถมาแล้ว ง่ะ..อย่าเสี่ยงดีกว่าพี่น้อง เก็บเงินไว้ช็อปดีกว่า   Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2552 20:34:42 น. Counter : 451 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ตามรัก..ตามฝัน..เมืองเมลเบิ้น ไม่รู้อะไรมาดลใจ..ให้เรากลับมาที่ประเทศนี้อีกครั้ง หนนี้เหรอ..จุดหมายปลายทางเราไม่ได้อยู่ที่ซิดนีย์อีกต่อไป แต่เรามาที่ Melbourne เหมือนมีอะไรบางอย่าง Mission บางเรื่องยังสรุปไม่ได้ หนนี้เราจึงมาเพื่อหาคำตอบให้ตัวเองว่า ที่เราคิดไว้นั้นจุดจบที่แท้จริงจะเหมือนกันหรือเปล่า เรื่องของความรู้สึกมันอธิบายกันยาก แต่การไปต่างบ้านต่างเมืองของเราแต่ละครั้ง มันก็มีความรู้สึกแตกต่างกันไป แต่ที่แน่ๆเรามีจุดมุ่งหมายทุกครั้ง ทุกปลายทางที่เราไปเยือนล้วนแต่เป็นความทรงจำที่ทำให้เราต้องย้อนคิดถึงตลอดเวลา ว่าแล้วก็พาไปชมเมืองกันดีกว่า หนนี้เรามีเวลาอยู่ที่เมืองนี้ครึ่งเดือน ทุกเช้าเราจะออกจากบ้านนั่งรถไฟเข้ามาเที่ยวในเมือง เดินขาสั่นเพราะอากาศสิบแปดสิบเก้าองศา ไม่ได้เจอแน่ๆในกรุงเทพบ้านเรา ข้อดีคือมันทำให้เราเดินได้นานเท่าที่ต้องการ ที่ต่างแน่ๆคือ คนที่นี้น้อยมาก ไม่ต้องกลัวจะไปเดินเหยีบทีนใครแล้วจะโดนถามกลับว่า "รู้มั๊ยกรูลูกใคร"   Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 3 ธันวาคม 2551 14:47:24 น. Counter : 711 Pageviews.   4 comment Share Tweet