Thongchai's Fanclub มิใช่พ่อหรือแม่ แต่เป็นคนนี้คร้าบบบบบบบ ช่วงนี้ชอบดูมิวสิควีดีโอพี่เบริด์อ่ะ นั่งดูแบบมีสมาธิสุดๆ เฮ้อ.... เลือกเพลงด้วยนะคะ เพลงไหนไม่ฮิต มีโวยอ่ะ มิควรเอาอย่างนะคะ ตอนนี้ก็ลิมิตให้ดูได้แค่สั้นๆ พอชุ่มชื่นหัวใจ อิอิ   Create Date : 18 เมษายน 2550     2 comment Last Update : 2 พฤษภาคม 2550 14:41:34 น.     Counter : 443 Pageviews.   Share Tweet

หยุดยาว...กล้องใหม่...จัดบ้าน ก่อนหยุดยาว ไปสอยกล้องมาใหม่ Panasonic TZ3 เอามาลองซะเลย กล้องนี้เขาว่ากันว่าสเปคเทพ แต่ว่า มาค้นพบว่า ความเป็นเทพมิได้ช่วยอะไร เฮ้อ.... นายแบบ นอนกินน้ำ รูปนี้เหมือนคุณอิศรา สุนทรวัฒน์เลย ((ขออนุญาติพาดพิงนะคร้า)) ชอบๆๆๆ หยุดสงกรานต์ยาวขนาดนี้ อะไรจะดีไปกว่าจัดบ้าน ห่ะๆๆ จริงๆ มิใช่อ่ะไรหรอก บ้านมันรกอ่ะ ตั้งแต่มีลูก บ้านก็รกขึ้นเรื่อยๆ ถ้ามีคนจะมาเที่ยวบ้าน กรุณาบอกล่วงหน้า 1 อาทิตย์ ขอเก็บบ้านก่อน แต่ที่สำคัญสุดคือ พอบ้านรก เด็กปํณณ์จะไม่มีที่วิ่งเล่น เลยจัดบ้านใหม่ซะเลย หุห ไม่ได้จัดอะไรเยอะหรอกค่ะ บ้านหลังกระปิ๋วเดียว แปบเดียวก็เรียบร้อย เด็กปัณณ์ ตัวช่วย ((ทำรก)) รูปนี้ โป๊เพื่อชาติ ((อิอิ มิใช่อะไรหรอกค่ะ ประหยัดแอร์น่ะ)) ฺBefore ค่ะ รกมั้ยล่ะ จัดแล้ว ได้แค่นี้อ่ะ แต่เด็กชอบน้า คึกๆๆๆๆ บ้านกว้าง ไม่ยอมนอนกลางวันอ่ะ ((โหย พ่อแม่ มีแอบเหนื่อยอ่า))   Create Date : 18 เมษายน 2550     4 comment Last Update : 24 เมษายน 2550 8:37:07 น.     Counter : 813 Pageviews.   Share Tweet

รพ. เด็ก ((อีกสักครั้ง)) หลังจากเคสผ่าตัดของเด็กปัณณ์ผ่านไปแล้ว เราพบว่าเราประทับใจเขาในหลายๆ ด้านเลยนะคะ เจ้าหน้าที่ และบุคลากรจะคุ้นกับการจัดการผู้ป่วยเด็ก ซึ่งเราว่า จัดการยากมาก ไหนจะตัวผู้ป่วยเอง ที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือแล้ว พ่อแม่ยังมายืนจ้อง โหย ถ้าทำลูกชั้นแรงนะ สวย... สิ่งที่ทำให้เราทึ่งมากคือ ตอนไปตัดไหมอ่ะค่ะ เรายังคิดว่าเขาจะทำไงน้า วางยาสลบอีกเหรอไง เด็กปัณณ์คงไม่ยอมอยู่เฉยๆ ให้ตัดแน่ วิธีของเขาคือ มีเจ้าหน้าที่ผู้ชาย ((ท่าทางเชี่ยวชาญในการจับเด็ก หุหุ)) 1 คน กับพยาบาล 1 คน เจ้าหน้าที่จะเอาผ้ามาพันตัวเด็ก อย่างแน่น แล้วคุณพยาบาลก็ตัดไหมไป ดูเหมือนง้าย ง่ายเนาะ แต่ใครเคยพาลูกไปรพ. อื่น แล้วเจอแบบนี้จะรู้นะคะ ว่าการจับเด็กให้อยู่นิ่งๆ เพื่อทำอะไรเนี่ย งานหินจริงๆ คุณพยาบาล ผู้ป่วยนอก แผนกศัลยกรรม ดีมากๆ อ่ะค่ะ ((คนผมซอยๆ ใส่แว่น ขอโทษนะคะพี่ จำชื่อพี่ไม่ได้จริงๆ)) ตอนช่วงรอหมอลงตรวจ ซึ่งจะนานมากกกกก พี่เขาจะมายืนพูด แนะนำการเข้าตรวจ แล้วก็เลยไปถึงการระวังดูแลลูก อันตรายที่เราคิดไม่ถึง และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งเป็นประโยชน์สุดๆ จริงๆ แล้วโดยหน้าที่ เขาไม่ต้องทำก็ได้อ่ะค่ะ เรารู้สึก โหย พี่ค่ะ พี่ทำงานด้วยใจจริงๆ อ่ะค่ะ วอร์ดศัลยกรรมพิเศษที่ไปพัก ห้องพักดีมากค่ะ ใหม่ กว้าง สะอาด ราคาถูก ถ้าจำไม่ผิด 1,150 บาท/คืน พยาบาลประจำวอร์ดก็ใจดี พูดจาดี และดูรักเด็กอ่ะค่ะ มีลานหน้าวอร์ดใหญ่พอสมควร มีของเล่นเพียบ ให้เด็กมาเล่นแก้เบื่อได้ค่ะ ที่สำคัญนะคะ คุณหมอจะเชี่ยวชาญในการรักษาเด็กอ่ะค่ะ พอคุยกับหลายๆ คน ก็จะพูดเหมือนๆ กันว่า ไปที่อื่นมาไม่หาย ก็มาหายที่นี่ แต่ไม่ใช่ว่ารพ.อื่นไม่ดีนะคะ อย่างเคสของเรา ถ้าเราต่อคิวที่รพ.ศิริราช ก็คือต้องไปต่อคิวรวมกับผู้ป่วยที่เป้นผู้ใหญ่ ก็คงต้องรอนาน แต่ที่นี่ มีแต่เด็ก เท่านั้น จำนวนผู้ป่วยก็ลดลงไป ส่วนที่ไม่ประทับใจก็พอมีนะคะ เช่น ระบบยังมั่วๆ อยู่บ้าง เช่น ขั้นตอนทำบัตร การวัดไข้ก่อนพบแพทย์ เจ้าหน้าที่บางท่านก็ยังทำงานแบบหน้าบอกบุญไม่รับ แต่มันก็คงต้องทำใจนะคะ และมองข้ามๆ ไปบ้างอ่ะค่ะ ตอนนี้เด็กปํณณ์ก็ปกติดีแล้วค่ะ รอให้ผมยาวเหมือนเดิม ชี้เป็นทุกข์ชาวบ้านเลยรูปนี้ เราได้เรียนรู้เพิ่มอีกอย่างหนึ่งคือ เด็ก พอหายเจ็บ เขาก็ลืมค่ะ กลับมาเล่น มาร่าเริงได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดีจังนะคะเป็นเด็กเนี่ย ส่วนเรื่องกระหม่อมที่เปิดอยู่ ก็ต้องรอต่อไป ว่าจะปิดเองได้หรือไม่ ถ้าโตแล้วยังไม่ปิด ก็อาจต้องมีผ่าตัดอีกครั้งเพื่อเสริมกระดูกส่วนนี้อ่ะค่ะ   Create Date : 12 เมษายน 2550     3 comment Last Update : 12 เมษายน 2550 13:37:13 น.     Counter : 660 Pageviews.   Share Tweet

รพ.เด็ก หอบลูก หอบของกลับบ้าน ขอสารภาพนิดนึงว่าตอนนั้น มีแอบโล่งใจ ก่อนหน้าที่จะไปรพ. ใจคอมันไม่ดี เครียดมากๆ ทั้งๆ ที่รู้มาล่วงหน้าหลายเดือนว่าต้องทำอะไร กลัมาถึงบ้าน นั่งปรึกษากันกะพี่สิว่าเอาไงดี จะไปเริ่มขั้นตอนการนัดใหม่ในวันพุธหน้า แล้วไม่รู้ว่าจะได้คิวใหม่เมื่อไร หรือจะไปหาหมอที่อื่นดูบ้าง การที่เราเจออุปสรรค์ ทั้งเรื่องห้อง เรื่องลูกป่วย ((ทั้งๆที่ประคบประหงม ระวังอย่างดีแล้ว)) มันคือสัญญาณบอกอะไรบางอย่างกับเราหรือเปล่า การหาหมออื่นเพื่อฟังความเห็นอีกความเห้นนึง มันก็ไม่น่าจะมีข้อเสียอะไรนะ น่าจะลองดู ก็ลองหาข้อมูลในเนทอีกครั้ง คราวนี้ลองรพ.เด็ก เนื่องจากมีคนในหมู่บ้าน ลูกเขาเคยไปผ่ามือ เพราะมีอาการเอ็นยึดที่นี่ แล้วเขาว่าดี พบว่ามีคุณหมอด้านศัลยกรรมสมอง 2 ท่าน ((เวปไซท์รพ.เด็กนะคะ //www.childrenhospital.go.th/main/index.php)) โทรสอบถามเวลาการลงตรวจเรียบร้อย ก็พาลูกไป คุณหมอที่ลงตรวจวันนั้นคือ คุณหมอเศกสันต์ ศรีมหาราชา คุณหมอดูฟิลม์ MRI แล้วก้บอกว่า ไม่มีอะไรน่าเป้นห่วง เป็นเนื้องอกธรรมดา ไม่ต่อเนื่องกับสมอง ก็เหมือนกับที่คุณหมอศรันย์บอก แล้วเราก็เล่าเรื่องที่ไปรพ.ศิริราชให้คุณหมอฟัง แล้วก็ถามว่าถ้าจะผ่าที่นี่ ต้องรอคิวนานมากมั้ยคะ คุณหมอบอก ถ้ามีห้องว่าง ผมก็ผ่าให้ได้เลย โอ้ว หลังจากคิดไปมาอยู่ 10 นาที ก็เลยตัดสินใจผ่าที่นี่ เป็นการตัดสินใจเร็วและมั่นใจมาก ((แบบไม่มีเหตุผล)) รออยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ ก็มีห้องพิเศษว่าง เด็กปัณณ์แข็งแรง ก็เข้าแอดมิทวันที่ 24 มกราคม 2550 ผ่าวันที่ 25 คุณหมอบอกว่าคงนอนรพ. 1-2 วันก็กลับบ้านได้ โหย มันดูเป็นเรื่อง่ายเสียเหลือเกิน ฟังแล้วสบายใจจัง Before วันที่ 24 มกราคม 2550 Admit ช่วงเย็นๆ คุณหมอเศกสันต์มาตรวจพร้อมกับคุณหมอด้านวิสัญญี ซึ่งคุณหมอวิสัญญีเห็นหน้าเด็กปัณณ์ บอกว่าคงไม่ยอมให้จิ้มน้ำเกลือง่ายๆ แน่ ดังนั้นถ้าพรุ่งนี้แทงน้ำเกลือไม่ได้ ก็ไม่ต้องนะ ไปให้ที่ห้องผ่าตัดเลย คือ เหมือนว่า สำหรับเด็กเนี่ย ทุกอย่างยืดหยุ่นได้เสมอ อืม..ดีจัง คืนนั้นก็เริ่มงดอาหาร นม และน้ำ ตามปกติของคนจะผ่าตัดนะคะ ต้องระวังของกิน อย่าวางเรี่ยราด เขาอาจหยิบเข้าปากได้ค่ะ ((คำเตือนจากคุณพยาบาล)) วันที่ 25 มกราคม 2550 วันผ่าตัด 8:00 น. พยาบาลประจำวอร์ดมาพาไปจิ้มเข็มน้ำเกลือ 9:00 น. เจ้าหน้าที่มารับไปห้องผ่าตัด ที่ห้องผ่าตัดจะอนุญาติให้ญาติตามเข้าไปถึงข้างในได้ 1 คนนะคะ นอกนั้นต้องรอหน้าห้อง เราเข้าไปกับลูกค่ะ ด้านในมีเตียงวางเรียงๆ กัน เพื่อรอเข้าห้องผ่าตัด ที่ต่างจากรพ.อื่นคือ ของเล่นคะ ของเล่นเพียบๆๆๆ เด็กๆ ก็เหมือนจะรู้ว่าต้องโดนทำอะไรสักอย่างอ่ะค่ะ เขาก็งอแง แต่พอได้ของเล่น ก็เพลินๆ ไป รออยู่สักแปบนึง คุณหมอวิสัญญีก็มาฉีดยาสลบเข้าทางสายน้ำเกลือ คุณหมอบอกให้ประคองหัวลูกไว้ ฉีดยาเข้าไปยังไม่ทันหมดเข็มเลย เด็กตาลอย คอพับไปแล้วค่ะ แล้วเขาก้เข็นเตียงไป เรายังยืนถือของเล่นลูกค้างอยู่เลย คุณหมอหันมาบอกว่า ไม่ต้องห่วงนะคะ หมอจะดูแลลูกให้เอง ค่ะ ขอบคุณค่ะ เดินลอยๆ ออกมา เจ้าหน้าที่ด้านหน้าบอกว่า กลับไปรอที่ห้องเลยนะคะ เด่วเรียบร้อยแล้วจะพาไปส่ง เรากะพี่สิไปหาไรกินเสร็จ มองหน้ากัน เอาไงต่อดีคะพี่ พยายามทำใจไปรอที่ห้อง สักพัก ไม่ไหวแฮะ ใจมันไม่สบาย ขอไปเกาะประตูห้องผ่าตัดหน่อยเหอะ ถึงจะรู้ว่ารอที่ไหนก็เหมือนกันก็ตาม พ่อแม่คนอื่นก็เหมือนเราเลยคะ เพราะหน้าห้องผ่าตัด ถึงที่นั่งจะยาวเหยียด แต่มีคนนั่งเต็มอ่ะ เนี่ยนะ หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ รักลูกยิ่งกว่าชีวิต มันคือแบบนี้นี่เอง 12:00 น. เริ่มมีเด็กที่ผ่าตัดเสร็จแล้ว ฟื้นตัวดีแล้ว ทยอยออกมา ทุกครั้งที่ประตูห้องเปิด บรรดาพ่อแม่ก็จะกรูกันไปดูว่าใช่ลูกเรามั้ย ((ทั้งๆที่เขาก็จะขานชื่อนะคะ ถ้าไม่คนมารอ เขาก็พาขึ้นไปส่งให้)) พอไปดูแล้วไม่ใช่ ก็จ๋อยกลับมา มันลุ้นนะคะ ห่วงสารพัด กลัวว่าการผ่าตัดมีปัญหาหรือเปล่า ทำไมยังไม่ออกมา ไหนหมอว่าผ่าแค่ skin เอง ทำไมนานยังงี้ คิดไปต่างๆ นาๆ ยิ่งเด็กออกมามากเท่าไร ความกังวลก็มากตามไปด้วยค่ะ นับเวลาเลยว่าลูกเข้าไปนานเท่าไรแล้ว 13:30 น. ประตูเปิดอีกที อ้าว หัวเหม่งมาเลย ลูกแม่แน่นอน ดูท่าทางคงรองไห้มาสักพักแล้วล่ะค่ะ เพราะเสียงแหบไปเลยอ่ะ หลังจากนั้นพอมาถึงห้องพัก เด็กก็หลับยาววววววว พอตื่นขึ้นมาตอนเย็นๆ ก็เริ่มทานข้าวได้ ถ้าหากเด็กทานข้าวได้ น้ำเกลือที่ให้ไว้ก้เอาออกได้นะคะ เลยลุ้นว่าให้ทานข้าวได้ทีเถอะ จะได้สบายตัวขึ้น นะลูกนะ 26 มกราคม 2550 กลับบ้าน พอถอดสายน้ำเกลือไปเมื่อวาน วันนี้เด็กปัณณ์ก็กลับมาร่าเริงเหมือนไม่มีแผลบนหัวเลยค่ะ หมอนัดอีก 1 สัปดาห์ไปตัดไหมค่ะ After   Create Date : 12 เมษายน 2550     4 comment Last Update : 12 เมษายน 2550 12:51:04 น.     Counter : 2022 Pageviews.   Share Tweet

ศิริราช พอรู้ว่าเป็นเนื้องอก และต้องผ่าตัด ก็ลังเลว่าจะผ่าเลย หรือรอให้โตกว่านี้ ซึ่งการรอให้โตกว่านี้มันดีกว่าแน่ๆ ในแง่ของความพร้อมด้านร่างกาย แต่ปัญหามันมีอยู่นิดนึงคือ เจ้าก้อนเนื้องอกมันไปขวางการปิดของกระโหลก ซึ่งเด็กปกติจะปิดสนิทตอนขวบครึ่ง คือจะค่อยช่องโหว่จะเล็กลงเรื่อยๆ จนสนิทในที่สุด ถ้าหากรอต่อไป แล้วผ่าตอนโตกว่านี้ ไม่มีใครบอกได้ว่ากระหม่อมตรงนี้จะปิดได้เองหรือไม่ เมื่อคิดทบทวนกันแล้ว ไหนๆ ยังไงก้ต้องผ่า ก็ผ่าเลยแล้วกัน จะได้เสร็จๆ ไป และจะขอผ่าที่ศิริราช เนื่องจากน้องหมอที่รู้จักกัน แนะนำว่า การวางยาเด็กเล็ก จำเป็นต้องใช้เครื่องมือเฉพาะ ซึ่งไม่แน่ใจว่ารพ.เอกชนจะมี ประกอบกับว่าถ้าเป็นที่ศิริราช เราก็ยังเบิกค่ารักษาพยาบาลได้เต็ม แต่ว่า คุณหมอคิวผ่าเต็ม ตอนที่เข้าไปนัดวันผ่าคือต้นเดือนกันยา แต่คุณหมอว่างคือ ต้นเดือนมกรา โอ้ว...ทำไมยาวนานขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ตอนนั้น เหมือนลึกๆ ในใจไม่ค่อยอยากให้ลูกผ่าเร็ว ็ก็เลยโอเคค่ะ มกราก็มกรา 4 เดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก อิอิ 8 มกราคม พาเด็กปัณณ์เข้าแอดมิทที่ศิริราช ก่อนหน้านั้นกว่าจะหาห้องพิเศษได้ ก็แทบแย่ เพราะว่าวอร์ดเด็กศัลยกรรมที่ศิริราช ถ้าไม่ใช่ห้องพิเศษ ห้ามนอนเฝ้าอ่ะค่ะ แล้วอิชั้นจะปล่อยลูกนอนอยู่คนเดียวได้ไงอ่ะ พอลูกอิชั้นหายจากก้อนเนื้องอก ก็เป็นโรคประสาทต่อเลยอ่ะดิ อยู่ๆ แม่มาทิ้งไปงี้ พอไปเห็นที่วอร์ดจริงๆ ก็เข้าใจค่ะ เพราะเด็กส่วนใหญ่ที่วอร์ดนี้จะเป็นเด็กที่มีปัญหามาตั้งแต่ตอนคลอด เช่น ปากแหว่งเพดานโหว่ มีปัญหาด้านทางเดินปัสสาวะ การผ่าตัดจะทำในขณะที่เด็กยังเล็กมากๆ เพราะฉะนั้นก็ไม่จำเป็นต้องมีคนเฝ้า แต่มันไม่เหมือนกันเด็ก 1 ขวบ 5 เดือนนะคะ เขารู้เรื่องแล้ว และไม่ใช่เด็กทุกคนที่จะยอมให้ตบก้นแล้วหลับไปง่ายๆ นะคะ เราคุยกับสามีว่าถ้าไม่ได้ห้องพิเศษ ก็จะไม่ผ่า แล้วค่อยว่ากันใหม่ นัดใหม่ก้ได้ ไม่เป็นไร และในที่สุด ด้วยความพยายามของเราบวกกับความน่ารักของเจ้าหน้าที่ ก็ได้ห้องพิเศษมาจนได้ แต่เหมือนสวรรค์แกล้ง ((น้ำเน่านิดนึง)) หลังจากรอมา 4 เดือน ไปถึงรพ. ตรวจร่างกายทั่วไป ปรากฏว่า เจ้าเด็กปัณณ์เป็นไข้ 38.5 องศา โอ้ว... ทั้งๆ ที่ จับตัวแล้วก็ไม่ร้อนนะคะ ขนาดคุณหัวหน้าพยาบาลยังบอก ให้มาวัดไข้ใหม่อีกที เพราะเด็กตัวเย็น และร่าเริงปกติ ไม่เหมือนเด็กมีไข้ ผลออกมาก้ยังเหมือนเดิม ไข้ 38.5 และคอแดงมากด้วย คุณหมอขึ้นมาดู และปรึกษากับหมอวิสัญญีว่าจะเอายังไงดี ในที่สุดคุณหมอก็โทรมาบอกว่า ไม่สามารถผ่าได้ เพราะเด็กมีไข้ เกรงว่าจะเกิดอันตรายในระหว่างวางยา 4 เดือนที่รอมา สูญเปล่าไปเลยจริงๆ   Create Date : 12 เมษายน 2550     2 comment Last Update : 12 เมษายน 2550 10:40:31 น.     Counter : 1971 Pageviews.   Share Tweet