Group Blog
All Blog
|
♦♦♦ ถึงเวลาลดน้ำหนักกันแล้ว....เอ้า!...เตรียมตัว ♦♦♦  ในวันนี้คุณหมอแนะนำให้ทำความรู้จัก ไม่ละเอียดเท่าไปหาหนังสือของท่านมาอ่านหรอก เราทุกคนต้องได้เรียนรู้ในโรงเรียนกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่คุณหมอท่านก็สรุปเพียง 3 หมู่หลักใหญ่ ต่อนี้จะคัดลอกข้อเขียนของคุณหมอ คาร์โบไฮเดรต....อินสุลิน....น้ำตาลในเลือดสูง.... เพื่อความเข้าใจมากขึ้นว่าทำไมเราต้องลดคาร์โบไฮเดรต การทานอาหารปริมาณมากเกินกว่าพลังงานที่ใช้ไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทานคาร์โบไฮเดรตมาก ร่างกายก็ปรับตัวให้รับสภาพนั้นๆได้ เมื่อทานอาหารประเภท คาร์โบไฮเดรต ได้แก่ข้าวเข้าไป จะถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสโลหิต จากนั้นในเวลาเป็นนาทีถึงชั่วโมง หลั่งออกมาสู่กระแสโลหิต ฮอร์โมนนี้มีหน้าที่ดึงน้ำตาล เพื่อนำไปใช้เป็นพลังงาน ถ้ามองอีกแบบคือ เมื่อทานอาหารเข้าไป ระดับฮอร์โมนอินสุลินก็จะสูงขึ้นตามระดับน้ำตาล ตลอดเวลาถ้าเราทานอาหารหวานหรือมีแป้งมากๆ อินสุลินก็หลั่งออกมามาก อะไรที่มากเกินควร และเกิดสิ่งที่เรียกว่าภาวะต้านอินสุลิน (insulin resistance) จะมีการลดลงของการสลายไขมันเอาออกมาใช้ ร่างกายจะสร้างเซลล์ไขมัน หรือคลังเก็บไขมัน เมื่อหลายๆปีเข้า ก็ตามมาด้วยภาวะน้ำหนักเกิน อีกประการหนึ่งลองนึกดูเวลาอาหารเที่ยงมื้อหนัก เซลล์สมองซึ่งอยู่ได้ด้วยพลังงานจากน้ำตาลเป็นส่วนใหญ่ เราก็แก้ด้วยการหาขนมหวานทาน เพื่อเพิ่มน้ำตาล ผ่านไปเป็นปีและหลายปี ในที่สุดก็จะเป็นโรคอ้วน เบาหวาน หรือทางการแพทย์เรียกว่า "กลุ่มอาการทางเมตาบอลิก" ได้อ่านบทความของคุณหมอแล้วท่านพร้อมแล้วหรือยัง คุณหมอบอกว่าลดน้ำหนักสำเร็จหรือไม่อยู่ที่ใจ....ก็จริง เพราะโรคทั้งหลายที่เกิดขึ้นนี้เกิดจากตัวเราเองทั้งสิ้น แต่ลืมไปว่าเรานั้นไม่มีความรู้ทางด้านแพทย์ศาสตร์เลย ตามที่ได้ติดตามอ่านหนังสือของคุณหมอมาหลายเล่ม ก็ร่างกายของเรานั้นเราก็มองเห็นแต่เพียงภายนอก แล้วสิ่งเหล่านี้ที่เขาสิงสถิตย์อยู่ในร่างเรานั้น แต่พวกคุณหมอทั้งหลายนั้นเธอได้มุ่งเน้นเรียนรู้ของจริงๆมากัน เมื่อท่านได้ศึกษาและได้รู้มาอย่างถ่องแท้แน่นอนแล้ว แต่ก็เกือบจะสายไปแล้วละ เพราะกว่าจะรู้ว่าโรคเหล่านี้เขารักเรามาก แต่ที่แน่ๆเรามีกำลังใจดีมาก เพราะคุณหมอแสนดีได้ตัดสินใจอยู่ข้างเรา ไชโย.....ขอให้เราโชคดี ชนะโรคร้ายโดยเด็ดขาด วันนี้ปลุกปล้ำเขียนได้แค่นี้แหละค่ะ ความแก่ไม่เคยปรานีใคร 
|
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
||||||||||||
