Group Blog
All Blog
### ช้อนแมงกะพรุนมาดองขาย ตอนที่ 2 ทำแมงกะพรุนเตรียมดอง ###

ตอนที่ 2 จับแมงกะพรุนใส่เข่ง นับเข่งขาย









เมื่อเรือแมงกะพรุนเทียบท่า

นักช้อนแมงกะพรุนก็จะตวงกะพรุนใส่เข่งพลาสติกจนเต็ม

บางตัวที่ใหญ่มากก็แค่สองสามตัวก็เต็มเข่งแล้ว

ราคาเข่งละ 50 บาท นับว่าได้ราคาทีเดียวละ

  จากนั้นก็ใช้รอกชักขึ้นไปให้กับคนที่รอเทบนบ้าน

 เมื่อได้รับเข่งแล้วก็จะเทแมงกะพรุนลงในคอกที่กั้นไว้ 

 แมงกะพรุนจะค่อยๆไหลลื่นไปเรื่อยๆ เพราะเมือกเขามาก

จึงไม่ต้องใช้คนช่วยดันเพราะความลื่นเขาจะดันกันไปเอง





























เมื่อแมงกะพรุนมากจนเต็มพื้นที่แล้ว

พนักงานทำแมงกะพรุนก็จะเริ่มลงมือทำทันที 

เพราะต้องใช้พื้นที่เตรียมรับแมงกะพรุนอีกมากที่ยังไม่ได้เท

  พนักงานเหล่านี้จะสวมรองเท้าบูช และถุงมือยาง

 พร้อมมีดไม่ต้องใหญ่มากคนละด้าม 

 จัดการตัดหนวดแมงกะพรุนออกจากหมวก

  แล้วตัดเมือกที่ติดอยู่กับหนวดนั้นทิ้งไปให้หมด 

 ทำไปเรื่อยๆ จะมีพนักงานคอยเก็บแมงกะพรุนที่ทำแล้วใส่เข่ง

เพื่อเทลงไปในถังเตรียมล้างให้สะอาดอีกครั้งด้วยน้ำเค็ม

พนักงานเหล่านี้เป็นแรงงานจาก

ประเทศเพื่อนบ้านแทบทั้งนั้น ค่าแรงวันละ 500 บาท

 เพราะแรงงานไทยเขาไม่ทำงานอย่างนี้

  เขาเลือกที่จะอดตายดีกว่า

เพราะเขามีอะไรที่ทำได้เงินมาก

และไม่ต้องสกปรกเพียงแต่เสี่ยงกับกฎหมายหน่อย

ก็ได้เงินใช้สบายแล้ว สิ้นคิดไร้สำนึกจริงๆ

บ้านเมืองถึงได้เป็นเช่นทุกวันนี้ไง 

 ไม่พัฒนาจิตใจหนักไม่เอาเบาไม่สู้ 

เฮ้อ...สงสารประเทศไทยจัง



























ตอนต่อไปจะนำเสนอการล้างแมงกะพรุนก่อนดอง

คอยติดตามนะจ๊ะ





Create Date : 14 กันยายน 2557
Last Update : 28 พฤษภาคม 2558 15:47:12 น.
Counter : 2658 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ