Group Blog
All Blog
|
### วาระสุดท้ายของท่านพุทธทาสภิกขุ โดย...พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล ### วาระสุดท้ายของท่านพุทธทาสภิกขุ พระธรรมโกศาจารย์ พุทธทาสภิกขุ เขียนเล่าเรื่อง พระไพศาล วิสาโล ปี ๒๕๓๔ ท่านพุทธทาสภิกขุ โรงพยาบาลศิริราช อย่างแรกที่แปลกใจก็คือ " คือถ้าเป็นผู้ป่วยธรรมดา ไม่มีอาการทุกข์ร้อน เนื่องจากอาการของท่านหนักมาก อาตมาอยากให้การอาพาธ คณะแพทย์พยายามชี้แจงว่า แล้วสักครู่ก็กล่าวปฏิเสธ จะไม่มีการใช้เทคโนโลยีที่เกินเลย ด้วยการหัวเราะหึ หึ และพูดคำว่า อาตมาถือหลักนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว อย่าให้ตายเสียก่อน ไม่ควรจะมีอายุมากกว่าพระพุทธเจ้า ท่านยังกล่าวอีกว่า ไม่สบายทุกที ก็ฉลาดขึ้นทุกทีเหมือนกัน ในที่สุดท่านก็มีอาการดีขึ้น เช้าวันที่ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๓๖ และพูดกับพระอุปัฏฐากคือพระสิงห์ทองว่า ประมาณ ๖.๐๐ น.ท่านบอกพระสิงห์ทอง ว่า เธอไม่ต้องไป ให้คนอื่นไปตาม น่ากลัวอาการเดิม จะกลับมาเป็นอีกแล้ว ตอนนั้นท่านรู้แล้วอะไรจะเกิดขึ้นกับท่าน เราไม่อยากจะตาย คากุญแจ ประมาณ ๘.๐๐ น. ต่อจากนั้น ท่านพูดไม่ชัด แต่ไม่มีใครฟังออก จับความไม่ได้ เมื่อพระแสดงปฏิกิริยาว่า แต่ท่านอาจารย์โพธิ์ พอจับความในช่วงที่สั้นๆว่า ท่านอาจารย์ ท่านสาธยาย หลังจากนั้นท่านก็ไม่รู้ตัว ทุกคนรู้ว่าการทำดังกล่าว แต่หลังจากใช้ความพยายามเต็มที่กว่า ๔๐ วัน ไม่กี่นาทีที่ท่านถึงสวนโมกข์ ท่านก็หมดลม วิธีทำไม่ให้ฉันตาย แม้ฉันตาย กายลับ ไปหมดแล้ว แต่เสียงสั่ง ยังแจ้ว แว่วหูสหาย ว่าเคยพลอด กันอย่างไร ไม่เสื่อมคลาย ก็เหมือนฉัน ไม่ตาย กายธรรมยัง ทำกับฉัน อย่างกะฉัน นั้นไม่ตาย ยังอยู่กับ ท่านทั้งหลาย อย่างหนหลัง มีอะไร มาเขี่ยไค้ ให้กันฟัง เหมือนฉันนั่ง ร่วมด้วย ช่วยชี้แจง ทำกับฉัน อย่างกะฉัน ไม่ตายเถิด ย่อมจะเกิด ผลสนอง หลายแขนง ทุกวันนัด สนทนา อย่าเลิกแล้ง ทำให้แจ้ง ที่สุดได้ เลิกตายกันฯ พุทธทาสภิกขุ |
tangkay
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |