รูปนี้เป็นงานเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เป็นครั้งแรกที่เราได้ไปกาญจนบุรี ปีนั้นพวกเราออกเดินทางประมาณ 5 โมงเย็นจากกรุงเทพฯ เพราะจริงๆแล้วงานเริ่มประมาณ 2 ทุ่ม เราเลยคิดว่ายังไงก็ทันแน่ๆ ด้วยความที่เราและพี่สาว ไม่ค่อยได้ไปกาญฯ แถมยังเดินทางกันตอนจะมืดอีกต่างหาก กว่าจะคลำทางไปได้ก็ใช้เวลาพอสมควร แต่ก็ยังทันก่อนการแสดงเริ่ม...อารมณ์แรกที่ไปถึงคือ หงุดหงิด เพราะคนเยอะมากๆ แถมทุกอย่างก็ยังต้องเสียเงินในอัตราที่ไม่ปกติ(สำหรับเราที่ไม่เคยมา...) ตั้งแต่ที่จอดรถ ไปจนถึงค่าเข้าชมการแสดง ซึ่งร้านอาหารต่างๆที่ติดริมแม่น้ำ ก็จะจัดเป็นแพ็คเกจให้ กินไปด้วยดูไปด้วยว่างั้นเหอะ... วันนั้นเรากะไปถ่ายรูป ไหนๆก็มาถึงที่ แพงนิดแพงหน่อยก็ต้องเอาแล้ว ไม่งั้นคงไม่มีทำเลดีๆแน่ๆเราตกลงใจเลือกนั่งที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งริมแม่น้ำ จองที่ติดระเบียงสุดๆ เพื่อที่จะไม่มีอะไรมาบังวิวเราได้ การแสดงเริ่มด้วยการเล่าประวัติความเป็นมาของสะพานข้ามแม่น้ำแคว ความโหดร้ายต่างๆในสงครามโลกครั้งที่สอง ที่มาของชื่อที่ทั่วโลกต่างเรียกว่า The death railway หรือ ทางรถไฟสายมรณะ... การแสดงมีการใช้ทั้งการฉายภาพม่านน้ำ การจำลองเหตุการณ์ การใช้เอฟเฟคต่างๆเพื่อความสมจริง แต่ที่ทำให้การแสดงครั้งนี้สมจริงมากยิ่งขึ้น คือ ฉากหลังของการแสดงเป็นสะพานข้ามแม่น้ำแคว สถานที่ที่เกิดเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ในอดีต...เราดูไป แล้วก็ขนลุกไป ไม่ใช่เพราะว่าเรากลัว...แต่เป็นเพราะเราได้รับรู้ถึงเหตุการณ์โหดร้ายที่เกิดขึ้นในอดีต ซึ่งไม่เคยรู้รายละเอียดมากขนาดนี้มาก่อน อารมณ์ตอนที่เดินเข้าไปดู กับตอนเดินออกมาแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เรารู้สึกว่า เราอยากบอกเล่าเรื่องราวนี้ให้กับคนอื่นๆได้รู้ ได้เข้าไปอยู่ในภาพจำลองประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ร่วมกัน งานสัปดาห์สะพานข้ามแม่น้ำแควก็ยังจัดกันอยู่เป็นประจำทุกปี ถ้าใครยังไม่เคยไป ลองคิดว่านี่เป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่จะเข้าห้องเรียนประวัติศาสตร์ ที่ไม่มีที่ไหนเหมือน...
ประวัติศาสตร์ที่ต้องจดจำ
เหมือนใจไง....
เจ็บแล้วต้องจำ