คุณตาอเล็กซานเดอร์เมื่อสมัยแต่งงานใหม่ๆเคยทำงานเป็นคนส่งโทรเลขของนาวิกโยธินสหรัฐ ก่อนจะย้ายไปนิวยอร์กพร้อมครอบครัวในเวลาต่อมา และทำงานกับบริษัทโฆษณาแทน จนท้ายที่สุด ทั้งครอบครัวก็ย้ายไปซานดิเอโก้ ที่ซึ่งคุณตาอเล็กซานเดอร์ก่อตั้งบริษัทโฆษณาและภาพถ่ายแฟชั่นของตัวเองขึ้นมา

ชีวิตครอบครัวของทั้งคู่ดำเนินอย่างมีความสุขเรื่อยมา ใช้เวลาร่วมกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ฯลฯ จนกระทั่งเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ที่คุณตาอเล็กซานเดอร์ประสบอุบัติเหตุหกล้มจนสะโพกหัก ทำให้ต้องนอนอยู่แต่ในเตียง ลุกไปไหนไม่ได้ แพทย์ในละแวกบ้านจึงนำเตียงผู้ป่วยแบบพิเศษมาไว้ให้ที่บ้าน โดยตั้งไว้ข้างเตียงคุณยายเจเน็ตต์ เพื่อให้ทั้งคู่ได้อยู่ใกล้ชิดกัน

แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป อาการของคุณตาอเล็กซานเดอร์กลับแย่ลงเรื่อยๆ เช่นเดียวกับคุณยายเจเน็ตต์ที่ก็สุขภาพทรุดโทรมลงทุกนาที และในที่สุดคุณตาอเล็กซานเดอร์ก็เสียชีวิตลงในวันที่ 17 มิ.ย. ซึ่งคุณยายเจเน็ตต์แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าทุกอย่างสายเกินแก้แล้ว แต่เธอยังคงไม่ไปไหน ยังนอนจับมือแน่นกับร่างไร้วิญญาณของสามีเหมือนเดิม

"ฉันบอกแม่แล้ว ว่าพ่อไม่อยู่แล้วนะ แต่แม่ก็กอดศพพ่อเอาไว้แล้วพูดว่า 'นี่ไงที่รัก อย่างที่เราเคยคุยกันเอาไว้ คุณตายในอ้อมกอดฉัน และฉันก็รักคุณ รอฉันหน่อยนะที่รัก เดี๋ยวฉันก็ได้ไปอยู่กับคุณแล้ว' " เอมี่ ลูกสาวของทั้งคู่กล่าว

เมื่อคุณยายเจเน็ตต์ต้องการดังนั้นแล้ว ลูกๆของเธอจึงไม่มีใครขัดศรัทธา ทุกคนออกไปจากห้องให้ทั้งคู่อยู่กันตามลำพัง และแล้วในวันรุ่งขึ้น คุณยายเจเน็ตต์ก็เสียชีวิตตามสามี โดยที่ยังคงกุมมือกันไว้แน่นไม่ปล่อย

ต่อมาศพของคุณตา-คุณยายถูกนำไปฝังไว้ที่สุสานไมรามาร์ในซานดิเอโก รวมแล้วทั้งคู่อยู่กินกันมาถึง 75 ปี เสียชีวิตโดยที่คุณตาอเล็กซานเดอร์มีอายุ 95 ปี ส่วนคุณยายเจเน็ตต์อายุ 96 ปี นับว่าเป็นความรักที่ยืนยาว และอมตะยิ่งนัก