มาดักทักทายคุณมะนาวอยู่ตรงนี้

ขอบคุณสำหรับหลังไมค์นะคะ

คุณมะนาวไปดูโขนนางลอยรอบไหนมาคะ prysang ไปดูรอบวันเสาร์ที่ 20 บ่ายสองโมงค่ะ จองช้าแต่ก็ได้ที่นั่งแถวกำลังดีค่ะ เพราะการจองที่นั่งสำหรับนั่งดูคนเดียวนั้นทางสะดวกมาก (เพื่อนขัดคอว่ามันเป็นหนึ่งในข้อดีไม่กี่อย่างของคนโสดที่ไม่ควรเก็บมาดีใจ 555)

ตอนเปิดฉากท้องพระโรงครั้งแรก น้ำตาซึมเลยค่ะ เพราะเขากล่าวเบิกโรงถึงสมเด็จพระนางเจ้าฯ ก่อนด้วยมั้งคะ แล้วส่วนตัวนอกจากในทีวีไม่กี่ครั้งก็ไม่เคยมีโอกาสดูโขนจริงๆ เลยสักหน อยากดูมาตั้งแต่เด็กแล้ว (แต่ได้ดูเฉพาะมวยไทยกับพ่อและลิเกกับยายตามงานวัด) พอได้ดูของจริงซะทีจึงปลื้มใจมาก แล้วฉากเปิดด้วยท้องพระโรงของกรุงลงกาก็สวยงามจริงๆ

แต่วันนั้นก็เหนื่อยมากเพราะวันศุกร์กลับดึกแล้วยังตื่นเช้าไปทำงานวันเสาร์ด้วยค่ะ แล้วโขนเนี่ยเขาก็ร้องซะเพราะพริ้งขนาดนั้น ก็เลยมีเผลอหลับไปด้วยช่วง ทศกัณฐ์เกี้ยวหลานสาวเบญจกายที่แปลงเป็นนางสีดา ตื่นมา อ้าว .. ทศกัณฐ์กำลังออกอาการขายหน้าอยู่พอดี (เสียดายจัง)

ชอบท่าโดดนั่งตัวตรงแน่วของทศกัณฐ์มากๆ ค่ะ ส่วนตอนที่ชอบที่สุดคงเป็นตอนหนุมานจับเบญจกายขึ้นเผาไฟ แต่ตอนรำฉุยฉายก็ชอบ รำนี้ก็อยากเห็นการรำจริงๆ ที่ไม่ใช่ในทีวีมานานละ (รำโดยนางเอกละครที่ส่งท้ายด้วยการส่งมาลัยให้พระเอก) ตอนเด็กๆ นี่เพ้ออยากเป็นนางรำฉุยฉายกับเค้าด้วยล่ะ ชอบชฏาทัดมาลัยที่นิยมสวมใส่กันในการรำแบบนี้ค่ะ แต่ครูให้รำเซิ้งกะลา แถมยังทำกะลาร่วง และจากนั้นครูก็ไม่กล้าบังคับจิตใจให้ออกงานอีกเลย (ไม่ได้แผนสูงนะคะ แค่ซุ่มซ่าม)

ซื้อแผ่นตอนพรหมมาศมาด้วยค่ะ ว่าจะดูวันหยุดนี้ สมใจนึกนะคะ ตอนกรอกแบบสอบถาม ที่ว่าปีหน้าอยากให้แสดงตอนอะไร เลือกศึกไมยราพ และเขาก็ประกาศว่าสมเด็จฯ พระองค์ท่านเลือกตอนนี้ให้จัดแสดงในปีหน้า จะไม่พลาดอย่างแน่นอนค่ะ

นอกจากประทับใจการแสดงแล้ว ยังประทับใจท้ายรายการด้วยค่ะ เพราะเสียงปรบมือดังกึกก้องมาก พอดังนานแล้วเสียงซาลง ก็ดังขึ้นอีก เป็นแบบนั้นอยู่หลายรอบ ปรบมือจนเจ็บแต่ก็ยังเต็มใจปรบให้ ตอนปิดม่านแล้วเปิดออกส่งท้ายที่นักแสดงและปีพาทย์ทั้งหมดมายืนรวมตัวกันในเวลาสั้นๆ แค่ปิดม่านไปแป๊บเดียว เปิดออกมาวึ่บ! โห..เป็นระเบียบเรียบร้อยสวยงามน่าชื่นชมมากเข้าใจอารมณ์น้องหนูโนดาเมะ ร้องไห้ให้ท่านจิอากิตอนจบการแสดงเลยค่ะ เพราะคนดูในที่นั่งพากันลุกยืน ปรบมือ โบกมือให้ และชูนิ้วโป้ง ด้วยอารมณ์ชื่นชมอย่างแท้จริง ก็เลยปลื้มสุดๆ น้ำตารื้นกันเลยทีเดียว

ประทับใจจริงๆ ปีหน้าต้องไปดูกันใหม่ค่ะ

เรื่องนี้เหมือนการส่งไม้ต่อกันเลยนะคะ
เพราะอ่านที่บอกว่ามิยาซากิถอดนาฬิกาส่งให้ไดจิ
เหมือนจะบอกเป็นเลาๆนะคะว่าเจ้าหนู
ช่วยสานต่อภารกิจนี้ต่อไปด้วยนะ
การให้นาฬิกา จึงเหมือนการมอบภารกิจให้ไดจิสานต่อ(อิอิ คิดเอง)
เรื่องนี้บอกว่าไม่ใช่สู้เพื่อฝันแต่เป็นการค้นหาอุดมการณ์
รู้สึกว่าพระเอกจะอุดมการณ์จ๋าเลยนะคะ
แต่คำพูดที่กระแทกใจอย่างแรงคือ"เราไม่สามารถช่วยชีวิตคนทุกคนได้"
จริงแท้แน่นอนเลยค่ะ เพราะในชีวิตจริงที่เจออยู่ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆค่ะ
แล้วทีมSR ไม่น้อยใจบ้างเหรอคะที่"ไม่ได้รับการชื่นชมถ้าทำงานสำเร็จ
แต่จะถูกตำหนิทันทีถ้าทำงานล้มเหลว"เพราะอ่านดูแล้วเป็นงานที่มีความกดดันสูง
แล้วไม่สติแตกกันบ้างเหรอคะ
แถมคุณprysangยังมีทิ้งท้ายไว้ซะอีกว่า
"ชีวิตนักกู้ภัยกับผู้ประสบภัยชีวิตใครสำคัญกว่ากัน"
ที่จริงมะนาวมีคำตอบนี้อยู่ในใจแล้วล่ะค่ะ
แต่ก็อยากรู้ว่าซีรีส์จะบอกว่าอย่างไร
เพราะฉะนั้นคงไม่ต้องบอกว่าต้องไปขวนขวายหามาดูแน่นอนค่ะ
และ555 มะนาวเพิ่งรู้นะคะว่ากขค.หมายถึงกองขี้ควาย 555

ส่วนโขนพระราชทานนางลอย มะนาวไปดูรอบวันเสาร์ที่20เวลาทุ่มครึ่งค่ะ
ได้ที่นั่งไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ เพราะยกขบวนกันไปเป็นพวง
ก็เลยต้องจองที่นั่งให้ติดกัน ผลคือต้องไปนั่งอยู่ตรงมุมๆไม่ได้นั่งตรงกลางค่ะ
แต่ก็โอเคนะคะ พอมองเห็นค่ะ มะนาวประทับใจ ฉากแสงสีเสียงมากเลยค่ะ
มะนาวว่าทำได้ดีและสวยงามมากเลย ดูออกเลยนะคะว่าตั้งใจทำ
ส่วนตัวแสดงที่เป็นนางเบญกาย รำได้งดงามอ่อนช้อยมากเลยนะคะ
แต่รู้สึกว่าจะมีแสดง2คนใช่ไหมคะ คนที่รำฉุยฉายนั่นล่ะค่ะที่มะนาวว่ารำสวย
คงเป็นคนเดียวกับที่คุณprysangชื่นชม
คุณprysangมีแอบหลับด้วยเหรอคะ คงเพราะเหนื่อยใช่ไหมคะ แต่มะนาวไม่หลับค่ะ
เพราะที่นั่งใกล้ๆกันมีคุณพ่อลูกอ่อนคอยอธิบายเรื่องราวให้ลูกสาวตัวเล็กฟัง
มะนาวเลยขอเสนอหน้าฟังเขาอธิบายไปด้วย เลยไม่มีเผลอหลับค่ะ
ฉากทศกัณฑ์เขินที่เผลอจีบหลานตัวเองเลยได้เห็นแบบเต็มๆเลยค่ะ
555เห็นผู้ชายตัวโตเท่ายักษ์เขินนี้ เรียกเสียงหัวเราะได้กระหึ่มเลยนะคะ
แล้วรอบของมะนาวก็มีปรบมือแล้ว ปรบมืออีก ปรบกันจนมือเจ็บเลยล่ะค่ะ
ทุกคนที่บ้านชอบกันทุกคนเลยล่ะค่ะ บอกว่าคุ้มค่ากับที่ต้องฝ่าฟันรถติดมาดูจริงๆค่ะ
ปีหน้ามะนาวก็ไม่พลาดเช่นกันค่ะ

ครับอ่านแล้ว คล้ายกับเรือ่ง Fire Boys
อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน สงสัยโครงสร้างข้อบังคับ
ของหนังแนว ฮีโร่ไลฟ์ คงไม่พ้นแนวขนบนี้นะครับ

แต่น้อยจังนะครับมีแค่เก้าตอนเอง
แต่หน่วยงาน Rescue ที่ท่านว่า ก็มีกล่าวถึง
ตอนสองตอนใน fire boys ด้วยนะครับ
แต่ดูเหมือนจะพูดในแนว ซูเปอร์เกรดเอ
ทั้งๆที่พระเอกไดอิจิ ก็ประเภทรักษาสถาบันองค์กรอ่ยางเหนียวแน่น
เป็นอันว่า เท่าที่อ่าน คงไม่ต้องไปหาเพิ่มในมูลค่า

รูปแบบการนำเสนอ หนักไปทางมีอิทธิพล
ต่อ code blue มากเลยนะครับ
เห็นว่าผู้กำกับจะเป็นคนเดียวกัน

มิน่าล่ะคะ ตอนดูๆ อยู่ถึงไพล่ไปนึกถึง Code Blue อย่างไม่มีปี่มีขลุย ถึงจะเป็นคนละแนวอาชีพ แต่ละม้าย โดยเฉพาะเรื่องของการสื่อด้วยถ้อยคำ มันช่าง โดนใจ ใช่เลย

ขอบคุณมากนะค่ะ ที่แวะไปแนะนำหนังญี่ปุ่นค่ะ แวะมาทักทายค่ะ ฝันดีนะค่ะ
ต้องเข้ามาดูบ่อย ๆ แล้ว ท่าจะคอหนังญี่ปุ่นนะค่ะเนี้ย ^^