“การปฏิบัติอานาปานสติ”

ถาม: กราบขออนุญาตเรียนถามพระอาจารย์

เรื่องการปฏิบัติเจ้าค่ะว่า ในการปฏิบัติอานาปานสติ ๑๖ ขั้น

ในขั้นของฐานจิตที่พระพุทธองค์ตรัสว่า

 ให้ยังจิตให้บันเทิง กับการที่อยู่ในขั้นของเวทนา

ที่รู้ถึงปีตินี้ มันแตกต่างกันอย่างไรเจ้าคะ

พระอาจารย์: อ๋อ ขั้นเหล่านี้มันจะไปของมันเอง

 ขอให้เราอยู่ที่สติตัวเดียว

ให้มีสติรู้อยู่กับลมหายใจเข้าออกเพียงอย่างเดียว

ดูอยู่ที่ปลายจมูก ดูที่จุดที่ลมสัมผัสเข้าออก

ให้รู้อยู่ตรงนั้น ลมเข้าก็รู้ว่าเข้า ลมออกก็รู้ว่าออก

 ลมหยาบก็รู้ว่าหยาบ ละเอียดก็รู้ว่าละเอียด

 สั้นก็รู้ว่าสั้น ยาวก็รู้ว่ายาว

ไม่ต้องไปควบคุมบังคับลม

 แล้วลมมันก็จะค่อยๆละเอียดลงไป

จิตก็จะสงบมากขึ้นไป แล้วอาการต่างๆที่ได้กล่าวถึง

มันก็จะปรากฏขึ้นมาของมันเอง

 แล้วก็จะผ่านไปได้อย่างสบาย ฉะนั้นไม่ต้องไปกังวล

 อันนี้เป็นการเล่าว่า เวลาเราขับรถจากที่นี่ไปกรุงเทพฯ

 จะผ่านที่ไหนบ้าง ผ่านพัทยา ผ่านศรีราชา ผ่านชลบุรี

 แต่เวลาเราขับรถ เราอยู่ที่การขับรถอย่างเดียวก็พอ

 ถ้าเรามัวไปสนใจกับพัทยาหรือศรีราชา

 เดี๋ยวเราก็จอดรถ ไม่ได้ไปต่อ

 ดังนั้นไม่ต้องไปสนใจกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น

ในระหว่างที่เรากำลังดูลมหายใจเข้าออก

 ให้เรามีสติอยู่กับลมอย่างต่อเนื่อง

แล้วมันจะพาเราไปสู่อัปปนาสมาธิในที่สุด

 พาไปสู่อุเบกขาคือความสงบเต็มที่

ถาม: ถ้าเป็นอย่างนั้นจำเป็นจะต้องมีคำบริกรรม

พระอาจารย์: ไม่จำเป็น ถ้าดูลมไม่ต้องบริกรรม

ดูลมเฉยๆ นอกจากว่าถ้าดูลมแล้วมันไม่ยอมอยู่กับลม

 ก็ต้องใช้คำบริกรรมช่วย ใช้บริกรรม พุทเข้า โทออกก็ได้

 แต่ถ้าดูลมได้เฉยๆ ไม่ต้องบริกรรมก็จะดีกว่า

เพราะจิตจะได้ไม่ต้องทำงานสองต่อ

ไหนต้องดูลม ไหนต้องพุทโธ

 แต่ถ้าเราดูลมอย่างเดียวก็มันจะเบา

 มันจะสบายกว่าดูเฉยๆ.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

........................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๒๗ มกราคม ๒๕๖๒








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ