Group Blog |
คิดคำนึง ดอกอ้อใช่ว่าจะไม่บาน เมื่อกาลเวลาเลยผ่าน ดอกที่บานกลับร่วงโรย สายน้ำใช่ว่าจะผ่านเลย ทุกหยาดหยดแห้งละเหย ที่ไหนเลยจะไม่พรำลง..... ฝน.. ฝนเอยพรำพรำพรากพราก คิดถึงคนจากฝากความหลัง ก็ได้แต่คิดหากชีวิตยัง คงมีสักครั้งจะได้พบเจอ.. มองจันทร์.. จันทร์เพ็ญในยามเช้า เลียดทิวเขากระจ่างใส เสียงไก่ขันกระชั้นมาแต่ไกล กลางพงไพรยังขับขานตำนานเพลง.. สดุ้งตื่น..กลางดอย เดือนหงายค่อนรุ่งกระจ่างใส หมอกเย็นลามไล้ยะเยือกหนาว ลมพริ้วอ่อนไหวในบางคราว คือเรื่องราวเล่าสู่อยู่อาจิณ.. เสียงครกกระดกโคร่งคึกคัก สักพักเซงแซ่ไก่ขัน ชีวิตต้องสู้อยู่ทุกวัน ใครกันเกิดมาเพื่ออ่อนแอ.. |
puangin41
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |