ใครๆๆก็เรียกเธอว่า"พุดน้ำบุษย์" เธอมาอยู่บ้านทะเลกับเราต้นของเธอเก้งก้าง ไม่เข้ารูปเข้ารอยกับเขาหรอกนะ แต่เธอออกดอกให้ชมเสมอมา ดอกของเธอนั้นสามารถเปลี่ยนสีไปตามวันได้ เธอแทงดอกออกมายาวแหลมและดูเก้งก้างเหมือนต้นเธอนั่นแหละ วันแรกที่ดอกเธอบานจะเป็นสีขาวนวลสวยเชียว พอวันรุ่งขึ้นดอกเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอ่อน วันที่สามดอกเธอเหลืองเข้มขึ้น และวันที่สี่ ดอกเธอก็เปลี่ยนเป็นสีเหลืองจำปาสวยเชียว เธอมีกลิ่นหอมไกล ยังไม่ทันถึงต้นก็ได้กลิ่นแล้ว
ดอกเธอจะบานให้เราชมไม่กี่วันก็จะร่วงทั้งๆที่เธอยังไม่ทันเหี่ยวเลยนะ
เหมือนเธอจะประท้วงอะไรสักอย่าง ร่วงได้ร่วงไปเราก็เก็บดอกร่วงๆๆของเธอนั่นแหละเอาไปนอนด้วยหอมเชียวนะ แม่พุดน้ำบุษย์ ถึงอย่างไรเธอก็ทำให้ฉันหลงไหลเธอจนได้ เฮ้อ.....อยากจะบอกกับเธอว่า "รักเธอไม่เปลี่ยนแปลง " แม่พุดน้ำบุษย์แสนสวย.....❤
ดอกพุดน้ำบุษย์
...............
เป็นดอกพุดที่นิยมปลูก เป็นไม้กระถาง
ดอกไม้ประดับสวยงาม ที่มี ดอกหอม ดอกบานนาน 7 วัน
เมื่อแรกแย้มบานมัก เป็นสีออกขาวนวล
ส่งกลิ่นหอมมาก หอมไกล 2 - 3 เมตร
เมื่อบานเข้าวันที่สอง สีจะเริ่มออกเหลืองอ่อน
ต่อมา ค่อยๆ เหลืองเข้ม จนกระทั่งเข้มจัด
ออกดอกตลอดทั้งปี กลิ่นหอมตลอดวัน
ลักษณะเฉพาะเป็นไม้พุ่มต้นเล็กหรือพุ่มเตี้ย สูงประมาณ 2 - 3 เมตร
แตกกิ่งต่ำ ตามข้อของลำต้น ลักษณะใบสวยงาม
เพราะใบมัน หน้าใบสีเขียวเข็ม หลังใบสีเขียวอ่อน
เส้นกลางใบสีเทา เป็นลายเห็นเด่นชัดสวยงาม
เรียงใบเป็นคู่ตรงข้ามกัน ใบรูปรี ลำต้นแก่สีน้ำตาล
กิ่งอ่อนเป็นสีเขียวดอกเดี่ยวบริเวณซอกใบใกล้ปลายกิ่ง
ดอกสีเหลือง โคนกลีบดอกเชื่อมกันเป็นหลอดสีเหลือง
ความยาวของกลีบของกลีบดอก 2 เซนติเมตร
มี 7 กลีบ คล้ายรูปช้อน
ชื่ออื่น ตะบือโก (มลายู นราธิวาส)
บาแยมาเดาะ (มลายู นราธิวาส) ระนอ (มลายู ยะลา)
ระไน (ยะลา) รักนา (ใต้,ภูเก็ต) รัตนา (ใต้)
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [