ในที่สุด ก็ได้มาที่นี่อีกครั้ง เพื่อบันทึกความทรงจำ ที่ไม่อยากให้เลือนหายไป

ม่านประเพณี

ฉบับนี้เป็นเมล์เก่า เล่าให้เพื่อนฟังนานมาแล้ว
*************************************

เมื่อวันเสาร์ มีโอกาส (ซักที) ดูหนังเรื่อง ม่านประเพณี
แผ่นที่นั่งดูนี้ เป็น DVD ของแท้ ซึ่งซื้อมาดองเป็นชาติแล้ว
(CD ที่พี่โตซื้อให้ ไม่รู้ไปไหนแล้วอ่ะ พอดีผ่านไปเห็น DVD เลยซื้อมา 199 บาทเอง)

ก่อนอื่น ขอเกริ่นเล็กน้อย
เรื่องนี้เนื้อเรื่องเป็นยังไง เราก็ไม่รู้หรอก
รู้แต่ว่า ดังมาก เราได้ยินชื่อมานาน
ที่อยากดู เพราะรู้จัก "หลินปอ" มาตั้งแต่เด็กๆ
จำได้ลางๆ ว่าน่าจะเคยดู แต่จำรายละเอียดไม่ได้
ตอนที่พี่โตบอกว่า มี CD ขาย เราก็ตื่นเต้น ฝากพี่โตซื้อซะ
แต่แล้วก็เอาไปทิ้งไหนก็ไม่รู้ ขอโทษจริงๆ
เรารู้ว่า หนังเรื่องนี้เป็นหนังอมตะ จนได้ดูเองนี่แหล่ะถึงรู้ว่าอมตะยังไง

หนังเรื่องนี้เป็นหนังจีนโบราณ แบบหนังเพลง
ทำนองเพลงจะฟังง่าย สนุกสนาน ไม่เหมือนงิ้วที่เอื้อนซะคอหอยแทบขาด
เป็นเรื่องเกี่ยวกับ หนุ่มสาวคู่หนึ่งที่รักกันมาก แต่ติดที่ประเพณี
ทำให้ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้

ฝ่ายหญิงเป็นลูกสาวเศรษฐีมีสกุลรุนชาติ และใฝ่รู้
แต่ติดที่เป็นหญิงทำให้ไม่สามารถไปศึกษาเล่าเรียนได้
เพราะสถานศึกษาในสมัยนั้นจะเป็นเหมือนโรงเรียนประจำแล้วก็มีแต่ผู้ชาย
เหตุผลอีกอย่างคือ เป็นผู้หญิง จะเรียนไปทำไม
นางเอกอยากเรียนมาก ก็เลยวางแผนปลอมตัวเป็นผู้ชายมาหลอกพ่อแม่
จนพ่อแม่ออกปากว่า ถ้าลูกสาวปลอมตัวเป็นชายแล้วเขาจำไม่ได้ เขาจะยอมให้ไปเรียน
นางเอกตอนนั้น ปลอมเป็นชายแล้วพ่อแม่ก็จำไม่ได้จริงๆ ก็เผยตัว ได้ไปเรียนในที่สุด

ระหว่างเดินทางข้ามเขา ก็เจอกับพระเอก ที่เป็นคนซื่อมากๆ
จะเดินทางไปเรียนที่เดียวกัน เกิดคุยกันถูกคอ ก็เลยสาบานเป็นพี่น้อง
ทั้งสองคนสนิทกันมาก นางเอกก็แอบหลงรักพระเอก
ร่ำเรียนด้วยกันอยู่ 3 ปี พ่อแม่นางเอกก็ตามนางเอกกลับบ้าน
ก่อนกลับบ้าน นางเอกก็ไปหาอาจารย์ผู้หญิง ไปสารภาพว่าตัวเองเป็นผู้หญิง
แล้วแอบรักพระเอกอยู่ ขอให้อาจารย์ช่วยไปบอกและหมั้นพระเอกให้หน่อย แล้วทิ้งหยกไว้เป็นของหมั้น
ซึ่งเรื่องนี้ ก็เป็นเรื่องผิดประเพณีที่สำคัญมากเรื่องนึง

ตอนจะจากกัน พระเอกก็ลงเขามาส่งนางเอกด้วย ข้ามเขาอยุ่หลายลูก
ตอนเราดู เราก็รำคาญอยู่ว่า ส่งอยู่นั่นแหล่ะ เมื่อไหร่จะจากกันซักที
กว่าจะจากกันได้ โอ๊ยย ลุ้นเหนื่อย ซึ้งด้วย เพราะนางเอกก็พยายามบอกเป็นนัย
ว่าตัวเองเป็น หญิง แต่อีกฝ่ายก็โง่เหมือนควาย ไม่เก็ทซักที
ที่ซึ้งก็ตรงที่ คนใช้ของแต่ล่ะฝ่าย มาคุกเข่าลาเจ้านายอีกฝ่ายหนึ่ง
เหมือนว่า เขาก็เคารพอีกฝ่ายเหมือนดังเจ้านายด้วยเช่นกัน

พอนางเอกกลับไปบ้าน นางเอกก็รอ ว่าเมื่อไหร่พระเอกจะมาสู่ขอ
ในขณะเดียวกัน ก็มีลูกชายเจ้าเมืองมาสู่ขอนางเอกกับพ่อนางเอก
แล้วพ่อนางเอกก็ยกให้ดื้อๆ ตามธรรมเนียมว่า ผู้หญิงไม่มีสิทธิเลือกคู่ครองเอง

ในขณะที่พระเอกก็เพิ่งรู้ว่า นางเอกเป็นผู้หญิงก็รีบลงจากเขาจะมาขอนางเอก
แต่สายไปแล้ว เพราะพ่อนางเอกยกนางเอกให้ลูกเจ้าเมืองไปแล้ว
สองคนเจอกัน ดีใจแป๊บเดียวก็ร้องไห้เสียใจมากทั้งคู่
พระเอกขอให้นางเอกหนีไปด้วยกัน นางเอกก็ไม่ยอม บอกว่าทำไม่ได้ ให้ตัดใจซะ
พระเอกก็กลับไปบ้าน ตรอมใจตาย

คนใช้ของพระเอก พอพระเอกตายก็รีบมาแจ้งข่าวกับนางเอก
ซึ่งวันนั้นเป็นวันแต่งงานของนางเอกพอดี
นางเอกเสียใจ ร้องไห้ คร่ำครวญ และไม่ยอมแต่งชุดเจ้าสาว
จนพ่อนางเอกต้องมายื่นคำขาด
นางเอกตกลงจะขึ้นเกี้ยวที่มารับ แต่มีข้อแม้กับพ่อว่า
(ช่วงนี้ ละเอียดหน่อยนะ เราซึ้งมากเลย ดูไปร้องไห้ไป)
หัวขบวนจะต้องนำด้วยโคมไฟไว้ทุกข์
ท้ายขบวนจะต้องเตรียมเครื่องเซ่นไหว้
แล้วจะต้องแห่ขบวนไปที่เชิงเขาใต้ (ซึ่งนางเอกรู้ว่าเป็นที่ฝังศพของพระเอก)

พอขบวนผ่านไปถึงหน้าสุสาน นางเอกก็ให้หยุดขบวนแล้วลงจากเกี้ยว
นางเอกตอนนั้น ใส่ชุดสีแดง พอเห็นสุสานปั๊บ ก็ถอดหมวกเจ้าสาวออก
ข้างใน นางเอกโพกผ้าดิบสีขาวสำหรับไว้ทุกข์
ส่วนชุดสีแดง พอถอดออกก็เป็นชุดไว้ทุกข์สีขาวเหมือนกัน
แล้วนางเอกก็วิ่งไปกอดป้ายสุสาน ร้องไห้ ร้องๆๆๆๆๆ
ตอนนั้น ฟ้าดินเริ่มแปรปรวนมีไต้ฝุ่น มีฟ้าผ่า (เทคนิคโบราณมาก)
พื้นดินแยกออกจากกัน สุสานหินก็แยกออกจากกันด้วย
นางเอกตัดสินใจ กระโดดลงไปในสุสาน ฆ่าตัวตาย
แล้วก็มีทรายหล่นลงมากลบสุสานจนมิด
เหลือแต่เศษกระโปรงนางเอกติดอยู่

สาวใช้ของนางเอก ไปดึงเศษผ้าที่ติดอยู่ออกมา
เศษผ้าของนางเอกกลายเป็นผีเสื้อ
ส่วนเศษผ้าของพระเอกที่คนใช้พระเอกถืออยู่
ก็กลายเป็นผีเสื้ออีกตัว
บินไปอยู่ด้วยกันบนสวรรค์

ขอบอกว่า ขนาดดูแบบ soundtrack + อ่าน subtitle ไป
เรายังร้องไห้เยอะมากๆ มีฉากประทับใจอยู่เยอะมากเลย

จากนั้น ก็มาดูแผ่น 2 ซึ่งเป็น featuring
มีสัมภาษณ์หลินปอ คนที่เล่นเป็นพระเอก
อ้อ .. หลินปอ เนี่ย เป็นผู้หญิงนะ แต่เล่นเป็นพระเอกตลอด
เรื่องที่เขาเล่นบทผู้หญิงเนี่ย จะไม่ค่อยดังเท่าเวลาเล่นบทผู้ชาย
เราเคยสงสัยว่า นางเอกเรื่องนี้ ทำไมเราไม่ค่อยเห็นหรือจำชื่อไม่ได้
นางเอก ชื่อจริงว่า เล่อตี้ เล่นหนังอยู่หลายเรื่องเหมือนกัน
แต่ว่า ฆ่าตัวตายตอนอายุ 31 เอง ก็เลยดับไปเสียก่อน

หนังเรื่องนี้ ถ่ายทำ+ฉายในปี 1963 - 40 กว่าปีแล้ว
โอ้แม่เจ้า พ่อยังไม่ได้กับแม่เลยนะนั่น
โด่งดังสุดๆ ตอนฉายที่ไต้หวัน เพราะฉายอยู่นานถึง 180 กว่าวัน (6 เดือนเชียว)
จนปัจจุบัน ก็ยังไม่มีหนังเรื่องไหนลบสถิติได้
มีป้าอยู่คนนึง ดูเรื่องนี้ถึง 129 รอบแน่ะ

ตอนหลินปอไปโชว์ตัวที่ไต้หวัน เขาบอกว่า เรียกว่าแทบจะปิดเกาะได้เลย
ไปไหนมีแต่คนมารอเขาเยอะมากๆ แล้วก็เสียงกรี๊ดดังไปหมด
เพลงในหนังเรื่องนี้ ก็ดังมาก และดังอยู่นาน
แม้แต่เติ้งลี่จวินที่ตอนนั้นอายุ 10 ขวบ ก็เอามาร้องประกวดจนได้รางวัล

แล้วไอ้ตอนที่ส่งนางเอกนานๆ ที่เรารำคาญเนี่ย
เขาบอกว่า เป็นศิลปของผู้กำกับโดยแท้
เพราะถ้านับดูเนี่ย เขาส่งกันถึง 18 ครั้ง (ไม่รู้เหมือนกันว่าแปลว่าอะไร)

เราดูเรื่องนี้แล้ว ชอบนางเอกมาก
อยากหาหนังที่นางเอกคนนี้เล่นมาดูอีก แต่ดูเหมือนจะหายากมากเลย

อวสาน .....



Create Date : 16 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2548 11:35:41 น. 11 comments
Counter : 752 Pageviews.  

 
เคยดูนะ เมื่อนานมาแล้ว ทั้งหลินปอเล่น และ นักแสดงหน้าใหม่เล่นที่เป็นภาพยนต์เมื่อสัก 10 ปีมาแล้ว ( ของหลินปอ ก็ ร่วม 20 มั้ง)

เพื่อนก็ซึ้งเอาๆๆ ส่วนฉันก็..มันซึ้งตรงไหนว๊า


โดย: ju (กระจ้อน ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:09:24 น.  

 
กรี๊ดดดดด

พริมเอ๊ยยยย!!!!
ยังไม่ได้อ่านเลยข้างบนนั่นน่ะ
แบบว่ารีบมาก
อยากบอกว่า
"คิดถึงเว๊ยยยยยยย!"





โดย: silly วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:34:44 น.  

 
คิดถึงนะพี่


โดย: อซ. IP: 202.29.20.21 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:41:11 น.  

 
ยังรำลึกถึงเช่นกัน

ทั้ง silly
ทั้ง อซ.

ลูกๆ โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันยังเนี่ย



โดย: พริม (พริม ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:38:48 น.  

 
อยากดูบ้างจังเรื่องนี้


โดย: quin toki วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:51:26 น.  

 
แหม ว่างเชียว อิจฉาตาร้อน



โดย: madmaew IP: 210.1.21.114 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:28:36 น.  

 
พี่พริม

เขียนเรื่องใหม่ได้แล้ว รออ่านอยู่


โดย: ปลาทอง วันที่: 6 ธันวาคม 2548 เวลา:19:29:12 น.  

 


โดย: นัน IP: 124.157.196.161 วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:16:09:04 น.  

 
ชอบนังเก่าๆ เช่นกันครับ...


โดย: Mr.ลี้คิมฮวง IP: 125.25.211.113 วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:21:42 น.  

 
ม่านประเพณี เป็นหนังอมตะที่ผู้คนเล่าขานกันมานาน
เป็นหนังรัก และดังมากๆ ชั้นดีใจมากที่ได้ดูหนังย้อนยุคไปตั้ง 40 ปีที่แล้วแนะ มันป็นอะไรที่น่าประทับใจมากเล่อตี้เป็นคนสวยแบบสตรีโบราณ แต่ท่าทางดูเป็นคนเศร้ามาก
แต่หลินปอ(พระเอก)เป็นคนสนุกสนาน ร่าเริง ชั้นชอบหลินปอมาก ชั้นดูแต่หนังที่หลินปอแสดง หลินปอมักแสดงเป็นผู้ชาย แต่ก็ดูน่ารักดี ใครที่น่ารักช่วยหาประวัติหลินปอให้ชั้นหน่อยนะ อยากไดพ้จริงๆ


โดย: หลินเหม่ย IP: 203.152.39.110 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:38:36 น.  

 
อยากได้ประวัติหลินปอคะ


โดย: หลินเหม่ย IP: 203.152.39.110 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:29:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พริม
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นคนธรรมดาๆ ที่ได้รู้จักพันทิพโดยบังเอิญ
เติบโต และได้เพื่อนแท้จาก "สวนลุม" มากมาย
ได้ความรู้ ได้ความเฮฮา ได้ความสุข ได้ความสนุก
จากทุกๆ โต๊ะของพันทิพ

ขอบคุณที่มีที่แห่งนี้ค่ะ
[Add พริม's blog to your web]