คู่กัดมัดใจ ตอนที่8



“ไอ้สนๆ ต้นสน ๆๆๆโว้ย”
ศรเคาะประตูห้องน้องสาวโครมคราม พร้อมตะโกนเรียกน้องสาวลั่นบ้าน ต้นสนกระชากเปิดประตูออกมาอย่างแรง ด้วยความหงุดหงิด

“อะไรเล่า! พี่ศร ทำเป็นคนป่าไปได้ ทุบเข้าไปซี ประตูได้หักครึ่งหรอก”

“ฉันไม่ใช่เฮอร์คิวลิสนะ จะได้หักประตูได้ด้วยมือเดียว”

“แหม...ก็นึกว่าใช่ ดูเถื่อนๆเหมือนกันเลย โอ๊ย...”

ศรเขกหัวเข้าให้หนึ่งที

“สมน้ำหน้า ปากแกนี่นะมันคมจริง วันหลังฉันจะยืมมาเลื่อยไม้ ทำโต๊ะสักที”

ต้นสนแลบลิ้นใส่ศร ศรส่ายหัวกับท่าทางเด็กๆของน้องสาว
เฮ้อ...ใครทำมันหล่นรึเปล่าวะเนี่ย มันถึงไม่โตสักที

“เพื่อนโทรมา...รีบไปรับสิ รอจนหลับไปแล้วมั้ง”

“อ้าว! ทำไมไม่บอกเล่า โดนมันกระแทกยับพอดี โถ่...”

ต้นสนรีบวิ่งลงไปรับโทรศัพท์ทันที


“ฮัลโหล...ต้นสนคนน่ารักเองจ้า”

ต้นสนพูดออกไปเพราะความเคยชินที่มักจะเล่นอย่างนี้กับเพื่อนๆเสมอ

เธอชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาตามสาย
.....เอ๊ะ เสียงผู้ชาย ใครกัน....

“ฮัลโหล...ใครน่ะ” ต้นสนถามเพราะจำไม่ได้จริงๆว่าใคร

“ฮะๆๆๆ ฉันเอง ฮะๆๆ” เขายังหัวเราะไม่หยุด

“ฉันน่ะ ใคร”

“อาร์ท....”

“อ้อ...นายเองเหรอ มีอะไร”

เสียงพูดไม่มี มีแต่เสียงหัวเราะตอบกลับ จนคนฟังเริ่มหงุดหงิดนิดๆขึ้นมาแล้ว

“สูบกัญชามาเหรอไง ขำบ้าอะไรนักหนา หรือกินต้มยำเห็ดหัวเราะเข้าไปหา”

“ฮึๆ เปล่า ๆ ช่างคิดจริงนะเธอ”

“เอ้า... มีอะไร ก็ว่ามาเร็ว” ต้นสนเร่ง

“พรุ่งนี้วันเสาร์ เธอว่างรึเปล่า”

“ว่างตอนบ่าย มีอะไรเหรอ”

“พรุ่งนี้พวกเราจะซ้อมดนตรีกัน”

“พรุ่งนี้แล้วทำไมเพิ่งบอก” ต้นสนเอ็ด

“อ้าว...ฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกัน ไอ้ตี๋มันเพิ่งโทรมาเมื่อกี้นี้เอง”

“เหรอ ว่างแต่ตอนบ่ายนะ ตั้งแต่บ่ายโมงถึงสี่โมงเย็น”

“มีจำกัดด้วยแฮะ เอาเถอะพวกเราก็เลิกประมาณ 4 โมงเหมือนกัน งั้นเจอกันที่ห้องซ้อมโรงเรียนแล้วกัน”

“ได้...งั้นแค่นี้นะ นายเห็ดหัวเราะ บาย”

อาร์ทนั่งหัวเราะชื่อที่ต้นสนตั้งให้ใหม่กับโทรศัพท์คนเดียว
น้องออนเดินเข้ามาหาถึงกับงงว่าพี่ชายเป็นอะไร สะกิดถาม

“พี่อาร์ทเป็นอะไรคะ ทำไมหัวเราะคนเดียวคะ”

อาร์ทยิ้มเก้อๆ ปฎิเสธ ว่าไม่ได้เป็นอะไร แล้วย้อนถามน้องสาว

“มีอะไรหรือคะ น้องออน”

“คือว่า วันเสาร์พี่อาร์ทไปซ้อมดนตรีใช่มั้ยคะ”

“ใช่จ๊ะ...ทำไมเหรอคะ?”

“น้องออนไม่อยากไปธุระกับคุณแม่น่ะค่ะ น้องออนไปกับพี่อาร์ทได้มั้ยคะ”

“ได้ค่ะ”

“เย้ๆๆๆๆ” น้องออนร้องด้วยความดีใจ ยิ้มหวานกับพี่ชายเต็มที่

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ต้นสนเดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมกับถุงขนม 1 ถุงใหญ่ น้ำอัดลมอีก 1 ขวดใหญ่ และน้ำเปล่า 1ขวด หอบเข้ามาในห้องซ้อม

“โห...มาซ้อมหรือมาปิคนิคฮะไอ้สน” เป๋งแซว

“พูดมาก ไม่ต้องกินเลยนะ ฉันอุตสาห์ซื้อมาเผื่อ”

ได้ยินอย่างนั้นเป๋งเลยรีบเข้ามาแก้

“โธ่...ไอ้สนฉันล้อเล่นน่ะ แหมมีน้ำใจ”

เป๋งชม เอาอกเอาใจ หยิบเลย์ถุงใหญ่ออกมาแกะกิน เพื่อนๆเข้ามารุมถุงขนมกันใหญ่

อาร์ทเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับน้องออน ตามด้วยกิ๊บและแอน
ที่รีบทักต้นสนแนะนำน้องออนแทนพี่ชาย

“นี่ๆ สน น้องออน น้องสาวของอาร์ท น่ารักมั้ย”

ออนยกมือไหว้ต้นสน ทั้งสองมองหน้ากัน ท่าทางครุ่นคิด
ออนสะกิดพี่ชาย

“พี่อาร์ทคะ น้องออนเคยเจอพี่สนใช่มั้ยคะ” อาร์ทยิ้มพยักหน้ารับ

“เอ ที่ไหนนะ”

“อ๋อ...” ต้นสนร้องขึ้นหลังจากนึกออกแล้ว

“ร้านสร้อยที่พัทยา” ต้นสนนึกออกก็ชักฉุนอาร์ทขึ้นมานิดๆ

“ใช่ๆๆ จริงๆด้วย พี่สาวคนนั้นน่ะเอง”

“สวัสดีจ๊ะน้อง... อ้อ... น้องออน” ทั้งสองยิ้มให้กัน

“พี่สนมาทำอะไรคะ”

“พี่สนเขาเป็นนักร้องของเรานะค่ะ”
อาร์ทตอบแทนต้นสน

“เหรอคะ เก่งจัง น้องออนก็ชอบร้องเพลงค่ะ แต่ร้องไม่เห็นเพราะเอาซะเลย” น้องออนบ่น

“ฝึกไปเรื่อยๆ ร้องทุกวัน เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ” ต้นสนแนะนำ

น้องออนทำหน้าเบ้ พูดว่า

“พี่อาร์ทบอกว่า ฟังน้องออนร้องเพลงแล้วนอนไม่หลับ น้องออนเลยไม่ค่อยกล้าร้อง”

ต้นสนมองหน้านายอาร์ทแล้วยังหมั่นไส้ เลยว่าผ่านน้องออน

“พี่ชายน้องออนก็ปากเสียประจำแหละค่ะ เราต้องอย่าไปฟัง
ขัดขวางเราเปล่าๆค่ะ เราไปกินขนมกันดีกว่าพี่ซื้อมาเต็มเลย”

ต้นสนพาออนไปนั่งทานขนมด้านหนึ่งกับกิ๊บและแอน คุยกันสนุกสนาน อาร์ทแยกไปตั้งเสียงกีตาร์อีกมุม แอบมองต้นสนกับน้องสาวคุยกัน

เป๋งที่อยู่ใกล้ๆหันมาชวนอาร์ทดูต้นสน

“ไอ้อาร์ท แกดูนะ เดี๋ยวน้องแกจะติดไอ้สนแจทีเดียว มันน่ะมีเสน่ห์ ยิ่งกับเด็กๆนะ มันหว่านซะทั่วเชียว ลูกหลานที่โรงอาหาร ลูกอาจารย์เอย มันยิ้มให้ทีเดียว เด็กแทบจะวิ่งเข้าใส่ ยิ้มหวานกับมันซะ มันรักเด็กซะด้วย ยังกะนางสาวไทย บางวันเด็กไม่ยอมให้มันขึ้นเรียนเลย”

อาร์ทขำ มิน่าล่ะ ดูท่าทางน้องออนก็ดูจะชอบเธอมากซะด้วย ดีจังเลย
.......*...........*................*...............*.............*...........*

น้องออนเข้ามานั่งเล่นในห้องพี่ชาย เอาแต่คุยเรื่องต้นสน ถามโน่นถามนี่
“พี่อาร์ทคะ พี่สนน่ารักจังนะคะ”

“น้องออนชอบพี่สนมากเลยเหรอคะ”

“ค่ะ ชอบมาก....ก......ก...” ตอบโดยไม่ต้องคิด

“แหม...ใครได้เป็นแฟนนะโชคดีมากเลยล่ะ”

“ทำไมเหรอคะ” อาร์ทถามอย่างสนใจ น้องออนดูออก

“ฮั่นแน่ ถามอย่างนี้แสดงว่าพี่อาร์ทก็ชอบพี่สนล่ะซี”

อาร์ทเขินหน้าแดง

“น้องออนอยากได้พี่สนเป็นพี่สาวจัง พี่อาร์ทช่วยหน่อยสิคะ”

อาร์ทยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก ขยี้หัวน้องสาวแก้เขิน

“ร้ายจริงนะเรา”
+.........+..............+...............+..............+...........




Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2551 20:42:24 น.
Counter : 249 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปั้นน้ำกะฟ้าริน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








  • งานเขียนใน Blog นี้ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ไม่อนุญาตให้คัดลอก หรือ ดัดแปลงเนื้อหา นำไปเผยแพร่ต่อที่อื่นๆ ทุกรูปแบบ

  • Thanks design by freepik


Designed by Freepik