“เรามีทางเลือก”

ถ้าเอาความสุขภายนอก

ก็ต้องมีความทุกข์ตามมาทีหลัง

 ถ้าเอาความสุขภายในก็ต้องมีความทุกข์มาก่อน

ไม่มีใครได้ความสุขภายในใจโดยไม่ต้องทุกข์

 นอกจากผู้ที่ได้บำเพ็ญมามากพอแล้ว

ได้ทุกข์มามากพอแล้วในอดีต มาถึงขั้นสุดท้าย

เพียงแต่ได้ยินได้ฟังก็เข้าอกเข้าใจ

อย่างพระปัญจวัคคีย์ ฟังพระธรรมเทศนา

ของพระพุทธเจ้าเพียง ๒ ถึง ๓ ครั้ง

ก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ได้

แต่ก่อนที่จะถึงขั้นนั้นได้

ก็ต้องตะเกียกตะกายทรมานตน

 ตัดรูปเสียงกลิ่นรสออกบวชเป็นฤๅษีชีไพร

ควบคุมจิตใจให้อยู่ภายใต้การดูแลของสติ

จนสามารถทำให้จิตสงบนิ่งได้

 แต่ไม่มีปัญญาหรือสัมมาทิฐิ

ที่จะดับความอยากความโลภได้เท่านั้นเอง

 ต้องอาศัยคำสอนของพระพุทธเจ้า

พอมีพระพุทธเจ้ามาปรากฏ

ก็เหมือนกับต้นไม้ที่รอน้ำ

 พอฝนตกปั๊บก็ออกดอกออกผลได้เลย

นี่แหละคือความสุขที่มีอยู่ในโลกนี้

ที่ใจสามารถสัมผัสได้ มีอยู่ ๒ รูปแบบด้วยกัน

 คือความสุขภายนอกกับความสุขภายใน

 ถ้าเอาความสุขภายนอกก็ต้องทุกข์ไปตลอด

 เวียนว่ายตายเกิดไปตลอด ถ้าเอาความสุขภายใน

 ก็ทุกข์ตอนต้น ตอนที่ต่อสู้กับกิเลส

พอกิเลสตายหมดแล้ว

ก็จะไม่มีความทุกข์หลงเหลืออยู่เลย

 จะมีความสุขไปตลอด

ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป

 เพราะไม่มีกิเลสชักจูงไป ทั้งหมดนี้เริ่มจากการฟัง

ถ้ามีระบบเสียงที่ดี ฟังได้อย่างชัดเจน

 ก็เป็นคุณเป็นประโยชน์

 ฟังแล้วจะได้นำเอาไปพินิจพิจารณา นำเอาไปปฏิบัติ

 เพื่อประโยชน์สุขที่จะตามมาต่อไป

ปีนี้เป็นปีที่ ๔ แล้วนะ เกือบจะจบปริญญาตรีแล้ว

 เตรียมตัวสอบได้แล้วนะ เตรียมหาห้องสอบได้แล้ว

 ไม่อย่างนั้นก็เรียนกันไม่จบสักที

อ่านในพระไตรปิฎกมีแต่บรรลุตรงนั้นบรรลุตรงนี้กัน

 พวกเราไม่คิดเลยหรือว่าเขาบรรลุกันได้อย่างไร

 พวกเราทำไมจึงยังไม่บรรลุกัน

 เพราะเราไม่ปฏิบัติตามที่ได้ยินได้ฟัง

ฟังแล้วก็หายไป เข้าหูซ้ายออกหูขวา

ฟังแบบทัพพีในหม้อแกง ทำแต่ทานอย่างเดียว

 ศีลก็ยังขาดอยู่ ภาวนานี้แทบจะไม่ได้ภาวนาเลย

 สติไม่ค่อยได้เจริญกัน แล้วจะไปถึงไหนกัน

 อย่าไปโทษใครเวลาเราทุกข์ เวลาเราเดือดร้อน

 ต้องโทษตัวเราเอง ที่ไม่หาที่พึ่ง ที่ไม่รีบสร้างที่พึ่ง

พอมีเรื่องอะไรมากระทบก็ทุกข์วุ่นวายกัน

ถ้าได้สร้างสติสร้างสมาธิสร้างปัญญาแล้ว

ไม่ว่าอะไรจะมากระทบกับใจ จะไม่เป็นปัญหาเลย

 ขันธ์ ๕ จะเป็นอย่างไรก็ไม่เป็นปัญหา

ร่างกายจะแก่จะเจ็บจะตายอย่างไรก็ไม่เป็นปัญหา

 เวทนาจะเป็นชนิดไหนก็ไม่เป็นปัญหา

 เรื่องราวต่างๆของคนนั้นคนนี้ก็จะไม่เป็นปัญหา

ต้องตัดลาภยศสรรเสริญสุขให้ได้

 อย่าไปอยากรวยอยากมีตำแหน่งสูงๆ

อยากให้ผู้อื่นสรรเสริญยกย่องเยินยอ

 อย่าหาความสุขทางตาหูจมูกลิ้นกาย

แต่ให้อยากทำบุญให้ทานอยากรักษาศีล

 อยากหาที่สงบสงัดวิเวกอยู่คนเดียว

ให้ยินดีในสิ่งที่ควรยินดี คือยินดีในธรรม

 ไม่มีอะไรน่ายินดียิ่งกว่ารสแห่งธรรม

ไม่มีอะไรจะชนะรสแห่งธรรม

 การยินดีในรสแห่งธรรมนี้เป็นการยินดีที่เลิศที่สุด

 อย่าไปยินดีกับรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ

ให้ยินดีกับความสงบของใจ

ถ้าตั้งใจทำจริงๆไม่ยากหรอก

เพียงไม่กี่วันก็น่าจะได้ผล.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.........................................

กำลังใจ ๔๕, กัณฑ์ที่ ๓๙๗

วันที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๕๒








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ