ยินดีต้อนรับค่ะคุณเจ้าหญิง

ดีใจที่เห็นกลับมา


การเปลี่ยนแปลง บางครั้งก็นำมาสู่สิ่งที่ดีกว่าเนาะ

ร้านไก่ย่างโค้งวัดป่าฯ อร่อยจริงๆ ค่ะ ไว้ถ้ามีโอกาสลองไปหม่ำนะคะ

แวะมาเยี่ยมอย่างเป็นทางการค่ะคุณตุ๊กติ๊ก เพลงเศร้าและเพราะมากมาย บล๊อกสวยงามหวานมาก
ยินดีที่ได้รู้จัก และได้มาอยู่ด้วยกันนะคะ ^ ^

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

การเปลี่ยนแปลงในบางครั้งก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวคับ แต่ก็ไม่ใช่จะเป็นอย่างที่บอกทุกครั้งเสมอไปครับ

เพลงประกอบโหยหวนมาก ๆ เลยครับ ฟังแล้วเศร้าสุด ๆ เลย

อิอิ

คุณสาวไกด์......
ดีใจที่กลับมาเขียนเรื่องราวที่รักได้อีกครั้งค่ะ.....หลังจากการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำให้จิตตก........ขอบคุณสำหรับคำปลอบขวัญค่ะ

สำหรับเมนูไก่ย่างนั้น หลังจากดูรูป ทั้งอ่านไปด้วย เห็นภาพจนหิวค่ะ ^^.......

สวัสดีค่ะ คุณณปลายฉัตร
ขอบคุณสำหรับคำชม และยินดีที่รู้จักค่ะ จริงๆเข้าไปอ่านหน้าเฟจที่คุณฉัตรเขียนและใส่ภาพแล้ว......ชอบค่ะ..

ละมุนละไมดีจัง........

สวัสดีค่ะ อาคุงกล่อง

ก็น่าจะจริงค่ะ บางทีถ้าเรายอมรับมันให้ได้ค่ะ^^

สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ
เรื่องราวในวัยเด็ก เราก็ยังคงจำกันได้ดีเสมอมา
สนุกไร้ทุกข์ ตจว.ก็อย่างนี้ละนะคะ ^^

เรื่องของการเปลี่ยนแปลง มีอยู่ตลอดเวลา เพราะชีวิตเราไม่หยุดนิ่ง มีบ้านเก่า มีบ้านใหม่
บางครั้งก็เปลี่ยนไปในทางดี บางครั้งก็เปลี่ยนไปในทางไม่ดี ก็สลับๆกันไป จิตใจต่างหากละ ที่ต้องไม่แปรเปลี่ยนตาม
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ ^^

สวัสดีค่ะ คุณSawnoy
ขอบคุณค่ะ ใช่ค่ะการเปลี่ยนแปลงมีเสมออยู่ที่ใจเราที่ต้องเข้มแข็งพอให้ยอมรับได้ค่ะ

มีความสุขมากๆเช่นกันนะคะ

ชีวิตคนเราคือการเปลี่ยนแปลง เราเปลี่ยนแปลงแทบทุกเวลาจริงๆ ครับ

ชีวิตก็เป็นเช่นนี้นะคะ
ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา อยู่ที่ชอบก็สุข ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงนั้นก็ทุกข์ หรืออาจจะเฉยๆ ก็แล้วแต่... ยังไงก็ขอให้เป็นจุดเริ่มต้นใหม่ที่ดีอีกครั้งนะคะ

ปล. แวะมาขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านบล็อกของเรานะคะ ^^

น้ำท่วมปีที่แล้ว เราก็เก็บของทิ้งไปได้เยอะเหมือนกันค่ะ เวลาคับขันแบบนั้น ตัดสินทิ้งของที่เคยคิดว่าน่าจะมีค่า น่าจะได้ใช้ (ทั้งๆที่เก็บมาเป็นสิบปีก็อยู่แบบนั้น) ไปได้เยอะเชียวค่ะ ... เหลือแต่ของที่จำเป็นและมีค่าต่อชีวิตจริงๆเท่านี่นั้น ตอนนี้น้ำลดแล้ว...ก็เริ่มสะสมใหม่

ช่ายยค่ะคุณเจ้าหญิง

เรื่องบางเรื่อง วิทยาศาสตร์ก็อธิบายไม่ได้เหมือนกัน

คุณต่อ

ค่ะ จริงค่ะ เห็นด้วย
และทำให้เริ่มยอมรับมันได้มากขึ้น อย่างจริงจังค่ะ

คุณThe Wheel of Fortune
ขอบคุณนะคะ หวังว่างั้นค่ะ^^

เรื่องน้ำท่วมปีที่แล้ว โชคดีที่บ้านไม่ท่วมแต่เข้าใจเลยสำหรับ คนที่เจอแบบนั้น

บางทีก็ต้องทำใจนะคะ เริ่มใหม่ กันต่อไปค่ะ ปีนี้หวังใจว่า คงจะไม่เจอแบบนั้นกันอีกแล้วเนอะ.....คนไทย

คุณสาวไกด์

เนอะ ^^

มีเพียงคาวมเปลี่ยนแปลงเท่านั้นที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงครับ


มันเป็นเรื่องธรรมดา ที่ไม่ธรรมดานะ ไอ้ความเปลี่ยนแปลงนี่น่ะ

สวัสดีอีกรอบค่ะ

กระมังคะ คงเป็นสถาปัตยกรรมในสมัยนั้นจริงๆ หละค่ะ แหะๆ

ขอบคุณที่แวะไปคุยกันนะคะ

สวัสดีค่ะขอบคุณนะคะที่เข้ามาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักค่ะตามมาอ่านเรื่องราวในบล็อกแล้วรู้สึกว่าจะทิ้งไว้นานแล้วนะคะ อิอิ

ขอให้มีความสุขวันศุกร์ค่ะ

เคยย้า่ยบ้านเหมือนกันค่ะ ย้ายหอตอนเรียนตอนทำงานตอนแต่งงาน อีกหลายที่ จนบางทีฝันว่ากลับไปอยู่ที่หอเดิมอีก มันอยู่ในความทรงจำลึกๆ โหยหาอดีตที่มีความสุขน่ะค่ะ

แวะมายามค่ำค่ะ
สา ดีใจนะ อิอิ
เหมือนเป็นไอดอลเลยเหรอ
อืมๆ คิดดีค่ะ คิดแบบนี้ก็ยิ้มได้เลย

อาจเป็นไปได้นะคะ ที่เค้าอยากทำอะไรหลายๆ อย่างที่เค้าทำไม่ได้อย่าง สา
ก็เลยทำให้เค้ามองว่าเราทำได้ ทำไมเค้าทำไม่ได้อ่ะ

สา ก็ทำใจนะ ไม่คิดมากเลย
แค่อยากบ่น ระบายจะได้ไม่เครียดค่ะ
ตอนนี้ปล่อยวางมาเยอะมากค่ะ
ถ้าแต่ก่อนนะ งัดตลอดอ่ะ
ไม่เคยยอมเลยแต่เดี๋ยวนี้ ช่างเค้าเถอะ

สา ขอบคุณเค้า ที่ทำให้ สา ดูมีคุณค่ามากขึ้น กลับทำให้เค้าลดค่าตัวเองลง
กลับกลายเป็นคนน่าสงสารอ่ะ

ก็มีบางทีที่อยากมีคนคุยปรึกษา แต่ สา ก็ปรึกษาแม่ตลอด แต่บางเรื่องก็คุยไม่ได้ เหมือนเอาเรื่องราวที่เค้าไม่รู้ไม่เข้าใจไปให้คิดเพิ่มอ่ะ ก็เลยไม่คุยดีกว่า

เลยหาที่ระบาย เฟสบ้าง บล็อกบ้าง
ส่วนเรื่องงานเขียน สา ก็อยากเขียนนะ แต่ไม่ค่อยมีเวลาช่วงนี้
เดี๋ยวคงได้มีงานเขียนเรื่อยๆค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ สู้ๆ แน่นอนค่ะ ^^

วันนี้ผมก็เจอแก แกก็ยังคงทำหน้าที่อย่างดี น่าชื่นชมจริงๆ