|
นิยายของควียอนี(เรียงลำดับเรื่องที่เรียกน้ำตาของเรามากที่สุด)
ควียอนีเป็นนักเขียนชาวเกาหลีที่ทำให้จขบ.หันมาอ่านนิยายแบบนี้ค่ะ ไม่ใช่เพราะภาษาสละสลวย ไม่ใช่เพราะนิยายเหล่านี้ได้รับรางวัล แต่ที่ชอบนิยายของเธอก็เพราะ"พลอตเรื่องและตัวละคร"ค่ะ อีกทั้งควียอนียังสามารถทำให้ผู้อ่านอินไปกับเรื่องราวได้อีก เรียกว่าถ้าเธอร้องไห้ เราก็ร้องไห้ตาม ถ้าเธอหัวเราะเราก็หัวเราะตามเลยล่ะค่ะ (จขบ.เป็นแบบนี้ ไม่รู้คนอื่นเป็นรึป่าว 555+) มาดูกันที่เรื่องแรกดีกว่า
**หมายเหตุ**สปอยด์เน้อพี่น้องแต่ไม่หมดซะทีเดียว
 
หนุ่มเหงาสาวหวาน สานฝันหัวใจ(Outsider)
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส ผู้แต่ง : Guiyeon ผู้แปล : โบ ยัมจอน
เรื่องราวของ"ฮันซอล"เด็กสาวผู้กำพร้าพ่อแม่ ซึ่งมีลุงอุปการะเลี้ยงดู ต่อมาลุงได้โกงสมบัติและทารุณนางเอกสารพัด จนนางเอกทนไม่ไหวเลยหนีออกจากบ้านมาใช้ชีวิตอยู่คนเดียว นางเอกก็ได้รับความลำบากมากมาย 2(หรือ4หว่าจำไม่ได้)ปีต่อมา ลุงของเธอก็ตามหาเธอจนพบแล้วบอกว่ามีคนอยากรับอุปการะนางเอก (ที่จริงแล้วก็เหมือนขายนางเอกน่ะแหละ)นางเอกเลยประชดลุงโดยรับการรับอุปการะ ทำให้นางเอกได้เข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งมี"คังบราเธอร์" สองพี่น้องผู้แตกต่างกันสุดขั้ว คนพี่"คังฮารุ"ชายหนุ่มผู้เย็นชา คนน้อง"คังอึนชัน"ชายหนุ่มที่ตั้งแง่รังเกียจนางเอกอย่างเปิดเผย ถึงกับด่าว่านางเอกว่าขอทานและไล่นางเอกออกจากบ้าน แต่ก็ทำไม่สำเร็จ(ตกหลุมรักนางเอกซะเอง แต่นางเอกนั้นชอบฮารุ) ชีวิตของนางเอกก็ดำเนินไปด้วยดีและกำลังคบกับฮารุด้วย จนมีอยู่วันนึงทำให้นางเอกรู้ความจริงถึงเหตุผลที่คุณลุง(เจ้าของบ้านที่รับอุปการะนางเอก)รับนางเอกมาเลี้ยง ทำให้นางเอกนั้นโกรธมาก จึงเลิกกับฮารุ(เพราะฮารุมีส่วนเกี่ยวข้อง)และหนีออกจากบ้าน แต่อึนชันได้ตามกลับมา นางเอกก็ยังไม่หายโกรธ หลังจากนนั้นนางเอกก็ได้รู้ความจริงจึงกลับมาคบกับฮารุอีกครั้ง แต่อุปสรรคความรักของพวกเค้ายังไม่จบเพียงเท่านี้ เพราะมีคนจ้องที่จะทำลายความสัมพันธ์ของทั้งคู่ อุปสรรคเหล่านั้นคืออะไร ต้องไปอ่านกันเอาเอง...
ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...ทำม๊ายยยย ทำไมมันจบแบบนี้เนี่ย ควียอนีทำอย่างนี้กับผู้อ่านได้อย่างไร จบแบบว่าหักมุมสุดฤทธิ์(หรือจขบ.โง่เองตามไม่ทันผู้เขียน) ตอนแรกที่อ่านนึกว่าเป็นเรื่องราวรักใสๆ ดราม่าหน่อยๆ ที่ไหนได้ ฮึกๆกระซิกๆ กลายเป็นรักรันทดแนวฆาตรกรรมไปซะ ตอนอ่านใกล้จะจบรู้สึกหลอนๆค่ะ 555+ พอจบแล้วถึง อ๋อ...อย่างนี้นี่เอง พร้อมกับร้องไห้จนหมอนเปียก  ควียอนีนี่ชอบฆ่าตัวละครจริงๆเลย อ่านแล้วสงสารค่ะ คนที่อ่านเรื่องนี้ส่วนใหญ่จะชอบ"คังอึนชัน"คนน้อง ชายหนุ่มผู้น่ารักที่ถึงแม้จะปากร้าย แต่รักใครแล้วรักจริง จขบ.อ่านไปก็เอาใจช่วยหนุ่มคนนี้ไปด้วย สงสารค่ะ นึกเกลียดฮารุขึ้นมาทันควัน555+ แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้นค่ะ ขวัญใจจขบ.ที่แท้ก็คือ คนพี่"คังฮารุ"นั่นเอง ชอบผู้ชายแบบนี้ค่ะ(ในนิยายนะ) ขรึมๆ เย็นชา แต่หล่อ เฮือก...ไม่ค่อยเลยนะเนี่ย ที่จริงฮารุนี่แหละ ที่น่าสงสารที่สุดในความคิดเห็นของจขบ.(ไม่รวมนางเอกนะ) ผิดหวังกับความรัก โดนแฟนจับปลา 2 มือ โดยอีกฝ่ายก็คือพี่ชายของตัวเอง ต่อมาแฟนก็ตาย แฟนเก่าของฮารุนั้นเป็นเพื่อนนางเอกด้วย และหน้าตาเหมือนกันมากกก นี่แหละคือเหตุผลที่พ่อของฮารุรับเลี้ยงนางเอก เพื่อดึงไม่ให้ฮารุฆ่าตัวตายตามแฟนไป อ่านแล้วเศร้าค่ะ เพราะทุกคนน่าสงสารหมด ไม่ว่าจะเป็น"ฮันซอล" ซึ่งชีวิตนั้นแย่อยู่แล้ว ยังมาเจอเรื่องแย่ๆอีก โดนทำร้ายจิตใจสารพัด "คังฮารุ"ผู้โดนหักหลัง "คังอึนชัน"ผู้โดนหลอกใช้ โดยเจ้าตัวเต็มใจให้หลอก
ฉากและบทสนทนาที่ชอบ
-ชอบประโยคที่อึนชันพูดกับนางเอก(จำไม่ได้เป๊ะๆนะ)"หัวใจของฉันไม่มีมือ เลยไม่สามารถจับเธอได้ หัวใจของฉันไม่มีปากเลยไม่สามารถบอกรักเธอได้ แต่หัวใจของฉัน...ไม่เคยทำให้เธอต้องเจ็บปวด"ที่จริงมันยาวกว่านี้แต่จำไม่ได้ ชอบมากๆเลยค่ะ 
-ชอบฉากที่นางเอกรู้ความจริง แล้วบุกไปงานเลี้ยง ไปด่าฮารุ(ตอนนี้สงสารค่ะฮารุค่ะ เพราะเริ่มรักนางเอกจริงๆแล้ว ไม่ได้เห็นเป็นแค่ตัวแทน) และหยิบกรรไกรมาตัดผมสุดที่รักซะสั้นกุดและยังด่าฮารุด้วยคำที่หยาบคาย(ฮารุชอบผมยาวและไม่ชอบผู้หญิงพูดคำหยาบ) ฉากนี้สะเทือนอารมณ์ค่ะ สงสารทั้งนางเอกและฮารุ
-ชอบฉากที่ฮารุเข้าโรงพยาบาล นางเอกมาเยี่ยมแต่ฮารุไม่รู้เพราะนอนหันหลังอยู่ ฮารุนึกว่าเป็นเซจิน(ลูกพี่ลูกน้องนางเอก)เลยขอรูปนางเอกกับเซจินและสารภาพรักไป(ไม่ใช่เป๊ะๆนะคะ คือพูดประมาณนี้)
"นี่เธอ มีรูปของพี่สาวเธอมั้ย ฮันซอลไม่มาให้ฉันเห็นในความฝันบ้างเลย ฝากบอกเธอด้วยนะว่าผมทรงใหม่นั้นเหมาะกับเธอมากๆ บอกเธอด้วยว่าเวลาที่เธอพูดคำหยาบฉันชอบฟังมันที่สุด"
"รัก...ตอนนี้รักจริงๆนะ ต่อให้อวกาศระเบิด ฉันก็ยังรักฮันซอล ต่อให้ผู้หญิงคนนั้นฟื้นขึ้นมา(แฟนเก่าพระเอก)ฉันก็ยังรักฮันซอล" ซึ่งตอนนี้จขบ.ซึ้งใจ+สะใจมากค่ะ ไม่ชอบแฟนเก่าพระเอกตั้งแต่อ่านเลย 555+ เพราะเป็นตัวต้นเหตุทั้งหมด
-ชอบที่ในร.ร.เวลาคนจะขอเป็นแฟนเค้าจะแลกบัตรนร.กัน โดยถ้ามีคนสารภาพรักก็จะมอบบัตรไว้ให้และถ้าอีกฝ่ายรับบัตรไว้ก็ถือว่าตกลงที่จะเป็นแฟนด้วย ซึ่งนางเอกนั้นได้ครอบครองของทั้งพี่ทั้งนางเลย อิจฉาเล็กน้อย
ส่วนที่ไม่ชอบ
-ไม่ชอบสไตล์การเขียนในเรื่องนี้ค่ะ คือถ้าอ่านรอบแรกจะงงๆ ว่าใครพูดกับใคร
-ไม่ชอบตอนจบค่า...ฮือๆ จบอย่างนี้ได้อย่างไรทำร้ายจิตใจจขบ.มากๆ แต่มาคิดอีกทีก็ดีแล้ว ถ้าไม่จบอย่างนี้ นิยายเรื่องนี้คงไม่ตรึงใจจขบ.แน่นอน
-ตอบจบเหมือนยังไม่เคลียร์ค่ะ ยังงงอยู่ว่าใครเป็นใคร ใครเป็นคนโทรไปหานานา(รุ่นพี่ของนางเอก) และใครที่ยังอยู่ในคฤหาสน์ แล้วตกลงใครเป็นคนแต่งเพลงจนจบ งงค่ะ ใครรู้ช่วยบอกเล่าด้วย
   
หนุ่มซึ้งหนุ่มแสบ รักแนบหัวใจ (To my boy friend)
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส ผู้แต่ง : Guiyeon ผู้แปล : ธารน้ำ
"ลีคังซุน"เป็นแฟนของ"ควอนอึนฮยอง" ซึ่งตอนนี้เธอรู้สึกอายเหลือเกินที่ต้องเป็นแฟนกับเขา เพราะอึนฮยองนั้นทำตัวเหมือนอันธพาลเวลามาหาเธอที่ร.ร.ก็ชอบทำให้เธอขายหน้าและโดนเพื่อนๆหัวเราะเยาะเป็นประจำ คังซุนจึงคิดที่จะบอกเลิกกับอึนฮยอง ยิ่งตอนนี้เธอก็เริ่มมีใจให้กับเพื่อนร่วมห้อง"ลีซึงฮยอน"(ไม่แน่ใจแซ่ลีรึป่าว) ผู้หล่อ รวยและฉลาดและชอบทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหวอยู่เสมอ เมื่อถึงเวลาต้องเลือกเธอจะเลือกใครกันนะ หนึ่งหนุ่มผู้โหดห้าว แฟนที่น่าขายหน้าของเธอ กับเทวดาน้อยซึงฮยอนผู้น่ารักที่ทำให้หัวใจของเธออบอุ่น
ปล.เรื่องนี้มีตอนพิเศษของพี่นางเอก ซึ่งก็เศร้าและซึ้งไม่แพ้กัน
ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน....เกลียดค่ะ เกลียดนางเอกสุดๆ เกลียดมากถึงมากๆๆๆ  จำได้ว่าใช้เวลาอ่านเรื่องนี้นานเชียว กว่าจะทำใจให้อ่านต่อได้ เนี่ย เพื่อนจขบ.(เจ้าของหนังสือ)ยังอ่านไม่จบเลยจนถึงทุกวันนี้ 555+ เรื่องก็เป็นแนวที่เราเดาได้อยู่แล้ว อ่านไปก็เดาออก รู้อยู่แล้วว่าพระเอกต้องตาย ยิ่งได้มาอ่านเล่ม 3 น้ำตาไหลพรากๆเลยค่ะ สงสารพระเอกมากๆ เกลียดคังซุน เกลียดซึงฮยอน งี่เง่าจริงๆ นางเอกเปรียบมันเหมือนเทวดาผู้อบอุ่น เรารึเปรียบมันเป็นเทวดาปัญญาอ่อนจอมงี่เง่า รักแต่ตัวเอง ไม่เหมือนพระเอก อึนฮยองผู้น่าสงสาร จะตายแล้วยังโดนทำร้ายจิตใจอีก
ส่วนที่ชอบ
-ชอบน่าปกมากๆเลย สวยด้วย มันอธิบายถึงเนื้อเรื่องได้ดีเลยค่ะ (จขบ.คิดเช่นนั้น) ให้ความรู้สึก เศร้าๆ เหงาๆ
-ชอบตอนพระเอกบอกนางเอกประมาณว่า ถ้าเวลานางเอกเศร้าหรือร้องไห้ให้มองขึ้นไปบนท้องฟ้า เพราะพระเอกจะเป็นดาวอยู่บนฟ้า คอยดูแลนางเอก กรี๊ดๆ น่ารักมากมาย
-ชอบฉากที่พระเอกใกล้ตายค่ะ ควียอนีเขียนพาจขบ.อินไปกับอารมณ์นั้นมากเลย ร้องไห้ตามไปด้วย
-ชอบตอนพิเศษของพี่นางเอก ซึ่งมี 2 หนุ่มมาชอบคือ"คิมดงยอง"กับ"ควางมิน"(จำนามสกุลมันไม่ได้)ซึ่งทั้งสองนั้นเป็นเพื่อนกับพระเอก ชอบมากๆตอนที่ดงยองจะไปแอบดูคังยุน(พี่นางเอก)ทุกวัน โดยที่คังยุนไม่รู้ ดงยองก็ได้แต่มองหลังของคังยุน แต่เลยมาข้างหลังดงยองอีกนั้น ยังมีควางมินซึ่งแอบดูคังยุนกับดงยองอีกชั้น ชอบตรงนี้แหละค่ะ ซึ้งดีที่ควางมินนั้นรักทั้งเพื่อนและหญิงสาวที่ตนรัก ยอมเสียสละขนาดนี้
ส่วนที่ไม่ชอบ
-อย่างที่ได้กล่าวไป ไม่ชอบนางเอกค่ะ เกลียดอย่างแรงถึงตอนหลังมันจะรู้ใจตัวเองว่าที่แท้จริงแล้วรักใคร แต่จขบ.ก็คิดอีกมุมว่า หากพระเอกไม่เป็นโรคใกล้ตาย นางเอกก็ไม่กลับไปหาพระเอกหรอก ฮึ หมั่นไส้ค่ะ
-ไม่ชอบพระรองคือซึงฮยอน รู้สึกว่ามันงี่เง่าค่ะ
-ไม่ชอบคู่ของพี่นางเอกค่ะ รู้สึกไม่ชอบ ไม่เหมาะสม
ปล.เป็นความรู้สึกส่วนตัวของจขบ.เน้อ
 
สาวใสหนุ่มซ่า ตามล่าหารัก
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส ผู้แต่ง : Guiyeon ผู้แปล : จี เยวอน
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ"ชองฮันกยอง"นางเอกผู้อาภัพ(แต่ยังไม่เท่าฮันซอลในหนุ่มเหงาฯ) โดยพ่อแม่นางเอกนั้นแยกทางกัน พอพ่อตาย นางเอกต้องย้ายมาอยู่กับแม่ ฮันกยองนั้นทีน้องอีก 2 คน คือ "ฮันดาริม"กับ"ฮันจูโฮ"(ไม่แน่ใจชื่อนี้รึป่าวจำไม่ได้แล้ว) ดาริมนั้นเป็นเด็กที่ร่าเริงและห้าว ส่วนจูโฮเป็นเด็กชายจอมเย่อหยิ่งและไม่ค่อยยอมรับนางเอกเท่าไร หลังจากที่ได้มาอยู่แล้วก็ทำให้ฮันกยองได้พบกับ"แดฮัน"รักแรกของเธอซึ่งตอนนี้มีแฟนแล้วก็คือเพื่อนสนิทของนางเอก(จำชื่อไม่ได้) ทั้งสามคนนั้นเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก โดยเพื่อนนางเอกนั้นรู้ว่านางเอกก็ชอบแดฮันอยู่แล้ว แต่เพื่อนนางเอกนั้นมีนิสัยขี้อิจฉาริษยา ชอบแย่งของๆคนอื่น เมื่อนางเอกรู้ว่าทั้งสองเป็นแฟนกันจึงเสียใจมาก พอดาริมรู้ก็โมโหเป็นอย่างมากจึงวางแผนหาแฟนให้นางเอก คือ"บันแฮวอน" เพื่อนของดาริมนั่นเอง แต่นางเอกนั้นไม่ได้ชอบแฮวอน ต่อมานางเอกได้พบ"ชองแทซอง"หนุ่มน้อยผู้น่ารักเปรียบเสมือนเทวดาน้อย และคอยอยู่กับนางเอกเสมอเพราะที่แท้แทซองนั้นเป็นน้องชายคนละแม่ของเธอนั่นเอง แฮวอนกับแทซองนั้นเป็นคู่อริกัน เจอกันทีไรต้องมีเรื่องกันทุกที ทำให้นางเอกซึ่งเป็นคนกลางลำบากใจ และนางเอกก็เริ่มชอบแฮวอน พร้อมกับที่แทซองก็เริ่มชอบพี่สาวตัวเองเข้าซะแล้ว หลังจากนั้นก็มีเรื่องทำให้นางเอกเข้าใจแทซองผิด โดยคิดว่าแทซองนั้นวางแผนทำลายความรักของแฮวอนกับนางเอก ทำให้นางเอกโกรธมากจึงต่อว่าแทซอง จนทำให้แทซองเสียใจและตัดสินใจไปอยู่ที่อเมริกา ตอนหลังนางเอกได้รู้ความจริงว่าที่แท้เป็นแผนของเพื่อนสนิทนางเอกที่กลับมาแก้แค้นเพราะนางเอกแย่งแฮวอนไป(เพื่อนนางเอกชอบแฮวอน) พอนางเอกรู้ก็ขอโทษแทซองและจะตามแทซองไป แต่แทซองได้ฝากวิดีโอไว้ และบอกว่าจะ ติดต่อมาเสมอ เรื่องราวก็ดำเนินไปด้วยดี แต่ตอนจบ...เศร้าค่ะ
ความคิดเห็นหลังจากที่ได้อ่าน...เรื่องนี้เหมือนกับมีตอนจบทั้งสองแบบ คือแฮปปี้เอนดิ่งกับจบเศร้า แฮปปี้เอนดิ่งคือนางเอกสมหวังกับพระเอก เศร้าคือแทซองตายค่ะ ที่จริงแล้วจขบ.คิดว่ามีพระเอกสองคนนะคะ คือแฮวอนกับแทซองนั่นแหละ โดยบทส่งท้ายนั้นเป็นเรื่องของชาติหน้าที่ฮันกยองกับแทซองเป็นแฟนกันค่ะ เพราะชาติหน้าแทซองอธิษฐานไว้ เรื่องนี้สาวๆทุกคนนั้นหลงความน่ารักของแทซองไปตามๆกัน ตอนแทซองตายก็ร้องไห้กันเป็นแถว 55+และจขบ.ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย เหมือนแฮวอนโดยขโมยซีนเลยนะเนี่ย เพราะที่จริงแล้วพระเอกคือแฮวอน(ไม่รวมอีกชาตินึง)
ส่วนที่ชอบ
-ชอบตอนที่แทซองอธิษฐานค่ะ คือเค้าอธิษฐานไว้ว่าชาติหน้าขอให้ฮันกยองเกิดเป็นใครก็ได้ จะเกิดเป็นผู้หญิงขี้เหร่ หรือเกิดมาเป็นป้าแก่ๆก็ได้ แต่ขออย่าให้เกิดมาเป็นพี่สาวของเค้าเลย
ส่วนที่ไม่ชอบ
-ก็นางเอกนี่แหละค่ะ แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียด แค่ไม่ค่อยชอบนางเอกบ้องแบ๊ว ไร้เดียงสาเท่าไร (แล้วส่วนใหญ่นางเอกเกาหลีมักเป็นเช่นนี้)
-ไม่ชอบแม่นางเอกค่ะ อ่านไปก็สงสารนางเอกเชียว เหมือนกับแม่นางเอกไม่เคยรักนางเอกเลย รักแต่น้องๆ โดยตอนที่ดาริมพานางเอกไปเที่ยวและกินเหล้า พอเช้ามานางเอกก็โดนแม่ว่าๆทำไมพาน้องไปกินเหล้า พาน้องทำตัวเหลวแหลก แต่นางเอกก็คือนางเอกแหละค่ะ ไม่เถียงเลย อ่านแล้วขัดใจ ไม่ชอบนางเอกไม่ยอมสู้คน
 
คีย์หัวใจ บันไดเสียงรัก(Do re mi fa sol la si)
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส ผู้แต่ง : Guiyeon ผู้แปล : จี เยวอน
เรื่องราวของ"ยุนชองวอน"สาวน้อยสุดห้าว โหดต้องเป็นคนแบกกีตาร์ให้กับหนุ่มข้างบ้าน"ชินอึนกยู" เพราะอึนกยูเห็นตอนที่ชองวอนหนีเที่ยวเลยโดนขู่ให้มาแบกกีต้าร์ให้ 1 อาทิตย์ อึนกยูนั้นเป็นนักดนตรีจึงต้องมาซ้อมที่ห้องซ้อมทุกวัน และทำให้ชองวอนได้กลับมาพบกับ"คังฮีวอน"เพื่อนเก่าของเธอซึ่งความแค้นกับชองวอน ต่อมาชองวอนและอึนกยูเป็นแฟนกัน ก็มีคังฮีวอนคอยทำลายความรักของคนทั้งคู่ จนทำให้ทั้งสองต้องเลิกกัน แต่อึนกยูนั้นรักชองวอนมาก ในที่สุดทั้งสองก็กลับมาคืนดีกันพร้อมกับได้ปรับความเข้าใจกับฮีวอน จนฮีวอนเลิกล้มความแค้นที่มีต่อชองวอน แต่หันมารักชองวอนด้วยเช่นกัน
ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กึ่งเศร้ากึ่งหวานแหววค่ะ ตลกดีด้วย อ่านไปก็ขำไป พอถึงตอนเศร้าก็เศร้าซะกระชากอารมณ์พาจขบ.เศร้าไปด้วย นิยายของควียอนีนี่ทำเราเสียน้ำตาไปเยอะจริงๆ
ส่วนที่ชอบ
-ชอบความรักระหว่างพี่น้องของ"ยุนชองวอน"และ"ยุนแชกวาง"ค่ะ ดูเหมือนพี่น้องที่ไม่รักกันเลย พูดจาร้ายๆใส่กันตลอด(แบบขำๆ)แทบจะตีกันด้วย แต่เวลาทีเรื่อง พี่น้องที่ไม่ถูกกันคู่นี้นี่แหละ จะคอยช่วยเหลือกันเสมอ ทำเอาจขบ.ซาบซึ้งไปด้วย จขบ.ชอบแชกวางมากเลยค่ะ ถือว่าเป็นตัวสีสันของเรื่องเลยทีเดียวและยังมีบทบาทสำคัญด้วย แชกวางเวลาเจอชองวอนระหว่างที่เค้าอยู่กับเพื่อนๆก็จะออกอาการรังเกียจพี่สาวมากๆ (เพื่อนแชกวางชอบชองวอนด้วย 55+) อีกทั้งยังบ้าๆบอๆค่ะ ฮามากเลยตอนที่พูพู่ (แมวของแชกวางที่เก็บมา)หาย ทำเอาแชกวางหนีจากบ้านออกไปตามหาค่ะ ฮามากๆ อีกทั้งยังเข้าใจผิดๆเกี่ยวกับพูพู่ โดยคิดว่าพูพู่นั้นเป็นแมวพันธุ์เปอร์เซีย(ที่แท้แล้วพันธุ์สีสวาท) คิดว่าเป็นตัวเมีย(แต่ที่จริงมันเป็นตัวผู้) พอหลังจากที่รู้ว่าแมวตัวเองเป็นตัวผู้แล้ว ทำเอาแชกวางงอนไปหลายวัน หาว่าแมวมันหลอกลวง 55+ ปัญญาอ่อนมั้ยล่ะเนี่ย
-ชอบเพลงของอึนกยูค่ะ เค้าแต่งเพลงออกมาได้ปัญญาอ่อนเชียวแต่ในความปัญญาอ่อนนี่แหละ มันแฝงด้วยข้อความซึ้งโดนใจจขบ.อย่างมาก (พอดีหนังสือไม่ได้อยู่ที่ตัวเองเลยจำเนื้อเพลงไม่ได้)
-ชอบนางเอกเรื่องนี้ค่ะ ห้าวหาญ สู้คน ไม่บ้องแบ๊วเหมือนกับเรื่องอื่นๆ
-ชอบฉากที่นางเอกเข้ารพ.แล้วต้องอยู่ห้องเดียวกับฮีวอน แชกวางรู้จึงยกพวกจะมารุมฮีวอน แต่ถูกอึนกยูขวางเอาไว้ ฉากนี้สะเทือนอารมณ์ดีค่ะ ตอนที่อึนกยูว่านางเอกว่าเป็นคนไม่ดี ทำไมทำกับเพื่อนตัวเองอย่างนี้ ซึ่งตอนนั้นนางเอกเจ็บหนักและเสียใจมากเลยไม่ได้โต้ตอบออกไป ก็ได้แชกวางนี่แหละค่ะ เฉลยความลับระหว่างชองวอนกับฮีวอนออกมาทั้งหมด ชอบมากเลยตอนที่แชกวางพูดว่า"ไปเถอะเจ๊ ไปหาที่ที่มีแต่คนดีอยู่" มากระชากใจค่า...มีน้องอย่างนี้รักตายเลย
-ชอบฉากที่พระเอกบอกลานางเอก เพื่อที่จะหลีกทางให้ฮีวอน ตอนนั้นเศร้ามากเลย สงสารพระเอกค่ะ
-ชอบภาคพิเศษ"นายต๊องร้องเพลง"ซึ่งในภาคพิเศษนั้นเป็นตอนที่พระเอกกลายเป็นเด็กติงต๊อง ซึ่งพระเอกเคยแต่งเพลงว่าอยากกลายเป็นคนติงต๊องเพราะจะได้ลืมความเจ็บปวดซะ และมันก็กลายเป็นจริงค่ะ ชอบตอนนี้ที่นางเอกพยายามทำให้พระเอกหาย ทำวิธีไหนนั้น ไปอ่านกันเอาเน้อ
-ชอบตอนพิเศษ(อีกแล้ว)ในมุมมองของพูพู่ค่ะ ฮามาก โดยพูพู่ก็เป็นอีกคน(ตัว)ที่หลงรักชองวอนเช่นกัน โดยควียอนีเล่าเรื่องราวของแชกวางกับพี่สาวอึนกยู(จำชื่อไม่ได้)ผ่านทางความคิดของพูพู่ค่ะ ฮามาก
-ชอบสำนวนแปลของคุณจีเยวอนมากค่ะ โดยเฉพาะจะมีตัวละครตัวหนึ่งที่พูดเหน่อๆ คุณจีเยวอนแปลออกมาได้ฮาดีค่ะ เวลาอ่านนี่จขบ.อ่านออกเสียงตามด้วย555+
ส่วนที่ไม่ชอบ
-ดูเหมือนไม่ค่อยมีนะคะ แต่มันก็มีจนได้ ไม่ชอบคู่ของแชกวางกับพี่พระเอกนั่นเอง ไม่ค่อยชอบผู้ชายอายุน้อยกว่าเท่าไร อีกทั้งไม่ชอบพี่พระเอกค่ะ ลักษณะของเค้าเหมือนนางเอกเกาหลีนั่นเอง เลยไม่ชอบ
ถือว่าเรื่องนี้สมบูรณ์ดีค่ะ เนื้อเรื่องเคลียร์และก็จบไม่เศร้า 
 
หนุ่มฮอตสาวเฮี้ยว รักเปรี้ยวอมหวาน
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส ผู้แต่ง : ควียอนี ผู้แปล : Envy
"ลีเยวอน"ได้เข้าไปโพสต่อว่าเจ้าของกระทู้ที่แสดงความคิดเห็นในแง่ลบกับสาวๆร.ร.สตรีที่เยวอนอยู่ในเว็บบอร์ดร.ร. ทำให้เจ้าของกระทู้นั้นโทรมาหาเยวอนและขู่ว่าจะไปดักรอหน้าร.ร. วันต่อมาก็มีคนมาดักรอเยวอนจริงๆซึ่งก็คือ"จีอึนซอง"(ถ้าจำชื่อไม่ผิดนะ)หนุ่มฮอตของร.ร.ซาง ซึ่งเป็นร.ร.ช่างกลมีชื่อในการยกพวกตีกัน เยวอนกลัวมากเลยหาทางหนี โดยหนีไปทางหลังร.ร. ซึ่งอึนซองก็ดักรออยู่แล้ว และตอนนี้นี่เองที่เกิดอุบัติเหตุทำให้เยวอนจูบกับอึนซองเข้า อึนซองถึงกับประกาศว่า "เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่จูบฉัน ต้องแต่งงานกับฉัน"
ความคิดเห็นหลังจากที่ได้อ่าน...เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของควียอนีเลยที่จขบ.ได้อ่าน เพราะเห็นเพื่อนซื้อมาแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เราอยากรู้ว่ามันสนุกตรงไหนเลยยืมมาอ่านบ้าง ปรากฏว่าโดนค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องฮาๆ ไม่เครียด เนื้อเรื่องไม่ซับซ้อน เป็นเรื่องรักใสๆวัยรุ่นทั่วไปค่ะ ออกดราม่านิดๆตรงที่พระเอกมีปมในใจเกี่ยวกับครอบครัว
ส่วนที่ชอบ
-ก็ฮาๆค่ะ เรื่องจบแบบแฮปปี้เอนดิ่ง และชอบเรื่องนี้ที่เป็นเรื่องจุดประกายให้เรากลับมาอ่านหนังสือ
-ชอบพระเอกค่ะ น่ารักดี
ส่วนที่ไม่ชอบ
-พระเอกโง่มากค่ะ โง่อย่างแรง
-พระชอบความรักระหว่างเพื่อนนางเอกกับเพื่อนพระเอกค่ะ เพราะเพื่อนนางเอกใจง่ายไปหน่อยเลยไม่ชอบ
และนี่แหละคือนิยายของควียอนีที่จขบ.ชอบมากๆ เรื่องหลังๆนั้นไม่ค่อยชอบเท่าไร แต่ก็พออ่านได้ และคิดว่าพระเอกของนิยายรุ่นหลังที่เขียนโดยเด็กไทยทั้งหลายเนี่ย ได้อิทธิพลจากพระเอกเกาหลีมาทั้งนั้นเลย ถ้าเป็นเรื่องจริงนะคะ จขบ.ไม่เอาพระเอกเกาหลีมาเป็นแฟนเด็ดขาดเลยค่ะ เอะอะก็ตะคอกใส่ ปากร้าย แบบนี้ไม่ชอบค่ะ 555+ ชอบให้มันอยู่ในนิยายแหละพอแล้ว อย่าให้มีจริงเลย สงสารแฟนๆ และสังเกตได้อีกอย่างคือ พระเอกเกาหลีของควียอนีนั้น(ของนักเขียนอื่นก็มีบ้าง)โง่ค่ะ 555+ ไม่เชื่อลองดู
-จีอึนซองจากหนุ่มฮอตฯ ยังไม่รู้เลยว่าโรงพายาบาลภาษาอังกฤษว่าอะไร บอกว่า house แปลว่ารพ.ซะงั้น 55+
-ควอนอึนฮยองจากหนุ่มซึ้งฯ ท่องสูตรคูณผิดๆอยู่เสมอ และชอบเอาเรื่องนี้แหละมาเถียงกับดงยอง (ฮาค่ะตอนอ่าน) สงสัยผู้เขียนมีเจตนาให้ผู้อ่านฮาๆในบุคลิกของพระเอก เพราะเรื่องนี้มันเศร้า
-บันแฮวอนกับชองแทซองจากสาวใวฯ ยังมีความฉลาดในเรื่องเรียนอยู่บ้าง
-คังฮารุจากเรื่องหนุ่มเหงาฯ ถือว่ามีเค้าคนเดียวนี่แหละค่ะที่ฉลาดกว่าพระเอกคนอื่นๆ 55+ ฮารุเรียนเก่งค่ะ ส่วนอึนชันผู้น้องนั้น ฮึๆ เอาเป็นว่าฉลาดน้อยกว่าฮารุแล้วกัน
-ชินอึนกยูจากคีย์หัวใจ ฉลาดเหมือนกันนะคนนี้ แต่งเพลงเก่งด้วยค่ะ
สรุป...พระเอกคนที่โง่ที่สุดคือ จีอึนซองนั่นเอง 555+
ขอบคุณรูปและข้อมูลจากสำนักพิมพ์แจ่มใสค่ะ
บางคนอาจจะไม่ชอบนิยายแบบนี้ เพราะไม่มีภาษาที่สละสลวย ถือได้ว่าเป็นนิยายอีโมที่อ่านแล้วปวดหัว ไม่มีสาระแต่จขบ.อ่านได้ทุกประเภทค่ะ (อักนัยนึงคือจขบ.ก็เป็นคนที่ไม่มีสาระด้วยนั่นเอง  55+) ขึ้นกับว่าพลอตเรื่องโดนใจแค่ไหน พระเอกนางเอกชอบมั้ย(เป็นนักอ่านที่ไม่ดีเลยนะเนี่ย)แล้วก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ด้วย ตอนนี้ก็เบื่อๆนิยายพวกนี้แล้ว เพลาๆไปเยอะ เพราะเรื่องมีแต่ซ้ำกันทั้งนั้น จขบ.เลยเริ่มหันมาหาแนวใหม่ค่า(ยิ่งโรมานซ์ยิ่งชอบค่ะ ) นี่เลยอยากรีวิวถึงเรื่องที่จขบ.ประทับใจไว้เพื่อนให้เพื่อนๆลองแลกเปลี่ยนความคิดเห็นดูค่ะ
Free TextEditor
| Create Date : 16 ตุลาคม 2551 | | |
| Last Update : 16 ตุลาคม 2551 5:32:21 น. |
| Counter : 15931 Pageviews. |
| |
|
| |
|
เพราะต้องกลับไปเปิดๆหนังสือหาความงง
(ต่อ)ที่แม้ว่าจขบ.อ่านเรื่องนี้หลายรอบเรื่องที่งงก็เรื่องเดิม 55+ 
หลายคนไม่ค่อยชอบกับสำนวนการเขียนของคุณแรบบิท(เท่าที่อ่านตามเว็บบอร์ด)เพราะจะเกิดอาการงงกับสำนวนพี่แก ว่าใครพูดกับใคร ชอบมีปมมีเหตุการณ์ทิ้งไว้ให้คนอ่าน(จขบ.)คาใจ แต่ถึงอย่างไรจขบ.ก็ชอบงานของแรบบิท ชอบตรงที่พล็อตเรื่องและที่สำคัญ"ตัวละคร" คุณแรบบิทสามารถสร้างตัวละครออกมาให้จขบ.หลงรักอย่างมาก(ถึงขนาดคลั่งไคล้ดูจากบารามอสก็เจ้าชายคาโล จากนาคราชาก็เฮียโสม จากเพชรประดับใจก็หมอจิ และอีกหลายๆตัวที่จขบ.ชอบมากๆ)ประมาณว่าถ้าใครอ่านงานของเค้าแล้วชอบก็จะชอบอย่างมาก แต่ใครที่อ่านแล้วไม่โดนก็จะไม่อ่านงานของเค้าไปเลย ซึ่งจขบ.ก็มาแนวประเภทแรก ออกทะเลไปไกลแล้วมาว่ากันถึงเรื่องนาคราชากัน(ต่อ)ดีกว่า
เรื่องนาคราชงราชาอะไรนี่เรื่องรองๆเลยค่ะ มันส์ตรงนี้แหละ 55+
ฉายาพยัคฆ์ร้ายแห่งเอเชีย อ่านแรกๆแบบว่าไอ้นี่ตัวโกงแน่เลยมาดมันให้ 55+ อ่านไปอ่านมากรี๊ดๆค่ะ
ชอบมากผู้ชายในฝัน(ถึงจะโหดก็เถอะ แต่เพื่อเฮียโสมเค้ายอม อ๊างงง) นอกจากนี้เค้ายังมีอีกหลายฉายา ซึ่งจขบ.คิดว่าฉายานี้น่าสงสารเค้ายิ่งนัก"คนบาปแห่งสกุลลี้"
ดู๊ดูมาว่าเฮียโสมของเค้าเป็นคนบาปได้อย่างไร(ซึ่งมันก็จริงค่ะเพราะเป็นหน้าที่ของเค้า)แล้วเฮียโสมนี่ดูเผินๆเป็นคนหน้าดุ(แต่หล่อ)โหดเหี้ยม ปากหนัก แต่ลึกๆแล้ว(ลึกมากๆเลยด้วย55+)เค้าเป็นคนที่รักครอบครัวมาก เพื่อตระกูลเค้าทำได้ทุกอย่าง เพื่อคนในครอบครัวแม้แต่ยอมตายพลีชีพ ยอมรับตราบาปให้คนเค้าประนามว่าเป็นคนบาปแห่งสกุลลี้เค้าก็ยอม เท่ซ้า.. จขบ.กรี๊ดมากค่ะ ชอบตอนนี้มากที่เฮียโสมพูดกับหลี่เง็ก
มีบทคุณเธอเมื่อไรเปิดอ่านข้ามๆบ้างถ้าไม่ใช่ฉากสำคัญ ดีที่มีบทหวานกับพระเอกน้อยหน่อย ไม่งั้นจขบ.เซ็งค่ะ ต้องทนอ่านบทของคุณเธอเยอะ
สนองความหื่นของตัวเอง นางเอกนั้นจำเป็นต้องรับพระเอกเข้ามาอยู่ในบ้านเพราะพี่ชายของพระเอกซึ่งเป็นแฟนเก่าของนางเอกขอร้อง(นางเอกยังคงรักอยู่นั่นเอง) พออยู่ด้วยกันยังไม่ทันที่จะเรียนรู้นิสัยใจคอกันดี ทั้งสองก็เผลอมีอะไรกันเข้าซะแล้ว(รู้สึกพระเอกจะเริ่มก่อนเพราะหลงรักนางเอก)
จขบ.ไม่ได้ทะลึ่งเน้อ
แต่ที่ชอบเพราะตลกค่ะ ขำนางเอก ใครอยากรู้ตลกยังไงลองไปหามาอ่านดู
ตอนนนี้ที่ชอบเพราะพระเอกค่ะ ไม่ใช่ว่าพระเอกเก่งเลิศเลอจนจขบ.ติดใจ หุหุ ที่ชอบเพราะประทับใจพระเอกที่คืนนั้นพระเอก(ล่อลวง)พานางเอกมารร.แล้วเทเบียร์เทเหล้าทิ้งหมด แล้วบอกกับนางเอกประมาณว่าวันนี้จะขอมีอะไรกับนางเอกในตอนที่มีสติบ้าง (เพราะครั้งแรกทั้งสองคนเมาแล้วมีอะไรกัน พระเอกน้อยใจนั่นเอง) ชอบค่ะรู้สึกว่าตอนนี้พระเอกเท่
ควียอนีทำอย่างนี้กับผู้อ่านได้อย่างไร จบแบบว่าหักมุมสุดฤทธิ์(หรือจขบ.โง่เองตามไม่ทันผู้เขียน) ตอนแรกที่อ่านนึกว่าเป็นเรื่องราวรักใสๆ ดราม่าหน่อยๆ ที่ไหนได้ ฮึกๆกระซิกๆ
กลายเป็นรักรันทดแนวฆาตรกรรมไปซะ ตอนอ่านใกล้จะจบรู้สึกหลอนๆค่ะ 555+ พอจบแล้วถึง อ๋อ...อย่างนี้นี่เอง พร้อมกับร้องไห้จนหมอนเปียก 
ควียอนีนี่ชอบฆ่าตัวละครจริงๆเลย อ่านแล้วสงสารค่ะ คนที่อ่านเรื่องนี้ส่วนใหญ่จะชอบ"คังอึนชัน"คนน้อง ชายหนุ่มผู้น่ารักที่ถึงแม้จะปากร้าย แต่รักใครแล้วรักจริง จขบ.อ่านไปก็เอาใจช่วยหนุ่มคนนี้ไปด้วย สงสารค่ะ นึกเกลียดฮารุขึ้นมาทันควัน555+ แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้นค่ะ ขวัญใจจขบ.ที่แท้ก็คือ คนพี่"คังฮารุ"นั่นเอง
ชอบผู้ชายแบบนี้ค่ะ(ในนิยายนะ) ขรึมๆ เย็นชา แต่หล่อ
เฮือก...ไม่ค่อยเลยนะเนี่ย ที่จริงฮารุนี่แหละ ที่น่าสงสารที่สุดในความคิดเห็นของจขบ.(ไม่รวมนางเอกนะ) ผิดหวังกับความรัก โดนแฟนจับปลา 2 มือ โดยอีกฝ่ายก็คือพี่ชายของตัวเอง ต่อมาแฟนก็ตาย แฟนเก่าของฮารุนั้นเป็นเพื่อนนางเอกด้วย และหน้าตาเหมือนกันมากกก นี่แหละคือเหตุผลที่พ่อของฮารุรับเลี้ยงนางเอก เพื่อดึงไม่ให้ฮารุฆ่าตัวตายตามแฟนไป อ่านแล้วเศร้าค่ะ เพราะทุกคนน่าสงสารหมด ไม่ว่าจะเป็น"ฮันซอล" ซึ่งชีวิตนั้นแย่อยู่แล้ว ยังมาเจอเรื่องแย่ๆอีก โดนทำร้ายจิตใจสารพัด "คังฮารุ"ผู้โดนหักหลัง "คังอึนชัน"ผู้โดนหลอกใช้ โดยเจ้าตัวเต็มใจให้หลอก
555+ เพราะเป็นตัวต้นเหตุทั้งหมด
555+ เรื่องก็เป็นแนวที่เราเดาได้อยู่แล้ว อ่านไปก็เดาออก รู้อยู่แล้วว่าพระเอกต้องตาย ยิ่งได้มาอ่านเล่ม 3 น้ำตาไหลพรากๆเลยค่ะ
สงสารพระเอกมากๆ เกลียดคังซุน เกลียดซึงฮยอน งี่เง่าจริงๆ นางเอกเปรียบมันเหมือนเทวดาผู้อบอุ่น เรารึเปรียบมันเป็นเทวดาปัญญาอ่อนจอมงี่เง่า รักแต่ตัวเอง ไม่เหมือนพระเอก อึนฮยองผู้น่าสงสาร จะตายแล้วยังโดนทำร้ายจิตใจอีก
มันอธิบายถึงเนื้อเรื่องได้ดีเลยค่ะ (จขบ.คิดเช่นนั้น) ให้ความรู้สึก เศร้าๆ เหงาๆ
เกลียดอย่างแรงถึงตอนหลังมันจะรู้ใจตัวเองว่าที่แท้จริงแล้วรักใคร แต่จขบ.ก็คิดอีกมุมว่า หากพระเอกไม่เป็นโรคใกล้ตาย นางเอกก็ไม่กลับไปหาพระเอกหรอก ฮึ หมั่นไส้ค่ะ
เศร้าคือแทซองตายค่ะ
จขบ.ชอบแชกวางมากเลยค่ะ
ถือว่าเป็นตัวสีสันของเรื่องเลยทีเดียวและยังมีบทบาทสำคัญด้วย แชกวางเวลาเจอชองวอนระหว่างที่เค้าอยู่กับเพื่อนๆก็จะออกอาการรังเกียจพี่สาวมากๆ (เพื่อนแชกวางชอบชองวอนด้วย 55+) อีกทั้งยังบ้าๆบอๆค่ะ ฮามากเลยตอนที่พูพู่
(แมวของแชกวางที่เก็บมา)หาย ทำเอาแชกวางหนีจากบ้านออกไปตามหาค่ะ ฮามากๆ อีกทั้งยังเข้าใจผิดๆเกี่ยวกับพูพู่ โดยคิดว่าพูพู่นั้นเป็นแมวพันธุ์เปอร์เซีย(ที่แท้แล้วพันธุ์สีสวาท) คิดว่าเป็นตัวเมีย(แต่ที่จริงมันเป็นตัวผู้) พอหลังจากที่รู้ว่าแมวตัวเองเป็นตัวผู้แล้ว ทำเอาแชกวางงอนไปหลายวัน หาว่าแมวมันหลอกลวง 55+ ปัญญาอ่อนมั้ยล่ะเนี่ย
เอะอะก็ตะคอกใส่ ปากร้าย แบบนี้ไม่ชอบค่ะ 555+ ชอบให้มันอยู่ในนิยายแหละพอแล้ว อย่าให้มีจริงเลย สงสารแฟนๆ และสังเกตได้อีกอย่างคือ พระเอกเกาหลีของควียอนีนั้น(ของนักเขียนอื่นก็มีบ้าง)โง่ค่ะ
555+ ไม่เชื่อลองดู
55+) ขึ้นกับว่าพลอตเรื่องโดนใจแค่ไหน พระเอกนางเอกชอบมั้ย(เป็นนักอ่านที่ไม่ดีเลยนะเนี่ย)แล้วก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ด้วย ตอนนี้ก็เบื่อๆนิยายพวกนี้แล้ว เพลาๆไปเยอะ เพราะเรื่องมีแต่ซ้ำกันทั้งนั้น จขบ.เลยเริ่มหันมาหาแนวใหม่ค่า(ยิ่งโรมานซ์ยิ่งชอบค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [