~...นางฟ้าใจดี...~...จริงเหรอ?... ....จำเพื่อนดิฉันคนที่แต่งงานไปเมื่อหลายเดือนก่อนได้มั้ยคะ? คนที่ดิฉันเคยเขียนถึงในเรื่อง ...แค่เพื่อนคนนึงจะแต่งงาน... มีหนังสือของดิฉันที่เค้ายืมไปแล้วยังไม่ได้คืนอยู่หลายเล่มเลย หนึ่งในนั้นเป็นหนังสือของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ชื่อว่า "บาหลีนีสทัดดอกลั่นทม" เป็นหนังสือที่เขียนเล่าเรื่องการไปเที่ยวบาหลีของผู้เขียนค่ะ ดิฉันชอบหนังสือเล่มนี้มาก นอกจากจะเรื่องราว บรรยากาศ สิ่งเล็กๆน้อยๆที่บรรยายตามสายตาแบบ 'รงค์ วงษ์สวรรค์แล้ว สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือการเทียบเคียงภาษาของชาวบาหลีกับภาษาไทยค่ะ ตอนที่อ่านหนังสือเล่มนั้นดิฉันจะมีกระดาษขาวแผ่นนึง ใช้เป็นทั้งที่คั่นหนังสือและใช้จดคำบางคำที่น่าสนใจ อย่างเช่น... lada : ลาดา แปลว่า พริก Thana : ทานา แปลว่า Earth , soil Intip : อินทิป แปลว่า ข้าวตัง.......... ...เผื่อว่ามีลูกมีหลานจะได้เอามาใช้ตั้งเป็นชื่อค่ะ... ..........แต่จนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีโอกาสได้ใช้เลย.......... เมื่อประมาณปีที่แล้วเพื่อนร่วมเวปพันทิปคนนึงเธอกำลังจะได้ลูกชาย มาเขียนถามที่กระทู้ประจำว่าจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดี ดิฉันนึกถึงกระดาษเล็กๆแผ่นนั้นขึ้นมา ก็เลยโทร.ไปหาเพื่อนคนนั้นให้ช่วยดูในหนังสือให้หน่อยว่ากระดาษแผ่นนั้นยังอยู่มั้ย และช่วยอ่านคำพวกนั้นให้ฟังด้วย...ในตอนนั้นดิฉันอยากให้เพื่อนร่วมเวปเลือกชื่อ ทานา ที่ดิฉันเสนอนะ มันคงทำให้ดิฉันรู้สึกดีมากเลย...แต่เธอก็ไม่ได้เลือกค่ะ... วันนี้เพื่อนดิฉันโทร.มาบอกว่าแฟนเค้าท้องได้ 2 เดือนแล้ว เค้าจะขอใช้ชื่อที่ดิฉันเขียนไว้ในกระดาษแผ่นนั้นได้มั้ย? ถ้าได้ลูกชายจะตั้งชื่อจริงว่า ทานา ชื่อเล่น Earth ถ้าได้ลูกสาวจะให้ชื่อ อินทิป ชื่อเล่น ข้าวตัง...แล้วดิฉันจะตอบอะไรได้นอกจาก..."ได้ซิ"... ดิฉันว่าคำขอบางอย่าง แม้แต่นางฟ้าใจดีก็คงอยากจะปฏิเสธ...แต่ก็ทำไม่ได้... รู้มั้ยดิฉันกำลังนึกถึงอะไร? ดิฉันนึกถึง Tiger Woods ! Tiger มีชื่อจริงว่า Eldrick Woods ส่วนชื่อ Tigerนั้นคุณพ่อเค้าตั้งเพื่อระลึกถึงเพื่อนทหารชาวเวียตนามใต้ที่เคยช่วยชีวิตท่านตอนเข้าร่วมสงครามเวียตนาม ...หวังว่าเค้าคงไม่ได้ตั้งชื่อลูกเพื่อระลึกว่าเราเคยผ่านสงครามมาด้วยกันนะ...   Create Date : 05 กันยายน 2549     Last Update : 13 กรกฎาคม 2552 12:24:10 น. Counter : 718 Pageviews.   7 comment Share Tweet

~...ขอบเขตของความเรื่อยเปื่อย...~ .....ดิฉันมีกฏในการดำเนินชีวิตอยู่ 3 ข้อ คือ... 1. ไม่เพิ่มภาระให้ตัวเอง 2. ไม่เป็นภาระกับคนอื่น 3. แบ่งปัน อันที่จริงจะเรียกว่าเป็นกฏที่ต้องยึดถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัดก็คงไม่ใช่ เป็นแต่เพียงเชือกเส้นบางๆที่มองไม่เห็น เอาไว้พอยึดเกาะ ประคับประคองไม่ให้ชีวิตออกนอกลู่นอกทางไปไกลนักเท่านั้นเอง มีช่วงนึงที่ดิฉันออกจากงานประจำมาอยู่บ้านเฉยๆ รับงานบ้างเล็กๆน้อยๆพอให้มีค่าใช้จ่ายภายในบ้าน (บ้านที่อยู่คนเดียว ไม่ใช่บ้านแม่ที่อยู่ตอนนี้) ตอนแรกๆก็ไม่มีใครว่าอะไรเพราะเห็นตอนดิฉันทำงานแล้วเครียดมาก บ่นปวดหัวบ่อยๆ เค้าก็เลยบอกว่าดีแล้ว พักซะบ้าง แต่พอนานเข้า...1ปีผ่านไป คนรอบข้างเริ่มรู้สึกว่า...~เอ...นี่ตกลงมันจะเอายังไงกับชีวิตเนี่ย?~ พี่ชายเคยถามดิฉันว่า "อยากได้อะไร" ดิฉันบอกว่า "อยากได้จักรยาน ไว้ปั่นไปตลาด" พี่ชายก็บอกว่า "คนเรา ถ้าอยากได้จักรยาน ก็จะทำแค่ให้ได้จักรยาน" ดิฉันนิ่งไปแป๊บนึง ..............แล้วก็บอกว่า "จริงๆไม่ต้องมีจักรยานก็ได้นะ เดินไปก็ได้" .................~เฮ้อ~................... ด้วยเหตุที่เป็นคนเรื่อยเปื่อยได้อย่างไม่น่าเชื่อขนาดนี้ก็เลยต้องตั้งกฏไว้ป้องกันตัวเอง เวลานึกอยากได้ อยากมีอะไรซักอย่างก็ต้องถามตัวเองก่อนว่า "จะเป็นภาระกับตัวเองมั้ย?" เผื่อว่าวันดีคืนดีเบื่อๆสิ่งที่ทำอยู่ ไม่อยากทำอีกต่อไปแล้วก็จะได้ไม่ต้องทนเพราะมีภาระค้างคา ส่วนกฏข้อ 2. ไม่เป็นภาระคนอื่น...ก็แน่นอน ถ้าจะใช้ชีวิตตามใจตัวเองขนาดนั้น ก็ต้องอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ อย่างน้อยก็เอาไว้แก้ตัวว่าถึงจะเรื่อยเปื่อยยังไงก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ต้องมาเป็นภาระเลี้ยงดู และเพราะการไม่เพิ่มภาระให้ตัวเองก็เลยมีเหลือพอแบ่งปันให้คนอื่นๆ...ตามกฏข้อ 3. เพื่อนบอกว่า ชีวิตก็เหมือนการเดินขึ้นเขา ไม่ผิดที่เราจะหยุดชื่นชมต้นไม้ใบหญ้าข้างทางบ้าง แต่เขาสำหรับดิฉันมันคงไม่สูงมากนัก หนทางก็ไม่ชัน ดิฉันก็เลยไม่รีบร้อน นอกจากแวะชมดอกไม้สองข้างทางแล้วยังมีเวลาพอให้เถลไถลเข้ารกเข้าพงไปบ้างซัก 2...3...4...5 ปี เพราะรู้อยู่แล้วว่าสุดท้ายชีวิตดิฉันจะเป็นยังไง ก็ขอเรื่อยเปื่อยซักพักก่อนไม่ได้หรือ? รับรองว่าไม่หลงทางหรอกน่า...เชื่อซิ!   Create Date : 31 สิงหาคม 2549     Last Update : 4 สิงหาคม 2550 16:41:07 น. Counter : 973 Pageviews.   7 comment Share Tweet

~...ต่อมหิวไม่ทำงาน...~ .....สองวันมานี้เกิดอะไรขึ้นกับดิฉันก็ไม่ทราบ คือดิฉันไม่หิว! ไม่ได้รู้สึกว่าอิ่มหรือมีอะไรอยู่ในท้อง เพียงแต่ถึงเวลาอาหารกลับไม่รู้สึกหิว เลยมื้ออาหารไปแล้วก็ยังไม่หิวอยู่ดี ...จนถึงตอนที่พิมพ์เล่าเรื่องนี้อยู่ก็ผ่านมา 2 วันแล้ว ได้แต่ยังชีพด้วยกาแฟวันละ 2 แก้ว เช้ากับบ่าย เพราะรู้ว่าถึงจะไม่อยากแต่ก็ต้องดื่มเพราะติดเสียแล้ว ขืนงดไปล่ะปวดหัวทรมานไปทั้งวันแน่ๆ... สำรวจตัวเองว่าน่าจะมีสาเหตุมาจากอะไร อารมณ์ไม่ดี? : ก็ยังรื่นรมณ์เป็นปกติดีอยู่นะ เปิดเพลงฟังสบายแล้วร้องตามได้ทั้งวัน กังวลกับน้ำหนัก , รูปร่าง? : มนุษย์chocolateอย่างดิฉันไม่สนเรื่องแบบนั้นหรอก เครียด? : อืม...ไม่เห็นมีอะไรให้เครียดเลยนี่ ก็ปกติสุข ปกติทุกข์อยู่เหมือนเดิม อาหารไม่ถูกปาก? : ไม่ใช่หรอก แม่ดิฉันนี่ฝีมือระดับมือวางอันดับหนึ่งตัวโรงเรียนเลยนะ สร้างสถานการณ์? : .......................(-..-" )............................!!! ฮื่อ...นึกไม่ออก ช่างมันเถอะ ไม่หิวก็ไม่กิน ไม่เห็นจะยุ่งยากซับซ้อนอะไรตรงไหน แต่ที่น่าแปลกมากก็คือ ดิฉันไม่หิวแม้แต่chocolate! ...เป็นไปได้ยังไงเนี่ย?!? ~ชีวิตช่างเต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระ~   Create Date : 26 สิงหาคม 2549     Last Update : 1 มกราคม 2551 20:52:16 น. Counter : 346 Pageviews.   11 comment Share Tweet

...แม่สั่ง..." ไปจัดชั้นหนังสือให้เรียบร้อย! " สั่งมาตั้งแต่วันหยุดยาวเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่ดิฉันเพิ่งจะได้ฤกษ์ดีวันอาทิตย์นี้เพราะไม่มีใครมาชวนไปไหน เลยจัดการซะ จัดให้เป็นระเบียบเรียบร้อยก็ดีนะ หนังสือจะได้อยู่ในสภาพดี ไม่ยับยู่ยี่หรือฝุ่นจับเลอะเทอะดูไร้คุณค่าไป ความจริงหนังสือมันก็ไม่ได้กระจัดกระจายไร้ระเบียบอะไรมากนัก แต่บนชั้นหนังสือจะมีของอะไรจุ๊กจิ๊กวางเกะกะไปทั่ว เช่นพวกปากกา , ดินสอ , แผ่นcd , กระดาษโน๊ตแผ่นเล็กแผ่นน้อย , ยางรัดผม , cotton bud(ยังไม่ได้ใช้) , เศษสตางค์ ,....เอ่อ....พอดีกว่า ยิ่งแจกแจง ยิ่งเสียภาพพจน์ จัดเสร็จแล้วก็ถ่ายรูปเก็บไว้ซะหน่อย เอาเป็นแบบ afterไปเลยนะคะ แบบ before ดิฉันขอ "ละไว้ในฐานที่เข้าใจ" เมื่อก่อนนี้จะมีตุ๊กตาอาแปะนั่งเฝ้าหนังสืออยู่ค่ะ (คือหุ่นชักของพม่า ดิฉันเคยเอารูปมาแปะในเรื่อง "ความตายครั้งที่1") แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เพราะตอนที่ย้ายกลับมาอยู่บ้านนี้ไม่ได้เอาอะไรมาเลย หนังสือพวกนี้พ่อก็ขนตามมาให้ทีหลัง พอถามหาตุ๊กตาอาแปะ พ่อบอกว่า"เห็นมันเก่าแล้ว ฝุ่นเกาะด้วย เลยทิ้งไปแล้ว" โห...antique อ่ะพ่อ antique...TT_TT~ ดิฉันมีหนังสือของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ มากกว่าของนักเขียนท่านอื่นๆ จำได้ว่าตอนเด็กๆนี่ต้องปีนตู้ขึ้นไปอ่าน เพราะว่าที่บ้านยายจะมีตู้หนังสือติดผนังสูงมากๆ ชั้นล่างจะเป็นพวกนิตยสารต่างๆ BR , สกุลไทย , ขวัญเรือน , สตรีสาร , ใกล้หมอ...ฯ ชั้นสูงๆขึ้นไปก็เป็นพวกนิยาย หนังสือของ'รงค์ วงษ์สวรรค์นั้นอยู่ชั้นบนสุด ก็เลยต้องปีนขึ้นไป แต่พออ่านเข้าจริงๆก็ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ ภาษาอะไรก็ไม่รู้ ในตอนนั้นยังจำได้ว่าที่หน้าปกหนังสือ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ยังทัด (28 กะรัต) หรือไม่ก็ (หนุ่ม)ไว้ท้ายชื่ออยู่เลย ...สุดท้ายก็ปีนเอาไปเก็บตามเดิม...รอโตกว่านี้หน่อยค่อยอ่านแล้วกัน... หนังสือที่ชอบมากๆต่อมาก็คือหนังสือของ SARA MIDDA กับ , ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมชค่ะ หนังสือของSARA นั้นชอบเพราะความสวย มีอยู่ 5 เล่ม ที่พิเศษคือเล่มที่หน้าปกเป็นลายทาง เพราะเป็นเล่มแรกที่ทำให้รู้จักSARA อีกเล่ม 'IN AND OUT OF THE GARDEN' เพื่อนซื้อมาฝาก ^-^~ ส่วนของคุณชายคึกฤทธิ์นั้น ดิฉันว่าท่านเขียนอะไรก็น่าอ่านไปซะทุกเรื่อง แต่ที่ชอบมากหน่อยคงเป็น โจโฉและพม่าเสียเมือง อ่านสนุกมาก... จัดไป ก็คิดไปว่าหนังสือแต่ละเล่มมีที่มายังไง ในแต่ละเล่มเรื่องราวเป็นยังไงก็มีความสุขดีเหมือนกัน มีหนังสืออยู่ 2 เล่มที่หยิบมาอ่านซ้ำบ่อยๆคือ "สิทธารถะ" ฉบับที่แปลโดย "สดใส" กับเรื่อง "เจ้าจันทร์ผมหอม : นิราศพระธาตุอินทร์แขวน" ของ "มาลา คำจันทร์" อ่านกี่ครั้งก็รู้สึกเหมือนเพิ่งอ่านเป็นครั้งแรกทุกที... อาทิตย์หน้าแม่บอกให้ไปทำความสะอาดหิ้งพระ แต่คงไม่มีเรื่องอะไรมาเล่า เพราะดิฉันไม่รู้เรื่องพระค่ะ...   Create Date : 21 สิงหาคม 2549     Last Update : 1 มกราคม 2551 20:51:52 น. Counter : 1576 Pageviews.   13 comment Share Tweet

~...ปล่อยให้ความเงียบของเราได้คุยกัน...~ เจอเพื่อน "มนุษย์jazz" ในMSNเมื่อตอนค่ำๆ..... Q.say : blogนี้ ลองฟังดู คิดว่าน่าจะชอบ .....say : ขอบคุณครับ Q. say : วันนี้ไม่คุยได้มั้ย? ขี้เกียจพิมพ์ .....say : อืม~ เข้าใจ Q. say : นั่งกันเงียบๆแล้วกันนะ .....say : ปล่อยให้ความเงียบของเราได้คุยกัน Q. say : .....say :   Create Date : 15 สิงหาคม 2549     Last Update : 4 สิงหาคม 2550 16:40:12 น. Counter : 533 Pageviews.   8 comment Share Tweet

• grappa
• โซจู
• note-d
• นายเบียร์
• random-4
• Life's like that
• 9A
• aston27
• พี่หมูน้อย
• Hobbit
• Webmaster - BlogGang

• GUGU
• CLAZZIQUAI Project
• moodee
• BlogGang.com