บทที่30/2 ‘คนใจร้ายอย่างคุณ มีดีอะไรนะ รันถึงเรียกร้องอยากพบนัก’ อานนท์ที่นั่งเต๊ะจุ๊ยอยู่ฝั่งตรงข้ามกล่าวขึ้นทันทีที่เลขาของภูดิสลับหายไปทางประตู ภูดิสสบสายตาแพรวพราว สีหน้ายียวนของรุ่นน้องอย่างช่างใจ เขาได้รับโทรศัพท์แจ้งข่าวจากอิมมี่ ผู้จัดการสาวเทียมของรัญชิดาว่า หญิงสาวป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ขอร้องให้เธอโทรมาแจ้งเขา นางร้ายสาวมีเรื่องอยากพูดด้วย ภูดิสอดคิดไม่ได้ นี่อาจเป็นแผนการเรียกร้องความสนใจอีก เขาเคยถูกหลอกเช่นนี้มาแล้ว และที่รัญชิดาเคยลงทุนจัดงานลวงเขาอีก ภูดิสไม่อาจเชื่อใจนางร้ายสาว ซ้ำแล้วอานนท์ ญาติหนุ่มรุ่นน้องที่ประกาศตัวเป็นคู่แข่งแย่งนิศากรต่อหน้าผู้คนมากมายจนเป็นข่าวกระฉ่อนไปทั่วอีก หรือรัญชิดาไม่ยอมล่าถอย อานนท์จึงทำเช่นนั้น ‘ทำไมต้องมองผมอย่างนั้นด้วย’ อานนท์รู้สึกถึงสายตาหวั่นระแวง อีกฝ่ายไม่ปริปากตอบ นิสัยวัยรุ่น ทำให้ไม่สามารถอดใจรอได้นานนัก ‘เลิกมองแล้วตอบคำถามผมเสียที’ ‘จะคุยเรื่องรันหรือ’ ภูดิสเลี่ยงไปถามคำถามให้อีกฝ่ายตอบแทน อานนท์รับแล้วต่อว่าทันควัน ‘ใช่ ไหนว่าสนิทสนมกัน เคยชมกันดีอย่างนู้นอย่างนี้ แล้วไหนล่ะน้ำใจไปเยี่ยมสักนิดไม่มี รันร้องหาคุณวันละสามเวลาจนพี่อิมมี่ปวดประสาท’ ‘มีเรื่องที่นายไม่รู้’ ‘โกรธกัน?’ ‘ ’ ‘ปัญญาอ่อนน่า โตกันแล้วนะคุณ’ อานนท์ทำเสียงคล้ายผู้ใหญ่เอือมเด็ก ภูดิสส่ายหน้า ‘มันมากกว่านั้น’ ‘แล้วมันอะไรเล่า บอกสิ ผมช่วยก็ได้นะฮะ เรื่องเคลียร์กับผู้หญิงน่ะง่ายจะตาย จะได้หายโกรธกัน ไปเป็นแฟนกันเหมือนเดิม’ ‘ฉันกับรันไม่ได้เป็นอย่างที่บอก ไม่ต้องช่วยอะไรทั้งนั้น’ ภูดิสปฏิเสธคนหวังดีประสงค์ร้ายอย่างไม่ใยดี แล้วตัดบท ‘แค่นี้ใช่ไหม’ ‘คุณต้องไปพบรัน ยังไงคุณต้องไป เขาไม่สบายมาก ผมไม่ได้ล้อเล่น หมอบอกต้องผ่าตัด’ ภูดิสสะดุด ผ่าตัด ทำไมต้องผ่าตัด การผ่าตัดความหมายชวนให้คิดไปในทางร้ายแรง ‘เนื้องอก รันเป็นเนื้องอก คุณคงไม่รู้เพราะเราปิดข่าว หมดไปหลายเชียวล่ะงานนี้’ อานนท์บ่น ‘เป็นไปได้ยังไง’ ภูดิสครางอย่างไม่อยากเชื่อ ‘ผมไม่มีเวลาว่างมาหลอกคุณเล่นหรอก มีเรื่องสำคัญมากกว่านั้นสำหรับผมที่ต้องทำ อย่างเช่นเรื่องหนูนิ’ ภูดิสตวัดตาคมไม่พอใจใส่อานนท์ทันควัน ‘เผลอนอกเรื่องจนได้ คุณภูดิส เราไม่แน่ใจว่าเนื้องอกนั่นจะเป็นมะเร็งรึเปล่า มีสิทธิเป็นไปได้มาก’ ‘มากเท่าไหร่’ ‘ห้าสิบห้าสิบละมั้ง ผมแนะนำว่าคุณควรไปพบรัน คุณเคยได้ยินไหม เราควรทำดีต่อกันในเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่ อย่ารอจนต้องเสียใจภายหลังเมื่อเวลาที่เขาไม่อยู่แล้ว มันไม่มีประโยชน์เมื่อถึงตอนนั้น มีอะไรก็ควรรีบๆทำซะตั้งแต่ตอนยังมีชีวิต อย่างผมไง’ ‘เกิดมาครั้งหนึ่งต้องแย่งแฟนคนอื่นให้สำเร็จงั้นสินะ’ อานนท์ผงะอย่างคาดไม่ถึง ภูดิสจะมีวาจาร้ายกาจแทงใจเขาได้อย่างจัง ไม่อยากยอมรับว่าต้องแย่งแฟนคนอื่น แต่มันก็เป็นเรื่องจริง หากก็นั่นแหละ ช่วยไม่ได้นี่นา ใครจะรู้ความรักของทั้งสองคนนี้อาจไม่ใช่ของแท้ ดูแต่คนที่แต่งงานกันหลายคู่ มั่นอกมั่นใจซึ่งกันและกันนักหนาสิ ยังเลิกกันอย่างง่ายดายไม่ถึงสองปี ‘คิดดูให้ดีคุณภู แต่ผมยืนยันว่าคุณควรไป’ ภูดิสไม่ได้ลุกไปส่ง นั่งจมอยู่กับความคิดบนโซฟาตัวเดิม ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่อานนท์พูดมาทั้งหมดจริงเท่าใด แล้วหากจริง เขาจะไปพบรัญชิดาหรือ -----------โปรดติดตามตอนต่อไป------------- *;...คุยกันนิดหน่อยกับฟ้าริน...;* เดี๋ยวรวบตอบเม้นท์ที่ตอนหน้าเลยนะคะ