สำหรับมื้อค่ำ ส่วนใหญ่จะหาทานมาจากตอนที่ทำงาน (เพราะเลิกงานตอน 4 ทุ่ม) แต่ทุกวันจะหิวก่อนเข้าที่พัก ที่พึ่งพาที่ดีที่สุดคือ 7-11 เพราะเปิดตลอดเวลา ที่สำคัญราคาประหยัดที่สุดแล้ว

แต่..

มันก็มีเบื่อกันบ้างละนะ ลองแวะอยู่ 2-3 ร้าน
ที่ถูกใจเห็นจะเป็นร้านนี้ค่ะ ชื่อร้าน "ครัวเจ้าฟ้า" อยู่ถนนที่ตัดใหม่ ชื่อถนนอะไรก็จำไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าเป็นถนนที่มีตลาดนัดน่ะค่ะ สองข้างทางจะเต็มไปด้วยร้านอาหาร และเซอร์วิส อพาร์ทเม้นท์ราคาประหยัดค่ะ

ความจริงร้านปิด 4 ทุ่มค่ะ
พอดีว่าวันนั้นแอบออกจากที่ทำงานเร็วไปครึ่งชั่วโมง ก็เลยทันเวลารีบกิน รีบกลับ เพราะเกรงใจเด็กเสิร์ฟ ราคาอาหารไม่แพงค่ะ

แอบกระซิบ.. แกงส้ม รสชาติเด็ดมากๆ
หน้าตาอาหารที่รับประทานค่ะ

ราคาทั้งสิ้น 815 บาท รวมเครื่องดื่มและข้าวเปล่าด้วยนะคะ

ตลอดเวลาที่พักอยู่ที่ ภูเก็ตการ์เด้นโฮม เราใช้บริการร้านซักรีดที่หน้าหมู่บ้านค่ะ ความจริงที่พัก มีเครื่องซักผ้าหยอกเหรียญให้ แต่ว่าเราไม่มีเวลาตาก ไม่มีเวลาเก็บ ไม่มีเวลารีด(ความจริงคือไม่ได้แบกเตารีดไปค่ะ) จ้างเค้าซักสะดวกกว่า

ออกไปทำงานตอนเช้าก็แวะส่ง ตกดึกกลับเข้าที่พักก็แวะรับ เพราะร้านเค้าเปิดตลอด 24 ชม. ชื่อร้าน "นาบอนซักรีด" ค่ะ อยู่ในซอยเจ้าฟ้า 5 ซอยเดียวกับที่พักของเรา

ราคาซัก-รีด เสื้อตัวละ 10 บาท กางเกงยีนส์ตัวละ 15 บาทค่ะ
พิสูจน์มาแล้วเสื้อผ้า หอมสะอาดดี ที่สำคัญสะดวกมากสำหรับการมาทำงานระยะยาวแบบนี้

1 สัปดาห์ผ่านไป ไวเหมือนโกหก
เราต้องย้ายที่ทำงานกันแล้วล่ะค่ะ !!!!!!!!!!!!!!!

น

มีที่พักเปิดใหม่ ที่ถนนด้านหลังห้างจังซีลอนหลายแห่งค่ะ
เป็นแนวเกสท์เฮ้าท์ และเซอร์วิส อพาร์ทเม้นท์ แบบห้องเช่ารายวัน-รายเดือน น่ะค่ะ ราคาหลักร้อย บางแห่งมีที่จอดรถ(ไม่มีร่ม) ให้ด้วย แต่บางแห่งก็ต้องจอดหน้าตึกที่พัก รูปนี้คือ Hello Patong (เฮลโล ป่าตอง) และ Add Mansion (แอด แมนชั่น) ค่ะ ถัดไปอีก 2 ตึกจะมี กู๊ดไนท์ เกสท์เฮ้าท์ อีกที่หนึ่ง

แต่เราเลือกพักที่ The Nara Patong ค่ะ รายละเอียดอยู่ที่หมวด "รีวิวที่พัก"

ที่ เดอะนารา ไม่มีที่จอดรถค่ะ
แต่สามรถจอดได้บริเวณพื้นที่ว่าง ด้านหน้าตึก

เราเลยเลือกที่จะเอารถไปจอดที่จังซีลอน ที่เราทำงาน เนื่องจากอยู่ไม่ไกล
เดินไปทำงานตอนเช้า เดินกลับที่พักตอนดึกได้สบายมาก เพราะเราได้บัตรจอดรถฟรี ตลอดเวลาที่ทำงานที่นี่ ปกติที่จังซีลอนจะต้องเสียค่าจอดรถนะคะ เว้นเสียแต่ว่าจะมีใบเสร็จการซื้อสินค้า(มูลค่าเท่าไหร่จำไม่ได้) มาแสดง


แต่เดี๋ยวก่อน !!!!!!!!!!!!!!


ของฟรี ไม่มีในโลก
เราได้สิทธิ์จอดฟรีแค่ 24 ชม.ค่ะ เพราะฉะนั้น จะมาจอดแช่ยาวตลอดการทำงานนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ ไม่เช่นนั้นคุณต้องจ่ายค่าจอดรถคืนละ 1200 บาท (แพงกว่าค่าที่พักอีกนะเนี่ย) เราก็เลยต้องเดินมาเวียนรถออก แล้วขับเข้ามาใหม่ทุกวัน

ตลอดเวลาที่อยู่ป่าตอง เราเดินไปเดินกลับจากห้างจังซีลอน ไปที่พักทุกวันค่ะ ช่วงเช้าๆ ก็ออกเช้าหน่อย หาโอกาสไปเดินเล่นหาอาหารเช้าทานแบบนักท่องเที่ยวบ้าง

บางวันเดินไปถึงซอย เดอะรอยัลพาราไดซ์
ไปทานมือเช้าที่ ชาลี เกสท์เฮ้าท์ ค่ะ เป็นอีกหนึ่งที่พักที่น่าสนใจ ของย่านนี้

น่าเสียดาย ที่มีแขกพักเต็ม
ก็เลยไม่มีโอกาสนำภาพภายในห้องพักมาให้ชมกันได้ แค่ไปทานมื้อเช้าอย่างเดียว

แต่ร้านอาหารไม่ใช่ของที่พักนะคะ
เป็นชาวฟิลิปปินส์ มาเช่าทำอาหารขายให้นักท่องเที่ยว

เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจ ที่เจ้าของร้าน และพนักงานจะไม่พูดภาษาไทยกับคุณ

ลองทายกันดูเล่นๆ ไหมคะ ว่าคลับแซนด์วิช ชิ้นนี้ราคาเท่าไหร่ ????

อย่าทายเลยค่ะ คนกินแสลงใจ
เอาเป็นว่า.. ซื้อแซนด์วิช แฮมชีส เซเว่นได้หลายชิ้นเลยค่ะ

บางวันเบื่อๆ เราก็ออกมาเวียนรถแต่เช้า
ไปหามื้อเช้าทานแถวชายหาดมั่งดีกว่า ถึงจะราคาสูง แต่เพื่อแลกกับบรรยากาศ คิดว่าก็น่าจะคุ้ม

ร้านรวงส่วนใหญ่ ยังไม่เปิดค่ะ เตียงริมหาดยังคงว่างเปล่า ที่พึ่งของเรา คงไม่พ้น แมค โดนัล มื้อเช้าวันนี้ สำหรับสองคน หมดไป สองร้อยกว่าบาทค่ะ

ตั้งใจว่าจะมานั่งชมบรรยากาศทะเลยามเช้า แบบสุขๆ สงบๆ

ที่ไหนได้...


คุณพี่ ที่มีร้านขายของริมหาดแถวนี้ เค้าจอดรถเปิดแพงเสียงดังมากๆ
แถมแข่งกัยพ่นควันบุหรี่ ใส่โต๊ะที่เรานั่งกันเป็นแถว

หนีเข้าไปนั่งในร้านก็ได้อ่ะ

แต่ก็ไม่วาย เข้าไปเจอ พนง.ตะโกนคุยกันเหมือนอยู่ที่บ้าน
เลยต้องแกล้งเดินไปแสดงตัวหน้าเคาร์เตอร์ เพื่อให้รู้ว่า.. มีลูกค้าอยู่นะคะ คุณน้องขา แล้วกลับมานั่งที่ กินแบบเงียบๆ ต่อไป

กลับมาที่จอดรถ

แต่ยังเอารถออกไม่ได้ มีรถคันใหญ่มาจอดขวางอยู่
ติดเครื่องไว้ แต่ไม่มีคนอยู่บนรถ รออยู่พักใหญ่ มีพี่ชายผิวเข้ม
เดินมาตะโกนถาม "จะออกเหรอ??" แบบว่าทั้งเสียง ทั้งหน้าตาพี่ ไม่น่าเป็นคนที่ทำงานบริการเลยอ่ะ ขอโทษซักคำก็ไม่มี

เฮ้อ...


เมืองท่องเที่ยว

ช่วงที่เราทำงานอยู่ที่นี่

อาหารที่ราคาประหยัดที่สุด คืออาหารสำเร็จพร้อมรับประทานที่มีขายในซุปเปอร์มาร์เก็ตค่ะ ปริมาณเยอะในราคาแพคละ 25-35 บาท (ประเภทข้าวราดแกง,กะเพราะ+ไข่ดาว อะไรประมาณนี้น่ะค่ะ) แต่เรื่องรสชาติ ก็ต้องทำใจนิดนึงนะคะ ทานหลายมื้อ ก็ย่อมมีเบื่อกันเป็นธรรมดา

อยู่ที่นี่ ไปดูการแสดงน้ำพุดนตรีทุกวัน วันละ 4 รอบ

แนะนำว่าถ้าใครอยากมาชม ควรมารอบ 1 ทุ่ม หรือไม่ก็รอบสุดท้าย 3 ทุ่มนะคะ เพราะจะมีการแสดงม่านน้ำด้วย ชมฟรีค่ะ

อากาศค่อนข้างร้อน อบอ้าวค่ะ
เครื่องดิ่มที่นี่จึงขายดีเป็นพิเศษ ถ้าเข้าซุปเปอร์มาร์เกตในช่วงค่ำ

คุณจะไม่สามารถหาซื้อเบียร์ที่แช่เย็นแล้วได้ค่ะ

บางวันเราเบื่ออาหารสำเร็จ ในซุปเปอร์
อยากผ่อนคลายไปกับช่วงเวลาหลังเลิกงานบ้าง

แต่ก็ไม่อยากไปไหนไกล..

เดินแกล้งเดินไถล ไปโซน ชิโน ฯ ก่อนกลับที่พัก

หาอะไรกินแก้เหนื่อย ก่อนกลับไปนอนพักผ่อน พนักงานที่ร้านบริเวณนี้ น่ารักทุกร้านค่ะ เค้าบอกดีใจ ที่ได้บริการลูกต้าคนไทย แนะนำรายการอาหารแบบเจาะลึก แถมยินดีเปลี่ยนบางรายการ ที่เราไม่ทาน เป็นอย่างอื่นให้ด้วย

แล้วอีกหนึ่งสัปดาห์ที่ป่าตอง ก็ผ่านไป ไวเหมือนโกหกเช่นเคย
เราเสร็จสิ้นภารกิจตอนสี่ทุ่ม เก็บข้าวของ เข้าที่พัก รีบเข้านอนเพื่อเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น

ออกจากป่าตองเวลาเดิมที่เหมือนขามา คือ ตี 4 ครึ่ง
หลับยาวเลยค่ะ เพราะไม่ได้เป็นคนขับ แวะทานข้าว เข้าห้องน้ำตอนไหนบ้าง ก็ลืมไปหมดแล้ว

รู้แต่ว่า ..

บ่ายสองโมงกว่าๆ ก็มาถึงกรุงเทพฯแล้วล่ะค่ะ

สำหรับค่าใช้จ่ายคร่าวๆ (ที่เปิดเผยได้)
ในการลงมาทำงานในครั้งนี้ มีดังนี้ค่ะ


ค่าน้ำมัน ไป-กลับ และตลอดเวลาที่ใช้ในพี้นที่ภูเก็ต
จันทบุรี-กรุงเทพ-ภูเก็ต-จันทบุรี (แกสโซฮออล์ 91)

- 5,800 บาท

ค่าที่พัก ทั้ง 2 แห่งราคาคืนละ 600 บาท รวมทั้งสิ้น

- 7,800 บาท

ค่าอาหาร และของใช้จิปาถะในชีวิตประจำวันหมดไปเยอะมากค่ะ
อย่าให้ลงยอดเงินเลย แบบว่าเดี๋ยว จขกท.จะเสียดายเอง
งานนี้เบื่อข้าวกล่องเซเว่นไปเลยอ่ะ


ภูเก็ต เหมาะสำหรับการไปเที่ยวพักผ่อน มากกว่าไปทำงานค่ะ
ทั้งนี้ต้องขอขอบคุณชาวภูเก็ต ในน้ำใจและไมตรี ที่มอบให้นะคะ คนท้องถิ่นน่ารักจริงๆค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแวะชม และลงชื่อทักทายนะคะ สำหรับรีวิวฉบับเต็มที่ลงไว้ที่บอร์ดบลูแพลนเนท ตามลิงค์ไปได้นะคะ

//www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8831393/E8831393.html

Create Date : 19 เมษายน 2553
Last Update : 19 เมษายน 2553 21:19:47 น.		3 comments
Counter : 6514 Pageviews.
Share Tweet