ผลักหัวใจให้รับรัก ตอนที่ 1 (เรื่องแรกค่ะ 3ตอนจบ ช่วยติชมกันหน่อยนะคะ)


ชานนท์จะทำอย่างไร เมื่อสาลินคนที่เขาตกหลุมรักและสารภาพรักเกิดกล่าวหาเขาด้วยข้อหา คนเจ้าชู้ จะทำยังไงดีเพื่อลบข้อกล่าวหาของสาลินได้ เพื่อให้เธอรับรักเขาเสียที
ผลักหัวใจ ให้รับรัก ตอนที่1

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันมักจะเดินเลี่ยงไม่ใช้ทางที่ตรงสู่โต๊ะทำงาน สาลินเลือกที่จะเดินทักไปตามโต๊ะของเพื่อนผู้หญิงหลายคนก่อน เพราะทางนั้นจะทำให้เธอไม่ต้องพบเจอกับคนๆนั้น คนที่มีดวงตาดำคมเข้ม รูปร่างสูง ยามทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ เขาจะสวมแว่นตา แต่ยามปกติที่เขาถอดแว่นออกดวงตาสีเข้มนั้นพราวระยับอย่างเห็นได้ชัด ผมดำตอนนี้ยาวลงมาปรกท้ายทอย ยิ่งทำให้ชานนท์เป็นที่ถูกตาต้องใจของสาวๆในออฟฟิศหรือข้างนอก

“ลิน ลิน มาฟังอะไรนี่เร็ว Hot topic สำหรับวันนี้ทีเดียวหล่ะ ไม่รู้เดี๋ยวตกข่าวนะ”สาลินเดินเข้าในส่วนของฉากที่กั้นแต่ละโต๊ะของอรอุมาเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เพื่อความเป็นส่วนตัวของแต่ละคน ภายในมีคนยืนจับกลุ่มกันอยู่ก่อนแล้วสี่ถึงห้าคน เธอเป็นคนที่หก เต็มพื้นที่ภายในพอดี

“อะไรกันเหรอ เขาขู่วางระเบิดกันอีกหรือยังไง” สาลินเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ

“บ้าสิ นั่นน่ะเก่าแล้ว อันนี้น่ะเด็ด เฉพาะคนวงในบริษัทเราเท่านั้น”

“หรือเงินเดือนจะขึ้นทั้งแผนก”

“เพี้ยง ! สมพรปากเถอะย่ะ”

“แล้วตกลงเรื่องอะไรล่ะ ไอ้ข่าวฮ็อตที่ว่าเนี่ย”

“นี่ๆ เมื่อเช้านะ ฉันเห็นชานนท์เดินไปส่งผู้หญิงคนนึงน่ารักมากๆเลย แหม...ท่าทางนะ สนิทสนมหยอกล้อกัน ฉันเห็นแล้วนะ อิจฉาตาร้อนชะมัด เชอะ!” อรอุมาเจ้าของโต๊ะบอกเล่าให้ทุกคนฟัง แกล้งสะบัดหน้าประกอบคำสุดท้ายอย่างไม่จริงจังนัก

‘ในที่สุดก็ไม่พ้นเรื่องของนายชานนท์ คนเท่ห์คนนี้ไปได้เลย เฮ้อ!’ สาลินเป่าปากระบายอารมณ์เบา

ปกติแล้วสาลินไม่ใช่คนที่ชอบวิ่งหนีปัญหา ไม่ว่าจะลำบากยากเย็น ผู้ชายตัวโตๆหลายคนยังต้องหลบทางให้เธอ บางคนว่าต้องยอมเพราะเธอ ใจเด็ด เหลือเกิน แต่....ไม่ใช่!..สำหรับครั้งนี้ มันไม่เป็นอย่างนั้น ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอต้องระวังไม่ให้มีโอกาสไปเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ชื่อ “ชานนท์”

สาลินค่อยๆถอยหลังอย่างเงียบเชียบ เพื่อละจากกลุ่มคนเล็กๆและบทสนทนาที่เธอไม่อยากสนใจ โดยเฉพาะตอนนี้

‘อุตส่าห์ไม่เห็นตัวแล้ว ชื่อยังกระเด็นมาเป็นหัวข้อเม้าท์ให้ได้ยินอีก อย่างที่คิดไม่มีผิดจะไปกับใครที่ไหนก็เชิญ เชอะ!’

“ไม่เห็นแปลกเลย คนแบบนั้น หว่านเสน่ห์ไปทั่ว” สาลินเผลอออกเสียงห้วนมาตามที่ใจคิด แววตาขุ่นมัว แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสะดุดใจ สาลินสลัดความคิดขุ่นมัวนั้นออก

“ไปทำงานต่อดีกว่า ไม่เห็นน่าสนใจ” เธอหันหลังกลับก็หันไปชนเข้ากับใครคนหนึ่งอย่างไม่ตั้งใจ

“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”สาลินเซไปข้างหลังเล็กน้อย อ้อมแขนของใครคนนั้นเอื้อมมาประคองเธอไว้ “ขอบคุณค่ะ” เธอกล่าวขอบคุณเขาเบาๆ

เมื่อสาลินเงยหน้าขึ้นสบตาคนที่เธอประทุษร้ายอย่างชัดเจนก็ชักงัก ดวงตาคมของชานนท์มองตรงมาอยู่ก่อนแล้ว คิ้วเข้มมวดเล็กน้อยจากการสองประโยคหลังของสาลิน ชานนท์ไม่สนใจเท่าไหร่กับการเป็นหัวข้อสนทนา แต่คำกล่าวหาที่สาลินมอบให้ทำให้เขาหงุดหงิด นั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เธอปฏิเสธและไม่มองยอมเขาหน้าตลอดอาทิตย์มานี้

ชานนท์ไม่ปฏิเสธว่าเขาพึงพอใจเวลาที่สาลินถียงเขาอย่างเอาจริงเอาจัง เขาพอใจที่สายตากลมใสของเธอหยุดจะอยู่ที่เขา ไม่ว่าดวงตาคู่นั้นจะแสดงอารมณ์อย่างไรก็ตามต่อเขา ชานนท์จึงมักจะเบนความสนใจของเธอมายังเขาด้วยการแสดงความคิดเห็นตรงข้ามกับคนตัวเล็กแต่ไม่ได้บอบบางปลิวลม และนั่นจะทำให้เธอแสดงตัวตนของเธอออกมาให้เขาเห็นได้ แก้มขาวอมชมพูอย่างคนสุขภาพดีของเธอน่าเอื้อมมือสัมผัส มันแสดงออกมาทางดวงตาของเขาอย่างปิดไม่มิด จนเขาต้องเสมองไปทางอื่นเป็นบางครั้ง แต่เธอดันมองว่าเขาเป็นพวกผู้ชายเจ้าชู้ หว่านเสน่ห์สาวๆไปทั่ว ทั้งที่เขาเกิดอาการอย่างนี้กับเธอคนเดียว นานแสนนานที่เขารู้สึกคิดถึงดวงตากลมวาวใสคู่นี้

.....ผมตกหลุมคุณซะแล้ว ผมชอบคุณนะ สาลิน จะคบกับผมได้รึเปล่า........

ประโยคนั้นที่ทำให้ใจเธอเต้นแรงกลับดังก้องขึ้นในหูของเธออีกครั้ง บวกกับสัมผัสอ่อนโยนจากอ้อมแขนเขา สาลินหน้าแดงเรื่อขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ ชานนท์ยิ้มพอใจกับปฏิกิริยานั้น หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว แล้วก็ได้รับรู้ถึงรอยยิ้มบนหน้าตาหล่อเหลานั้น สายตาของสาลินจึงเปลี่ยนเป็นวาววับ โกรธที่เผลอตัวแสดงอาการหวั่นไหวให้เขาเห็นและหัวข้อสนทนาที่เธอร่วมรับฟังมาเมื่อครู่ที่ทำให้ใจเธอร้อนรน เธอเขยิบถอยออกห่างแถมยังสะบัดหน้าใส่เขา

ชานนท์เลิกคิ้วสูงอย่างงงงวย แล้วไม่นานก็เข้าใจได้ จึงเกิดเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอ ดูเหมือนมันจะยิ่งเพิ่มความโกรธให้กับคนตัวเล็กตรงหน้าเขามากขึ้นไปอีก เธอจึงหันกลับไปซะเลย จะได้ไม่ต้องเห็นตาคมนั่น

“อะแฮ่ม” ชานนท์แล้วกระแอมทำเสียงขลุกขลักในลำคอ เรียกความสนใจม็อบกลุ่มเล็กภายในออฟฟิศ

“สวัสดียามเช้าครับสาวๆ ได้เบาะแสอะไรมาบ้างหรือครับ มีอะไรสงสัย ทำไมไม่ถามผมล่ะครับ ทำตัวเป็นนักสืบกันอยู่ได้ ” ชานนท์โปรยยิ้มผ่านหัวสาลินไปยังคนอื่นๆ ที่หันมายิ้มแหยๆ เพราะถูกจับได้อย่างจัง

“ชะอุ๊ย...โอ๊ยโย๋...ถูกจับได้ซะแล้ว” อรอุมาแกล้งเอามือเขกหัวตัวเองเบาๆ

“ว่าไงครับ ผมเป็นคนเปิดเผยนะ ผมบอกให้ก็ได้” ชานนท์บอกอย่างใจกว้าง ทุกคนเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ ไม่เว้นแม้แต่สาลินที่แกล้งเขี่ยผมตัวเองเล่นทำเป็นไม่สนใจเมื่อชานนท์ปรายตามอง

“ไม่เอาดีกว่า”

“อ้าวววววววววว” ทุกคนในที่นั้นอุทานหน้าเหวอพร้อมกันรวมทั้งสาลิน ชานนท์หัวเราะในลำคอเบาๆ

“ผมอยากเป็นคนมีความลับบ้าง จะได้ดูน่าค้นหากับเขาบ้าง” พูดจบก็ได้รับค้อนวงใหญ่จากสาวๆ ส่วนสาลินแลบลิ้นเล็กสีขมพูหน้าเบ้ ยิ่งเรียกรอยยิ้มจากชานนท์ได้มากขึ้น

“เอาหล่ะ ได้เวลาทำงานกันแล้ว เดี๋ยวนายมาจะโดนหักเงินเดือนกันถ้วนหน้าเหมือนบัตรประกันสุขภาพถ้วนหน้านะครับ” เขาเปิดทางให้ม็อบเล็กๆนั้นสลายตัวไป

------------- ------------------ ---------------------

เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ทั้งออฟฟิศก็สลายตัวออกไปรับประทานอาหารกลางวันกันอย่างรวดเร็ว เว้นก็แต่สาลินที่บอกกับอรอุมาว่าเดี๋ยวจะตามไป ยังคงจัดการกับเอกสารตรงหน้าเพราะเป็นเรื่องด่วน ไม่นานเธอจัดการมันอย่างเรียบร้อย สาลินจัดการคว้ากระเป๋าเงินเตรียมออกจากออฟฟิศ

....สุดที่รัก ถ้าโทรมาช่วยรับหน่อย อย่าปล่อยให้คอยน้ำตาปรอยด้วยใจรอ สุดที่รัก ที่โทรมาตั้งใจจะมาง้อ อย่าปล่อยให้ท้อให้รอนานๆอย่างนี้เลย......

เสียงเพลงเรียกเข้าดังก้องภายในออฟฟิศที่บัดนี้ว่างเปล่าไร้ผู้คน

‘โทรศัพท์ของใคร ลืมเอาไว้เนี่ย’

สาลินเดินตามเสียงมือถือนั้นไปจนกระทั่งถึงโต๊ะของชานนท์ สาลินมองไปรอบตัวไม่พบเจ้าของโต๊ะในบริเวณใกล้เคียง จึงเดินเข้าไปภายในฉากกั้น มือถือเครื่องเล็กวางอยู่บนโต๊ะนั้น เสียงเรียกเข้ายังคงดังอยู่อย่างนั้น หน้าจอกระพริบ ปรากฎรูปภาพของสาวน้อยคนหนึ่ง

‘เชอะ!ผู้หญิง ใครกันเนี่ย’ หน้าตากระเดียดไปคล้ายกับเจ้าของโต๊ะในความรู้สึกของสาลิน

หนูนุ่นที่รัก ชื่อเจ้าของรูปปรากฎให้ทราบว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา เสียงเรียกเงียบลงแล้ว สองสายไม่ได้รับ แล้วเสียงเรียกเข้าก็กลับดังขึ้นอีก

‘หนูนุ่นที่รัก อีตาคนเจ้าชู้ บ้าที่สุด!’

********โปรดติดตามตอนต่อไป**********

By.ฟ้าริน

เรื่องสั้นเรื่องแรกค่ะ ไม่เกิน3ตอนจบไม่รู้ว่าจะชอบกันรึเปล่า ยังไงก็ติชมกันได้นะคะ จะได้เอาไปปรับปรุงค่ะ




Create Date : 24 มีนาคม 2550
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2551 18:41:37 น.
Counter : 279 Pageviews.

2 comments
  
ตามมาอ่านคะ เรื่องน่ารักดีคะ
โดย: ชาจัง (สุรัสวดี ) วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:22:12:22 น.
  
โดย: hj IP: 58.8.157.30 วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:10:09:54 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปั้นน้ำกะฟ้าริน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








  • งานเขียนใน Blog นี้ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ไม่อนุญาตให้คัดลอก หรือ ดัดแปลงเนื้อหา นำไปเผยแพร่ต่อที่อื่นๆ ทุกรูปแบบ

  • Thanks design by freepik


Designed by Freepik