Group Blog
 
All blogs
 
IWGP ซีรีย์แห่งวงการนักเลง



โทโมยะ นางาเสะ เป็นหนึ่งในนักแสดงญี่ปุ่น ที่ชื่นชอบ หลังจากที่ได้ดูซีรีย์เรื่อง My boss my hero , Tiger & Dragon และ My husband จึงพยายามหาเรื่องอื่นมาดูอีก และก็เจอ IWGP ไม่รู้ว่าซีรีย์เรื่องนี้เป็นของปีไหน แต่ดูเหมือนว่าจะเก่าอยู่พอสมควร และไม่ว่าจะย้อนไปกี่ปี โทโมยะ  ก็ยังคงหน้าแก่เหมือนเดิม (คงจะสตั๊ฟไว้)


ตอนเลือกเรื่องนี้คิดว่าจะได้เห็นโทโมยะในบทที่ต่างออกไป แต่ที่ไหนได้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากที่เคยดูเท่าไหร่ ยังบ้าๆ บอๆ เหมือนเดิม กับการเป็นนักเลงหน้าโหกแต่ว่าซื่อสุดๆ มุขรั่วๆ ที่ทำให้หัวเราะอยู่บ่อยๆ แต่ถ้าให้เทียบกับ 3 เรื่องที่ผ่านมา เรื่องนี้ก็เป็น 'คนปกติ' มากที่สุดแล้ว


แต่ในบทของการแสดงเป็นนักเลงนั้น โทโมยะก็เหมาะอย่างมาก หน้าตาโหด รูปร่างสูงใหญ่ เสียงห้าวๆ และเล่นออกมาเหมือนว่า Born to be


เรื่องย่อ IWGP



ในเขตอิเคะบุคุโร่ เป็นแหล่งที่รู้จักกันดีว่ากลุ่มวัยรุ่น แก๊งค์อันธพาลมักจะร่อนเร่กันอยู่ในแถบนั้น มาโกโตะ ( โทโมยะ) และมาสะ ก็เช่นเดียวกัน พวกเขาสองคนเป็นเพื่อนคู่หูคนสนิทกัน แม้จะเคยเป็นเด็กนักเรียนที่เกเรมาก่อน แต่ปัจจุบันมาโกโตะเป็นคนเสียที่ดีแล้ว.. แม้ชีวิตของพวกเขาสองคนวนเวียนอยู่ที่ สวนนิชิงูจิ ( Ikebukuro Wast Gate Park) ก็จริงอยู่ มีข่มขู่รีดไถ ทำอะไรแผลงๆ บ้าง แต่ก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแกงค์วัยรุ่นในแถบนั้น


 



ต่อมา มาโกโตะและมาสะได้รู้จักกับ ชุน (ยามะพี) ที่ขโมยการ์ตูนจากร้านขายหนังสือ ตอนแรกมาโกโตะกับมาสะ ตั้งใจจะข่มขู่รีดไถ แต่สุดท้ายพวกเขาก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน ต่อมาพวกเขาก็ได้รู้จักกับริกะ และฮิคารุ สองสาวที่กลายมาเป็นเพื่อน คบหากัน โดยมี สวนนิชิงูจิ เป็นจุดรวมตัว กินเที่ยวด้วยกัน


แต่แล้ววันหนึ่ง ริกะ ที่เกือบๆ จะกลายเป็นแฟนของมาโกโตะ ก็ถูกฆ่ารัดคอตาย ซึ่งเธอเป็นรายที่ 4 ของคดีฆ่ารัดคอที่สะเทือนขวัญผู้คนในเขตอิเคะบุคุโร่ขณะนั้น และมาโกโตะก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีดังกล่าว เขาถูกจับตัวแต่ก็พ้นมาได้เพราะมีพยายานผู้เห็นหน้าคนร้าย ยืนยันว่าไม่ใช่มาโกโตะ แถมยังการันตีกับตำรวจให้อีกว่า ไม่มีทางเป็นมาโกโตะเด็ดขาด เพราะเด็กคนนี้เลิกเกเรและเป็นคนดีมานานแล้ว


แต่การเลิกเกเร ไม่ได้หมายความว่าความห่ามและนิสัยนักเลงที่มีอยู่ในตัวจะหายไป มาโกโตะอยากจะรู้ว่าใครเป็นคนฆ่าริกะ อย่างน้อยเขาก็ควรทำอะไรเพื่อเธอบ้าง มาโกโตะจึงพยายามสืบหาคนร้าย โดยได้รับความช่วยเหลือจาก ทาเคชิ หัวหน้าแกงค์ G-Boys แกงค์วัยรุ่นแกงค์ใหญ่ในถิ่นอิเคะบุคุโร่ตะวันตก  ทาเคชิเป็นเพื่อนรักกับมาโกโตะสมัยเรียนมาก่อน  เพราะถึงแม้อยากได้มาโกโตะมาร่วมแกงค์ใจแทบขาด แต่ทาเคชิก็ไม่ได้บังคับ เหมือนกับว่าต่างคนต่างเคารพในเส้นทางของใครของมัน


และจากจุดนั้นเองที่ทำให้ชีวิตของมาโกโตะเริ่มเข้าสู่แวดวงของอันธพาล เลยเถิดเข้าไปเกี่ยวข้องกับแกงค์ยากูซ่า จนเป็นที่หมายตาของตำรวจ ยิ่งสืบหาคนฆ่าริกะ ก็ยิ่งไปข้องเกี่ยวกับอาชญากรรม ทั้งการลักพาตัว การค้ายา และเรื่องวุ่นวายอื่นๆ ที่ตามมา สมกับคำพูดติดปากของมาโกโตะที่ว่า


"มันอะไรกันนักหนานะ"



สำหรับซีรีย์เรื่องนี้ก็ยังคงชอบมากอีกเช่นเคย สนุกและมันส์มาก บางช่วงก็น่ากลัว ดูแล้วให้ความรู้สึกเหมือนการ์ตูนแนวเด็กผู้ชายที่เคยอ่านสมัยเด็กๆ  เนื้อเรื่องชวนติดตาม แต่สำหรับคนที่ไม่นิยมเรื่องวัยรุ่นยกพวกตีกันก็อาจจะไม่ชอบก็ได้ แต่เราว่าสนุกดีนะ ชอบการเขียนบทของซีรีย์ญี่ปุ่น อย่างที่ชอบพูดอยู่เสมอคือ ซีรีย์แต่ละเรื่องจะมีความเป็นตัวของตัวเอง หลากหลายแวดวง หลากหลายคน หลากหลายอาชีพ


เรื่องนี้ก็ยกประเด็นของชีวิตเด็กวัยรุ่น ที่เราก็ไม่รู้หรอกว่าชีวิตจริงมันเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า แต่ถ้าดูแบบได้อารมณ์การ์ตูนล่ะก็ ถือว่าทำได้ดี สิ่งที่ชอบในเรื่องนี้ คือความสัมพันธ์ระหว่างมาโกโตะ นักเลงอิสระ กับ ทาเคชิ นักเลงมีสังกัด ชื่อว่าแกงค์ G-boys แถมยังมีตำแหน่งแห่งที่เป็นถึงหัวหน้าแกงค์ ผู้ที่ลูกน้องเหลือขอทั้งหลายต่างซูฮกยกย่องด้วยการเรียก King ... คิงห์แห่งแกงค์G-boys (ฟังแล้วก็เว่อร์ซะ)


ชอบที่สุดในเรื่องก็คือคนนี้แหละ ไม่รู้ไปขุดมาจากไหน แต่ดูเหมือนว่า เพื่อนที่เข้ามาอ่าน จะคอมเมนท์ไว้ให้แล้วว่า เขาคือใคร (ที่เราไม่รู้จัก) และท่าทางเขาจะไม่ธรรมดา เพราะมีฐานะเป็นถึงพระเอกในเรื่องอื่นด้วย

เล่นได้โดนใจ ใช่เลย ถูกใจอย่างมากมาย แบบว่าแสดงบุคลิกนักเลงร้ายๆ อย่างในหนังสือการ์ตูนออกมาได้อย่างไม่มีที่ติ ไม่ว่าจะตอนทำหน้าเบลอๆ งงๆ ง่วงๆ ออกมา หรือจะแลบลิ้นปลิ้นตาทำยียวนกวนประสาท  ถึงจะดูเจี๋ยมเจี้ยมหรือฮาแค่ไหน แต่บทจะโหดขึ้นมาก็น่ากลัวมิใช่น้อย



เป็นตัวละครที่น่ารักมาก... อาจเป็นอย่างคนชอบว่า  ผู้หญิงชอบคนเลว ...555 ไม่จริงหรอกค่ะ ในชีวิตจริงใครจะชอบคนเลวกัน แต่ถ้าในชีวิตละคร ตัวเลวนี่มีสีสันนะ ถ้าใครเคยดู Prison Break จะบอกว่าเราชอบ ทีแบ็ค มากเลย เลวได้ใจ เลวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เลวแบบสุดยอดของความเลว หรือ เลวตัวพ่อ..แต่ว่าทำให้หัวเราะได้นะ  ประมาณว่า สิ่งเลวๆ ที่ลุงแกทำ  ...มันน่าขำตรงที่ "คิดได้ไง ? "


แต่อย่าเข้าใจผิดนะ ทาเคชิไม่ใช่คนเลวอย่างนั้นนะ ถึงในแกงค์จะมีแต่พวกที่ปถุชนคนธรรมดาเรียกว่า "เศษสวะ" ถึงจะซ้อมคนปางตายบ้าง ตัดนิ้วทิ้งบ้าง ก็ยังมีความน่ารักอยู่นะ .. เวลาถูกตำรวจจับก็จะทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมเรียบร้อย เพราะถึงแกงค์ G-boys จะซ่าส์แค่ไหน ก็ยังต้องมีขอบเขตอยู่นั่นเอง ต้องไม่ค้ายา ไม่ก่อความวุ่นวายเดือดร้อน ให้ล้ำเส้นไปถึงตำรวจ เพราะการถูกจับมันไม่สนุก จึงไม่ถือเป็นงานอดิเรกของนักเลงให้เสียเวลาไปทำซ่าส์อย่างอื่น จริงๆ ทาเคชิน่าจะเครียดกว่าเค้า แต่กลับฮากว่าใครเค้า ออกมาทีไรอารมณ์เครียดๆ จะถูกเบรกทันที ด้วยบุคลิกบางอย่างที่ทำให้อดยิ้มออกมาไม่ได้  แบบว่า "ยิ้มได้เมื่อทาเคชิมา" กันเลยทีเดียว


เรื่องราวเข้มข้นน่าติดตาม  ได้รับรางวัลซีรีย์ยอดเยี่ยมด้วยนะคะเรื่องนี้ และยามะพีที่แสดงเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกก็ได้รางวัลนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยมด้วย  ...ต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดา มีเนื้อหาสาระสอดแทรกให้คิดได้บ้าง ไม่มากก็น้อย



คุณหมออาซาดะ ริวทาโร่ จาก IRYU ก็เล่นกับเค้าด้วยนะคะเรื่องนี้ ปกติก็หน้าเหี้ยม ใครเห็นเตรียมตัวตายอยู่แล้ว (แต่รอดทุกรายใน IRYU) เล่นเรื่องนี้ยิ่งไปกันใหญ่  เป็นคนทีมีความแค้นแบบเด็กๆ ในสมัยเรียนที่ไม่ถูกกัน แต่ว่าหมอแค้นฝังหุ่น เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกแกงค์ G-boys แต่เพราะทำอะไรบางอย่าง จึงถูกทาเคชิไล่ออกจากแกงค์ไป ภายหลังจึงไปก่อตั้งแกงค์ Black Angels ขึ้นที่ อิเคะบุคุโร่ฝั่งตะวันออก


อันเป็นปฐมบทแห่งสงครามเหลือง-ดำ  (G-boys สีเหลือง , Black Angels สีดำ) ที่นำมาซึ่งความตายของเพื่อนพ้อง ลุกลามบานปลาย


ขอย้ำอีกทีว่าเหลืองดำนะคะ  ไม่ใช่เหลืองแดงอย่างบางถิ่น.แหลมทองของไทยเรา


เหลืองดำ นี่แหละค่ะ นำความวุ่นวายมาสู่คนเดินดินบนถนนธรรมดาทั่วไปในเขตอิเคะบุคุโร่ ตำรวจที่ร้อนอยู่แล้ว ยิ่งร้อนลนก้น เพราะใช่แต่เด็กๆ จะตีกัน ยังมีผู้ใหญ่มาร่วมด้วย คือแกงค์ยากูซ่าที่มาหนุนหลัง เพื่อหวังจะแย่งชิงพื้นที่ทำมาหากินกัน


ไม่มีใครได้อยู่สงบ  มาโกโตะเช่นกัน  ตลอดเวลาเขาไม่เคยต้องเลือก ทาเคชิเองก็ไม่เคยบีบคั้น ครั้งนี้ก็เช่นกัน


แต่เขาจะต้องเลือก... เลือกอย่างไหนล่ะ แกงค์ตะวันออก หรือ แกงค์ตะวันตก  เหลืองหรือดำ


ทาเคชิอยากได้เขาไปร่วมแกงค์ G-boys เพราะคนอย่างมาโกโตะมีลักษณะบางอย่างที่จะทำให้คนอื่นๆ (หมายถึงพวกนักเลงในแกงค์) ฮึกเหิมขึ้นมาได้ จะเป็นกำลังสำคัญมากของแกงค์ (หนังเค้าว่าไปโน่น)  Black Angels ก็เช่นกัน...ต้องการคนมีฝีมือแข็งแกร่งจิตใจห้าวหาญ (ฝีมือในการตีกัน) มาร่วมแกงค์  มาโกโตะจะเลือกทางไหน เมื่อตำรวจที่หมายหัว ก็จ้องตาเป็นมัน กำชับแล้วกำชับอีก ว่าอย่าได้เข้าไปยุ่งเด็ดขาด เพราะยุ่งเมื่อไหร่ จะเป็นเรื่องใหญ่ และถ้ายุ่งเมื่อไร  จับเอ็งแน่  โดยไม่แคร์ความเอ็นดูแอบแฝงที่เคยมีให้เอ็งตลอดมา


การเป็นนักเลงย่อมเป็นธรรมดาที่ต้องเป็นที่รู้จักของตำรวจ มาโกโตะ ตลอดไปถึงสมาชิกแกงค์ G-boys โดยเฉพาะ King of the gang อย่างทาเคชิ ย่อมคุ้นเคยกับตำรวจดี ด้วยนิสัยของมาโกโตะบางอย่าง ก็ทำให้ตำรวจเอ็นดูอยู่ไม่น้อย ถึงกับอยากให้สมัครสอบตำรวจมาช่วยงาน


แต่นักเลงก็คือนักเลง จะเป็นตำรวจไปได้ยังไง และมาโกโตะก็ไม่สนตำรวจด้วย


ถ้าเลือกแกงค์ G-boys ล่ะ  ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ ถึงจะอยู่กันคนละเส้นทางแต่ทาเคชิเป็นเพื่อนรักกันตลอดมา ไม่เข้าแกงค์ไม่เคยว่า ตรงกันข้ามกลับให้ความช่วยเหลือมาตลอดทุกครั้งที่มาโกโตะต้องการ  ถึงเวลาเพื่อนเดือดร้อน มาโกโตะจะนิ่งดูดายได้หรือ


แต่ว่า..ยากูซ่าฝั่งตะวันออกที่หนุนหลังแกงค์ Black Angels ก็บุกมาถึงบ้านและประกาศเอาไว้แล้วว่า จะอยู่เฉยๆ ก็ได้ แต่ถ้าเลือกสีเหลืองเมื่อไหร่  ...ตาย!


เพื่อนก็เพื่อนเถอะ ทาเคชิเอ๋ย ..


ตกลงข้าจะเลือกทางไหนดีวะเนี่ย


นี่คือเส้นทางของชายผู้เป็นตำนานแห่งอิเคะบุคุโร่...


เรื่องความเว่อร์ต้องยกผลประโยชน์ให้ไป เพราะต้องทำความเข้าใจว่าเรื่องนี้สร้างมาจากการ์ตูน Smiley ทำออกให้คนดูสนุก เป็นใช้ได้



 


Source of Pictures :


Thank you very much for :


//i482.photobucket.com
//www.thdvd.net
//bp3.blogger.com



Free TextEditor
****



Create Date : 05 กรกฎาคม 2552
Last Update : 15 กันยายน 2556 12:31:27 น. 4 comments
Counter : 7908 Pageviews.

 
Kubozuka Yosuke ค่า
ดู Long Love Letter สิคะ
โยสุเกะ น่ารักมากๆๆๆๆ


โดย: zutto IP: 125.25.131.171 วันที่: 5 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:47:35 น.  

 
ยิ้มซะ ทาเคชิมา ทาเคชิมา ทาเคชิมา

มาแล้ว เนื้อเรื่องคล้ายกับจอมเก บูล

ในการ์ตูนเลย ไม่รู้เอามาสร้างรึเปล่า?

ละครที่ไม่ชอบแนวที่สุด ก็คือแก๊งค์วัยรุ่น

มัธยมนี้แหละ ผมว่าผู้สร้างญี่ปุ่นทำได้ไม่ถึง

หรือติดธรรมเนียมต้องถ่ายทอดแบบตะวันตกหว่า


โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:01:03 น.  

 
ตามไปดู โยสึเกะ ในเรื่อง Long love letter สิจ้า แบบว่าหล่อมากเล่นเป็นครูมัธยมมีนักเรียนมากรี๊ดเพียบ มีบทรักน่ารักๆ ด้วย มีตัวแถมเป็น ยามะพี ให้ด้วยเรื่องนี้
อีกเรื่องคือ S.O.S ของทั๊กกี้ กะ เคียวโกะ โยสึเกะ เล่นเป็นรุ่นพี่ที่นางเอกหลงรัก หล่ออีกล่ะ

ยังมีอีกใน G.T.O เล่นเป็นนักเรียนอัฉริยะ
เราชอบเค้าในเรื่อง Long love letter เลยหาเรื่องอื่นมาดูเรื่อยๆ
upload bluegy อัพโหลด รูป file เพลง


โดย: MamLHC วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:13:51 น.  

 
เรื่อง IWGP สำหรับเราแล้วรู้สึกว่าเป็นซีรีส์ที่รวมคนบ้ามาไว้ในเรื่อง...

1.ฮิคารุ ที่อยากเป็นแฟนของพระเอกใจจะขาด แต่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคสองบุคลิก ใช้ความเป็นผู้หญิงของตัวเองบงการฆ่าเพื่อนรักและทุกๆ คนที่ขวางทางรักได้

2.โยสึเกะ แสดงเป็นเพื่อนรักของพระเอก เป็นหัวหน้าแก๊ง G-Boy เราเคยดูเขาแสดงเป็นพระเอกในเรื่อง Long love letter มาก่อน ซึ่งแสดงได้น่ารักมาก แต่ในเรื่องนี้กลับเป็นหัวหน้าแก๊ง G-Boy ที่ออกอาการบ้าได้อย่างสุดขั้ว แต่เป็นนักสู้ที่เก่งแกมโกงได้อย่างน่ารัก (แสดงได้สมบทบาทมาก)

3.แม่พระเอก คนใกล้ตัวที่สุด ก็ยังติ๊งต๊อง คอยหาเรื่องปวดหัวมาให้พระเอกอยู่เรื่อย ท่าทางของเธอแอ๊บแป๊วตลอดเวลา ซึ่งตรงข้ามกับอายุที่ปาเข้าไป 42 แล้ว แต่ทำตัวเหมือนคนอายุ 20 เรียกว่าเป็นเพื่อนพระเอกมากกว่าจะเป็นแม่

4.ตำรวจของเขตอิเคะบุคุโร่ ตั้งแต่ระดับสารวัตรไปจนถึงระดับจ่า อย่างระดับจ่าจะบ้าอ่านหนังสือปลุกใจ สะสมรูปสาวเซ็กซี่มากกว่าสนใจพวกรีดไถ่เล็กๆ น้อยๆ อย่างพระเอกที่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ

เรียกง่ายๆ ว่า คนใกล้ตัวของพระเอกที่สุดยังเป็นแบบนี้ แล้วคนอื่นๆ ล่ะ มีแต่คนไม่เต็มทั้งนั้น

ชีวิตพระเอกคงไม่กลายเป็นบุคคลสำคัญขึ้นมา หรือเขาคงจะเป็นคนหลักลอยต่อไป ไม่มีความหมายในสายตาคนอื่น ถ้าริกะ สาวที่เขารู้จักและเกือบมีอะไรกันก่อนที่เธอจะถูกฆ่าไม่ด่วนมาตายจากไปเพียงข้ามคืน

ความอาลัยที่รู้สึกว่า เพิ่งเห็นกันหยกๆ บวกกับถูกใส่ร้ายว่าเป็นฆาตกร แม้สุดท้ายจะมีผู้เห็นเหตุการณ์ว่าไม่ใช่เขาและถูกปล่อยตัว เป็นพลังทวีความรู้สึกที่ต้องการค้นหาความจริง และนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าไปพัวพันผลักดันให้พระเอกกลายเป็นนักสืบจำเป็นในการคลีคลายคดี

และเมื่อชาวบ้านในเขตอิเคะบุคุโร่ รู้เข้า ต่างก็มาขอความช่วยเหลือจากเขา ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นคดีที่ล่อแหลมกับแก๊งมาเฟียยากุซ่า ที่ไม่อาจเข้าไปพึ่งพาตำรวจได้ แม้ในตอนจบของเรื่องที่พระเอกอยากมีชีวิตที่มั่นคง เริ่มต้นปักหลักเหมือนคนอื่นด้วยการเปิดกิจการขายโซบะ ก็ยังไม่วายมีคนตามไปขอให้เขาช่วยสืบคดี ทั้งๆ ที่ตัวเขาเองไม่อยากทำอาชีพนี้ แต่ทำไมถึงมีแต่คนดึงเขาให้เข้าไปสืบคดีนั้นคดีนี้ไม่มีสิ้นสุด เขาถึงกับประสาทเสียในตอนจบ (ก่อนหน้านี้ตำรวจเคยชวนเขาให้มาเป็นตำรวจ จากนั้นมีอีกครั้งที่ตำรวจที่ลาออกไปเปิดสำนักสืบสวนเอกชนมาชวนเขาไปทำงานด้วย เขาก็ไม่ไป เรียกว่าไม่เคยคิดจะเป็นนักสืบเลย แต่ทำไมดวงของเขาต้องเข้ามาเอี่ยวกับเรื่องพวกนี้ตลอด)

ท้ายที่สุดขอไว้อาลัยแด่ชุน ที่แสดงโดยยามะพี เราดูเขาแสดงมาแล้ว 2 เรื่อง และพอมาดูเรื่องนี้ เป็นการดูบทบาทที่ย้อนวัยกลับไปเป็นเด็กเพิ่งโตเป็นวัยรุ่น หน้าตาน่ารักมากกกก เริ่มเรื่องเป็นเด็กที่ชอบวาดรูป ไม่อยากไปโรงเรียนขโมยหนังสือในร้านเพื่อนำมาศึกษา พัฒนา การวาดภาพของตัวเอง จนถูกพระเอกที่จับตามองเพื่อกะจะรีดไถเงินจับได้ แต่สุดท้ายกลายมาเป็นเพื่อนกัน เริ่มเรื่องก็ทำเป็นลึกลับคือชุน ชอบว่ารูปผู้หญิงเปลือยถูกฆ่าตกรรรม หัวขาดบ้าง แขนขาด ขาขาดบ้าง แต่ยิ่งเรื่องราวดำเนินไป ชุนกลับไม่ค่อยวาดรูปอย่างว่าแล้ว กลับวาดรูปช่วยคนนั้นคนนี้ วาดรูปขายหาเงินมาช่วยสืบคดี หรือไม่ก็วาดรูปขายเพื่อช่วยเพื่อนพระเอก การวาดรูปผู้หญิงเปลือยน้อยลงเรื่อยๆ เมื่อไปโน่นไปนี้เป็นเพื่อนพระเอก ความโหดในภาพวาดไม่มีให้เห็นอีก แล้วจะปูเรื่องตอนแรกให้ดูว่าชุนเป็นคนชอบวาดรูปสาวถูกฆ่าตกรรมไปทำไมมิทราบ มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลในความคิดของเรา จะบอกว่าพระเอกทำให้การวาดภาพของชุนเปลี่ยนไปก็ไม่น่าจะมีอิทธิพลขนาดนั้น เพราะการชอบวาดภาพ มันเป็นเรื่องของนิสัยเฉพาะตน ที่ใครชอบวาดภาพสไตล์ไหน ชอบวาดภาพวิว วาดภาพคน ก็มักจะวนเวียนวาดภาพแต่สิ่งที่ตัวเองชอบ แต่นานวันน้ำหนักยิ่งเบาลงๆ กลายเป็นจุดอ่อนของเรื่อง

ถึงกระนั้นสำหรับตัวยามะพีแล้ว น่ารักมาก ละอ่อนน้อย น่ารักจริงๆ

การตัดต่อภาพ เราเข้าใจอยู่ว่า เรื่องนี้เป็นแนวสืบสวน จึงพยายามทำเรื่องราวให้ดูลึกลับสับสน แต่เมื่อบวกกับมีแต่คนบ้าทั้งหลายมารวมตัวกันแวดล้อมตัวพระเอก การตัดต่อจึงเป็นอะไรที่พยายามทำให้คนดูรู้สึกสับสน งงงวยไปด้วย แล้วเขาก็ทำได้สำเร็จจริงตามนั้น
เราดูไปบางทีก็สับสน งง งวยไป บรรลุตามวัตถุประสงค์ของเขาล่ะ หรือจะติดอาการบ้ามาจากการรวมคนบ้าไว้ในเรื่องก็ไม่รู้ หุหุ จริงๆ ก็ไม่ถึงกับดูไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าประมวลโดยรวมก็พอรู้เรื่อง แต่ไอ้ที่บ้ากว่าก็คือ ตอนท้ายเรื่องมันจะมีซีนต่อท้าย เขาเขียนไว้ว่า ซีนที่ถูกตัดออก

ในซีนนี้บางฉากบางช่วง จะเป็นรายละเอียดที่ทำให้เราเข้าใจเนื้อหาในซีรีส์มากขึ้นได้อย่างมาก แต่มันดันตัดออกไป คือคนสร้างคงกะว่า ถ้าเอ็งไม่ได้ดูฉากที่ถูกตัดออกไป ชาตินี้ก็อย่าหวังเลยว่า จะดูซีรีส์เรื่องนี้ได้เข้าใจทะลุแทงตลอด หุหุ ความบ้าของผู้สร้างคงอารมณ์ประมาณนี้

สรุป สุดท้ายเราก็ดูซีรีส์รวมคนบ้าจบ คนดูก็ใกล้บ้า แต่ที่ไม่บ้าคงเป็นเรื่องของคำว่า "เพื่อน" ความเป็นเพื่อน น้ำใจเพื่อน ที่เรื่องราวพยายามสื่อออกมา ผ่านเรื่องราวการสืบสวน ที่พยายามชี้ให้เห็นว่า แม้พวกเขาจะเป็นแก๊งที่ตำรวจหมายหัวว่าเป็นอันตพาล แต่พลังของพวกเขาก็ก่อเกิดเป็นพลังที่มีความสามารถที่เร็วกว่าตำรวจในการค้นหาคำตอบในคดีต่างๆ ได้ขั้นเทพล่ะนะ


โดย: อาตี้เจ้าเก่ามาบุกแล้ว IP: 119.46.167.30 วันที่: 4 ตุลาคม 2554 เวลา:10:42:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

prysang
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [?]




จำนวนผู้ชม คน : Users Online
New Comments
Friends' blogs
[Add prysang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.