Group Blog
All Blog
|
(‿✿) เสื้อกั๊กสลับลาย ... จ๊าปจริงๆ ♥♥♥
ก็กลัวเธอจะหนาวเลยถักเสื้่อกั๊กให้เธอเอาไปใช้ใส่กันความหนาวซะหน่อย ถักด้วยนิตติ้งนะ ง่ายๆ ใช้เวลาถักแค่วันสองวันก็เสร็จแล้วละ ลองถักกันดูนะ  ░♂♥ เสื้อลายเก๋.....เท่ห์มากมาย ♥♂░
 ได้แต่เอามาแขวนชื่นชมกันไป เขาเรียกเอามาปลงน่ะ เพราะดูๆไปเมื่อคราถักเสื้อตัวนี้ใส่รูปร่างคงจะสะโอดสะองดีนะ แต่น่าเสียดายปัจจุบันนี้ ไม่ทราบว่าไปทำอะไรมา ร่างกายถึงได้ขยายออกมาจนไม่สามารถใส่มันได้อีกแล้ว เหอๆๆๆๆ จะเป็นลม สงสัยหุ่นจะงอกเงยออกตามอายุแน่ๆเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ ดูไปปลงไป สังขารไม่เที่ยงหนอ.......คริ..คริ......เอิ๊กๆๆๆๆๆ  ♥♥♫♥♥ เสื้อลายจ๊าป.....คิดเองสร้างเองไม่ง้อลายของใคร ♥♥♫♥♥
อยากถักเสื้อสีฉูดฉาดท้าทายบรรยากาศเศร้าแห่งอุทกภัย ถุักไปคิดไป ว่าจะเอาลายไหนดี โอ๊ย....นี่ทำไมเราจะต้องไปง้อลวดลายที่ญี่ปุ่นเขา ออกแบบมารับทรัพย์จากเราล่ะ ออกแบบเองก็ได้ไม่ง้อหรอก แล้วก็ได้ มาอย่างที่เห็นนี่แหละ จ๊าป....ไม๊จ๊ะเธอจ๋า  สีพื้นเพราะคนถักก็ชักงงๆๆ ลายตาเช่นกัน เฮ้อ....ความแก่ไม่เคยปรานีใคร เลยจริงๆ ไม่ว่าร่างกายส่วนไหนเธอก็พร้อมจะต้องคืนสู่ดินทั้งหมด อนิจจังจริงๆ ดวงตาที่่เคยสว่างไสวตามธรรมชาติ เดี๋ยวนี้ก็ต้องใส่แว่นช่วยให้สว่างไสว แต่ถึงอย่างไรก็ไม่เหมือนเดิม แถมแก่แล้วไม่รู้่จะทำอะไรยังใช้สายตา มากขึ้นอีก ไม่สงสารตัวเองเล๊ย...... ยายคนนี้ ฮ่าๆๆๆ แต่ถึงมันจะออกมาธรรมด๊า...ธรรมดา แต่ก็แลดูดีนะ ฮิๆๆๆ เข้าข้างตัวเองซะงั้น ไม่รอใครชมละชมมันเองเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ  แต่ถึงอย่างไรก็ต้องถักผ้าพันคออีกสักผืน เผื่อคนใส่ไม่ยอมใส่เสื้อคอปิด หรือเสื้อมีปกไว้ข้างใน มันจะโชว์อกเกินไปหรือเปล่านะ หรือจะถักผ้า คลุมไหล่ดี ยังตัดสินใจไม่ได้เลย แต่ก็ขึ้นไว้แล้วทั้งผ้าพันคอและผ้าคลุมไหล่นั่นแหละ ให้ไปทั้งเซทซะเลย สบายใจจริง จริ๊งงงง แต่ถึงอย่างไรก็เอาเสื้อมา อวดก่อนดีกว่า ต่อไปอาจจะถักสีจ๊าปไม่ได้อีก เพราะความแก่นี่แหละ เหอ....ๆๆๆๆๆๆ ดังนั้นต่อไปนี้่ตายังพอใช้ได้ต้องเล่นสีจ๊าปๆๆจนพอใจเลยละ ฮิๆๆๆๆ เขาเรียกร่างกาย ๖๓ แต่ใจนั้นแค่ ๓๖ เอ๊ง....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ หรือ ไหมเรยอน เท่านั้นนะจ๊ะ ไหมพรมไม่ใช้ค่ะ เพราะมีขนเวลาใส่อาจ แพ้ได้ นะจ๊ะ เพราะเบื่อเสื้อแขนยาวเต็มทนแล้วจ้า...... ☺☺☺♥♥♥♫♥♥♥☺☺☺ <<< เขียวสุดหรู...คู่เหลืองทอง >>>
อย่างฉันก็หมดโอกาสโบยบินไปตามอำเภอใจ พลันสายตาก็ปะทะเข้ากับ แสงสีเขียวทาบด้วยเหลืองสว่างไสว ใจกลับฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง หยิบเธอ ขึ้นมาปั้นแต่งแปลงโฉมเธอ ให้ส่องประกายสว่างไสวตามใจปรารถนา ก็ เพราะอยากให้เธอเฉิดโฉมสว่างไสวแทนสีเมฆดำทะมึนไง เธอจึงมีโอกาส ได้อวดโฉมส่องประกายอีกครั้งในรูปแบบกระชับแนบไหล่งามของสาวสวย ยามเธอว้าเหว่ เหมือนจะปลอบประโลมให้นอนหลับฝันดี นี่ละมั๊ง...ที่เขา เรียกกันว่า ยามว่าง....ว่างจริง..จริงด้วยนะ แค่ประคับประคองปั้นแต่งเธอ แค่สองวันเท่านั้น เธอก็อวดโฉมประโลมใจคนพบเห็นทันที........เฮ้อ.... นี่แหละนะคนใจอ่อน....อ่อนไหวและอ่อนโยนเท่านั้น แต่ยังไม่อ่อน ปวกเปียกหรอกนะเธอ .....ฮ่าๆๆๆๆๆ   (‿)✿ เราถักเพื่อนแต่ง สวยได้นะเธอ ♥♥♥
ก็จะอะไรซะอีกล่ะ เมื่อยามอยู่กับตัวเองคนเดียวนั้น เราไม่เคยเอา เวลาไปคิดเรื่องอะไรเลย มัวแต่ทำสิ่งทีชอบมากมาย ฟังเพลง อ่าน หนังสือ ถ่ายรูปอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยเปื่อย ทำการฝีมือ ทำกับข้าว ตามอยาก และอีกหลายๆๆอย่างตามชอบ แล้วมันจะเอาเวลาที่ไหนไปเหงา ได้ล่ะ เพียงแต่ไม่พอใจเรื่องเวลาว่ามันช่างล่วงเลยไปเร็วก็เท่านั้นเอง ไม่เคยนึกถึงวัยของตัวเองว่ามันล่วงเลยไปเท่าไรแล้ว ใจยังสนุกสนาน กระชุ่มกระชวยอยู่เลย นึกว่าตัวเองแค่ 26 แต่ที่ไหนได้ โลกมันหมุนเรา ไปเป็น 62 ซะแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ ก็โลกนี่น้า.......เป็นซะเงี๊ยะ แล้วจะให้เรารัก เธอได้ตลอดกาลได้ไง แต่ถึงอย่างไรเราก็ไม่มีทางที่จะหนีเธอไปง่ายๆ หรอกนะ นอกจากเราจะเบือเธอซะเองนั่นแหละ และนี่ก็คือผลงานขจัด ความเหงาที่เพื่อนส่งมาให้เราช่วยถักให้เธอ เราถักเป็นผืนให้แต่เพื่อนเอาไป ใส่ตุ้มให้แลดูงามหรูไปเล้ย... เอ๊า...ก็ว่ากันปาย หากเธออยากลองถักก็ได้ นะจ๊ะ ง่ายมากเลย เพียงแต่อย่าเอาเวลางานการที่ยังทำเพื่อปากท้องมานั่ง ปั้นแต่งเธอก็แล้วกันนะจ๊ะ หากมัวแต่ถักระวังจะตกงานนะจ๊ะเด็กๆๆ......ฮิๆๆ  |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
